Academia.eduAcademia.edu

İzmir’de Bir Sonbahar Akşamı

İzmir’de Bir Sonbahar Akşamı –Bu şiir, İzmir’de tanıdığım güzeller güzeli Ezgi’yle geçirdiğimiz günün anısına yazılmıştır– Gün ışığı kırmızı, kuzeye aldık rüzgârı; zamânı sardık sigaralarımıza, aşkla doldu ciğerlerimiz. Bir sonbahar akşamı, İzmir’de, tutkunu olduk aşkın, caddelerde öylesine dolaştık; kendimizin izinde ve çocuklar kadar mâsum. Sâhile indik sonra, ızgara üstü hayâller; çayları soğuttuk mehtapla, yıldızların dansını izledik. Yırtık yelkenle suya açıldık ardından, kıyıya vursak da pişmanlık duymadık hiç; birlikte mücâdelenin heyecânını tattık, sarıldık birbirimize aşkla. Papatyalar, gelincikler, kır çiçekleri, kendilerine öyle güvenirler ki, ne zaman rüzgâr esse; işte burdayım, mertçe karşındayım, vurup kaçma ulan, derler. Zamâna yay düşlerini; eski bir masal gibi, belki kölelerin direnişi, belki demir prangalar arasında; dondur yüreğini ve ağla, ağla ki ıslansın bedenin, göğsünden akıp gitsin kederler. Ah güzelim, içime işledi gözlerin; bir gün kalıp dönecektim, yüreğim İzmir’de kaldı. 2 Ah güzelim, yollarımız kesişir mi bir kez daha, bilemiyorum; fakat sen güzelim, İzmir’de bir sonbahar akşamı, bana aşkı yeniden hatırlattın. Alkım Saygın https://academia.edu, 14.10.2017