deuken werkw. Afbreekpatroon: deu·ken Verbuigingen: deukte Vervoegingen: gedeukt (volt.deelw.) een deuk of deuken maken in iets Voorbeeld: 'Tot zijn schrik merkte hij dat zijn nieuwe wagen gedeukt was.' . 4 definities...
1) Beschadigen 2) Blutsen 3) Butsen 4) Een deuk krijgen 5) Een deuk maken in 6) Een knauw geven 1) Blutsen 2) Butsen 3) Inbuigen 4) Knauwen 
een buts maken (toon de herkomst via de etymologiebank)
ergens een deuk in maken vb: hij deukte het lege blikje
1) een deuk of deuken maken in iets 2) iets een slag toebrengen in figuurlijke zin; schaden; kwetsen 3) deuken krijgen; ook: gemakkelijk deuken krijgen
een buts maken