Roomse reis om te biechten en te vechten

Bulletin KNOB, 2002

Brussels Studies, 2016

La revue scientifique électronique pour les recherches sur Bruxelles / Het elektronisch wetenschappelijk tijdschrift voor onderzoek over Brussel / The e-journal for academic research on Brussels Notes de synthèse | 2016

Oud Utrecht Tijdschrift Voor Geschiedenis Van Stad En Provincie Utrecht Issn 1380 7137 Jg 77 Nr 5 P 147 153, 2011

Het klinkt paradoxaal: de oudste Utrechtse geschiedenis is te vinden in de nieuwste wijk. Juist de mogelijkheden voor archeologisch onderzoek die de aanleg van Leidsche Rijn bood, hebben er voor gezorgd dat de geschiedenis er letterlijk bloot kwam te liggen. Zoals het tracé van de limesweg. Om die te volgen, maakten we deze zomer een wandeling van Kanaleneiland tot de grens van Woerden en we nodigen de lezer uit dat ook te doen. Met de auteur liepen mee: mederedactielid Joyce Pennings, haar hond Saar, 'limeswandelaar' Lieuwe Wynia (hij liep het traject in Germania Inferior van Vinxtbach bij Bad Breisig tot Katwijk) en gemeentearcheologen Erik Graafstal en Herre Wynia. De gegevens over de weg en de Romeinse vondsten zijn vooral gebaseerd op de door de laatste twee, met niet te stuiten enthousiasme, verstrekte informatie. Eén waarschuwing vooraf: de limesweg is zelden 'echt' te zien en waar een stukje gereconstrueerd is, is dat 'gewoon' een (grind)pad. Aan twee voorwaarden moet de wandelaar wel voldoen: enigszins gevoelig zijn voor de sensatie te lopen op historisch unieke grond en nieuwsgierig zijn naar de manier waarop het verleden is ingepast in een 21e-eeuwse wijk. Hij of zij krijgt in ieder geval een aardige doorsnede te zien van het zuidelijk deel van dit gigantische nieuwbouwproject. Meestal onzichtbaar, toch aanwezig Een wandeling over en langs de Romeinse weg in Leidsche Rijn De Romeinse weg werd in 1997 bij toeval gevonden. Het hele tracé op Utrechts grondgebied is inmiddels in kaart gebracht. Zelf de route nalopen? Dat kan: een paar kleine stukjes precies, voor de rest bij benadering. Onderweg valt er op archeologisch gebied genoeg te zien en te beleven.

AGORA Magazine, 2009

gaten. Veel doelen van Istanbul 2010 worden als het ware tegengesproken door herstructureringsactiviteiten en politieke strijd. Zelfs daar waar positieve resultaten te verwachten zijn, bijvoorbeeld bij investeringen in kunst en cultuur, kan men zich afvragen of deze resultaten niet volledig in het niet vallen bij dat wat er afgebroken wordt. Istanbul 2010 is een strijd om de stad. Door de relatief korte duur van het het project moet deze strijd snel worden uitgevochten. Er is dus weinig ruimte voor afweging of nuance. Dit komt de toekomst de stad niet ten goede. Istanbul 2010 illustreert dat het zijn van 'Culturele Hoofdstad' niet alleen winst betekent. De titel kan men inderdaad winnen, maar de uitkomst leidt op veel punten dikwijls tot verlies.

Leidschrift, 1990

Graven in Het Groen Jg 2 Nr 1, 2012

Wonen op de flanken Niet alleen nu is het prettig wonen in de bosrijke omgeving van de flankdorpen op de heuvelrug. Ook 2500 jaar geleden was dit een geliefde plek om te wonen, getuige de sporen van een boerenerf daterend van vóór het begin van onze jaartelling, die zijn gevonden aan de Lange Dreef in Driebergen-Rijsenburg.

Leidschrift : Religieus geweld vanaf de oudheid tot in de nieuwe tijd, 2005

Hij verklaart de nieuwe benadering in de jaren '70 onder meer met verwijzing naar de ervaring van de christelijke bevrijdingstheologie, die gewelddadige opstanden in Zuid-en Midden-Amerika rechtvaardigde. 67 Riley-Smith, First crusaders, vii.

Leidschrift : Elites, 2000

Het kan licht gebeuren, dat men, de opmerkzaamheid steeds gericht op neergaan, uitleven en verwelken, te veel van de schaduw des doods over het werk laat vallen'. Deze woorden zijn, hoe kan het anders, neergeschreven door Johan Huizinga, en wel op 31 januari 1919 na voltooiing van zijn Herfsttij der Middeleeuwen. Ze zijn opgenomen in het 'Voorbericht' bij de eerste druk van die studie en vormen als het ware een reactie van de auteur na herlezing van zijn eigen boek. Zijn Herfsttij was erop gericht aan te tonen dat de Frans-Bourgondische cultuur van de veertiende en vijftiende eeuw niet alleen als 'advent der Renaissance' gezien moest worden, maar ook en vooral als 'de middeleeuwsche beschaving in haar laatste levensgetij, als een boom met overrijpe vruchten'. Kijkend naar de Late Middeleeuwen zag hij een avondhemel, 'vol bloedig rood, zwaar en woest van dreigend loodgrijs, vol valschen koperen schijn.' 1 Blijkens de hierboven als opening geciteerde woorden was Huizinga zelf zich terdege bewust van een mogelijke vertekening door eenzijdigheid. Dat heeft echter niet kunnen verhinderen dat het door hem zo magistraal geschilderde beeld van het Middeleeuwse avondrood een eigen leven is gaan leiden en vele interpretaties van laatmiddeleeuwse cultuurverschijnselen heeft beïnvloed. Cultuuruitingen in de vijftiende eeuw werden meer dan eens geïnterpreteerd als schone schijn, als elementen in een droomcultuur, als schitterende levensvormen los van de harde, zakelijke en vaak ook veel minder kleurrijke realiteit. 2 J. Huizinga, Herfsttij der Middeleeuwen. Studie over levens-en gedachtenvormen der veertiende en vijftiende eeuw in Frankrijk en de Nederlanden (Groningen 1984 16), vii-viii. Vgl. ook F.P. van Oostrom, 'De oude orde in verval? Hollandse hofliteratuur en Huizinga's Herfsttij', in: idem, Aanvaard dit werk. Over Middelnederlandse auteurs en hun publiek, NLCM 6 (Amsterdam 1992), 136-151, aldaar 139: 'Hoezeer men Huizinga ook moet relativeren: twee van zijn hoofdstellingen lijken toch moeilijk te loochenen: ten eerste, dat de aloude adel in de loop van de veertiende en vijftiende eeuw gevoelig aan macht inboet; en ten tweede, dat de kunst die deze adel cultiveert tegen dit positieverlies veelal een dam, of zelfs een rookgordijn opwerpt'.

Aziatische Kunst

De groep bestaat uit de volgende onderdelen: inv.nr. AK-MAK-65-A+B, paard met zadel; inv.nr. AK-MAK-66-A+B, paard met zadel; inv.nr. AK-MAK-67-A+B, kameel met ruiter; inv.nr. AK-MAK-68-A+B, kameel met ruiter; inv.nr. AK-MAK-Sg-A+B, paard met ruiter; inv.nr. AK-MAK-yo-A+B, paard met ruiter; Op de afb. 2 en 3 staan de dieren van links naar rechts in deze volgorde:

Cranium, 1996

Fossiele mensen Om met de fossiele mensen te beginnen: de eerste dag al werd een bezoek gebracht aan het Rheinisches Landesmuseum in Bonn, waar het schedeldak en andere resten van Homo (sapiens) neanderthalensis zijn ten