starten werkw. Uitspraak: [ ˈstɑrtə(n) ] Afbreekpatroon: star·ten Vervoegingen: startte (verl.tijd enkelv.) 1) beginnen, of (iets) beginnen Vervoegingen: is, heeft gestart (volt.deelw.) Voorbeelden: 'Ik ben gestart met het onderzoek.' , 'een bedrijf starten' 2) (van een motor) gaan functioneren, of (een motor) op gan...
1) Aandoen 2) Aanheffen 3) Aankaarten 4) Aanknopen 5) Aanlopen 6) Aanmaken 7) Aanslaan 8) Aanslaan van een motor 9) Aanslingeren 10) Aansnijden 11) Aanvaarden 12) Aanvangen 13) Aanvatten 14) Aanzetten 15) Aanzetten van motor 16) Afvliegen 17) Beginnen 18) Beginnen met iets 19) Entameren 20) Iets in gang zetten 1) Aandoen 2) Aankaarten 3) Aanknopen 4) Aanmaken 5) Aanslaan 6) Aansnijden 7) Aanvangen 8) Aanzetten 9) Afvliegen 10) Beginnen 11) Entameren 12) Ingaan 13) Inluiden 14) Inschakelen 15) Lanceren 16) Openen 17) Opstijgen 18) Opwerpen 19) Vertrekken 
beginnen (toon de herkomst via de etymologiebank)
(parapentespringen) Er zijn 2 mogelijkheden om te starten. Men kan van een starthelling op een heuvel aflopen (niet springen). Een andere methode (in Nederland het meest beoefend) is starten via een lier. Deze trekt de parapenter in een of meerdere 'trappen' naar een hoogte van enige honderden meters boven het maaiveld.
• [ov] iets op gang brengen • [erga] ergens een begin mee maken. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
beginnen
beginnen