de strofe zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ˈstrofə ] Afbreekpatroon: stro·fe Verbuigingen: strofen, strofes (meerv.) aantal bij elkaar horende regels als onderdeel van een gedicht Synoniemen: versdeel 8 definities...
1) Aantal versregels 2) Afdeling 3) Afdeling van een gedicht 4) Complet 5) Couplet 6) Couplet van een gedicht 7) Deel van een gedicht 8) Deel van een lied 9) Deel van een vers 10) Dichtvorm 11) Gedicht 12) Stance 13) Stanza 14) Vers 15) Vers (dichten) 16) Versdeel 17) Versregel 18) Zang 1) Couplet 2) Rondeel 3) Stance 4) Stanza 5) Stanze 6) Versdeel 
couplet (toon de herkomst via de etymologiebank)
de verbinding van een aantal verzen tot één metrisch geheel. Voor en na de strofe bevindt zich een witregel
Onderdeel van een gedicht bestaande uit een groepje van een of meer versregels dat door wit gescheiden is van de overige (groepjes van) versregels Stichische poëzie kent geen strofen.
couplet
I. gedicht van één strofe(II). II. deel van een gedicht tussen twee witregels. Soms ook foutief ‘couplet’ genoemd. Strofen worden benoemd naar hun regelaantal. De belangrijkste zijn: twee regels: distichon; drie regels: terzine (in een sonnet: terzet); vier regels: kwatrijn; vijf regels: quintet (of: kwintet); zes regels: sextet; acht regels:...
Afgeleid van het Griekse strôfê (wending) Een verbinding van verschillende verzen tot één metrisch geheel Dit kan zowel isometrisch als polymetrisch zijn Men onderscheidt onder andere (lees hierover bij de gelijknamige onderwerpen): 
I. gedicht van één strofe(II). II. deel van een gedicht tussen twee witregels. Soms ook foutief 'couplet' genoemd. Strofen worden benoemd naar hun regelaantal. De belangrijkste zijn: twee regels: distichon; drie regels: terzine (in een sonnet: terzet); vier regels: kwatrijn; vijf regels: quintet (of: kwintet); zes regels: sextet; acht regels: oct...
gedeelte tussen twee witregels
Een op een bepaalde manier samengesteld geheel van versregels die herhaald een gedicht vormen of op zichzelf een gedicht is.