[wet en recht] Overkoepelende term van alle gevallen waarin een natuurlijk persoon of een onderneming financieel onvermogend is en niet meer aan zijn schuldverplichtingen kan voldoen. Nederland kent drie insolventieregelingen: het faillissement, surséance van betaling en schuldsanering van natuurlijke personen. Gevonden op https://www.cultureelwoordenboek.nl/wet-en-recht/insolventie
Onvermogen om financiële verplichtingen na te komen. Bij kredietverzekering worden faillissement, surseance van betaling eneen akkoord met crediteuren aangemerkt als insolventie. Daarbij dekt men ook vermoedelijke insolventie: als een rechtsgeldige vordering bijvoorbeeld zes maanden lang openstaat, zal de kredietverzekeraar aannemen dat er recht o... Gevonden op https://www.encyclo.nl/lokaal/10752
Staat van faillissement. De staat waarin de failliete boedel zich bevindt na de verificatievergadering, zonder dat een akkoord is bekrachtigd door de rechtbank en waarin de curator de vereffening van de failliete boedel ter hand neemt.
Gevonden op https://www.encyclo.nl/lokaal/10871