I isomorf bijv.naamw. Afbreekpatroon: iso·morf Verbuigingen: isomorfer Verbuigingen: isomorfst van dezelfde vorm II de isomorf zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: iso·morf Verbuigingen: isomorfen (meerv.) lijn waardoor een gebied met bepaalde dialectische buigingsvormen afgebakend wordt . 5 definities...
1) Dezelfde gedaante hebbend 2) Gelijk van vorm 3) Gelijksoortig 4) Gelijkvormig 5) Van dezelfde gedaante 6) Van dezelfde vorm 7) Van gelijke vorm 
van dezelfde gedaante (toon de herkomst via de etymologiebank)
gelijkvormig (cf. actinomorf, asymmetrisch, heteromorf, zygomorf)
van dezelfde gedaante
gelijkvormig
Dezelfde atoomstructuur hebbend, maar verschillend in chemische samenstelling.
De benaming voor lijnen waardoor gebieden met bepaalde dialectische morfologische vormen afgebakend worden