I metriek bijv.naamw. Afbreekpatroon: me·triek Verbuigingen: metrieker Verbuigingen: metriekst 1) berustend op de meter als rekeneenheid, metrisch 2) met betrekking tot de leer van de versmaten II de metriek zelfst.naamw. (v.) Afbreekpatroon: me·triek Verbuigingen: metrieken (meerv.) 1) leer van de vers...
1) Betreffende de meter 2) Leer der maatsoorten 3) Leer der versmaten 4) Leer van de maatsoorten 5) Leer van de versbouw 6) Leer van de versmaat 7) Leer van de versmaten 8) Leer van maatsoorten 9) Maat van een gedicht 10) Maatbepaling 11) Metrisch 12) Prosodie 13) Stelsel van gewichten 14) Stelsel van maten 1) Tiendelig 2) Versbouwleer 3) Versleer 
De meetschaal en de methode die voor een meting gebruikt worden. [ISO 14598].
Term uit de prosodie voor de theorie en de praktijk van die klankverschijnselen (klank) die behoren tot het gebied van het ritme, met name wanneer dit ritme metrisch (metrum) is.
Etym: Gr. metron = maat. - Onderdeel van de prosodie, nl.de theorie en praktijk van die klankverschijnselen die behoren tot het gebied van het metrisch (metrum) ritme. Het betreft de min of meer vaste alternering van lettergrepen in gebonden taal (vers-1), vandaar ook versmaat genoemd. Metrum verschilt van de natuurlijke gesproken taal doord...
De leer van de versbouw Zie metrum (zie hieronder)
Leer van de versbouw. Maatsoort waarin een vers is geschreven.