verbleken werkw. Uitspraak: [ vərˈblekə(n) ] Afbreekpatroon: ver·ble·ken Vervoegingen: verbleekte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is verbleekt (volt.deelw.) bleek of bleker worden Voorbeeld: 'Haar gezicht verbleekte van schrik.' Synoniem: verschieten (1) Bij die herinnering verbleken alle andere vakanties. (vergeleken met die herinne...
1) Decoloreren 2) Ontkleuren 3) Tanen 4) Verflauwen 5) Verkleuren 6) Verschieten 7) Vervagen 8) Verzwakken 1) Lichaamswerking 2) Lijkwit worden 3) Ontkleuren 4) Opbleken 5) Tanen 6) Vaal worden 7) Verflauwen 8) Verfletsen 9) Verkleuren 10) Verschieten 11) Vervagen 12) Verzwakken 13) Wit wegtrekken 14) Zijn glans verliezen 15) Zwakker van kleur worden 
bleek of bleker worden vb: hij verbleekte van schrikt toen zij plotseling voor hem stond
bleker, dof, minder fel worden