de sticker zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈstɪkər ] Afbreekpatroon: stic·ker Verbuigingen: stickers (meerv.) plaatje met een achterkant die kleeft Voorbeeld: 'een sticker op je agenda plakken' Synoniem: plakplaatje Synoniemen: etiket label plakker plakkertje plakplaatje 3 definities...
1) Etiket 2) Kantoorartikel 3) Klever 4) Label 5) Plaatje 6) Plakker 7) Plakkertje 8) Plakplaatje 9) Zelfklevend etiket 10) Zelfklevend papiertje 11) Zelfklever 1) Etiket 2) Klever 3) Label 4) Plakbriefje 5) Plakker 6) Plakkertje 7) Plakplaatje 8) Vignet 9) Zelfklever 
plakplaatje (toon de herkomst via de etymologiebank)
zelfklevend stukje papier met een afbeelding of korte tekst die op een in het oog springende plaats geplakt kan worden ter verfraaiing, als promotiemateriaal of om bepaalde informatie duidelijk te maken
plakker
plakker
De term sticker komt van het Engelse werkwoord ‘to stick’, dat in het Nederlands vastlijmen, vaststeken of steken betekent. In het Nederlands worden ook de termen zelfklevend plaatje en opgeplakt label gebruikt. Daarnaast zijn er ook nog een aantal uitgebreidere benamingen, zoals zelfklevend plaatje met opvallende afbeelding of tekst en plaatje met een achterkant die kleeft.