storen werkw. Uitspraak: [ ˈstorə(n) ] Afbreekpatroon: sto·ren Vervoegingen: stoorde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestoord (volt.deelw.) 1) (iemand) op een vervelende manier onderbreken bij zijn of haar bezigheden Voorbeelden: 'Tijdens ons werk werden we gestoord door brandalarm.' , 'Mag ik je even storen?' Synoniem: l...
1) Aflegging 2) Afleiden 3) Belemmeren 4) Beletten 5) De aandacht vestigen 6) Derangeren 7) Eindigen 8) Hinderen 9) Hinderlijk onderbreken 10) In beroering brengen 11) Kreunen 12) Lastig vallen 13) Lastigvallen 14) Onderbreken 15) Ongelegen komen 16) Ontrieven 17) Pertubereren 18) Plaats in noorwegen 1) Afleiden 2) Belemmeren 3) Beletten 4) Derangeren 5) Ergeren 6) Hinderen 7) Interrumperen 8) Onderbreken 9) Ophouden 10) Rieken 11) Troebleren 12) Troubleren 13) Turberen 14) Uitscheiden 15) Verhinderen 16) Verontrusten 
geuren (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand hinderlijk onderbreken bij zijn bezigheden vb: die muziek stoort me, ik kan me niet concentreren
Als je iemand stoort dan onderbreek je hem in zijn werk of in een gesprek.
hinderen
hinderen