clusteren werkw. Uitspraak: [ 'klʏstərə(n) ] Afbreekpatroon: clus·te·ren Vervoegingen: clusterde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geclusterd (volt.deelw.) in een cluster bij elkaar brengen Voorbeelden: 'onderzoeksgegevens clusteren' , 'Sommige baby´s clusteren de tijdstippen waarop ze borstvoeding willen, dan willen ze een tijd...
1) Groeperen 2) Samenbrengen in groepen 
Samenvoegen van elementen met vergelijkbare kenmerken tot een groepje of verzameling.