de glans zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ xlɑns ] 1) weerspiegeling van een glad en glimmend oppervlak Voorbeeld: 'de glans van goud' 2) iets extra's waardoor iets mooier is Voorbeeld: 'De revolutie heeft zijn glans verloren.' met glans (met een mooi resultaat) 'met glans slagen voor je examen' Synoniemen: blankheid ...
1) Afschijn 2) Afschijnsel 3) Afstraling 4) Blankheid 5) Blink 6) Clou 7) Eclat 8) Flonkering 9) Fonkeling 10) Glanslaag 11) Glimp 12) Glinster 13) Glinstering 14) Gloed 15) Gloor 16) Glorie 17) Heerlijkheid 18) Helderheid 19) Het wezenlijke 20) Hoogtepunt 21) Licht 22) Luister 23) Nimbus 24) Opzien 1) Afstraling 2) Aureool 3) Blankheid 4) Blink 5) Brib 6) Brille 7) Clou 8) Fleur 9) Flonkering 10) Fonkeling 11) Gladheid 12) Glanspunt 13) Glimp 14) Glinster 15) Glinstering 16) Gloed 17) Gloor 18) Glorie 19) Grandeur 20) Heerlijkheid 21) Helderheid 22) Hoogtepunt 23) Krits 24) Luister 25) Luisterrijk 
Let op: Spelling van 1858 een houten toestel, met rollen en staven, waarop de, uit schapenwol en zijde vervaardigde, stoffen bereid worden
eikel (toon de herkomst via de etymologiebank)
weerspiegeling van een glad oppervlak vb: het hout is erg glad: er ligt helemaal een glans over
schijnsel
eikel - Jaar van herkomst: 1686 (WNT eikel )
De weerschijn op het oppervlak van een mineraal; de mate waarin die weerschijn zich aan het oog voordoet.
optische eigenschap van een oppervlak waardoor het licht kan worden weerkaatst. 
Een weerspiegelende oppervlaktekwaliteit die minder stralend is dan hoogglans en die meer een gevoel van glans dan van diepte aan de afwerking geeft.
eikel