treffen werkw. Uitspraak: [ ˈtrɛfə(n) ] Afbreekpatroon: tref·fen Vervoegingen: trof (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft getroffen (volt.deelw.) 1) raken Voorbeelden: 'dodelijk getroffen door een kogel' , 'doel treffen' mij treft geen blaam (het is niet mijn schuld) Met die tekening heb je hem goed getroffen. (je hebt hem get...
1) Aandoen 2) Aangaan 3) Aangrijpen 4) Aanroeren 5) Aanschieten 6) Aanslaan 7) Aantreffen 8) Aanvallen 9) Afspreken 10) Beïnvloeden 11) Bereiken 12) Beroeren 13) Betreffen 14) Bijeenkomst 15) Boffen 16) Botsing 17) Confrontatie 18) Frapperen 19) Geluk hebben 20) Geraden 21) Gevecht 22) Gevecht op grote schaal 1) Aangrijpen 2) Aantreffen 3) Afspreken 4) Bereiken 5) Beroeren 6) Beïnvloeden 7) Boffen 8) Frapperen 9) Hitten 10) Inslaan 11) Mazzelhebben 12) Meevallen 13) Neerkomen 14) Ontmoeten 15) Ontmoeting 16) Ontroeren 17) Opvallen 18) Overkomen 19) Raken 20) Roeren 21) Rooien 22) Samenkomen 23) Samenkomst 
Treffen is een Duitse jongensnaam. Het betekent `ontmoet`.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Treffen``] Gevecht of ontmoeting
hem een klap, schot of stoot toebrengen vb: de soldaat werd door een kogel getroffen
•raken •ontmoeten •goed uitkomen. "dat treft, dat komt goed uit".
raken
raken