Masking the Abject: A Genealogy of Play

Canadian Woman Studies, 2010

International Criminal Law Review, 2014

My argument in this article is that Hannah Arendt has a coherent and well-developed, although not systematic, philosophy of law which she brings to the Eichmann trial specifically and to international criminal law generally. In Part One of the article, I lay out Arendt’s philosophy of law, focusing on her account of the difference between the Greek and Roman conceptions of the law, the status of the consensus iuris, and the status of legal principles. Part Two offers a comparison of Arendt’s and Dworkin’s legal and political principles that animate the law. Part Three takes up Arendt’s approach to international criminal law through an analysis of her report of the Eichmann trial, specifically her account of the unprecedented nature of crimes against humanity, the new type of criminal who commits administrative massacres, and the difference between the criminal and the political trial at the international level.

systems.cs.pub.ro

Overlay networks are basic foundations on top of which P2P protocols are built. The current thesis analyses the structures and functions of the overlay. The BitTorrent protocol is presented as the file sharing protocol with the largest chunk of Internet traffic.

Careful research on what teleworkers do and how is still rare. This study focuses on the work practices of teleworkers and places them in the context of work process and interpersonal relations. The results illuminate the quality and viability of telework and contribute to our understanding of two issues: the transformation of the work and remote collaboration and communication.

Özet Kültürel öneme sahip mekânlar ve yapılar, insanların yaşamlarına zenginlik katmalarının yanı sıra, çevreleri ile kurdukları aidiyet duygusunun geliştirilmesine de katkıda bulunmaktadır. Aynı zamanda geçmişe ait izleri ve değerleri aktararak bize kim olduğumuz hakkında bilgi vermekte ve toplumun çeşitliliğini ve çok katmanlılığını yansıtmaktadır. Bu bağlamda, koruma eylemi, kültürel değerlerin sürekliliğini sağlamayı amaçlamaktadır. Dolayısıyla bir yerin veya yapının sağlıklı korunabilmesi, başta onun kültürel değerinin iyi tanımlanmasına, anlaşılmasına, sonrasında da aktarılmasına yönelik politikaların geliştirilmesine bağlıdır. Uzun bir geçmişe sahip İstanbul'un mimarlık mirası düşünüldüğünde, kentin mekânsal gelişim sürecinde kırılma dönemlerine tanıklık etmiş, kente ve kentliye ait özgün ve kültürel değerlere sahip yapıların dikkatle incelenmesi önem taşımaktadır. Kentin tarihindeki gelişmeler, yıkımlar ve dönüşümler, değişen sosyal yaşamın da mekânlardaki ve yapılardaki etkisiyle derinlemesine bir çalışmayı gerektirmektedir. Bu araştırma, kentin mimarlık mirasını inceleyip değerlendirme ve kültürel mirasın yaşatılması için, koruma önerileri geliştirmeyi amaçlamaktadır. Çalışmanın konusu olan bir zamanların Myrelaion Manastır Kilisesi veya Bodrum Mesihpaşa Cami ile hemen yanı başında yeraltında bulunan dairesel yapı (rotunda) İstanbul kent dokusu içerisinde önemli bir mimarlık mirasıdır. Tarihi Bizans dönemine dayanan bu yapı, günümüzde Laleli'de kendisini çevreleyen büyük ve genellikle ticari fonksiyonu barındıran yapılarla kuşatılmıştır. Günümüze kadar pek çok dönüşüm geçirmiş, yangınlar ve afetlerde zarar görmüş ve sahip olduğu anıtsal kimliğe rağmen kent dokusu ve gündelik yaşantısı içerisinde algılanması güç bir hale bürünmüştür. Bu bağlamda, çalışma kapsamında yapının kent dokusu içerisindeki konumuna, somut bir kültürel miras olarak önemine, geçirdiği dönüşüm evrelerine değinilmesi ve günümüzdeki durumu ile yere ait sorunlara yönelik tespitlerde bulunulması hedeflenmektedir.

Εκεί γύρω στα 1400 προ Χριστού, δυο τρεις αιώνες μετά την επιγραφή του Χάρωπος που βρέθηκε κοντά στην Ολυμπία, ένας Αχαιός πολέμαρχος κατέκτησε εκτεταμένες περιοχές στα παράλια και την κυρίως Μικρά Ασία, αλλά και την Κύπρο η οποία και εποικίστηκε τότε. Δεν τον γνωρίζουμε από τα αρχεία της Γραμμικής Β που ήδη υπήρχε και εξυπηρετούσε τα Μυκηναϊκά Ανάκτορα με τα υπέροχα Ελληνικά της. Ακόμα δεν έχουμε ιστορικά κείμενα σε αυτά. Τον γνωρίζουμε όμως απο Χιττιτικές πινακίδες, γραμμένες με σφηνοειδή γραφή σε γλώσσα μη ελληνική. Το όνομα του στις πινακίδες με σφηνοειδή γραφή ειναι Ατταρίγιας ή Ατταρασιγιας, που βάσει των κανόνων μεταγραφής, οι περισσοτεροι μελετητές αντιστοιχίζουν στο Ελληνικό Ατρεύς ή κάποιοι και Ατρείδης. Δεν είναι μάλλον ο Ατρεύς ο πατέρας του Αγαμέμνωνος, καθώς απέχουν δύο τουλάχιστον αιώνες, αλλά κάποιοι λένε ότι ίσως είναι ο γενάρχης των Ατρειδών. Αν και αυτό δεν είναι παρά μια εικασία, σε κάθε περίπτωση ήταν ένα σπουδαίο κεφάλαιο στην μυκηναϊκή ιστορία. Είναι δυνατόν η μνήμη για κάτι τόσο Ελληνικό να έχει διατηρηθεί από ξένους και να έχει χαθεί στην Ελληνική παράδοση; Όχι μόνο είναι δυνατόν, είναι και σύνηθες. Όπως λέει ωραία ο Πλάτων "Ἕλληνες ἀεὶ παῖδες" ότι είμαστε δηλαδή ολίγον παραλίες, χωρίς να μας ενδιαφέρει όπως λεει παρακάτω στον Τιμαίο ούτε η ιστορική γνώση ούτε η συνέχεια των δοξασιών και των παλαιών μαθημάτων του γένους μας: "Νέοι ἐστέ" εἰπεῖν, "τὰς ψυχὰς πάντες· οὐδεμίαν γὰρ ἐν αὐταῖς ἔχεται δι᾿ ἀρχαίαν ἀκοὴν παλαιὰν δόξαν οὐδὲ μάθημα χρόνῳ πολιὸν οὐδέν."