obduceren werkw. Afbreekpatroon: ob·du·ce·ren Verbuigingen: obduceerde Vervoegingen: geobduceerd (volt.deelw.) 1) een lijkschouwing uitvoeren Voorbeeld: 'Het lijk werd geobduceerd omdat er twijfel bestond over de doodsoorzaak.' 2) enz. 3) tweede betekenisomschrijving Voorbeeld: 'Zin met het obducer...
1) Lijkopenen 2) Lijkschouwen 
openen van een lijk (toon de herkomst via de etymologiebank)