EVANJELİK DİNÎ HAREKETİN TEO-SOSYOLOJİK PARADİGMASI
THEO-SOCIOLOGICAL PARADIGM OF THE EVANGELIC RELIGIOUS MOVEMENT
Muhammed YAMAÇ
Dr. Öğr. Üyesi, Bartın Üniversitesi, İslami İlimler Fakültesi,
Felsefe ve Din Bilimleri Bölümü, Din Bilimleri Anabilim Dalı, Bartın/Türkiye
[email protected], orcid.org/0000-0003-2215-4492.
Makale Bilgisi / Article Information
Makale Türü / Article Types: Araştırma Makalesi / Research Article
Geliş Tarihi / Received: 30 Ocak 2022 / 30 January 2022
Kabul Tarihi / Accepted: 13 Nisan 2022 /13 April 2022
Yayın Tarihi / Published: 14 Temmuz 2022 / 14 July 2022
Yayın Sezonu / Pub Date Season: : Temmuz-Güz/ July – Autumn 2022
Cilt / Volume: 8, Sayı / Issue: 2, Sayfa / Pages: 704-726.
Atıf / Cite as: Yamaç, Muhammed. “Evanjelik Dinî Hareketin Teo-Sosyolojik Paradigması [TheoSociological Paradigm of the Evangelic Religious Movement]”. İhya Uluslararası İslam Araştırmaları
Dergisi- İhya International of Islamic Studies 8/2 (Temmuz/July 2022), 704-726.
İntihal / Plagiarism: This article has been reviewed by at least two referees and scanned via a plagiarism
software. / Bu makale, en az iki hakem tarafından incelendi ve intihal içermediği teyit edildi.
Etik Beyan / Ethical Statement: Bu çalışmanın hazırlanma sürecinde bilimsel ve etik ilkelere uyulduğu
ve yararlanılan tüm çalışmaların kaynakçada belirtildiği beyan olunur / It is declared that scientific and
ethical principles have been followed while carrying out and writing this study and that all the sources
used have been properly cited.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Öz
Genel olarak dinî gruplar sosyolojisi ve özel olarak da (yeni) dinî hareketler din
sosyolojisinin önemli konuları arasındadır. Hıristiyanlığın Protestan mezhebi içerisinde
ortaya çıkan Evanjelizm, kendine özgü teo-sosyolojik yapısıyla yeni bir dinî hareket olarak
dikkat çekmektedir. Nitekim hareket, içinden çıktığı Protestanlığa karşı tepkisel bir mahiyet
taşımaktadır. Bu anlamda hareket, kökende Hıristiyanların yeniden doğuşunu savunan
bireylerin bir araya gelerek oluşturduğu bir dinî hareket görünümüne sahip olsa da süreç
içerisinde küresel ölçekli farklı teo-sosyolojik, stratejik, politik, ekonomik, vb. birçok
misyona sahip olagelmiştir. Bu yönüyle Evanjelik hareket, Hıristiyanlığın Protestan mezhebi
içinden farklı bir dinî yorum iddiasıyla ortaya çıkmışsa da farklı boyutlardaki teo-sosyolojik
yapısıyla dünya siyasetini ve sistemini kontrol ve dizayn etme gibi küresel bir hedefe evrilmiş
gözükmektedir. Bu farklı teo-sosyolojik yaklaşım, eski ve yeni Ahit yorumlarından oluşan
Kitâb-ı Mukaddes’in teolojik temelleri üzerine oturan Hıristiyan mistisizmi ile Yahudi
kabalizmini birleştiren mesiyanik düşünce ideolojisine dayanmaktadır.
Bu çalışma, din sosyolojisinin önemli konularından biri olan yeni dinî hareketler
çerçevesinde oldukça geniş ve girift bir yapıyı ifade eden Evanjelik hareketin teo-sosyolojik
boyutunu ele almaktadır. Bu kapsamda çalışma, “Evanjelizmin teolojik ilkeleri nelerdir?”,
“Evanjelik hareketin oturduğu sosyoloji nedir?”, “Evanjelik hareketin teo-sosyolojisinin arka
plan perspektifinde etkili olan göstergeler nelerdir? vb. temel problemleri anlamaya,
anlamlandırmaya ve bunları analiz etmeye girişmektedir. Çalışma, dokümantasyon yöntemi
çerçevesinde teo-sosyolojik boyutta Evanjelik hareketi analiz ederek din sosyolojisinin
önemli konularından biri olan dinî gruplar sosyolojisine ve yeni dinî hareketlere katkı
sunmayı amaçlamaktadır. Diğer taraftan çalışma, din sosyolojisi ile dinler tarihi disiplinleri
arasında karşılıklı etkileşimin disiplinlerarası araştırma imkânını göstermesi ve bu iki bilim
disiplini arasında konu geçirgenliğinin (geçişliliğinin) bir örneğini oluşturması bakımından
önem taşımaktadır.
Anahtar Kelimeler: Din Sosyolojisi, Teoloji, Sosyoloji, Dinî Hareket, Evanjelik Hareket.
Abstract
The sociology of religious groups in general and (new) religious movements in particular are
among the important topics of the sociology of religion. Evangelism, which emerged within
the Protestant sect of Christianity, draws attention as a new religious movement with its
unique theo-sociological structure. As a matter of fact, the movement has a reactive aspect
against the Protestantism from which it emerged. In this sense, although the movement has
the appearance of a religious movement formed by the coming together of individuals who
advocate the rebirth of Christians, it has had many different theo-sociological, strategic,
political, economic, etc. missions on a global scale in the process. Although the evangelical
movement emerged with the claim of a different religious interpretation within the Protestant
sect of Christianity, it seems to have turned into a global goal of controlling and designing
the world politics and system with its theo-sociological structure of different dimensions.
This different theo-sociological approach is based on the messianic ideology of thought that
combines Christian mysticism and Jewish cabalism, whics is based on the theological
foundations of the biblical, which consists of interpretations of the old and new testament.
This article deals with the theo-sociological dimension of the evangelical movement, which
expresses a very broad and intricate structure within the framework of the new religious
movements, which is one of the important subjects of the sociology of religion. In this
context, the article is focused on “what are the theological principles of evangelicalism?”,
“what is the sociology of the evangelical movement?”, “what are the indicators that are
effective in the background perspective of the theo-sociology of the evangelical movement?”,
It attempts to understand, make sense of, and analyze fundamental problems such as. The
article aims to contribute to the sociology of religious groups and new religious movements,
which is one of the important topics of the sociology of religion, by analyzing the evangelical
movement in the theo-sociological dimension within the framework of the documentation
method. On the other hand, the article is important in terms of showing the possibility of
interdisciplinary research of the mutual interaction between the disciplines of the sociology
of religion and the history of religions, and being an example of the subject permeability
(transitivity) between these two disciplines of science.
Keywords: Sociology of Religion, Theology, Sociology, Religious Movement, Evangelical
Movement.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 705
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Extended Abstract
This article deals with the theo-sociological, political, strategic dimensions of the
evangelical movement, which expresses a very broad and intricate structure within the
frameworkof the new religious movements, which is one of the important subjects of the
sociology of religion. In this context, the article is aimed at “What are the theological
principles of evangelicalism?”, “What is the sociology of the evangelical movement?”,
“What are the ideological background and basic theological indicators that provide the
Jewis unity of the evangelical movement?”, “What is the attitude of evangelicalism towards
the Middle East in theo-political, stratejik, sociological dimension and the position of the
West at this point? etc. attempts to understand, make sense of, and analyze fundamental
problems.
The sociology of religious groups in general and (new) religious movements in particular
are among the important topics of the sociology of religion. Evangelism, which emerged
within the Protestant sect of Christianity, draws attentions as a new religious movement
consisting of individuals who adopt their own theo-strategic, political, sociological goals.
The first emergence of this structure is based on the defense of returning to the essence (rebirth) in religion under the leadership of some people who belong to the Protestant sect in
Christianity. In this sense, the formation has a reactionary natüre against the Protestant sect,
emphasizing the origin of Christianity. The difference in religious interpretations underlies
the emergence of the evangelical movement within the Protestant sect of Christianity.
However, although the religion factor was fundamentally determinant in the emergence of
movement, that is, it appers to be a religious movement formed by individuals advocating
the restoration of Christianity or the re-birth of Christians, nevertheless, this movement
later developed into different strategic, political, sociological, global economic, religious,
etc. ıt had many missions. In this aspect, the evangelical movement seems to have evolved
into a global goal of controlling and designing world politics and system with its different
dimensions and ideological structure, although it emerged with a different religious
interpretation image within the Protestant branch of Christianity. This different theosociological and political understanding is based on the messianic thought ideology that
combines Christian mysticism and Jewish cabalism, which is based on the theological
foundations of the Bible, which consists of interpretations of the old and new testament.
In order to understand and make sense of the mission of the evangelical movement to design
the global system and politics, it is necessary to read the theological basis on which its
policy, sociology and strategy is bes, and its related aspect with Jewish cabalism. As a
matter fact, it can be difficult to analyze today’s global world order without adequately
understanding the Biblical theology, which plays a functional role in the background
ideology of the evangelical movement and the American values and national
Characteristics shaped by its influence, and the politics, strategy and sociology that it
reveals. The article includes an analysis of this framework. According to this analysis, the
theo-sociological paradigm of the evangelical movement forms the basis of its global
mission, vision and legitimacy. In this framework, it is seen that the global spread and
dominance of the evangelical doctrine has been made a requirement of the common
strategy, policy and target of the sacred plan. Within this framework, the evangelical
movement, which tries to expand its room for maneuver as much as possible, aims to gain
legitimacy and theo-sociological perspectives with important discourses such as
democracy, liberalism, freedom, human rights, justice and peace in global imperialistbased policies, missionary activities, especially in regions where social and political
turmoil is dominant. efforts to expand the field can be observed. Thus, it can be observed
that the movement's efforts to gain legitimacy and expand its theo-sociological field
through important discourses such as democracy, liberalism, freedom, human rights, justice
and peace in global-scale imperialist-based policies, missionary activities and especially in
regions where social and political turmoil is dominant. This perspective plays an influential
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 706
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
and important role in the social or global design of especially underdeveloped or less
developed societies.
On the other hand, it can be seen that the evangelical understanding presents a strategy
parallel to the perspectives of "anti-Islamism", "Islamophobia" and "semitism", which are
becoming more and more visible in the global politics of the West, and includes a theosociology towards this. Especially in the theo-sociological policies put forward in the
Palestinian region, where the evangelical-Jewish unity is strongest, the parallel strategy in
question becomes clearer. It can be said that the Western policies and the discourses and
suggestions of evangelicalism and Zionism overlap in the policies implemented against
Muslims in different parts of the world, especially in Palestine and Africa. In this respect,
pro-Semitism (semitism) and anti-Islamism (anti-Islamism) go together as an element that
appears in the theo-sociological background perspective of evangelicalism.
Considering the mission of evangelicalism at the global level, it can be said that it contains
a wide, complex, intricate and effective theo-sociological structure with its joints developed
against the modern world system. In the background of this structure of the movement, the
efforts of the American and global strategic supporters to be effective (gaining power and
gaining legitimacy) in many Muslim geographies around the world, especially in the
Middle East, draws attention. In this respect, it can be said that evangelicalism and Western
policy overlap to a large extent. It can be said that the overlapping Middle East strategies
of the Western powers, on the one hand, strengthen the theo-sociological paradigm of the
evangelical movement, and on the other hand, cause the spread of anti-Islamism policies.
In this sense, the evangelical-Western strategic alliance can be effective in a religiously
polarizing and conflicting dimension. Thus, this perspective can be functional in expanding
the hegemonic field of religious (Islam-Christianity-Judaism) opposition on a global scale.
The article aims to analyze the evangelical movement in the theo-sociological/political/strategic dimension within the framework of the documentation method
and to contribute to the sociology of religious groups and new religious movements, which
is one of the important topics of the sociology of religion. On the other hand, the article is
important in terms of showing the possibility of interdisciplinary research of the mutual
interaction between the disciplines of the sociology of religion and the history of religions,
and being an example of the subject permeability (transitivity) between these two
disciplines of science.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 707
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Giriş
1
6. yüzyıldan itibaren Batı’da Rönesans, Reform, Aydınlanma ve modernleşme
süreciyle birlikte ortaya çıkan sekülarizm, dinî, toplumsal ve kamusal hayatı
yoğun bir şekilde etkisi altına alabilmiştir. Berger’in “dünyanın büyüsünün
1
bozulması” şeklinde ifade ettiği bu süreç, dini, dinî düşünceyi, dinî yapıları, dini eğilimleri
ve dolayısıyla dinî hayatı etkisizleştirme veya sınırlandırmaya dönük bir girişim olmuştur.
Bu girişim, Batı’daki toplum ve kültür alanlarının dinî kurum ve sembollerden arındırıldığı
bir dönüşümdür.2 Bu noktada insanı merkeze alan pratiklerin üretildiği girişimler baş
göstermiştir.3 Modern Batı’nın toplumsal alanlarında din yerine insanı merkeze alan seküler
dinamizmin ortaya çıkmasının temel sebebi, Batı düşüncesinde artık dinin toplumsal
hayattaki rolünü, otoritesini ve geçerliliğini kaybettiğine inanılması, aklın birçok şeyde
engelleyici veya sınırlayıcı bir unsur olarak dini prangalardan kurtularak özgürleştirilmek
istenmesi ve dinin salt bir vicdan meselesi olarak algılanmasıdır denilebilir. Buna karşın
1900’lü yılların ortalarından itibaren birtakım gelişmelerle birlikte sekülarizm ve
modernizmin aksine birtakım yeni dinî oluşum ve hareketlenmeler belirmiş ve dinin
toplumsal alanlardaki etkisi ve rolü artmaya başlanmıştır. Bu süreç, dinin toplumsal yapıdaki
konumu, rolü ve etkisini görmezden gelen perspektiflere tekrardan göz atmayı gerekli
kılmıştır.4 Nitekim Batı’nın siyasal, sosyal ve ekonomik olarak gelişmesine paralel olarak
yeni dini hareketlenmelerin de ivme kazandığı görülmektedir. Bu süreçte özellikle ABD ve
İngiltere’de ortaya çıkan yeni dini hareketler nicelik açısından oldukça dikkat çekmiştir.
İngiltere’de 1945-1985 yılları arasında ortaya çıkan 400 yeni dini hareket sayısı, ABD’de
sadece 1987-1988 yıllarında ortaya çıkan yeni dini hareket sayısına tekabül etmektedir.5 Yeni
dini hareketlerin ortaya çıkış ve yayılma noktalarından biri olan6 Kuzey Amerika’da 70’li
yıllarda yeni bir dini hareket olarak7 ortaya çıkan Evanjelizm politik alanlarda kendinden söz
ettirmeye başlamıştır.
Hıristiyanlığın Protestan mezhebi içerisinde doğan ve 19. ve 20. yüzyılda küresel
anlamda gelişim ve yayılım göstererek etkisini ve rolünü arttıran Evanjelik yapılanma dinî
bir hareket olarak son derece dikkat çekmektedir. Amerika’da bulduğu destek ve misyonerlik8
faaliyet imkânı dolayısıyla bu hareket, 18. ve 19. yüzyıllarda büyük bir atılım
Peter L. Berger, Dinin Sosyal Gerçekliği, çev. Ali Coşkun (İstanbul: İnsan Yayınları, 1993), 167.
Berger, Dinin Sosyal Gerçekliği, 162-163.
3 Mustafa Özden, “Sekülerliğin Tarihi Serüveni”, Yönetim Ekonomi Edebiyat İslami ve Politik Bilimler Dergisi 1/2
(Aralık 2016), 64.
4 H. Şule Albayrak, “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi: Kökeni, İnanç Esasları ve Günümüz Amerikan Siyasetine Etkisi”,
darulfunun ilahiyat 30/1 (Haziran 2019), 144.
5 Vejdi Bilgin, “Batıda Ortaya Çıkmış Yeni Dinî Hareketler”, Din Sosyolojisi, ed. Talip Küçükcan (Eskişehir:
Açıköğretim Fakültesi Yayınları, 2010), 195.
6 Cengiz Kanık, “Batı’da Ortaya Çıkan Yeni Dinî Hareketlere Genel Bir Bakış”, Şırnak Üniversitesi İlahiyat Fakültesi
Dergisi 8/17 (Ağustos 2017), 183.
7 Başka bir çalışmada Evanjelik ya da fundamentalist yaklaşımların “yeni çağ hareketleri” olarak nitelendirildiği ifade
edilmektedir. Bk. Merve Bahadur – İhsan Çapcıoğlu, “Yeni Dini Hareketlerde Çevrimiçi ve Çevrimdışı Yönelimler:
Sahaja Yoga Örneği”, İslâmî Araştırmalar Dergisi 32/2 (Nisan 2021), 374.
8
Misyonerlik, gayr-ı Hıristiyan ülke veya toplumlarda örgütlü bir şekilde Hıristiyan öğretisini yaymaya çalışan bir
hareket/oluşum/yapıdır (Abdurrahman Küçük vd., Dinler Tarihi (Ankara: Berikan Yayınevi, 2011), 516).
1
2
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 708
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
gerçekleştirmiştir.9 18. yüzyılda Amerika’da ortaya çıkan ve “büyük uyanış” (great
awakening)10 olarak isimlendirilen dinî uyanış veya dinî canlanma girişimi, Evanjelizmin
günümüzdeki teo-sosyolojik/politik yapısının ve ideolojik arka planının şekillenmesinde
işlevsel bir boyut taşımaktadır. Evanjelizm, Hıristiyanlığın Protestan mezhebi başta olmak
üzere farklı inanç biçimlerini, çeşitli kilise ve örgütlenmeleri/organizasyonları içinde
barındıran şemsiye bir kavram olarak görülebileceği gibi “yeni bir dinî hareket
açılımı/yaklaşımı” olarak dine ve kiliseye farklı açılardan bakan, küresel anlamda geniş,
girift, teo-sosyolojik, stratejik/politik bir yön barındırdığı da söylenebilir. 70’li yıllardan
günümüze kadarki süreç içerisinde Evanjelik politik-dini hareketin teolojisi, sosyolojisi,
misyonu/vizyonu, işlevi, etkisi ve küresel yayılımı gün geçtikçe daha fazla dikkat
çekmektedir. Bu nedenle Evanjelizm, sosyal bilimcilerin önemli araştırma ve inceleme
alanlarından biri haline gelmiştir. Bu kapsamda din sosyolojisi açısından incelemeyi esas alan
bu çalışma, Evanjelik dini hareketin teo-sosyolojik paradigması üzerine odaklanmakta ve
alana katkı sunmayı amaçlamaktadır.
1. Evanjelizm ve Kısa Tarihi
İncil öğretisine bağlılığın bir ifadesi veya İsa-Mesih’i taklit etmenin bir işareti olarak
“İncil’e ait” manasına gelen “Evanjelik” tabiri köken olarak Eski Yunan dilinde (Grekçe)
euangelion (iyi haber, müjde, asıl gerçek) sözcüğünden türetilmiştir.11 Bu tabir, “kutsal kitaba
yönelmek”12 ve “İncil’in mesajını koşulsuz bir şekilde yaymak için gerekli çabanın ortaya
koyulması veya İncil’in müjdeli mesajının habersiz olanlara ulaştırarak onların hayatlarının
şekillendirilmesi/dönüştürülmesi”13 anlamına gelmektedir. “Evanjelik” kavramı, daha çok
reformasyona bağlı olarak “reformcuları ve destekçilerini belirtmek için”14 kullanılmıştır. Bu
kapsamda ilk etapta Luther ve destekçileri için kullanılan kavram, daha sonra 17. yüzyılda
İngiliz püritenlerini ve 18. yüzyıldan itibaren de Amerika’da baş gösteren “büyük uyanış”
adındaki dinsel uyanışı benimseyen tüm Hıristiyanlar için kullanılmaya başlanmıştır.15
Batı literatüründe Evanjelizmin tanımı üzerinde bir ittifak olmadığı anlaşılmaktadır.
Batı menşeli farklı veya benzer/yakın tanımlama girişimlerine bakıldığında bu durum açıkça
görülmektedir. Bu kapsamda Evanjelizm kavramına dair Hıristiyan dünyasında 300’den fazla
tanımlama girişimi ve 700 farklı eş ve yakın anlam kullanımı bulunmaktadır.16 Hıristiyan
9 George Edward White, Bir Amerikan Misyonerinin Merzifon Amerikan Koleji Hatıraları, çev. Cem Tarık Yüksel
(İstanbul: Enderun Kitabevi, 1995), 15.
10 Evanjelik hareketin dinî uyanış veya canlanmaya bağlı olarak ortaya koyduğu tarihî gelişimsel serüveni için bk.
George M. Marsden, Understanding Fundamentalism and Evangelicalism (Michigan: William B. Eerdmans Publishing
Company, 1991); Mark A. Noll, The Rise of Evangelicalism: The Age of Edwards, Whitefield and the Wesleys (Downers
Grove/lllinois: InterVarsity Press, 2004).
11 Ali İsra Güngör, Hıristiyanlıkta Evanjelik Hareket (Ankara: Aziz Andaç Yayınları, 2005), 8-9; Mahmut Aydın,
“Evanjelik Hıristiyanlığın Misyon Yöntemleri ve Türkiye’deki Yansımaları”, Dinler Tarihi Araştırmaları-V (Dinler
Tarihçileri Gözüyle Türkiye’de Misyonerlik), ed. Asife Ünal (Ankara: Türkiye Dinler Tarihi Derneği, 2005), 49.
12 Ramazan Kağan Kurt, Evanjelizm-Dünya İmparatorluğu ve Türkiye (İstanbul: Birharf Yayınları, 2. Basım, 2006),
32.
13 Aydın, “Evanjelik Hıristiyanlığın Misyon Yöntemleri ve Türkiye’deki Yansımaları”, 49.
14 Millard J. Erickson, “Evangelism”, The Blackwell Encylopedia of Modern Christian Thought, ed. Alister E. McGrath
(Oxford: Blackwell Publishing, 1993), 183.
15 Aydın, “Evanjelik Hıristiyanlığın Misyon Yöntemleri ve Türkiye’deki Yansımaları”, 50.
16
Şener Faruk Bedir, “Reformasyon’dan Günümüze Evanjelik Hıristiyanlık”, Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi
3/6 (Güz 2013), 75.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 709
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
teolog Lewis’e göre Evanjelizm, İsa-Mesih ile ilgili öğreti ve bilgileri inanmayan kişilere
bildirme ve bu kişileri Tanrı ile barıştırmak suretiyle kiliseye dahil etme çabasıdır. 17 Reid’e
göre ise, bireyi kurtaracak müjdeli habere ulaşan kimselerin bunu haberi olmayanlara
ulaştırma işidir.18
Evanjelizm 19. yüzyılda Kuzey Amerika’nın yaygın dinî hareketi olarak ön plana
çıkmıştır.19 Bu çerçevede dinî hareket, genelde Yeni Ahit’le (İncil) birlikte Eski Ahit’i
(Tevrat ve Zebur) kutsal kabul eden, özelde ise Hıristiyanlığın ana kutsal metni Matta,
Markos, Luka ve Yuhanna’nın yazdığı 4 İncil’i benimseyen20 teolojik bir öğretidir. Bu
teolojik öğretiye bağlı olarak Evanjelizm, 16. yüzyılda Protestanlık mezhebi içinde doğmuş
(yeni) dinî hareketlerden biridir. Bu bakımdan bu dinî öğreti ve hareketin ortaya çıkmasında
Protestan reformunun büyük bir etkisi bulunmaktadır.
Hıristiyanlığın üç önemli mezhebinden biri olan Protestanlık ise, Katolik ve Ortodoks
mezheplerine ve aynı zamanda kilisenin otoriter yapısına bir tepki olarak dinde bir reform
hareketi çerçevesinde bir Alman papazı olan Martin Luther (1483-1546)’in öncülüğünde 16.
yüzyılda Katolik kilisesinden ayrılarak ortaya çıkmış bir harekettir. Luther’in öncülüğünde
başlayan bu hareket, sonrasında Huldrych Zwingli (1484-1531), John Calvin (1509-1564),
John Knox (1514-1572), Teresa of Avilà (1515–1582), Theodore Beza (1519–1605), Roberto
Bellarmine (1542–1621), Johann Gerhard (1582–1637) ve Jonathan Edwards (1703–1758)
öncülüğünde Avrupa’ya yayılmıştır. 1517’de başlayan tepkisel karakterli bu reform hareketi,
hususiyetle Katolik Kilise’yi hedef alması bakımından Kilise’nin günahları affetmeyi
istismar ederek ekonomik bir güç haline gelmesine ve kendisini İncil’in tek yetkilisi olarak
görmesine ve ibadet dilinin salt Latince olmasına karşı çıkarak bunun sürdürülebilir
olmadığını savunmuştur. Bu nedenle Katolik kilisesini ıslah amacıyla dinde reformun zorunlu
olduğuna inanan kimselerin desteklediği bu harekete göre kilise, kontrol edilemeyen ve
denetlen(e)meyen büyük yetkileri dolayısıyla dinî, toplumsal, siyasi ve ekonomik bir güç
merkezi haline dönüşmeye başlamıştır.
Protestanlık, dinin farklı yorumları dolayısıyla süreç içinde gruplara ayrılmış bir
harekettir. Anglikanizm, Lutheranizm, Pentekostalizm ve Metodizm bazı önemli Protestan
kollarıdır. Süreç içerisinde liberal veya modernist Protestanlar dışında kalan kesimleri ifade
eden yeni bir oluşum olarak Evajelizm, farklı teoloji ve politikaları bünyesinde barındıran bir
dinî hareket olarak dikkat çekmektedir. 17. yüzyılda ortaya çıkan bazı Protestan kiliseler,
tarihi Hıristiyan öğretilere bir bağlılık ifadesi olarak “Evanjelik” adını kullanmışlardır.21
1730-1740’lı yıllarda İngiltere, Galler, İskoçya ve Kuzey Amerika kolonilerinde gerçekleşen
17
Lewis A. Drummond, The Word of the Cross: A Contemporary Teology of Evangelism (Nashville: Broadman Press,
1992), 9.
18 Alvin L. Reid, Introduction to Evangelism (Nashville: Breadman & Holman Publishers, 1998), 12-13.
19 Şinasi Gündüz, “Protestan Geleneğinde Yeni Hıristiyan Sağı Olarak Evanjelizm”, VIII. Kur’an Sempozyumu:
Günümüz Dünyasında Müslümanlar (Ankara: Fecr Yayınları, 2006), 53.
20 Bu dört İncil’in her birine “Evanjel” denilmektedir (Yusuf Sarı, 11 Eylül Sonrası Amerika Birleşik Devletleri’nin
Güvenlik Algısının Ortadoğu’ya Yansımaları (Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans
Tezi, 2019), 65).
21
Filiz Çoban Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri: Sosyal-İnşacı Perspektiften ABDİsrail İlişkileri”, İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 6/3 (Temmuz-Ağustos-Eylül, 2017), 2023.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 710
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
“büyük uyanış” hareketiyle birlikte Evanjelik ismi daha yaygın bir şekilde kullanılmaya
başlanmış, 18., 19. ve 20. yüzyıllarda gerçekleşen “ikinci ve üçüncü uyanış” hareketiyle ve
yoğun misyonerlik faaliyetleriyle Amerika’nın geneli başta olmak üzere “Afrika”,22 Asya ve
diğer coğrafyalara yayılarak küresel bir boyut kazanmıştır.23 Evanjelik dinî hareketin
Amerika’da etkili olmasında İngilizlerin yönlendirmesinin önemli rolü olduğu söylenebilir.24
İskoçya’da Edinburgh Üniversitesi New College’de 1867’de Alexander Duff tarafından
“Evanjelik Teoloji Kürsüsü” adıyla Hıristiyanlık tarihinin ilk misyon kürsüsü kurulmuştur.25
Bunun yanında Evanjelik misyoner hareket, büyük hedeflerle birlikte zamanla dinî söylemleri
aşarak etki alanını genişletip gücünü arttırmış, bunun bir sonucu olarak 1943’de Ulusal
Evanjelikler Birliği’ni kurmuştur.26
Oldukça karmaşık ve girift bir yapı barındıran27 Evanjelik hareketin veya düşüncenin
ortaya çıkışında ve özellikle modern dönemdeki gelişiminde bazı kişiliklerin öne çıktığı
görülmektedir. 20. yüzyılda Evanjelik hareketinin gelişim, yayılım ve aktarımında önemli
görülmesi gereken oldukça etkili Güney Amerikalı şahsiyetler şunlardır: Baptist Papazı Jerry
Laymon Falwell (1933-2007), Baptist Papaz Pat Robertson (1930-), vaiz-kanaat önderi ve
bazı ABD başkanlarının dini danışmanı olan Billy Graham (1918-2018) ve vaiz Granville
Oral Roberts (1918-2009), Jimmy Lee Swaggart (1935--), vaiz John Charles Hagee (1940-), Baptist Papazı Robert James Jeffress (1955--).
2. Evanjelik Dinî Hareketin Teo-Sosyolojisi
Evanjelik teoloji geleneksel Hıristiyan teolojik düşüncesinden farklılaşan nitelikleriyle
yeni bir dinî (teolojik) öğreti ve sosyo-politik bir hareket görünümüyle dikkat çekmektedir.
Bu çerçevede Hıristiyanlığın kökenine vurgu yaparak Protestan mezhebine karşı tepkisel bir
mahiyet taşımaktadır. Bu anlamda Hıristiyan anlayışı çerçevesinde diğer dinî
gruplardan/hareketlerden farklı olarak kendine özgü birtakım teo-sosyolojik yapı
barındırmaktadır. Süreç içerisinde liberal veya modernist Protestanlar dışında kalan kesimleri
ifade eden yeni bir oluşum olarak Evajelizm, farklı teoloji, sosyoloji ve politikaları
bünyesinde barındıran yeni bir dinî hareket olarak Protestanlığın modernist veya liberal
teolojisiyle bir mücadele hareketi olarak görülebilir. Bu dinî hareketin ortaya çıkmasının
temelinde dinî yorum farklılığı yatmaktadır. Ancak her ne kadar hareketin ortaya çıkmasında
temelde din faktörü belirleyici olmuşsa da yani Hıristiyanlığın aslına döndürülmesi veya
Hıristiyanların yeniden doğuşunu savunan bireylerin bir araya gelerek oluşturduğu bir dinî
hareket görünümünde olsa da bu hareket süreç içerisinde küresel anlamda farklı stratejik,
22 1900’lü yılların başında Afrika kıtasındaki Hıristiyan nüfus 10 milyonu bulmazken günümüzde 367 milyonu aşarak
dünya çapındaki Hıristiyan nüfusun 5’te 1’ine tekabül etmektedir. Bk. Timothy C. Tennent, Theology in the Context of
World Christianity (Michigan: Zondervan Academic, 2007), 8.
23 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2023.
24 Clifford A. Kiracofe, Dark Crusade: Christian Zionism and US Foreign Policy (New York: I.B. Tauris, 2009), 8.
25 Olav Guttorm Myklebust, The Study of Missions in Theological Education (Oslo: Egede Institutet, 1955-1957),
1/187.
26 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2024.
27 Amerika özelinde günümüzde girift ve geniş bir yapısı bulunan Evanjelikler; Metodistler, Presbiteryenler,
Luteryenler,
Baptistler,
Anabaptistler,
Pentekostallar,
Presbiteryenler,
Bağımsızlar,
Karizmatikler,
Kongregasyonalistler, Restorasyonistler gibi grupları içeren bir harekettir. Bk. Bedir, “Reformasyon’dan Günümüze
Evanjelik Hıristiyanlık”, 79-80.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 711
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
politik, teo-sosyolojik, ekonomik vb. birçok misyona sahip olagelmiştir. Bu yönüyle
Evanjelik hareket farklı boyuttaki teo-sosyoloji, strateji, hedef ve ideolojik yapısıyla dünya
siyasetini ve sistemini kontrol etme ve dizayn etme gibi küresel bir hedefe evrilmiş
gözükmektedir. Bu farklı teo-sosyolojik ve politik anlayış, eski ve yeni Ahit yorumlarından
oluşan Kitâb-ı Mukaddes’in teolojik temelleri üzerine oturmakta ve Hıristiyan mistisizmi ile
Yahudi kabalizmini birleştiren mesiyanik düşünce ideolojisine dayanmaktadır.
Evanjelik hareketin teo-sosyolojisini anlamak ve anlamlandırmak için onun küresel
politikasının ve dolayısıyla dünyayı dizayn etme çabasını dayandırdığı teo-sosyolojik temeli
ve bunun Yahudi kabalizmiyle olan ilişkisine dikkatle bakmak gerekmektedir. Nitekim
Evanjelik hareketin ve büyük ölçüde onun etkisiyle şekillenen Amerikan değer ve ulusal
özelliklerinin arka plan ideolojisinde işlevsel olarak rol oynayan Kitâb-ı Mukaddes teolojisini
ve onun ortaya çıkardığı teo-sosyolojiyi yeterince anlamadan günümüz küresel dünya
düzenini analiz etmek güçleşebilir. Nitekim Evanjelik hareketin teo-sosyolojik paradigması,
onun küresel misyonunun, vizyonunun ve meşruiyetinin zeminini oluşturmaktadır. Bu
çerçevede Evanjelik teo-sosyolojik öğretinin küresel yayılımı ve egemenliği, kutsal planın
ortak stratejisinin, politikasının ve hedefinin bir gereği kılındığı görülmektedir. Böylece
hareketin, küresel ölçekte emperyalist temelli politikalarda, misyonerlik faaliyetlerinde ve
özellikle toplumsal ve siyasi kargaşanın hâkim olduğu bölgelerde demokrasi, liberalizm,
özgürlük, insan hakları, adalet ve barış gibi önemli söylemler vasıtasıyla meşruiyet elde etme
ve teo-sosyolojik alanını genişletme çabası gözlemlenebilmektedir. Bu perspektif özellikle
gelişmemiş veya az gelişmiş toplumların toplumsal veya küresel dizaynında etkili ve önemli
bir rol oynamaktadır.
Evanjelizmin genel anlamda küresel düzeyde ortaya koyduğu misyona bakıldığında
modern dünya sistemine karşı geliştirilen eklemleriyle birlikte geniş, karmaşık, girift ve etkili
bir teo-sosyolojik yapı barındırdığı söylenebilir. Hareketin bu yapısının arka planında
oldukça etkili olduğu Amerika ve küresel stratejik destekçilerin Orta Doğu başta olmak üzere
dünya genelinde birçok Müslüman coğrafyada etkili olma çabası (güç devşirme ve meşruiyet
kazanma) dikkat çekmektedir. Bu yönüyle Evanjelizm ile Batı politikasının büyük ölçüde
örtüştüğü söylenebilir. Denilebilir ki Batılı güçlerin örtüşen Orta Doğu stratejileri, bir yandan
Evanjelik hareketin teo-sosyolojik paradigmasının güçlenmesine, diğer taraftan antiİslamizm politikalarının yaygınlaşmasına neden olmaktadır. Bu anlamda Evanjelizm-Batı
stratejik birlikteliği, dinî anlamda kutuplaştırıcı ve çatıştırıcı bir boyutta etkili olabilmektedir.
Böylece bu perspektif, küresel boyutta dinî (İslâm-Hıristiyanlık-Yahudilik) karşıtlığın
hegemonik alanının genişlemesinde işlevsel olabilmektedir. Bu çerçevede Evanjelik
anlayışın, Batı’nın küresel siyasetinde gittikçe daha görünür hale gelen “anti-İslâmizm”,
“İslamofobia” ve “semitizm” perspektifine paralel bir strateji ortaya koyduğu ve buna dönük
bir teo-sosyoloji içerdiği görülebilmektedir. Özellikle Evanjelik-Yahudi birlikteliğinin en
güçlü şekilde görüldüğü Filistin bölgesinde ortaya koyulan teo-sosyolojik politikalarda söz
konusu paralel strateji daha net ortaya çıkmaktadır. Filistin ve Afrika başta olmak üzere
dünyanın farklı bölgelerinde Müslümanlara karşı uygulanan politikalarda Batı politikaları ile
Evanjelizm ve Siyonizmin söylem, politika ve stratejilerinin örtüştüğü söylenebilir. Bu
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 712
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
yönüyle Evanjelizmin teo-sosyolojik arka plan perspektifinde beliren bir unsur olarak Yahudi
yandaşlığı (semitizm) ve İslâm karşıtlığı (anti-İslâmizm) birlikte yürümektedir.
Evanjelik teo-sosyolojinin ortaya çıkışının dayandığı temel göstergeler veya eğilimler
oldukça önem taşımaktadır. Nitekim bu eğilimler Evanjelik canlanmanın temel dinamiklerini
inşa etmektedir. 18. yüzyılda püritenliğin düşme eğilimine girmesi ve dinsel bağlılığın azalma
endişesi birçok insanı Evanjelik canlanmayı desteklemeye itmiştir.28 Evanjelik canlanmanın,
önceki dönemin Protestan anlayışından farklı olarak insanlara müjde paylaşmak suretiyle
kilise kontrolü dışında değişim ve dönüşüme dönük bir güven ve heyecan aşıladığı29
söylenebilir. Ana Protestanların aksine Evanjelikler, özellikle uygulamalı ibadetlerde daha
esnek ve deneysel olma eğilimi taşımaktadır. 30 Evanjelik canlanmayı teşvik eden vaizler de
gelenek ve ritüelden çok kişisel kurtuluşa ve dindarlığa vurgu yapan söylemler geliştirerek
dinleyicilere İsa-Mesih tarafından kurtuluşa gereksinim duyulduğunu salık veren derin
bireysel dini duygular aşılayan vaazlarla geniş kitlelere ulaşmaya çalışmışlardır.31
İncil’e ve Kıtâb-ı Mukkaddes’e32 olan inanç ve bağlılığı, ulusal ve küresel düzeyde
yoğun bir şekilde misyonerlik faaliyetlerine girişmesi, Yahudi Kabalizmiyle örtüşen teolojik
bir öğretiyi benimsemesi, “Amerikan Püritenliği”33nin öngördüğü öğretiler temelli bir inancı
öncelemesi ve ulusal ve küresel arenada inancının (teolojisinin) bir parçası olarak İsrail
öncelikli politikalar üretme çabası Evanjelik dinî hareketin teo-sosyolojik paradigma
farklılıklarından bazılarıdır. Ayrıca dinî hareket kendisini en üstün ve eşsiz millet olarak
görmesi nedeniyle (teolojik inancı gereği) dünya toplumlarını kendi (dinî ve ahlâkî)
öğretilerine uygun olarak dizayn etme ve bu çerçevede dünya siyasetine yön verme hedefini
ilke olarak kabul etmesi gibi ayırt edici teolojik özellikleriyle birçok açıdan geleneksel/klasik
Hıristiyan dinî inanıştan farklılaşmakta ve geleneksel Protestanlıktan farklı olarak yeni bir
dinî hareket olarak öne çıkmaktadır. “Yeniden doğuş” (new birth) teolojisini benimseyen
hareket, İsa’nın çarmıha gerilmesini insanlığın tek kurtuluşu ve Evanjelik öğretiyi tebliğ
etmenin Tanrı’ya hizmet açısından dinin koşulsuz ve vazgeçilmez bir öğesi olduğuna
inanmaktadır.34 İdeolojisini oluşturan temel göstergeleri de bu teolojik alt yapı
şekillendirmektedir.
Yeni bir dinî hareket olarak Evanjelik teolojinin üzerine oturduğu yedi aşamayı içeren
bir inanç sistemi bulunmaktadır. Bunlar; Yahudilerin Filistin’e geri dönmesi, Büyük İsrail’in
28
Noll, The Rise of Evangelicalism, 46-47.
David William Bebbington, Evangelicalism in Modern Britain: A history from the 1730s to the 1980s (London:
Routledge, 1989), 74.
30 Roger E. Olson, The Westminster Handbook to Evangelical Theology (Louisville/Kentucky: Westminster John Knox
Press, 2004), 282–283.
31 Jennifer Snead, “Print, Predestination, and the Public Sphere: Transatlantik Evangelical Periodicals, 1740–
1745”, Early American Literature 45/1 (January 2010), 93-118; Harry S. Stout, The Divine Dramatist: George
Whitefield and the Rise of Modern Evangelicalism (Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing
Company, 1991).
32 Evanjelikler, Kitâb-ı Mukaddes’in dünya barışı ve adaletini korumak için sekiz ahlâkî esasa kaynaklık ettiğini
düşünmektedir. Söz konusu esaslar için bk. Mark R. Amstutz, Evangelicals and American Foreign Policy (New York:
Oxford University Press, 2014), 21-31.
33 “Amerikan Püritenliği” için bk. Ali İsra Güngör, “Hıristiyanlıkta Püriten Anlayış ve Etkileri”, Dinî Araştırmalar
7/21 (Haziran 2005), 14-18.
34 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2022.
29
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 713
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
kurulması, Misyoner bir faaliyet olarak dünyanın dört bir tarafına İncil’in “müjde” olarak
vaaz edilmesi, Yedi yıl sürecek olan kaos döneminin ortaya çıkması, İsa-Mesih’in ikinci kez
dünyaya gelişi ve yeniden doğuşun gerçekleşmesi, Armagedon Savaşı’nın vuku bulması,
Kıyametin kopmasıyla birlikte sadece İncil’e ve İsa-Mesih’e iman edenlerin cennete
yükseltilmesidir.
Esasen hareketin sekülarizm ve modernizm krizine karşı dinî fundamentalist
(köktendinci) bir karaktere/yöne sahip olduğu söylenebilir. Bu anlamda akılcılık, dinî
liberalizm, evrim teorisi ve Kitâb-ı Mukaddes’e dönük eleştirilere karşı çıkmakta ve
eşcinsellik, pornografi ve kürtaj konularında (üstün) Amerikan değerlerini koruma
yaklaşımıyla hareket etmektedir.35 Ayrıca kök hücre araştırmaları, ötenazi, cinsellik ve
serbest piyasa ekonomisi gibi meselelerde ahlâkî muhafazakarlığı desteklemektedir.36
Bununla birlikte eşcinsel evlilik, cinsel serbestlik, İslâm karşıtlığı, laiklik, evrim, “İsrail
yandaşlığı”37 ve devlet okullarında Hıristiyanlar için din özgürlüğü düşüncesini
benimsemektedir.38 Kilise ve papanın resmî, merkezî, tekelci ve mutlakiyetçi otoritesine karşı
olarak bireysel dindarlık savunusuyla öne çıkmakta ve bağımsız olduğu için de gayr-ı resmi
yapılarla, girişimlerle ve kurumlarla dinamik bir gelişim sağlamaktadır.39 Bu nedenle farklı
dinî, siyasi, sosyal, kültürel ve küresel yapılarla (kurum, kuruluş veya kişilerle) daha kolay
ve hızlı iletişim/etkileşim imkânı bulabilmektedir. Bunun yanında kullanımı oldukça yeni
olan inançsal dışlayıcı (faith particularist), kültürel çoğulcu (culturally pluralist) ve
eklesiolojik kapsayıcı (ecclesiologically inclusivist or restrictivist) şeklindeki üç fenomen
paradigma, diğer dinlere karşı tutumunu biçimlendiren perspektiflerdir.40
David Bebbington’a göre Evanjelik hareketi oluşturan dinî grupların; conversionism
(manevi anlamda dönüşüm veya yeniden doğuş), activism (ibadet etme, inancını söz ve
davranışlarıyla göstererek başkalarını etkileme ve manen değiştirme çabası), biblicism
(İncil’i her türlü dinî otoritenin üzerinde görmek) ve crucicentrism (haç veya kefaret doktrini
üzerine vurgu) şeklinde ortak teolojik özellikleri bulunmaktadır.41 Din adına kilise yerine
İncil’i tek otorite kabul etmek ve Tanrı’ya hizmet etmenin ve kulluğun en önemli vazifesi
olarak Evanjelik inancını yayma çabası bu teolojinin ayırt edici özellikleri arasındadır.42
Evanjelik anlayış, ahlâk ve temel öğretiler gibi, Hıristiyan ve Yahudi teolojisinin benzeyen
Albayrak, “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi”, 147.
Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2024.
37 Evanjeliklerin İsrail lobisiyle kurduğu ittifak için bk. Mehmet Akben, Hz. İsa’nın Nüzulü Meselesi: Dini ve Politik
Yaklaşımlar (Ankara: Gazi Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2007), 97; 20. yüzyılda
ABD’de “Yeniden Yapılanmacı Yahudilik” dini hareketinin ortaya çıkışı söz konusu yandaşlığı ortaya koyan önemli
emareler taşımaktadır (daha geniş bilgi için bk. İbrahim Ethem Aydın – İskender Oymak, “Yeniden Yapılanmacı
Yahudilik Hareketinin Ortaya Çıkış Sebepleri ve Temel Hedefleri”, Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 26/1
(Haziran 2021), 123- 165.
38 Hakan Yılmaz, “Evanjelik Hareketin ABD Siyaset Kurumundan Dinî Talepleri Üzerine Bir İnceleme”, Yahudilik,
Hıristiyanlık ve Batı Araştırmaları Dergisi 2/1 (Haziran 2020), 55.
39 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2022.
40 Charles Van Engen, “The Uniqueness of Christ in Mission Theology”, Christianity and the Religions: A Biblical
Theology of World Religions, ed. Edward Rommen – Harold Netland (Pasadena, California: William Carey Library,
1995), 201.
41
Bebbington, Evangelicalism in Modern Britain, 2.
42 Alister E. McGrath, Christianity: An Introduction (Oxford: Blackwell Publishing, 1997).
35
36
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 714
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
yönlerini bünyesinde harmanlayan bir teolojik sistem ortaya koymaktadır. Bu yönüyle
Müslümanlara karşı Hıristiyanları ve Yahudileri Tevrat’ın teolojisinde birleştirmeye dönük
bir çabayı da temsil etmektedir.43 Evanjelik mistisizmi ile Yahudi kabalizminin mesiyanik
düşüncesi, Eski ve Yeni Ahit’in birleşiminden oluşan Kitâb-ı Mukaddes teolojisi üzerine
oturmakta ve her iki teoloji de ideolojik olarak büyük ölçüde dinî, politik, küresel ve
ekonomik hedef ve dayanaklar açısından örtüşen bir yapı barındırmaktadır.44 Dolayısıyla
teolojisinde Yahudilere merkezi bir yer açan ve İsrail’e sınırsız ve koşulsuz desteği45 kutsal
bir misyon olarak gören bu hareket,46 Hıristiyan dinî gruplardan farklı olarak kendini yeni bir
dinî hareket olarak konumlandırmaktadır.
Son dönemde en güçlü fundamentalist örneklerden birini teşkil eden bu dinî hareketin
teolojik temelinde “onbinyılcı dönemlendirme” (premillennial dispensationalism)47 öğretisi
yer almaktadır. Bu öğretiye göre Tanrı’nın belirlediği bir plana göre işleyen tarih, yedi
dönemden oluşmakta ve İsa-Mesih yaratılışıyla başlayıp dönüşüyle oluşturacağı bin yıllık
milenyum krallığıyla taçlanacaktır. Ancak bu dönemlerin her biri insanlık açısından
başarısızlıkla neticelenmesi dolayısıyla Tanrı’nın hesabı görmesiyle yeni bir dönem
(dispensasyon) başlayacak, Yahudiler, kurtarıcı bir misyonla bu yeni dönemin en dikkat
çekici figürü olarak bu çerçeve içerisinde yer alacaktır.48 Bu teolojik öğretinin destekleyici
farklı bir yönü de bulunmaktadır. Buna göre kıyametin kopuşuna işaret ettiğine inanılan
Armagedon49 Savaşı öncesinde ruhsal olarak yeniden doğan Evanjelik Hıristiyanlar göğe
yükseltilerek (rapture) ödüllendirilecektir.50 Bu inancı benimseyenler gökyüzünde İsa-Mesih
ile birlikte olabilecek, ancak inanmayanlar ise göğe yükseltilmeyerek Deccal’ın hüküm
süreceği yedi yıllık bir kriz sürecinin içerisinde yaşayacaktır.51 Daha sonra göğe yükselenlerle
birlikte İsa’nın yeryüzüne dönüşü gerçekleşecek ve İsa, Kudüs yakınlarında Armagedon’da
Deccal’i mağlup ederek merkezi Kudüs olan ve bin yıl sürecek olan milenyum krallığını
kurarak (yayılmacı/misyoner bir misyonla) tüm dünyayı hakimiyeti altına alacaktır.52 Bu
inanca göre Armagedon Savaşı’yla vaat edilmiş toprakların yeniden Yahudilerin eline
geçmesi müjdelenmektedir.53 Bu kapsamda İsrail, vaat edilmiş topraktır ve gelecekte
Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve
Türkiye”, 16.
44 Evanjelik ve Yahudi birlikteliği veya ittifakı için bk., Grace Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, çev. Mustafa Acar
– Hüsnü Özmen (Ankara: KİM Yayınları, 2. Basım, 2003); Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist
Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve Türkiye”.
45 Amerika sadece 1949-1995 yılları arasında İsrail’e 62,5 milyar dolar dış yardım sağlamıştır (Hallsell, Tanrı’yı
Kıyamete Zorlamak, 118).
46 Albayrak, “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi”, 145.
47 Evanjelizmin dünya tarihini kutsal iradeye göre çeşitli bölümlere ayırması inancı ile ilgili bk. Büşra Elmas, Evanjelik
Hıristiyanlarda Kıyamet İnancı (Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2017), 418.
48 Albayrak, “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi”, 158.
49 “Armagedon” kavramı, İbranice dağ anlamına gelen “har” kelimesi ile Tel Aviv’den yaklaşık 55 mil kuzeyde,
Akdeniz’den 15 mil içeride bulunan Antik dönemde son derece stratejik bir konumda bulunan “Megiddo” (Kenani
şehrinin bulunduğu yer) isminin birleşiminden (Har-megiddo) gelmektedir (Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 28).
50 Kurt, Evanjelizm-Dünya İmparatorluğu ve Türkiye, 55.
51 Stephen Spector, Evangelicals and Israel (New York: Oxford University Press, 2009), 14.
52 Spector, Evangelicals and Israel, 14.
53
Ramazan Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş
Operasyonları ve Türkiye”, Sosyoloji Konferansları /41 (Ağustos 2011), 16.
43
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 715
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Yahudilerin tümü İsrail’e gelip Evanjelik olacaklardır.54 Bu süreçte dünya “türbülasyon”
olarak ifade edilen, toplumsal kaosun ve doğal felaketlerin artacağı bir döneme girecek;
Evanjelik ve kabalist teolojiye göre bu noktada kurtarıcı Mesih’in gelişini hızlandırmak için
“iyi kullar” Tanrı’ya yardımcı olacak yaklaşımlar geliştirmelidir.55 Bu teolojik perspektif, bir
yandan Hıristiyan “filosemitizm”56 geleneğini temsil ederken,57 diğer yandan da Evanjelik
hareketi Yahudiliğin üstünde konumlandırmaktadır. Bununla birlikte Evanjelikler İzmir
Selçuk’ta bulunduğu iddia edilen Meryem Ana Evinin ve sırrının izini sürme gayretinde
oldukları bilinmektedir. Nitekim İncil yazarlarından biri olan Aziz Yuhanna’nın
Evanjeliklerin de esas aldığı kıyamet öğretisinin önemli noktalarından biri Meryem Ana
fenomenine dayanmaktadır. Çünkü Armagedon Savaşı ile vaat edilmiş toprakları müjdeleyen
Yuhanna’nın bazilikasının Meryem Ana Evi’nin olduğu İzmir Selçuk’ta olduğu iddia
edilmektedir.58 Yahudi kabalizminin yorumlarında da Meryem Ana en son fethedilecek ülke
olan Edom’dur (ki bu da bazı görüşlere göre Anadolu’nun ilk çağdaki adlarından biridir).59
Evanjelik dinî hareketin teo-sosyolojisinin Puritanizm ve Pietizm hareketlerinden de
beslendiği görülmektedir.60 Ancak püriten (tutucu) inanç Evanjelik yapılanmada ve
dolayısıyla Amerika’da dinî bir muhtevadan veya teolojik bir temelden sivil ve politik bir
doktrine dönüşmüş gözükmektedir. Evanjelik püriten inanç çerçevesinde ahit, işlenen günaha
vurgu ve seçilmiş halk olgusu, Evanjelik hareketin bazı önemli teolojik göstergeleridir.61
Bununla birlikte hareketin teo-sosyolojisinde İncil misyonerliği özellikle dikkat çekmektedir.
Bu kapsamda hareket, bireysel veya örgütlü olarak gerçekleştirdiği misyonerlik faaliyetiyle
farklı inançlara mensup kişi veya yapılara İncil’in içerdiği mesajları duyurmayı
amaçlamaktadır.62 Bu bakımdan Evanjelizm, İncil’e karşı yapılan eleştirilere bir tepki olarak
ortaya çıkarak misyonerlik faaliyetleriyle iç içe geçmiş bir ağ ile İncil’in ideolojik savunucu
içeriklerini temel yapısında ve argümanlarında barındırmaktadır. Öyle ki “Evanjelik” ve
“misyonerlik” sözcüklerini eş anlamlı kelimeler olarak değerlendiren Evanjelik misyoner
düşünürler bulunmaktadır.63 Bunun yanında Evanjelizasyon ve Evanjelizm kavramının, son
yıllarda ekümenik Protestanlar ve dindar Evanjeliklerle birlikte Katolikler arasında da
Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 26; Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket
Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve Türkiye”, 17.
55 Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve
Türkiye”, 17-18.
56 Filosemitizm: Yahudi olmayan kişilerin Yahudiliğe ve Yahudilere karşı duyduğu derin hayranlık, ilgi, takdir ve
sevgidir.
57 William Rubinstein - Hilary Rubinstein, Philosemitism: Admiration and Support in the English-Speaking World for
Jews, 1840–1939 (Houndmills: Macmillan, 1999); Donald Lewis, The Origins of Christian Zionism: Lord Shaftesbury
and Evangelical Support for a Jewish Homeland (Cambridge: Cambridge University Press, 2010), 13.
58 Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve
Türkiye”, 16.
59 Kurtoğlu, “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle Psikolojik Savaş Operasyonları ve
Türkiye”, 16.
60 Yılmaz, “Evanjelik Hareketin ABD Siyaset Kurumundan Dinî Talepleri Üzerine Bir İnceleme”, 29.
61 Kenneth D. Wald – Allison Calhoun-Brown, Religion and Politics in the United States (United Kingdom: Rowman
& Littlefield Publishers, 6. Basım, 2011), 41.
62 Gökalp Saylam, ABD Dış Politikası ve Evanjelizm (Ankara: Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek
Lisans Tezi, 2019), 63.
63
Süleyman Turan, “Alexander Duff ve Hıristiyan Tarihinin İlk Misyon Kürsüsü”, Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat
Fakültesi Dergisi 29/29 (Mart 2010), 258.
54
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 716
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
“misyon” terimi yerine kullanıldığı bilinmektedir.64 Ancak Katolik doktrinin tam tersine
Evanjelizmin teolojik düşüncesi, kilisenin otoriter kurumsal yapısına ve birey ile Tanrı
arasına girmesine karşı çıkmakta, buna karşın bireysel inanç ve dindarlığın öne çıkarılması
gerektiği tezine dayanmakta ve bu yönüyle herhangi bir dinî ve kurumsal otoriter yapıya
bağlılığı reddederek gayr-ı resmî kurum, yapı ve girişimlerce gelişim sağlamaya çalışan dinî
bir hareket olarak kalmayı tercih etmiş gözükmektedir.65 Bu perspektif, Amerikan
vatandaşlığının diğer milletlerden farklı olarak seçilmiş bir ulus kimliği (seçilmiş insanlar
metaforu) içerdiği inancını destekleyici ve güçlendirici bir boyut kazandırmıştır. Evanjelik
öğretinin ulus kimliği inancı, dinin (kilise vb.) kurumsal görünümlerinden çok bireysel veya
grup görünümleriyle ön plana çıkmasında etkili olabilmiştir. Bu noktada Evanjelik dini
hareketin oldukça etkili olduğu ülkelerinden biri olan Amerika’da dinin, kurumsal bazda
etkisizleştiği sonucu çıkarılmamalıdır. Tam aksine büyük dinî uyanışlarla birlikte din,
Amerika’da toplumsal alanlarda veya yapılarda daha fazla etkili olmaya başlamış
gözükmektedir. Öyle ki bu süreç, Amerika’da sivil bir dinin imkânını dahi gündeme
taşımıştır.66 Evanjelik hareket bu teolojik görünümüyle salt belli doktrinleri olan bir dinî
hareket olmanın ötesinde farklı sivil veya dinî grupları içinde barındıran mezhepler arası
(girift ve karmaşık) bir yapı örneği teşkil etmektedir.67 Diğer Protestan dinî yapılardan farklı
olarak Amerikan alt grupları ve Hıristiyan sağ kesim içinde yayılmıştır.68 Geniş ve karmaşık
teo-sosyolojik yapısı dolayısıyla Amerika’nın iç ve dış siyasetinde Evanjelik dinî hareket ve
grup lobilerinin etkisi oldukça büyüktür.69
2.1. Yeniden Doğuş (New Birth) ve Armagedon Teolojisi
Evanjelizmin yeniden doğuş teolojisi, köken olarak Hıristiyanlığın asli günah mitosuna
dayanmaktadır. Bu mitosa göre İsa-Mesih, insanları Âdem ve Havva’nın işlediği asli
günahtan kurtarmak (kefaret) için kendisini çarmıha gererek kurban etmiş böylece tüm
insanlığı kurtarmıştır. Asli günah nedeniyle manevi olarak tahrip olan insan, çarmıh olayıyla
yeniden anlam kazanarak kurtuluşa ermiştir.70 Evanjelik öğreti, asli günah doktrini sebebiyle
diğer inanç ve öğretilerin bireyleri kötülüklerden koruyamadığını iddia ederek toplumu
gerçek anlamdaki imana ve dindarlığa davet etmektedir.71 Evanjelizmin “yeniden doğuş”
(conversionism) teolojisi, kendisini Evanjelist kabul eden ve onun öğretilerini benimseyen
her birey veya yapının manevi anlamda yeniden doğuş ve kurtuluş için manen dönüşmüş bir
konum elde edeceği inancına dayanmaktadır. Bu inanca göre yeniden doğuşun
gerçekleşebilmesi için Tanrı’nın yardımı, aklanma, takdis, tövbe ve mükemmelliğin
Bedir, “Reformasyon’dan Günümüze Evanjelik Hıristiyanlık”, 77.
Saylam, ABD Dış Politikası ve Evanjelizm, 64.
66 Amerika’da yükselen bir trend olarak “sivil din” temellendirmesi için bk. Robert N. Bellah, The Broken Covenant:
American Civil Religion in Time of Trial (New York: Seabury Press, 1975).
67 Marsden, Understanding Fundamentalism and Evangelicalism, 5.
68 Kyle Murray - Owen Worth, “Building Consent: Hegemony, ‘Conceptions of the World’ and the Role of Evangelicals
in Global Politics”, Political Studies 61/4 (Kasım 2012), 738.
69 Saylam, ABD Dış Politikası ve Evanjelizm, 75.
70 John Wesley, “The Lord Our Righteousness”, John Wesley’s Sermons: An Anthology, ed. Albert C. Outler - Richard
P. Heitzenrater (Nashville: Abingdon Press, 1991), 322–391; Steve Harper, The Way to Heaven: The Gospel According
to John Wesley (Michigan: Zondervan, Grand Rapids Press, 2003), 28.
71 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2023.
64
65
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 717
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
yakalanarak günahtan kurtulmuş ve dürüstlüğe dönüşmüş olmak gerekmektedir.72 Bu
çerçevede bireyin manevi ve ruhsal deneyimi ve dindarlığıyla ilişkili olarak Evanjelik
kurtuluşun temeli yeniden doğuşa dayandırılmaktadır. Bu anlayışa göre kurtuluş yakın bir
zamanda gerçekleşeceği için ve şu anda yaşayan insanlar insanlık tarihini yok etmekle
emrolunmuşlardır.73 Bunun için insanlık tarihini sona erdirecek bir amansız savaş çıkarmak
kutsal bir Tanrı ödevidir.74 Bu teolojiye göre kurtuluşun ve yeniden doğuşun olmazsa olmazı
olan bu savaş, iyiler (Evanjelikler) ile kötüler (Evanjelik olmayanlar) arasında gerçekleşecek
olan “Armagedon Savaşı”dır. Bunun gerçekleşmesi için de Orta Doğu’da toplumsal ve siyasi
kaosun defacto olarak sürekli dinamik tutulması, bir taraftan Tanrı’nın kurtarıcı planının bir
parçası ve diğer taraftan İsa-Mesih’in ikinci gelişini hızlandıran/müjdeleyen ön hazırlıklar
olarak değerlendirilmektedir.75 Bu teolojiye göre kutsal haç tekrardan ikame edilerek İslâm
ile savaşmak gerekmektedir.76 Nitekim İslâm toplumları tümüyle radikal, İncil düşmanı ve
gerçekleşmesi muhtemel Evanjelik kutsal planın en önemli tehdit unsurlarından biridir.77
Günümüzde Evanjeliklerin İsrail’e verdikleri her türlü maddi ve manevi desteğin arka plan
perspektifinde bu eskatolojik teolojinin önemli ölçüde etkili olduğu söylenebilir.
Evanjelizmin Batı’nın küresel siyasetinde gittikçe daha görünür hale gelen “anti-İslâmizm”,
“İslamofobia” ve “semitizm” perspektifine paralel bir strateji ortaya koyduğu görülmektedir.
Evanjelik stratejinin temel dayanak noktalarından biri ve İslâm dünyasına karşı nihai bir
mücadeleyi esas alan Armagedon Savaşı’dır. Bu nedenle Evanjelik öğreti vaizleri teolojik bir
öğreti olarak İsa-Mesih’in gelişini simgeleyen veya hızlandıran Armagedon Savaşı anlatısına
büyük önem atfetmektedirler.78 Öyle ki Evanjelik öncülerden olan Papaz Jerry Falwell ve Hal
Lindsey’e göre Evanjelikler şu anda nükleer silahlara sahip yaklaşık bir düzine ülkeyle
dünyayı yok edebilecek seviyededir.79
Anketlere göre evanjelik inancı benimseyen Amerikalıların sayısı hızla artmaktadır.
1984’te yapılan bir ankette Amerikan halkının %39’u, 1998’de yapılan diğer bir ankette daha
yüksek oranda Amerikalı, Times Dergisi’nin haberine göre ise Amerikalıların yarısından
fazlası (%51) bu teolojiyi kabul etmektedir.80 1996’da Akron Üniversitesi tarafından yapılan
din ve siyaset anketi Hıristiyan yetişkinlerin %31’inin bu teolojiye güçlü bir şekilde
inandığını ortaya koymakta, bu ise 1996 yılı itibariyle 62 milyon Amerikalının söz konusu
inanç sitemini kabul ettiğini göstermektedir.81
Bayram Polat, Evanjelik Bir Hareket: Metodist Kilisesi (İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık, 2008), 86.
Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 11-12.
74 Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 13.
75 Mustafa Alıcı, “Üç Kudüs: Kudüs’e Siyonist, Evanjelik ve Reel-Politik Yaklaşımlar”, AKRA Kültür Sanat ve
Edebiyat Dergisi 6/15 (Mayıs 2018), 51.
76 Alıcı, “Üç Kudüs”, 52.
77 Nathan Lean, İslamofobi Endüstrisi, çev. İbrahim Yılmaz (Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları, 2015), 85 –
256.
78 Albayrak, “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi”, 164.
79 Akt., Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 13.
80
Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 14.
81 Akt., Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 32.
72
73
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 718
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
2.2. Ahit Teolojisi
Püriten inancın toplumsal örgütlenme ilkesi olan ahit teolojisine göre bireyler
ayrıcalıklarını bir tarafa bırakarak kendilerini Tanrı’ya adayarak kutsandıktan sonra da Tanrı
ile birey arasında bir ahit yapılmaktadır.82 Bu inanca göre tüm insani kuruluşlar için geçerli
olan bu teolojik ahit ile kilisenin konumu yeniden yapılandırılmış; otoriter yapısından
arındırılan kilise, seçilmiş kişilerin günahlarından arınması için Tanrı ile arasında aracı
olmayı kabul eden sonsuz arınmışlık sözü alan bir mekân haline gelmiştir.83 Esasen Ahit
teolojisi, Amerikan yönetimlerine ve yöneticilerine hangi durum veya şartlar çerçevesinde
itaatin gerektiğine karar vermede yardımcı bir unsur olmuştur.84 Bu anlayış, Amerikan
yönetim sistemini ve yöneticilerini meşrulaştıran bir işlev görmektedir.
2.3. Seçilmişlik Teolojisi
Evanjelik teolojinin en dikkat çekici özelliklerinden biri de seçilmişlik düşüncesidir.
Disipliner ahlâkî ve muhafazakâr yaşam, müntesiplerin seçilmişlik anlayışının bir sonucu
olarak ortaya çıkmaktadır. Seçilmişlik fikri, Amerikalı ulusları misyoner terimlerle
düşünmeye teşvik etmektedir.85 Bu nedenle Evanjelik hareketin misyonerlik perspektifinin
arka planında seçilmişlik inancının büyük etkisi bulunmaktadır. Nitekim dünyayı günahkâr
insanlardan temizleyip günahsız bir yer kılmak, dünyaya demokrasi, özgürlük ve adaleti
getirmek amacıyla dünya halklarına rehberlik etmek, müntesiplerince politik/küresel/dinî bir
görev olarak kabul edilmektedir. Bu inanç ve misyonla hareket eden Amerikalılar, dış
politikada diğer tüm toplumları dizayn etmeyi kutsal bir görev kabul etmişlerdir. Bu öğretiyi
benimseyen Amerikalıların dinî misyonları gereği siyasi müdahale çerçevesinde, ekonomik
kurtarma paketlerini (ekonomik kefaletler) veya askeri baskı yoluyla kültürlerini ve
değerlerini başka birçok ülkeye veya topluma aktarmayı hedefledikleri anlaşılmaktadır.
Böylece Amerikan kültür ve değerler manzumesiyle bezenmiş yeni bir dünya halklarının ve
düzeninin inşa edilmesi hedeflenmektedir. 86
Esasen Evanjelik teolojinin seçilmişlik fikri inancı benimseyen Amerikalılar arasında
kendilerinin dünyaya özel ve kutsal bir amaç için gönderildiği inancının yerleşmesine neden
olmuş ve bu da bir tür ulus milliyetçiliği beraberinde getirmiştir.87 “Amerikan istisnacılığı”88
veya “özel misyonla seçilmiş bir ulus”89 yaklaşımı ise, eski ABD başkanı Abraham
Lincoln’un “Amerika, yeryüzünün son ve en iyi umudu”90 şeklindeki ifadesinde anlamını
bulmaktadır. Bu yaklaşıma göre Tanrı tarafından dünyanın kurtuluşu için özel ve ilahî bir
görevle seçildiğini ve kötülüğe karşı iyinin gücünü temsil ettiğini düşünen Amerikalı
Wald – Brown, Religion and Politics in the United States, 41.
Wald – Brown, Religion and Politics in the United States, 41-42.
84 Hakan Yılmaz, “Puritenlik ve Amerikan Siyasi Hayatı”, Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik Araştırmalar Dergisi
/14 (Aralık 2017), 110.
85 Wald – Brown, Religion and Politics in the United States, 41.
86 Ning Kang, “Puritanism and Its Impact upon American Values”, Review of European Studies 1/2 (Aralık 2009), 150151.
87 Yılmaz, “Puritenlik ve Amerikan Siyasi Hayatı”, 110.
88 Saylam, ABD Dış Politikası ve Evanjelizm, 77.
89
Mehmet Şahin, Din-Dış Politika İlişkisi ABD Örneği (Ankara: Barış Kitap, 2016), 189.
90 Şahin, Din-Dış Politika İlişkisi ABD Örneği, 189.
82
83
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 719
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
müntesipler, yeryüzündeki tüm toplumların özgürlük bekçisi rolüne soyunmuştur.91 Bu kutsal
görev iddiasını dayanak göstererek özellikle savaş ve çatışmanın hâkim olduğu dünyanın
çeşitli bölgelerinde varlığını idame ettirme hakkına sahip olduğu şuuruyla meşru bir pozisyon
sağlamayı düşünmektedir. Denilebilir ki seçilmişlik düşüncesi, Amerika’nın özellikle
yayılmacı dış politikasının meşruiyetinde oldukça işlevsel bir argümana dönüşmüş
gözükmektedir.
Evanjelik teolojinin temel öğretileri arasında yer alan önemli ideolojik perspektiflerden
biri de Amerikan halkının yanı sıra Yahudilerin de Tanrı tarafından seçilmiş olduğu
inancıdır.92 Bu inancın gereği olarak Evanjelikler, genel olarak, yıkılan Yahudi kutsal
mabedinin yeniden Kudüs’te inşa edileceğine ve Kudüs’ün Yahudilerin başkenti olduğuna
inanmaktadır. Bu perspektifte Golan Tepeleri, Gazze, Bat-ı Şeria, Ürdün, Lübnan ve Mısır’ın
bir kısmını da kapsayan bölgenin, İsrail’in Tanrı tarafından vaat edilmiş meşru bir hakkı
olduğuna inanılmaktadır.93 Bu noktada birtakım temel teolojik öğreti farklarına rağmen
Evanjelik ve Yahudi Siyonistleri bir noktada aynı düşünceyi paylaşmakta, bu da Orta
Doğu’ya yönelik stratejik, politik, sosyolojik, dinî ve küresel hedeflerin temel zeminini
oluşturmak için işlevsel bir argümana/araca dönüşmektedir. Bu nedenledir ki geçmişte
Amerikan Siyonist Teşkilatı (ZOA) başkanıyken Alleck Resnick, YahudiEvanjelik/fundamentalist ittifakını açıkça desteklediğini belirtmekten çekinmemiştir.94
2.4. Günahkârlık Teolojisi
Evanjelik hareketin teolojik inancına göre Hz. Âdem Tanrı’ya karşı işlediği ilk
günahtan itibaren insanoğlu hep günah işlemeye meyilli olmuştur. Buna göre insanın doğası
gereği günah işlemeye meyilli olması dolayısıyla iyilik ile kötülük arasında kötülüğü tercih
edeceği inancı hakimdir. Bu nedenle Tanrı’nın seçtiği ve kurtuluşa ulaşanların dışındakiler
bu dünyada günahkârlar zümresi olarak sonsuz bir azaba çarptırılacaklardır. Bu anlayışın
gereği olarak dünyada insanların seçtiği yöneticiye karşı güven duygusu bunalımı baş
göstermektedir. Nitekim Tanrı’nın değil, insanların seçtiği bir yönetici veya yönetim,
yetkisini kötü yönde kullanabilme ihtimali sebebiyle seçimle gelen yönetimlerin yetkisi
zorunlu olarak sınırlı olmalıdır.95 Söz konusu anlayışta bireylerin günah işlemesine engel
olmak için günahları engelleme düşüncesi bulunmaktadır. Buna göre toplumsal düzene zarar
verebilecek şeylerin engellenmesi amacıyla bireylerin doğru bir eğitimle yetiştirilerek
günahlardan uzak tutulması öncelikli hedeftir.96 Bu çerçevede insanın günahkârlığı
düşüncesi, kişinin günah işlemeye meyilli bir doğası bulunduğu önermesine dayanarak
denetim araçlarının oluşturulması yoluyla istikrarlı bir devlet yapısının veya sistemin
kurulmasını sağlama hususunda etkili bir rol üstlenmiştir.97
Şahin, Din-Dış Politika İlişkisi ABD Örneği, 190.
Carlo Aldrovandi, “Theo-politics in the Holy Land: Christian Zionism and Jewish Religious Zionism”, Religion
Compass 5/4 (Nisan 2011), 124.
93 Aldrovandi, “Theo-politics in the Holy Land”, 115.
94 Akt., Hallsell, Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak, 105.
95 Wald – Brown, Religion and Politics in the United States, 46-47.
96 Robert Booth Fowler vd., Religion and Politics in America: Faith, Culture, and Strategic Choices (Boulder,
Colorado: Westview Press, 5. Basım, 2014), 13.
97 Yılmaz, “Puritenlik ve Amerikan Siyasi Hayatı”, 110.
91
92
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 720
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
2.5. “Vaat Edilmiş Toprak” (Arz-ı Mev’ud) Teolojisi ve Evanjelizm-Yahudi
Birlikteliği
Evanjelizmin teolojik öğretilerinden biri olan vaat edilmiş toprak inancı, Yahudi
teolojisinin ve ideolojisinin en önemli temel dayanaklarından biridir. Bu teoloji, Yahudilerin
kutsal kitabı olan Tevrat’ta geçen ifadelere dayanmaktadır.98 Bu teolojiye göre bugünkü
sınırlar çerçevesinde Filistin ve civarındaki topraklar, İsrailoğullarına Tanrı tarafından
vaat/hibe edilmiş topraklardır. Evanjelik teoloji ise, Eski Ahit’te (Tevrat) Yahudilerle ilgili
bahsedilen birtakım bilgilerin doğru olduğunu kabul etmektedir. Bu kapsamda Yahudilerin
Tanrı’nın seçtiği bir millet olduğuna, Tanrı’nın Nil Nehri’nden Fırat Nehri’ne kadar olan
toprakları99 (Kenan diyarı veya Arz-ı Mev’ud) Yahudilere vaat ettiğine, Mesih’in gelişiyle
Yahudiliğin/Yahudilerin dünyaya egemen olacağı gibi teolojik inançları Yahudi-Hıristiyan
teolojisinin karışımından oluşan melez bir dinî hareket oluşturmaları hasebiyle Evanjeliklere
“Siyonist Hıristiyanlar”,100 “Militan Protestanlar”101 ve “Amerikan Talibanı”102 da
denilmektedir. Vaat edilmiş topraklar, Evanjelik ve Yahudi teolojilerinin ortak noktasını
oluşturmaktadır. Bu teolojik ortak inanç, günümüzde Evanjelizm ile Yahudiliğin birçok
açıdan birlikte hareket etmesini sağlamaktadır. Bu birliktelik özellikle küresel güçlerin Orta
Doğu’ya (özellikle Kudüs’e) yönelik hedef, strateji ve politikalarında somutlaşmaktadır.
Evanjelik teolojide eskatolojik bir çerçevede resmedilen Kudüs, paha biçilmez değerli
cevherlerle inşa edilen surlarla çevrili eşsiz, ilahî, göksel ve cennete dönüşecek bir şehirdir.103
Bu nedenle Evanjelikler, Kudüs’e özel bir önem atfetmektedir. Nitekim Evanjelik teolojiye
göre İsa-Mesih’in ölümünün ve yeniden dirilişinin gerçekleşeceği kutsal Kudüs; son
yargılama yeri olarak göksel kimliğe sahiptir ve İsa-Mesih’in Tanrılığının, yüceliğinin ve
azametinin bir işareti/sembolüdür.104 Bu inanışta İsa Mesih, tarihin zirve noktasında
yargılayıcı bir sıfatla ikinci defa yeryüzüne inerek göksel Kudüs’ü yeniden inşa ederek
Tanrı’nın heybetini ortaya çıkaracak, bir yargıç kral olarak iyi ve kötüleri belirleyip cennet
ve cehennemin hatlarını çizecektir.105 Genel anlamda Orta Doğu’da özel anlamda da
Kudüs’te ortaya çıkan her türlü (siyasal/toplumsal karmaşa, çatışma, savaş vb.) kaotik
durumlar, İsa-Mesih’in ikinci gelişinin bir ön hazırlığı ve açık bir işaretidir.106 Bu kaotik
durumların en büyüğü ise, Armagedon Savaşı olacaktır. Ancak Armagedon Savaş’ından önce
Orta Doğu’da kaçınılmaz bir şekilde kaotik bir durumun fiili olarak gerçekleşmesi
gerekmektedir. Nitekim İsa-Mesih’in gelişi ancak bu şekilde mümkün olabilecektir. Kaos,
98
Bk. Yar.15:18-21; 26:4; 28:13.
Bu topraklar günümüzde; Ürdün, Kuveyt, Lübnan, İsrail, Mısır, Sudan, Irak, Suriye ve Türkiye’nin de bir kısmının
(Şanlıurfa, Diyarbakır, Mardin, Batman, Siirt, Adıyaman) içinde yer aldığı bölgeyi kapsamaktadır.
100 Lawrence Davidson, “Christian Zionism as a Representation of American Manifest Destiny”, Critical Middle
Eastern Studies 14/2 (Summer 2005); Lewis, The Origins of Christian Zionism.
101 David Feldman, “Evangelicals, Jews, and anti-Catholicism in Britain, c. 1840-1900”, Jewish Historical Studies 47/1
(Aralık 2015), 98.
102 Özcan Hıdır, “Avrupa’da “Aşırı Sağ”ın Dinî-İdeolojik ve Tarihî Temelleri-Kökenleri”, Muhafazakâr Düşünce
Dergisi 14/53 (Nisan 2018), 41.
103 Alıcı, “Üç Kudüs, 47.
104 Alıcı, “Üç Kudüs”, 50.
105
Alıcı, “Üç Kudüs”, 50.
106 Alıcı, “Üç Kudüs”, 51.
99
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 721
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
karmaşa ve çatışma odaklı bu eskatoloji, Evanjelik anlayışın İsrail’e koşulsuz her durumda
verdiği/vereceği maddi ve manevi desteğin107 temel teolojik meşruiyetini göstermesi
açısından son derece önemlidir.
Evanjelizm-Yahudi birlikteliğini sağlayan unsurların başında her ikisinin teolojik alt
yapısında önemli ve derin etkisi bulunan kutsal İsrail bölgesi, Yahudiliğin ve Hıristiyanlığın
doğduğu,yayıldığı, İsa-Mesih’in doğduğu, öldüğü ve dirilişinin gerçekleşeceği, teolojilerine
göre Tanrı’nın özel olarak bu bölgenin halkını koruması ve buradakilere rehberlik etmesi vb.
birtakım teolojik kehanetlerin izafe edildiği ilahî, eşsiz ve ayrıcalıklı bir yerdir. Ancak
Evanjelizm-Yahudi birlikteliğini mümkün kılan tek faktör elbette bölgenin her iki dinî yapı
tarafından kutsal kabul edilmesi değildir. 1948’de Filistin yerleşkesi içerisinde kurulan
İsrail’e İncil’den atıflarla özel bir yer ve önem verilmesi diğer bir faktördür. Esasen bu
faktörün temel dayanağı da teolojiktir. Evanjelizm-Yahudi birlikteliğine önemli teolojik
zemin ve imkânlar sunan Kitâb-ı Mukaddes’te insanlığın bağışlanması ve kurtuluşu meselesi
anlatılırken Tanrı planını hayata geçirmede İsrail halkını seçtiğinden bahsedilmektedir.
Ayrıca İsa-Mesih’in yeniden dünyaya gelişinde İsraillilerin rolü kaçınılmaz bir şekilde devam
etmektedir. Bu rolün bir gereği olarak İsrailliler dünyanın sonunu getirecek Armagedon
Savaşı’nda Evanjeliklerin yanında kötülere karşı koymada son derece önemli bir pozisyonda
olacaktır. Bu savaşın dünya ölçeğinde farklı yerlerde yaşayan Yahudilerin kutsal topraklara
dönmesi üzerine Filistin’de meydana geleceğine ve savaşın akabinde kötülüğün ortadan
kalkmasıyla İsa-Mesih’in dirileceğine inanılmaktadır. Bu bağlamda Evanjelik teoloji
anlatısında tüm kurguların bağlandığı bir zemin olarak İsa-Mesih’in gelişinin tek önkoşulu
olarak İsrail’in ve İsrail halkının yaşamı, güvenliği, korunması ve refahı gelmektedir. Böylece
İsrail’in vaat edilmiş toprakların sahibi olarak görülmesi, halihazırda bu topraklar üzerinde
konuşlanması ve İsa-Mesih’in gelişinde insanlığın kurtuluşunun kilidi olarak kabul edilmesi
Evanjelik teolojinin önemli dayanakları arasındadır.
Günümüzde Evanjelik teolojinin ve Evanjeliklerin küresel anlamda üstlendiği BOP’un
(Büyük Orta Doğu Projesi) bir gereği olarak İsrail Devleti’ne Orta Doğu bölgesinde
ayrıcalıklı bir konum elde etmesi için oldukça önemli siyasi, ekonomik ve küresel imtiyazlar
sağlandığına ve bu noktada lobi ve faaliyetler bağlamında olağanüstü çabalar sarf edildiğine
şahit olunmaktadır. Denilebilir ki Orta Doğu’daki çatışma ve anlaşmazlıkların ortaya
çıkmasında,burada yaşayan Müslümanlara yönelik zulmün meşrulaştırılmasında, İsrail’in
politik ve ekonomik fonlarla desteklenmesinde Evanjelik-Yahudi teolojik birlikteliğinin
büyük rolü bulunmaktadır. Bu kapsamda teolojilerinin bir gereği olarak ABD-İsrail
birlikteliği dikkat çekici bir şekilde öne çıkmaktadır. Denilebilir ki kuruluşundan beri özel bir
ihtimam ve imtiyaza sahip olan İsrail ile Amerika arasındaki belirleyici ilişki, öncelikli olarak
teolojik kökene dayanmaktadır.108
Evanjeliklerin her yıl İsrail Devleti için düzenledikleri yardım kampanyası bu desteğin en somut halidir. Bk. Alıcı,
“Üç Kudüs”, 52.
108 Oran, “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri”, 2031.
107
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 722
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Sonuç
Evanjelik dinî hareketin teo-sosyolojik paradigması, günümüz küresel siyasetini ve
yeni dünya düzenini anlama ve anlamlandırmada önemli göstergeler sunmaktadır. Teososyolojik bağlam, kültürü, siyaseti, ideolojiyi, anlayış biçimlerini, davranış ve tavırları,
sembolleri, mitleri, dinî dili vb. birçok boyutu etkileyebilmektedir. Bunun yanında Evanjelik
hareket konumunu güçlendirmek ve meşruiyet alanını genişletmek amacıyla farklı inanç ve
kültürleri etkileyerek kendi hegemonyasına bağlı kılmada işlevsel bir karaktere bürünmüş
görünmektedir. Bu çerçevede dinî bir hareketin teo-sosyolojik boyutu, coğrafi, stratejik,
politik ve küresel meşruiyeti etkileyebilmekte ve buna bağlı bir konum elde edebilmektedir.
Kaldı ki Evanjelik hareket küresel düzeyde geliştirerek işlevsel kılmaya çalıştığı teososyolojik strateji ve hedeflerini, Tanrı’nın planının bir parçası olarak görmektedir. Bu dinî
temellendirme ise, hareketin küresel meşruiyet zeminini oluşturmaktadır.
Evanjelik teo-sosyolojik öğretinin küresel sisteme hâkim olma çabası, kutsal planın
ortak bir stratejisinin, politikasının ve hedefinin bir gereği kılınmaktadır. Evanjelik anlayışın,
günümüzde küresel anlamda emperyalist temelli politikalarda, misyonerlik faaliyetlerinde,
toplumsal ve siyasi karmaşalarda demokrasi, liberalizm, özgürlük, insan hakları, adalet ve
barış gibi önemli söylemler vasıtasıyla farklı toplumlara sızma veya bu toplumları etkileme
çabası dikkat çekmektedir. Amerika ve küresel destekçilerinin, dünya genelinde birçok
coğrafyada Evanjelik yeni dini hareketler yapılanmasıyla teo-sosyolojik bir alan açma
çabasının hâkim olduğu söylenebilir. Bu çerçevede Evanjelizmin, gelişmemiş veya az
gelişmiş toplumların toplumsal dizaynında etkili ve önemli bir rol oynadığı ve dinamik bir
işlev üstlendiği gözlemlenebilmektedir. Bu noktada Evanjelizmin Batı’nın küresel
siyasetinde gittikçe daha görünür hale gelen “anti-İslâmizm”, “İslamofobia” ve “semitizm”
perspektifine paralel bir strateji ortaya koyduğu görülmektedir. Özellikle Evanjelik-Yahudi
birlikteliğinin en güçlü şekilde görüldüğü Filistin bölgesinde ortaya konulan politikalarda söz
konusu paralel strateji daha net ortaya çıkmaktadır. Filistin ve Afrika başta olmak üzere
dünyanın farklı bölgelerinde Müslümanlara karşı uygulanan politikalarda Batı perspektifi ile
Evanjelizm ve Siyonizmin söylem ve önerileri örtüşmektedir. Bu yönüyle Evanjelizmin teososyolojik arka plan perspektifinde beliren en önemli unsurlardan biri olarak Yahudi
tarafgirliği (semitizm) ve İslâm karşıtlığı (anti-İslâmizm) öne çıkmaktadır.
Evanjelizmin genel anlamda küresel düzeyde ortaya koyduğu misyona bakıldığında
modern dünya sistemine karşı geliştirilen eklemleriyle birlikte geniş, karmaşık, girift ve etkili
bir teo-sosyolojik yapı barındırdığı söylenebilir. Hareketin bu yapısının arka planında
oldukça etkili olduğu Amerika ve küresel stratejik destekçilerin Orta Doğu başta olmak üzere
dünya genelinde birçok Müslüman coğrafyada etkili olma çabası dikkat çekmektedir.
Evanjelizmin, Orta Doğu politikasının şekillenmesinde Amerika ve İngiltere başta olmak
üzere Batılı ülkelere teolojik ve ideolojik zemin hazırladığı anlaşılmaktadır. Bu noktada Batılı
ülkelerin Orta Doğu politikası ile İsrail tarafgirliğinin ideolojik ve stratejik olarak örtüşen bir
karaktere sahip olduğu söylenebilir. Batılı güçlerin örtüşen Orta Doğu stratejileri, bir yandan
Evanjelik hareketin teo-sosyolojik paradigmasının meşrulaşmasına ve güçlenmesine, diğer
taraftan anti-İslamizm politikalarının yaygınlaşmasına neden olmaktadır. Evanjelizm-Batı
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 723
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
stratejik birlikteliği bu yönüyle, küresel politika ve hedeflerde dinî, siyasî, kültürel ve sosyal
anlamda kutuplaştırıcı ve çatıştırıcı bir boyut taşımaktadır. Bu perspektif, küresel boyutta
özellikle İslâm, Hıristiyanlık ve Yahudi karşıtlığının hegemonik alanının genişlemesinde
işlevsel olabilmektedir.
Kaynakça
Akben, Mehmet. Hz. İsa’nın Nüzulü Meselesi: Dini ve Politik Yaklaşımlar. Ankara: Gazi
Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2007.
Albayrak, H. Şule. “ABD’de Hıristiyan Siyonizmi: Kökeni, İnanç Esasları ve Günümüz
Amerikan Siyasetine Etkisi”. darulfunun ilahiyat 30/1 (Haziran 2019), 141-169.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/darulfunun/issue/46747/586277
Aldrovandi, Carlo. “Theo-politics in the Holy Land: Christian Zionism and Jewish Religious
Zionism”. Religion Compass 5/4 (Nisan 2011), 114–128. https://doi.org/10.1111/j.17498171.2011.00267.x
Alıcı, Mustafa. “Üç Kudüs: Kudüs’e Siyonist, Evanjelik ve Reel-Politik Yaklaşımlar”. AKRA
Kültür
Sanat
ve
Edebiyat
Dergisi
6/15
(Mayıs
2018),
41-58.
https://doi.org/10.31126/akrajournal.390796
Amstutz, Mark R. Evangelicals and American Foreign Policy. New York: Oxford University
Press, 2014.
Aydın, İbrahim Ethem – Oymak, İskender. “Yeniden Yapılanmacı Yahudilik Hareketinin Ortaya
Çıkış Sebepleri ve Temel Hedefleri”. Fırat Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 26/1
(Haziran 2021), 123- 165.
Aydın, Mahmut. “Evanjelik Hıristiyanlığın Misyon Yöntemleri ve Türkiye’deki
Yansımaları”. Dinler Tarihi Araştırmaları-V (Dinler Tarihçileri Gözüyle Türkiye’de
Misyonerlik). ed. Asife Ünal. 49-68. Ankara: Türkiye Dinler Tarihi Derneği, 2005.
Bahadur, Merve – Çapcıoğlu, İhsan. “Yeni Dini Hareketlerde Çevrimiçi ve Çevrimdışı
Yönelimler: Sahaja Yoga Örneği”. İslâmî Araştırmalar Dergisi 32/2 (Nisan 2021), 372386.
Bebbington, David William. Evangelicalism in Modern Britain: A history from the 1730s to the
1980s. London: Routledge, 1989.
Bedir, Şener Faruk. “Reformasyon’dan Günümüze Evanjelik Hıristiyanlık”. Birey ve Toplum
Sosyal Bilimler Dergisi 3/6 (Güz 2013), 73-98.
Bellah, Robert N. The Broken Covenant: American Civil Religion in Time of Trial. New York:
Seabury Press, 1975.
Berger, Peter L. Dinin Sosyal Gerçekliği. çev. Ali Coşkun. İstanbul: İnsan Yayınları, 1993.
Bilgin, Vejdi. “Batıda Ortaya Çıkmış Yeni Dinî Hareketler”. Din Sosyolojisi. ed. Talip Küçükcan.
194-220. Eskişehir: Açıköğretim Fakültesi Yayınları, 2010.
Davidson, Lawrence. “Christian Zionism as a Representation of American Manifest Destiny”.
Critical
Middle
Eastern
Studies
14/2
(Summer
2005):
157–169.
https://doi.org/10.1080/10669920500135538
Drummond, Lewis A. The Word of the Cross: A Contemporary Teology of Evangelism. Nashville:
Broadman Press, 1992.
Elmas, Büşra. Evanjelik Hıristiyanlarda Kıyamet İnancı. Bursa: Uludağ Üniversitesi, Sosyal
Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2017.
Erickson, Millard J. “Evangelism”. The Blackwell Encylopedia of Modern Christian Thought. ed.
Alister E. McGrath. 120-207. Oxford: Blackwell Publishing, 1993.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 724
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Feldman, David. “Evangelicals, Jews, and anti-Catholicism in Britain, c. 1840-1900”. Jewish
Historical
Studies
47/1
(Aralık
2015),
91-104.
http://dx.doi.org/10.14324/111.444.jhs.2016v47.009
Fowler, Robert Booth vd. Religion and Politics in America: Faith, Culture, and Strategic
Choices. Boulder, Colorado: Westview Press, 5. Basım, 2014.
Gündüz, Şinasi. “Protestan Geleneğinde Yeni Hıristiyan Sağı Olarak Evanjelizm”. VIII. Kur’an
Sempozyumu: Günümüz Dünyasında Müslümanlar. 51-59. Ankara: Fecr Yayınları, 2006.
Güngör, Ali İsra. Hıristiyanlıkta Evanjelik Hareket. Ankara: Aziz Andaç Yayınları, 2005.
Güngör, Ali İsra. “Hıristiyanlıkta Püriten Anlayış ve Etkileri”. Dinî Araştırmalar 7/21 (Haziran
2005), 7-26.
Hallsell, Grace. Tanrı’yı Kıyamete Zorlamak. çev. Mustafa Acar – Hüsnü Özmen. Ankara: KİM
Yayınları, 2. Basım, 2003.
Harper, Steve. The Way to Heaven: The Gospel According to John Wesley. Michigan: Zondervan,
Grand Rapids Press, 2003.
Hıdır, Özcan. “Avrupa’da “Aşırı Sağ”ın Dinî-İdeolojik ve Tarihî Temelleri-Kökenleri”.
Muhafazakâr Düşünce Dergisi 14/53 (Nisan 2018), 15-46.
Kang, Ning. “Puritanism and Its Impact upon American Values”. Review of European Studies 1/2
(Aralık 2009), 148-151. https://doi.org/10.5539/res.v1n2p148
Kanık, Cengiz. “Batı’da Ortaya Çıkan Yeni Dinî Hareketlere Genel Bir Bakış”. Şırnak
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 8/17 (Ağustos 2017), 177-188.
Kiracofe, Clifford A. Dark Crusade: Christian Zionism and US Foreign Policy. New York: I.B.
Tauris, 2009.
Kurt, Ramazan Kağan. Evanjelizm-Dünya İmparatorluğu ve Türkiye. İstanbul: Birharf Yayınları,
2. Basım, 2006.
Kurtoğlu, Ramazan. “ABD Siyaset Stratejisinde Evanjelist-Kabalist Felaket Filmleriyle
Psikolojik Savaş Operasyonları ve Türkiye”. Sosyoloji Konferansları /41 (Ağustos 2011),
15-40.
Küçük, Abdurrahman vd. Dinler Tarihi. Ankara: Berikan Yayınevi, 2011.
Lean, Nathan. İslamofobi Endüstrisi. çev. İbrahim Yılmaz. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı
Yayınları, 2015.
Lewis, Donald. The Origins of Christian Zionism: Lord Shaftesbury and Evangelical Support for
a Jewish Homeland. Cambridge: Cambridge University Press, 2010.
Marsden, George M. Understanding Fundamentalism and Evangelicalism. Michigan: William B.
Eerdmans Publishing Company, 1991.
McGrath, Alister E. Christianity: An Introduction. Oxford: Blackwell Publishing, 1997.
Murray, Kyle - Worth, Owen. “Building Consent: Hegemony, ‘Conceptions of the World’ and
the Role of Evangelicals in Global Politics”. Political Studies 61/4, (Kasım 2012), 731747. https://doi.org/10.1111/j.1467-9248.2012.01003.x
Myklebust, Olav Guttorm. The Study of Missions in Theological Education. 2 Cilt. Oslo: Egede
Institutet, 1955-1957.
Noll, Mark A. The Rise of Evangelicalism: The Age of Edwards, Whitefield and The Wesleys.
Downers Grove/lllinois: InterVarsity Press, 2004.
Olson, Roger E. The Westminster Handbook to Evangelical Theology. Louisville/Kentucky:
Westminster John Knox Press, 2004.
Oran, Filiz Çoban. “Amerikan Kimliği ve Dış Politikasında Evanjelizmin İzleri: Sosyal-İnşacı
Perspektiften ABD-İsrail İlişkileri”. İnsan ve Toplum Bilimleri Araştırmaları Dergisi 6/3
(Temmuz-Ağustos-Eylül, 2017), 2019-2037.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 725
İhya Uluslararası İslam Araştırmaları Dergisi
İhya International Journal of Islamic Studies
Cilt: 8 Sayı: 2 Güz 2022
Volume: 8 Issue: 2 Autumn 2022
Özden, Mustafa. “Sekülerliğin Tarihi Serüveni”. Yönetim Ekonomi Edebiyat İslami ve Politik
Bilimler Dergisi 1/2 (Aralık 2016), 59-80. https://doi.org/10.24013/jomelips.266024
Polat, Bayram. Evanjelik Bir Hareket: Metodist Kilisesi. İstanbul: IQ Kültür Sanat Yayıncılık,
2008.
Reid, Alvin L. Introduction to Evangelism. Nashville: Breadman & Holman Publishers, 1998.
Rubinstein, William - Rubinstein, Hilary. Philosemitism: Admiration and Support in the EnglishSpeaking World for Jews, 1840–1939. Houndmills: Macmillan, 1999.
Sarı, Yusuf. 11 Eylül Sonrası Amerika Birleşik Devletleri’nin Güvenlik Algısının Ortadoğu’ya
Yansımaları. Antalya: Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans
Tezi, 2019.
Saylam, Gökalp. ABD Dış Politikası ve Evanjelizm. Ankara: Ufuk Üniversitesi Sosyal Bilimler
Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2019.
Snead, Jennifer. “Print, Predestination, and the Public Sphere: Transatlantik Evangelical
Periodicals, 1740–1745”. Early American Literature 45/1 (January 2010), 93-118.
Spector, Stephen. Evangelicals and Israel. New York: Oxford University Press, 2009.
Stout, Harry S. The Divine Dramatist: George Whitefield and the Rise of Modern Evangelicalism.
Grand Rapids, Michigan: William B. Eerdmans Publishing Company, 1991.
Şahin, Mehmet. Din-Dış Politika İlişkisi ABD Örneği. Ankara: Barış Kitap, 2016.
Tennent, Timothy C. Theology in the Context of World Christianity. Michigan: Zondervan
Academic, 2007.
Turan, Süleyman. “Alexander Duff ve Hıristiyan Tarihinin İlk Misyon Kürsüsü”. Ondokuz Mayıs
Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 29/29 (Mart 2010), 251-268.
Van Engen, Charles. “The Uniqueness of Christ in Mission Theology”. Christianity and the
Religions: A Biblical Theology of World Religions. ed. Edward Rommen – Harold Netland.
183-216. Pasadena, California: William Carey Library, 1995.
Wald, Kenneth D. – Calhoun-Brown, Allison. Religion and Politics in the United States. United
Kingdom: Rowman & Littlefield Publishers, 6. Basım, 2011.
Wesley, John. “The Lord Our Righteousness”. John Wesley’s Sermons: An Anthology. ed. Albert
C. Outler - Richard P. Heitzenrater. 322-391. Nashville: Abingdon Press, 1991.
White, George Edward. Bir Amerikan Misyonerinin Merzifon Amerikan Koleji Hatıraları. çev.
Cem Tarık Yüksel. İstanbul: Enderun Kitabevi, 1995.
Yılmaz, Hakan. “Puritenlik ve Amerikan Siyasi Hayatı”. Selçuk Üniversitesi Sosyal ve Teknik
Araştırmalar Dergisi /14 (Aralık 2017), 100-111.
Yılmaz, Hakan. “Evanjelik Hareketin ABD Siyaset Kurumundan Dinî Talepleri Üzerine Bir
İnceleme”. Yahudilik, Hıristiyanlık ve Batı Araştırmaları Dergisi 2/1 (Haziran 2020), 2758. https://doi.org/10.5281/zenodo.3908651.
https://dergipark.org.tr/tr/pub/ihya
ISSN: 2149-2344 / E-ISSN: 2149-2344
S a y f a | 726