etsen werkw. Uitspraak: [ 'ɛtsə(n) ] Afbreekpatroon: et·sen Vervoegingen: etste (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geëtst (volt.deelw.) een afbeelding krassen in een metalen plaat en die chemisch bewerken zodat de afbeelding in de plaat staat Synoniemen: graveren 8 definities...
1) Aantasten 2) Afbeelding maken in hout 3) Afbeelding maken in koper 4) Afbeelding maken in metaal 5) Afbeelding maken in steen 6) Afbeeldingen 7) Beeldende kunsten 8) Bepaalde kunsttechniek 9) Bewerkingstechniek 10) Chemisch proces 11) Drukprocede 12) Een kunstwerk vervaardigen 13) Etstechniek 14) Grafeertechniek 1) Graveren 2) Griffen 3) Inbijten 4) Invreten 5) Raderen 6) Uitbijten 
graveren in een plaat die met was of hars bedekt is, door er een zuur op te laten inbijten (toon de herkomst via de etymologiebank)
1) afbeeldingen, letters enz. ter versiering op metaal, glas e.d. aanbrengen met een agressieve chemische stof, hetzij door de lijnen die men met een etsnaald in een beschermende deklaag tekent in het vrijgekomen materiaal uit te bijten, hetzij door die gedeelten van het materiaal met een beschermlaag te bedekken die door de bijtende stof n...
Etsen is het door kleine groefjes voorbereiden van tandweefsel zodat vullingen van composiet goed kunnen worden vastgeplakt. Etsgel is een zuur dat wordt aangebracht om viezigheid en schraapsel te verwijderen. Vervolgens is het tandweefsel open voor het lijmen.
in metaal laten uitbijten
in metaal laten uitbijten
De bijtende / invretende werking (toepassing en tijd) van zuur of ander bijtmiddel op metalen en andere materialen (glas, folie, enzovoort). (zie: drukmethoden)
[slang] bossi; etsen = zoenen
Het glazuuroppervlak met behulp van een zure substantie (etsgel of etsvloeistof) opruwen, zodat de lijm waarmee een slotje op een gebitselement wordt geplakt hecht.