tuffen werkw. Uitspraak: [ tʏfə(n) ] Afbreekpatroon: tuf·fen Vervoegingen: tufte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is getuft (volt.deelw.) 1) rustig en langzaam rijden informeel Voorbeeld: 'op je dooie gemakje door de polder tuffen' 2) speeksel uit je mond spugen informeel Voorbeeld: 'op stra...
1) Op z''n gemak rijden 2) Op zijn gemak rijden 3) Puffen 4) Rijden 5) Rustig autorijden 6) Spuwen 1) Rijden 2) Spuwen 
geluid tuftuf maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
geluid tuftuf maken
[Straattaal] spugen