Turkiye de sut ve mamullerin durumu

Istanbul Aydin Universitesi Dergisi, 2015

Bu araştırmadaki amacımız kış mevsiminde elde edilen sütlerdeki protein\yağ oranının Türk standartlarına uygunluğunu belirlemektir. Kış aylarında elde edilen süt verilerinin muameleye tabi tuttuğumuz guruba ait ortalamaların bilinen değerle, arasındaki önem seviyesini test etmek amacıyla tek örnek-T testinden yararlanılmıştır. Türk standartları değerine göre yağ\protein oranı 0,8 olarak belirlenmiştir. Mersin ili Tarsus ilçesinden elde edilen sütlerin ocak ve şubat ayı yağ\protein ortalamaları Türk standartları değerinden düşük bulunurken (0,790±,008)(P<0,05), mart ayı ortalamaları Türk Standart değerleriyle benzer bulunmuş olup istatistiksel bir farka rastlanmamıştır. (0,790±,0001)(P>0,05). Araştırma dataları 2014 yılı ocak şubat ve mart ayları boyunca Mersin ili Tarsus ilçesindeki Güney süt ürünleri işletmesinde günlük olarak tutulan verilerden elde edilmiştir. Sütlerdeki protein\yağ oranının düşük bulunmasının nedenleri üzerine etkili faktörleri araştırıp öğrenmek sütlerdeki protein\yağ oranının arttırılmasını

2012

Turkiye tutun genetik kaynaklari habitus, yaprak formu, cicek rengi ve sumbule durumu gibi bircok morfolojik ozellik yonunden onemli farklar gostermektedir. Turkiye’de uretilen tutunler, cesitli karakteristikleri ve yetistirildikleri bolgelerin farkli ekolojik ozelliklerine bagli olarak dort uretim bolgesine ayrilmistir: Ege, Marmara-Trakya, Karadeniz ve DoguGuneydogu Anadolu. Orijin bakimindan ayni bolge icinde yer alan, ancak onemli farklara sahip olan tipler de mevcuttur. Ulkemizde mavikufe dayanikli veya populasyon niteliginde 40’in uzerinde cesit ve ekotiple uretim yapilmaktadir. Ulkemizde uretimi yapilan tutunlerdeki yaprak rengi, acik saridan koyu kirmiziya, yaprak boyutlari 3- 4 cm’den 30-40 cm’ye, yaprak dokusu bakimindan incelendiginde; cok inceden kalin ve etliye kadar degisebilmektedir. Bu derlemede yuksek derecede genetik cesitlilik iceren Turkiye tutun genotipleri ve yerel cesitlerinin harmancilik teknolojisindeki yeri ve onemi incelenmistir

MULTİDİSİPLİNER ÇALIŞMALAR-3 (SOSYAL BİLİMLER), 2018

Bu çalışmada; Türkî halklarda dutar efsanelerine ve dutardaki makamsal bilgilendirmelere yer verilmektedir. Dutarın organolojik ve etimolojik incelemesine yer verilmiştir. Dutar iki telli çalgı aleti anlamına gelir.Türkî halklarda koştar farsî halklarda dutar ismiyle kullanılır. Bu saz İran ve Orta Asya'nın birçok yerinde kullanılan Dutar; Fars, Uygur, Özbek ve Türkmen halklarıyla adeta özdeşleşmiştir. Tar tel anlamına gelir ki Dutar, iki telli, setar üç telli, çahar tar dört telli saz demektir. Dutar, "Dütar", "Dotar", "Dotar-i Mayda" gibi imlalarla yazılabilmektedir.1 Bu sazın tarihi ilk arkeoloji kalıntıları m.ö. 3000 yıllarında toprak kale ve ölü koyun kalesi kazılarında bulunmuştur. Bütün çalgılar gibi dutar da zamanla değişim göstermiştir. Bazılarının rezonansı ( tekne ) ihtiyaçdan hasıl olacak ki değişime uğramıştır . Geleneksel oyma ( kazma ) dut teknenin yanına birde yaprak ( dilme ) tekne eklenmiştir. Dutar gittiği memleketlerde tel olarak da değişim göstermiştir. Metal tel Türkmen, Karakalpak, Horasan dutarlarında kullanılmaktadır. Zamanla tekne ve teldeki değişiminin sebebi kullanan toplumların dutarların sesini güçlendirmek isteyişidir. Sonuç olarak Dutarın tarihi, farklı dönemlerde farklı şekillerde gelişim göstermiştir. Bunun örnekleri türkî halklardaki dutarın tarihsel gelişiminde görülmektedir. Ayrıca günümüzde de halâ dutarlar, destanlar ve efsane anlatımlarının icra edilmesi türkî halklarda gelenekselleşmiş icracılığın devam ettiğinin kanıtıdır.

Journal of Awareness, 2018

Bu araştırmada, Türkiye'de 2016 yılında 81 ile ait 11 tarım değişkeni kullanılarak, benzer yapıyı gösteren homojen il gruplarının belirlenmesi ve Türkiye'de benzer iller grubunun ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu nedenle "K ortalamalar kümeleme" ve "Hiyerarşik kümeleme" yöntemleri kullanılmıştır. Türkiye'de iller küme analizi yöntemiyle istatistiksel olarak 5, 7 ve 10 kümeye ayrılıp test edilmiştir ve küme sayısı belirlenmiştir. Bulunan sonuçlara göre en anlamlı kümeleme 7'li sınıflandırma sonucunda elde edilmiştir. Analiz sonuçları, Dendrogram ve Aglomeratif Tablo ile de desteklenmiştir. Analizde uzaklık olarak kullanılan Karesel Öklid ve Pearson Yakınlık Matriksi kriterlerine göre Türkiye'de tarım göstergelerinde birbirine en çok benzeyen illerin Rize ve Yalova, en az benzeyen illerin ise Konya ve Adana olduğu görülmüştür. 7 küme ile tarım göstergeleri bakımından birbirine benzeyen illerin kümelenmesinde;

2007

Cicek soganlari, Dunya’nin bazi ulkelerinde ve Turkiye’de ekonomiye sagladigi katki bakimindan sus bitkileri icerisinde ayri bir oneme sahiptir. Ancak ulkemizde ekonomiye saglanan bu katkinin buyuk bir kismi dogal cicek soganlarindan karsilanmakta ve bunlarin da buyuk bir cogunlugu dogadan sokulmektedir. Turkiye, diger bitkiler yonunden oldugu kadar cicek soganlari bakimindan da oldukca zengin olup yaklasik 700 adet soganli, yumrulu ve rizomlu turun anavatanidir. Uzun yillardan beri dogadan sokulen cicek soganlari, park ve bahce sus bitkisi, islah materyali veya tibbi bitki olarak degerlendirmek uzere cesitli ulkelere ihrac edilmektedir. Turkiye disariya cicek sogani ihrac eden tek ulke olmamakla birlikte dunya cicek sogani ihracatinda ilk siralarda yer almaktadir.

CBÜ Gıda Müh. Doç. Dr. Cem KARAGÖZLÜ 2013-2014 CBÜ Gıda Müh. • SÜT; dişi memeli hayvanların; -yeni doğurdukları yavrularını

ÖZET Süt, insan beslenmesinde önemli bir yere sahiptir. Süt ve süt ürünleri, günlük beslenme düzeninde yer alan temel protein kaynaklarını oluşturmaktadır. Süt, tarım sektörünün yanı sıra sanayi sektörü açısından da oldukça önemli bir üründür. 2013 yılı verilerine göre Türkiye, dünyada, Avrupa Birliği-28 (AB-28), Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ve Çin'inde aralarında olduğu listede inek sütü üretiminde 8. sırada, içme sütü üretiminde 7. sırada ve fermente süt ürünlerinde ise 5. sırada yer almaktadır. Türkiye'de süt üretimi, 2012-2014 yılları arasında hayvansal üretim değeri içinde % 40,7; tarımsal üretim değeri içinde % 13,3 gibi önemli bir paya sahiptir. Buna rağmen AB, ABD gibi gelişmiş ülkelerdeki gibi belirgin ve kararlı bir süt politikası bulunmamakta, üretici çoğunlukla piyasanın insafına bırakılmaktadır. Belirlenen politikaların ihracatı teşvik etmekten çok ithalatı teşvik edici yönde olduğu görülmektedir. Türkiye, süt üretimi açısından dünya sıralamasında ilk onda yer almasına rağmen içme sütü tüketimi açısından gelişmiş ülkelerin oldukça gerisinde kalmaktadır. Türkiye'de kişi başına içme sütü tüketimi 2012 yılında 33,1 litre, 2013 yılında ise 37,3 litre olarak verilmiştir. İrlanda, Estonya, Finlandiya, Birleşik Krallık ve AB üyesi olmayan İzlanda gibi Kuzey Avrupa ülkelerinde yıllık kişi başı içme sütü tüketimi 100 litrenin üzerindedir. Bu çalışmanın temel amacı, son yıllar itibariyle Türkiye'de süt sektörünün mevcut durumunu ortaya koymak ve süt sektörünü doğrudan etkileyen politikaları, dünyadaki politikalar ile karşılaştırarak irdelemektir. Çalışmada resmi istatistik kaynaklarından elde edilen ikincil veriler kullanılmıştır. İkincil verilerin gösteriminde basit indeks, yüzde hesapları gibi temel istatistiksel işlemlerden yararlanılmıştır.