[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] Ἀρίστων, 1) van Chius, stoicijnsch wijsgeer omstreeks 275. Ofschoon hij een leerling van Zeno was, liet hij een groot deel van diens leer als nutteloos vallen; volgens hem bestaat er niets tusschen deugd en ondeugd; de deugd is het hoogste goed, al het andere is den wijze onver... Gevonden op https://www.gutenberg.org/cache/epub/34955/pg34955-images.html