KHK

"D.Bensaid'in işaret ettiği "tüccar despotizminin ve bu despotizmin dizginsiz rekabetinin takma burnu" olarak tanımladığı demokrasi kavramının sıkça kullanıldığı bir dönemde yasam-yürütme-yargı ayrımını ortadan kaldıran KHK'lerin özel bir önemi var. İlk elden şunu ifade edebiliriz KHK'ler sadece mevcut siyasal iktidarın değil içinde yaşadığımız kapitalist toplumsal ilişkilerin tüm takma burunlarını açığa çıkaracak nitelikte."

15 Temmuz 2016 günü Türkiye’de, bir grup vesayet odağının darbe teşebbüsünde bulunduğu tarihe işaret etmektedir. Bu tarihte Türk idare tarihindeki diğer darbelerden ayrılan bir darbe girişimi gerçekleştirilmeye çalışılmış olmakla birlikte topyekûn tüm milletin darbeye karşı duruşundan dolayı darbe heveslileri, oluşturmak istedikleri yeni vesayet rejimini ihdas etmekte başarısız olmuşlardır. FETÖ ve işbirlikçileri eliyle gerçekleştiği belirlenen darbe girişiminde darbeciler doğrudan sivil vatandaşlara ateş etmekten çekinmedikleri gibi Türk demokrasisinin somut tecelligahı olan TBMM’yi dahi bombalamışlardır.
240 vatandaşımızın şehit olduğu darbe girişiminin ardından 1982 Anayasasının 121. Maddesi ve 2935 sayılı OHAL Kanunu  3. Maddesine istinaden, tüm ülkede OHAL ilan edilmiştir. OHAL ilanı ile gerek darbecilerle mücadele edilebilmesi ve gerekse darbe heveslilerinin, yandaşlarının ya da finansörlerinin tasfiye edilmesi çerçevesinde olağanüstü hal kapsamında bazı Olağanüstü Hal Kanun Hükmünde Kararnameleri (KHK) bakanlar kurulu tarafından düzenlenerek Resmi Gazetede yayınlanmıştır. Bu KHK’lerden biri de 5393 sayılı belediye kanununda değişiklik öngören 674 sayılı KHK’dir. Adı geçen KHK ile terör ile irtibatı olduğu için görevden uzaklaştırılan belediye başkanlarının yerine “kayyum”  atamasının önü açılmıştır.
Bu çalışmada 674 sayılı KHK ile belediyelerde belediye başkanı veya başkan vekili ya da meclis üyesinin terör veya terör örgütlerine yardım ve yataklık suçları sebebiyle görevden uzaklaştırılması veya tutuklanması ya da kamu hizmetinden yasaklanması veya başkanlık sıfatı veya meclis üyeliğinin sona ermesi hallerinde, büyükşehir ve il belediyelerinde İçişleri Bakanı, diğer belediyelerde vali tarafından belediye başkanı veya başkan vekili ya da meclis üyesi görevlendirilmesine imkan veren düzenleme, yerel demokrasi ve hukuk devleti bağlamında değerlendirilmeye çalışılacaktır. Ayrıca hizmetlerde aksama yaşanmasının terörle mücadeleyi güçleştirmesi ya da belediye imkânlarının terör örgütlerinin desteklenmesi için kullanılması durumunda yapılacak işlemlerle ilgili 674 sayılı KHK ile getirilen düzenlemeler de tartışılmaya çalışılacaktır.

Türk Dil Kurum Sözlüğü'ne gore kamu kelimesinin ilk iki anlamı: 1. Halk hizmeti gören devlet organlarının tümü; 2. Bir ülkedeki halkın bütünü, halk, amme. Bu tanıma göre 29 Nisan 2017 tarihli 689 sayılı kanun hükmünde kararname ile ben ve birçok arkadaşım kamunun ilk anlamından ihraç edilmiş olduk. Halk hizmeti gören devlet organları ile bir ilişkimiz kalmadı ve müstakbel olası ilişkilerin de önü kapatıldı. Peki bu ayrılık, bizim " kamu " nun ikinci anlamından da ihraç edilmiş olduğumuz anlamına gelir mi? Atılmamıza gerekçe bile diyemeyeceğim iddiaları ciddiye alan kamu kesimi için bu geçerli olabilir. Havuz medyasında çıkan her saçmalığı sorgulamadan doğru kabul eden kişilerin gözünde barış, hukuk ve adalet talep ettiğimiz için hain, terörist damgası yemiş olma olasılığımızı inkar edemem. Peki bu tam ters yönde bir dönemeç de olamaz mı? Kendi adıma her ne kadar elimden geldiğince yaşadığım kentle, ülkemle ilişki kurmaya çalışmış olsam da, neticede zamanımın büyük çoğunluğu kente hem fiziki, hem de ruhen tepeden bakan bir kampüste ders vererek, odamda çalışmalar yaparak geçiriyordum. İstenmeden tesis olmuş bu ayrılık ihracımdan sonra büyük ölçüde ortadan kalkmış oldu. Kentin değişik kesimleri ile uzman olarak, sivil toplum üyesi olarak hatta girişimci olarak daha farklı ve daha yoğun ilişkiler tesis etmemin önünün açıldığını görüyorum. Bu sebeple kamudan ihraç edilmemin beni kamuya daha da yaklaştırdığına inanıyorum. Bu senaryo bireysel bir hikaye olmak zorunda da değil. İster akademisyen, ister sivil toplum aktivisti, ister siyasetçi olarak toplum anlamındaki kamu ile kurduğumuz ilişkinin devlet anlamındaki kamunun dolayımından geçirme alışkanlığını belki de tekrar düşünmemiz gerekiyor. Örgütlü muhalefeti topyekûn devleti muhatap alarak yürütmenin sıkıntılarını gözlüyoruz. Bu tek boyutlu, dar muhalefet anlayışının odağında kaçınılmaz olarak iktidarın yaptıkları ya da yapmadıkları yer alıyor. İktidara yönelik muhalefetin gündemi böylece onun mimarı olduğu çerçeve ile sınırlanıyor. Dahası buna odaklanmış bir muhalefet de tek sesli, tek eksenli bir örgüt ve söyleme mahkum kalıyor. Partililerden beklenen genel merkezin söylem ve duruşunu ilde, ilçede, beldede, kadın, gençlik kollarında tekrar ve temsil etmesinden ibaret olmak durumunda. Gündem iktidar güdümlü, muhalefet tek eksenli olunca siyasal kazanımlar da haliyle çok sınırlı kalıyor.

The development of targeted therapies creates a need to discriminate tumours accurately by their histological and genetic characteristics. Here, we aim to identify gene expression profiles and single markers that recapitulate the pathological and genetic background of non-small cell lung cancer (NSCLC). We performed cDNA microarray analysis on a series of 69 NSCLCs, with known mutation status for important genes, and six normal lung tissues. Unsupervised cluster analysis segregated normal lungs from lung tumours and lung tumours according to their histopathology and the presence of EGFR mutations. Several transcripts were highly overexpressed (by ∼20 times) in squamous cell carcinomas (SCCs) relative to adenocarcinomas (ACs) and confirmed by immunohistochemistry in an independent cohort of 75 lung tumours. Expression of 13 genes constituted the most prominent hallmarks of EGFR-mutant tumours, including increased levels of proline dehydrogenase (PRODH) and down-regulation of X-box binding protein 1 (XBP1). No genes were differentially expressed, with a fold change ≥ 4 or ≤0.25 and a significance level of 5% false-discovery rate, in tumours carrying mutations of TP53 or KRAS. In addition, we organized gene expression data by the position of each gene in the chromosome and observed a cluster of highly expressed genes in chromosome 3q, including PIK3CA, that was characteristic of SCCs. FISH analysis demonstrated a strong statistically significant association between increased levels of PIK3CA expression in these tumours and gene amplification (p < 0.0001; t-test). In conclusion, histopathological phenotypes and, likely, the presence of EGFR mutations confer lung tumours with a marked pattern of gene expression. Moreover, our cDNA microarray analysis identified increased PIK3CA expression due to gene amplification in lung squamous cell carcinomas: this may represent a marker of sensitivity to therapy with PI3K inhibitors. Copyright © 2007 Pathological Society of Great Britain and Ireland. Published by John Wiley & Sons, Ltd.