executeren werkw. Uitspraak: [ ɛksəkyˈterə(n) ] Afbreekpatroon: exe·cu·te·ren Vervoegingen: executeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geëxecuteerd (volt.deelw.) (iemand) doden als straf Synoniem: terechtstellen Synoniemen: doden doodschieten doodvonnis uitvoeren fusilleren liquideren om het leven brengen ombrengen ter dood...
1) Doden 2) Doodschieten 3) Fusilleren 4) Liquideren 5) Ombrengen 6) Terdoodbrengen 7) Terechtstellen 8) Uitvoeren 9) Vermoorden 10) Vonnis voltrekken 1) Doodschieten 2) Ombrengen 3) Terechtstellen 4) Vermoorden 5) Voltrekken 
ter dood brengen; uitvoeren (toon de herkomst via de etymologiebank)
(vonnis) voltrekken
Maatregelen tegen de eigenaar van een perceel die de verplichtingen van een hypothecaire lening of andere bevoorrechte schulden, zoals belastingschulden, niet is nagekomen; wordt gebruikt om de verkoop van het perceel af te dwingen zodat de schuld kan worden betaald .
executierecht: tenuitvoerlegging van een vonnis met behulp van een gerechtsdeurwaarder, sleutelmaker en eventueel de sterke ...
Het beëindigen van een mensenleven op gerechtelijk bevel