demotiveren werkw. Uitspraak: [ demoti'verə(n) ] Afbreekpatroon: de·mo·ti·ve·ren Vervoegingen: demotiveerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gedemotiveerd (volt.deelw.) zorgen dat (iemand) zijn of haar enthousiasme verliest Voorbeeld: 'je personeel demotiveren door te weinig waardering te laten blijken' Antoniem: motiveren Synon...
1) Ontmoedigen