trouwen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɑuwə(n) ] Afbreekpatroon: trouw·en Vervoegingen: trouwde (verl.tijd ) Vervoegingen: is getrouwd (volt.deelw.) voor de wet of de kerk beloven dat je gaat samenwonen en voor elkaar en je kinderen zult zorgen Voorbeeld: 'Zij trouwen op zaterdag in het gemeentehuis van het dorp.' Synoniemen: : huwen, in het hu...
1) Aan elkaar verbinden 2) Als vrouw nemen 3) Bruiloft 4) Echten 5) Huwen 6) In het huwelijk treden 1) Echten 2) Huwen 3) Sjanken 
huwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand tot je wettige echtgenoot nemen vb: hij trouwde met haar in de kerk
huwen
huwen
Trouwen is het aangaan van een huwelijk of in het huwelijk treden. Dit brengt allerlei verplichtingen (en rechten) met zich mee voor de echtgenoten. Bijvoorbeeld dat je hierdoor automatisch (dus ook zonder testament) elkaars erfgenamen bent. Een variant op het huwelijk is het geregistreerd partnerschap, maar de wet stelt dat gelijk aan een huwelijk...
Trouwen, kijk voor meer informatie bij huwelijk.