afweten werkw. Uitspraak: [ ˈɑfwetə(n) ] Afbreekpatroon: af·we·ten Vervoegingen: liet afweten (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft laten afweten (volt.deelw.) het laten afweten (niet doen wat van je verwacht wordt) 'De politiek heeft het totaal laten afweten.' Spreekwoorden en zegswijzen • ergens geen tittel of jota van 
1) Tekortschieten