Φράουλες και ανθρώπινη εκμετάλλευση

κείμενο της συνέλευσης μεταναστών μικροπωλητών και αλληλέγγυων της ασοεε που μοιράστηκε στη μικροφωνική αντιπληροφόρησης και αλληλεγγύης την Παρασκεύη 26 Απρίλη στην πλατεία Βικτωρίας.

Φράουλες και ανθρώπινη εκμετάλλευση

Αυτά είναι τα δύο βασικά εξαγώγημα προϊόντα και τα δύο σε τεράστιες ποσότητες της Νέας Μανωλάδας, μιας επαρχίας του νομού Ηλείας, 260 χλμ δυτικά της Αθήνας. Οι μεν φράουλες φιγουράρουν κάθε άνοιξη, κόκκινες και λαχταριστές, στους πάγκους των λαϊκών αγορών και τα ράφια των σούπερ μάρκετ. Η εκμετάλλευση των μεταναστών εργατών γης δε, καλά κρυμμένο μυστικό στις τάξεις της ρατσιστικής και ξενοφοβικής ντόπιας κοινωνίας, καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, που εξαιτίας κάποιων θερμόαιμων ρουφιάνων ενός εκ των τσιφλικάδων της περιοχής, καταφέρνει και απασχολεί για λίγο τα εγχώρια και διεθνή ΜΜΕ.

Λίγα λόγια για τα φέουδα της Μανωλάδας

Στα χωράφια της Μανωλάδας εργάζονται τα τελευταία χρόνια 4000-5000 εργάτες γης. Όλοι τους σχεδόν μετανάστες, κυρίως από το Μπαγκλαντές και λίγο καιρό πριν από το Πακιστάν, αρκετοί από αυτούς χωρίς χαρτιά. Η βασική τους εργασία αφορά την καλλιέργεια, τη συγκομιδή και τη συσκευασία φράουλας αλλά ανάλογα με την εποχή απασχολούνται και στην καλλιέργεια και άλλων αγροτικών προϊόντων, όπως πατάτας, πορτοκαλιών κτλ. Η εργασία ξεκινάει από τις 6 το πρωί και τελειώνει στις 9-10 το βράδυ με μεροκάματο 25 ευρώ και προφανώς χωρίς ένσημα, ασφάλιση και οποιαδήποτε ιατροφαρμακευτική κάλυψη σε περίπτωση κάποιου εργατικού ατυχήματος. Διαβιούν χειμώνα – καλοκαίρι σε αυτοσχέδιες σκηνές ή μέσα στα θερμοκήπια, χωρίς νερό, ρεύμα, τουαλέτα και άλλα βασικά είδη ανάγκης.

Οι συνθήκες εργασίας είναι κυριολεκτικά απάνθρωπες καθώς πέρα από το εξαντλητικό ωράριο δουλεύουν υπό συνεχή επιτήρηση και εκβιασμούς από τους ρουφιάνους επιστάτες των κάθε λογής τσιφλικάδων της περιοχής που τους συμπεριφέρονται σαν σκλάβους. Ξυλοδαρμοί και εξευτελιστικές συμπεριφορές σε καθημερινή βάση, απειλές για τη ζωή τους, εκβιασμοί ότι θα τους παραδώσουν στην αστυνομία, για όσους δεν έχουν χαρτιά, μη καταβολή των δεδουλευμένων τους και σφαίρες στο ψαχνό όταν κάποιοι τολμούν έστω και για λίγο να σηκώσουν κεφάλι.

Το γεγονός

200 μετανάστες από το Μπαγκλαντές που εργάζονται σε ένα από τα πολλά κτήματα της περιοχής, αυτό του τσιφλικά Βαγγελάτου, αρχίζουν τις τελευταίες μέρες και διεκδικούν την καταβολή των δεδουλευμένων τους των 6 τελευταίων μηνών. Κάνουν συνεχώς εκκλήσεις προς των τσιφλικά και τους επιστάτες του αλλά έρχονται αντιμέτωποι με τις ύβρεις και τις απειλές τους. Συντάσσουν μάλιστα και καταγγελία που προσπαθούν να παραδώσουν στην αστυνομία και την κυβέρνηση χωρίς φυσικά κανένα αποτέλεσμα. Λίγες μέρες πριν τη δολοφονική απόπειρα εναντίον τους κάνουν μία μέρα απεργία και η απάντηση του τσιφλικά ήταν η απειλή ότι θα φέρει άλλους μετανάστες στη θέση τους, κυρίως από Αλβανία, Ρουμανία, Βουλγαρία και ότι θα τους διώξει απλήρωτους. Η απάντηση που πήρε: «δώσε τα λεφτά που μας χρωστάς και φεύγουμε». Προφανώς, ο τσιφλικάς δεν πραγματοποίησε την απειλή του, καθώς οι βαλκάνιοι μετανάστες ζητάνε 40 ευρώ μεροκάματο και συνέχισε να αγνοεί τις απαιτήσεις των εργατών. Έτσι στις 17/4 οι ίδιοι οι μπαγκλαντεσιανοί εργάτες αποφασίζουν να πάνε να διαμαρτυρηθούν έξω από το σπίτι του τσιφλικά και ως απάντηση λαμβάνουν τα πυρά από τους μπράβους επιστάτες του, που είχε ως συνέπεια τον τραυματισμό 30 εργατών, με 7 από αυτούς σε αρκετά σοβαρή κατάσταση. Πέραν του ότι το ασθενοφόρο έκανε δύο ώρες να φθάσει στο σημείο, το πρώτο πράγμα που έκανε η αστυνομία ήταν να αρχίσει τη δίωξη και τη σύλληψη όσων μεταναστών δεν είχαν χαρτιά, μη ασχολουμένη με τους ένοπλους δολοφόνους.
Ήταν η διάσταση που πήρε το θέμα, στα διεθνή κυρίως ΜΜΕ και η συνεπακόλουθη εικόνα της χώρας (1), η αδυναμία συγκάλυψης του γεγονότος και ο φόβος για τις αντιδράσεις των μεταναστών εργατών που ανάγκασε τις αρχές να ασχοληθούν με το θέμα και τη δίωξη των δραστών.

Τις επόμενες 2 μέρες, 18 και 19 Απριλίου, κανένας μετανάστης δεν πήγε για δουλειά σε όλη την ευρύτερη περιοχή και πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση διαμαρτυρίας που συμμετείχαν πάνω από 10.000 μετανάστες εργάτες γης. Προφανώς αποσιωπήθηκε από τα ΜΜΕ αλλά ήταν ουσιαστικά αυτό που ανάγκασε τον ίδιο τον υπουργό δημόσιας τάξης Ν. Δένδια να τάξει στους μετανάστες τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο, την καταβολή όλων των δεδουλευμένων τους και την αστυνομία να συλλάβει τους μπράβους δολοφόνους και το αφεντικό τους.

Το 2008 είχαν διαρρεύσει φωτογραφίες από την ίδια περιοχή που απεικόνιζαν τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας των μεταναστών εργατών γης. Τότε οι μετανάστες ήταν κυρίως από το Πακιστάν. Και τότε, όπως και τώρα, όλοι μας είχαμε  ¨σοκαριστεί¨ από το γεγονός, τα ΜΜΕ είχαν φορέσει για λίγο το φιλανθρωπικό τους προσωπείο και το κράτος θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα, κάνοντας λόγο για μεμονωμένο περιστατικό. Και τα προηγούμενα χρόνια όμως το μοντέλο αγροτικής παραγωγής ήταν πανομοιότυπο με το σημερινό. Μόνο που τη θέση των Πακιστανών και μπαγκλαντεσιανών εργατών κατείχαν μετανάστες από τα βαλκάνια και κυρίως από την Αλβανία.

Τόσα χρόνια μετά όχι μόνο τίποτα δεν έχει αλλάξει, απεναντίας η εργασιακή συνθήκη έχει γίνει ακόμα πιο βάρβαρη και η εκμετάλλευση των μεταναστών συνιστά άλλο ένα καλοκουρδισμένο σχέδιο κράτους και αφεντικών για ανάπτυξη και έξοδο από την κρίση.

Είναι το ίδιο το κράτος που έμμεσα ή άμεσα ωθεί τους μετανάστες να εργαστούν στα χωράφια των ντόπιων τσιφλικάδων. Όσους από αυτούς δηλαδή καταφέρνουν και γλυτώνουν από τις νάρκες στον Εύρο και το βυθό της θάλασσας. Όσους από αυτούς δεν χωράνε στα κολαστήρια της αστυνομίας και τα  στρατόπεδα συγκέντρωσης. Όσους από αυτούς, που καλούνται να απαντήσουν στο ερώτημα ή μένω κλεισμένος και φοβισμένος στο σπίτι να πεθάνω από την πείνα, καθώς στους δρόμους παραμονεύουν σε κάθε γωνία είτε μπάτσοι είτε φασίστες, ή δουλεύω ως σκλάβος για ένα κομμάτι ψωμί, αποφεύγοντας έτσι την απέλαση ή τον εγκλεισμό σε κάποιο στρατόπεδο συγκέντρωσης. Και αυτό διότι υπάρχει συμφωνία κράτους, τοπικών αρχών και τσιφλικάδων της περιοχής να μην συλλαμβάνει η αστυνομία όσους εργάζονται στα χωράφια της περιοχής (2)

Και κάπως έτσι η εργασία υπό αυτούς τους όρους για τους μεν μετανάστες φαντάζει ως μόνη διέξοδος και σανίδα σωτηρίας, για τα δε αφεντικά ένα πολύ καλό εργαλείο για την όλο και πιο βαθειά εκμετάλλευση των εργατών. Κερασάκι στην τούρτα της εκμετάλλευσης, για να μην μένουν τα τσιράκια των αφεντικών παραπονεμένα, η παρακράτηση χρημάτων από τα μεροκάματα των μεταναστών εργατών γης για να τους παρέχουν ένα κομμάτι ψωμί.(3)

Τα όσα συνέβησαν πριν λίγο καιρό στη Μανωλάδα δεν είναι απλά και μόνο ένα μεμονωμένο περιστατικό. Είναι ένα βίαιο και απάνθρωπο καθεστώς εργασίας που αρχικά επιβάλεται στους απόκληρους και σε όσους βρίσκονται στον πάτο κάθε φορά του βαρελιού. Και όσο βαθαίνει η κρίση αυτός ο πάτος χωράει όλο και πιο πολλούς από μας.  Όσο αλληλοφαγωνόμαστε μεταξύ μας και ρίχνουμε το φταίξιμο για τα δεινά μας στους μετανάστες και στους ¨άλλους¨ τόσο στρώνουμε το έδαφος στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Όσο δεν στοχεύουμε στον πραγματικό εχθρό, που δεν είναι άλλος από  όλους αυτούς που μας εκμεταλέυονται πλουτίζοντας εις βάρος μας, τόσο βγάζουμε τα μάτια μας με τα ίδια μας τα χέρια.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΔΥΝΑΣΤΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ

Σημειώσεις:
(1)Η εικόνα των τραυματισμένων μεταναστών εργατών γης, έκανε το γύρο του κόσμου. Για πολλοστή φορά, διεθνείς οργανισμοί συνέταξαν καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον της Ελλάδας για τη μεταχείριση των μεταναστών, λες και αρκούν πέντε υπογραφές να δώσουν λύση στο πρόβλημα. Επιπλέον, διάφοροι φορείς και οργανώσεις, συντονίζουν κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης (facebook κλπ) έχουν ξεκινήσει καμπάνια για μποϋκοτάζ της φράουλας Μανωλάδας με ονομασία «Φράουλες και αίμα».

(2)Το σχέδιο έχει ως εξής: Οι ντόπιο τσιφλικάδες, υπό την επίγνωση τοπικών αρχών και κυβέρνησης, αιτούνται κάθε φορά ένα συγκεκριμένο αριθμό εργατών. Έρχονται σε συνεννόηση με κάποιον ¨δικό τους¨ μετανάστη, που αποκαλείται «μάστορας», συνήθως ίδιας καταγωγής με τους εργάτες, ο οποίος αναλαμβάνει να βρει τους εργάτες από την Αθήνα. Κριτήριο δεν είναι η κατοχή ή όχι χαρτιών, αλλά οι γνωριμίες που μπορεί να έχει ο κάθε μετανάστης. Η μεταφορά τους στα χωράφια που θα εργαστούν γίνεται με αμάξια που έρχονται και τους παραλαμβάνουν από την Αθήνα. Μοναδικό εχέγγυο της συμφωνίας είναι ότι όσο δουλεύουν και δε δημιουργούν πρόβλημα δε θα έχουν καμία ενόχληση από την αστυνομία.

(3)Τα μεροκάματα είναι της τάξης των 17-25 ευρώ αλλά καταβάλλονται κάθε 2-3 μήνες. Τα έξοδα για τη διατροφή των μεταναστών και για όποιες άλλες παροχές (τηλεκάρτες, και έξοδα διαβίωσης) τους αφαιρούνται από το συνολικό ποσό πληρωμής. Ακόμα και σε αυτή την περίπτωση, η εκμετάλλευση δεν έχει όρια. Τα ψώνια δεν τα κάνουν οι ίδιοι οι μετανάστες αλλά οι επιστάτες ή ο «μάστορας». Κι από κει που κάθε μετανάστης χρειάζεται 70-80 ευρώ το μήνα για τη διατροφή του, τους γίνεται παρακράτηση μέχρι και 400 ευρώ το μήνα, με αποτέλεσμα συχνά η αμοιβή τους να πέφτει σε 150 ευρώ για δουλειά ενός μήνα. Τα λεφτά αυτά που παρακρατούνται καταλήγουν προφανώς στα χέρια των τσιφλικάδων και των ρουφιάνων που τους προστατεύουν.

αναδημοσίευση από http://immigrants-asoee.espivblogs.net/

Μα ότι και να κάνουν το στόμα δεν μας κλείνουν...

Κείμενο προσαχθέντων από τη σημερινή δράση στην Πρυτανεία (ΕΚΠΑ)

Σήμερα Τετάρτη 24 Απριλίου, προβήκαμε σε δράση αλληλεγγύης προς τις δύο φιμωμένες κινηματικές δομές αντιπληροφόρησης (Athens Indymedia και Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης) στο κτίριο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ).

Προχωρήσαμε στην ανάρτηση γιγαντοπανό στην πρόσοψη του κτιρίου με σκοπό την ανάδειξη της φίμωσης της ελευθερίας του λόγου και την καταστολή κάθε αντιστεκόμενης και αγωνιζόμενης φωνής.

Λίγο μετά τη 1 το μεσημέρι, ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις όλων των ειδών (ΜΑΤ, Δέλτα, Δίας και ασφαλίτες) με μία συντονισμένη και θεαματική επιχείρηση κύκλωσαν  το προαύλιο της Πρυτανείας και εισήλθαν ακόμα και μέσα σε αυτή, και προχώρησαν σε προσαγωγή όλων όσων βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στην περιοχή (ακόμα και τουρίστες και άτομα που περίμεναν σε στάση λεωφορείου καθώς και σε γύρω δρόμους).

Για ακόμα μια φορά εναντιωνόμαστε στο σύγχρονο ολοκληρωτικό καθεστώς που ποινικοποιεί κάθε ενέργεια αμφισβήτησης και αντίστασης προς αυτό. Η συγκεκριμένη κατασταλτική επιχείρηση του καθεστώτος δεν μας πτοεί ούτε μας κάμπτει, ίσα ίσα μας εξοργίζει και μας δίνει ώθηση να συνεχίσουμε και να κλιμακώσουμε τον αγώνα μας ενάντια στο κράτος και την εξουσία, ενάντια στην ποινικοποίηση της αδιαμεσολάβητης έκφρασης.

Καλούμε όλους και όλες αύριο, Πέμπτη 25/4 στην πορεία αλληλεγγύης προς τα μέσα αντιπληροφόρησης στο Μοναστηράκι στις 18.00

Επίσης, κάλεσμα αλληλεγγύης αύριο, Πέμπτη 25/4, στις 9.00 στα δικαστήρια της Ευελπίδων από όπου περνάνε οι 6 συλληφθέντες από τη σημερινή παρέμβαση στην Πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών.

ΟΣΟ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΝ ΤΗ ΣΙΩΠΗ

ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΜΑΣ

Προσαχθέντες – προσαχθείσες, αλληλέγγυοι – αλληλέγγυες στα υπο καταστολή μέσα αντιπληροφόρησης

για συνεχή ενημέρωση σχετικά με τη σημερινή παρέμβαση στα Προπύλαια και την κατασταλτική επιχείρηση εναντίον συντρόφων και συντροφισσών

https://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1467157

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ

ΠΟΡΕΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 25 ΑΠΡΙΛΗ 

6μμ Μοναστηράκι

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΑΠΡΙΛΗ

10πμ πλ.Πολυτεχνειούπολης, Ζωγράφου 

Αλληλεγγύη στα μέσα Αντιπληροφόρησης

Το Indymedia και ο 98 fm ξανά στον αέρα, μέσα από την κατειλημμένη πρυτανεία του ΕΜΠ.

https://athens.indymedia.org/

http://147.102.211.166:8000/live

                    ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Χρόνια Πολλά στην Κατάληψη Σινιάλο!

3 χρόνια κατάληψη Σινιάλο…

…ενάντια στην κρίση, την εξατομίκευση, τον κοινωνικό εκφασισμό, την απάθεια, την απραξία, την παραδοπιστία, τη μοιρολατρία, την αυτοκαταστροφική συναίνεση, την Εξουσία, τις -κάθε λογής- εξουσίες, την υποταγή…

…για την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση, τη ρήξη!

Σχετικά με την επίθεση που δέχτηκε η Κατάληψη Apertus (Αγρίνιο)

Οι καταλήψεις είναι κομμάτι των κοινωνικών ταξικών αντιστάσεων

 

Αργά το βράδυ προς ξημερώματα της 21^ης Απριλίου κάποιοι νοσταλγοί και ιδεολογικοί απόγονοι του χουντικού συρφετού πραγματοποίησαν επίθεση στο χώρο της κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο. Προξένησαν φθορές στην εξωτερική και στην εσωτερική πόρτα του χώρου και συνέχισαν τους τραμπουκισμούς τους σε μικρή παρέα νεολαίων στη πλατεία Δημάδη όπου πέταξαν και φειγ βολάν υμνώντας την 21^η Απριλίου.

 

Οι απόγονοι των ντόπιων ταγματασφαλιτών συνεχίζουν τις πρακτικές των προγόνων τους με το να κυνηγούν, να στοχοποιούν και να επιτίθενται σε ανθρώπους και χώρους που προασπίζονται την ελευθερία σε μια εποχή ολοκληρωτισμού.

 

Οι επιθέσεις που έχει δεχθεί ο χώρος της κατάληψης το τελευταίο χρόνο από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς (μηνύσεις, επιθέσεις φασιστών) αποσκοπεί στην ποινικοποίηση και τρομοκράτηση ενός ολόκληρου κομματιού κόσμου που αγωνίζεται. Του κόσμου αυτού που κατεβαίνει στο δρόμο και στις απεργίες αντιδρώντας έτσι στα μνημόνια και στη ντόπια και ξένη τρόικα, του κόσμου που βρίσκεται απέναντι στα ντόπια και ξένα αφεντικά που με αφορμή τη κρίση έχουν στήσει γλέντι πάνω στο πτώμα του κόσμου της εργασίας και της ανεργίας. Του κόσμου που αντιστέκεται στον φασισμό και στο ρατσισμό και στέκεται αλληλέγγυος στους μετανάστες, που αντιδρά στο σύγχρονό ολοκληρωτικό καθεστώς με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τα πογκρόμ κατά των οροθετικών, των τοξικοεξαρτημένων και των αστέγων. Του κόσμου που διεκδικεί τη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, υγεία) για όλους και αγωνίζεται για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

 

Τα χτυπήματα τους ούτε μας τρομάζουν ούτε μας τρομοκρατούν.

Μας οπλίζουν με περισσότερη ορμή για αγώνα

 

Υ.Γ. Φαίνεται ότι η τοπική οργάνωση της χρυσής αυγής μετά το φιάσκο της μεγάλης συγκέντρωσης που ήθελε να πραγματοποιήσει στη πόλη του Αγρινίου στις 14 Απρίλη  αλλά δε κατάφερε μετά τη γενική κατακραυγή της Αγρινιώτικης κοινωνίας, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανυψώσει το ηθικό των μικρόψυχων οπαδών της διοργανώνοντας (με την στήριξη & ενίσχυση από το γνωστό περιφερόμενο θίασο της χ.α από άλλους νομούς και τις πλάτες της αστυνομίας) επιθέσεις σε πόρτες αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (όταν μάλιστα αυτοί είναι κλειστοί & χωρίς κόσμο) και εφόδους σε άδειες πλατείες.

 

Κατάληψη Apertus (Αγρίνιο)

Δεν ζούμε στην εποχή της χούντας αλλά τη χούντα της εποχής μας...

πλατεία Βικτωρίας Απρίλης 2013: 46 χρόνια μετά την επιβολή της χούντας οι δυνάμεις ασφαλείας περιφρουρούν την τήρηση του νόμου & της τάξης.

2 ημέρες εκδηλώσεων στη Φυτευτή...

Συνεχίζουμε να απαντάμε πολιτικά, στην πολιτική απόφαση λογοκρισίας που σιωπηλά ανέλαβαν όλα τα τσιράκια του κεφαλαίου και του ολοκληρωτισμού!

April 18th, 2013 by indymedia

Από το μεσημέρι της Πέμπτης 11 Απρίλη, ο πρύτανης του Πολυτεχνείου, Σίμος Σιμόπουλος, πήρε την πολιτική απόφαση της καταστολής των μέσων αντιπληροφόρησης, athens.indymedia.org και του αυτοοργανωμένου ραδιόφωνου Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης 98FM. Ανέλαβε έτσι την πολιτική ευθύνη να επιβάλλει λογοκρισία και να καταστείλει την έκφραση και την ελεύθερη διακίνηση ιδεών, αυτών που αντιστέκονται στον σύγχρονο εκφασισμό και την κοινωνική εξαθλίωση. Αποφάσισε να δράσει αυτός (ο 2ος πρύτανης καταστολής, μετά τον Μαρκάτο πριν 18 χρόνια), αντί της κρατικής εξουσίας, και να ενδυθεί το ρόλο του φερέφωνουδιευκολύνοντας έτσι τον υπουργό καταστολής Δένδια, τους μπάτσους και τους ναζιστές.

Ο πρύτανης, αντιμέτωπος με τις παρεμβάσεις των αλληλέγγυων, ανάμεσά τους πάρα πολλοί φοιτητές, κυριολεκτικά κρύφτηκε, αφήνοντας με εντολή του, την αντιπρύτανη να συνεχίσει το κατασταλτικό του έργο, η οποία και τελικά αρνήθηκε. Ο Σιμόπουλος, αυτός που παρέδωσε αμαχητί την ακαδημαϊκή-εκπαιδευτική γνώση, βορά στα κέρδη των εταιριών και των πολυεθνικών που λυμαίνονται το χώρο της εκπαίδευσης, αυτός ο ίδιοςπέταξε στο καλάθι των αχρήστων τα ψηφίσματα των φοιτητικών συλλόγων που απαιτούν την ελεύθερη πρόσβαση στην αντιπληροφόρηση μέσα από τους χώρους των σχολών τους! Η πρυτανεία του ΕΜΠ, με ένα νομικίστικο τέχνασμα άλλαξε τον κανονισμό δικτύου απαιτώντας ονόματα για κάθε πριζάκι σύνδεσης στο internet. Τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης αρνήθηκαν να παραδώσουν ονόματα ατόμων, αντιβαίνοντας σε μια λογική νομικών αντιπροσώπων. Ο πρύτανης αγνόησε επιδεικτικά τα ψηφίσματα και τις υπογραφές των φοιτητικών συλλόγων του ΕΜΠ που κατοχύρωναν τις IP σε συμφωνία με τον νέο κανονισμό δικτύου.

Την Δευτέρα 15 Απρίλη, οι δράσεις αλληλεγγύης κινήθηκαν προς μια συμβολική κατάληψη της πρυτανείας, κατά τη διάρκεια της οποίας ο ραδιοσταθμός 98FM εξέπεμψε για λίγο, και πριν προλάβει να ανέβει και το athens.indymedia, οι ίδιοι αυτοί κατασταλτικοί μηχανισμοί διέκοψαν την παροχή internet σε ολόκληρο το Πολυτεχνείο! Αυτή, η δεύτερη επιχείρηση φίμωσης του Athens Indymedia και των ραδιοσταθμών αντιπληροφόρησης κατά τη διάρκεια της συμβολικής κατάληψης, αποτυπώνει ξεκάθαρα το μέγεθος της καταστολής και την καθημερινά ολοένα και πιο απροκάλυπτα επιχείρηση λογοκρισίας από την πλευρά του κράτους. Μια λογοκρισία που τροφοδοτήθηκε εδώ και χρόνια εκτός των άλλων, από τους αλαλαγμούς των ναζί βουλευτών, από μηνύσεις μεγαλοεκδοτών (Αλαφούζος), και από αίτημα προς το Πολυτεχνείο μεγαλοκαθηγητή που συνεργάζεται απροκάλυπτα  με την εταιρία εξόρυξης χρυσού El Dorado, δημοσιεύοντας “μελέτες” υπέρ της λεηλασίας των φυσικών πόρων και της φύσης στις Σκουριές της Χαλκιδικής.

Το Αthens Indymedia γεννήθηκε από το λαϊκό παγκόσμιο κίνημα μετά τις μεγάλες διαδηλώσεις ενάντια στην παγκοσμιοποίηση στη Γένοβα το 2001. Αποτελεί μέρος του κινήματος και βήμα έκφρασής του. Έχει συμβάλλει τα μέγιστα στη διάδοση της πληροφορίας «από τα κάτω», στο συντονισμό των αγώνων που έχει δώσει όλα αυτά τα χρόνια το λαϊκό κίνημα. Παρών στις πορείες, στις διεκδικήσεις, στις καταγγελίες της αυθαιρεσίας της κρατικής εξουσίας. Έδωσε τροφή για προβληματισμό, σκέψη, ανταλλαγή απόψεων. Εξέθρεψε την κριτική σκέψη, την πολιτική ζύμωση και την άλλη άποψη, αυτή που συστηματικά αποκρύπτεται από τα κρατικά κι εμπορικά ΜΜΕ. Το κυριότερο όλων όμως ήταν ότι ανέδειξε γεγονότα της πολιτικής ζωής που θα έμεναν θαμμένα για πάντα.Ούτε για τα βασανιστήρια και τις δολοφονίες των μεταναστών, ούτε για την αστυνομική αυθαιρεσία, πόσο μάλλον για την απρόκλητη αστυνομική βία και τη δολοφονία που ενίοτε χρησιμοποιεί η κρατική εξουσία όπως στην περίπτωση Κορκονέα, δε θα μίλαγαν ποτέ τα καθεστωτικά μέσα της κρατικής προπαγάνδας.Τα μέσα αυτά, στα οποία τους χαρίστηκαν οι δημόσιοι πόροι για να μπορούν να“υπνωτίζουν” μια ολόκληρη κοινωνία με την προπαγάνδα, τα ψέματα και την παραπληροφόρηση. Για να μπορούν να φτιάξουν την κοινωνία των υποτακτικών τους! Δε θα μίλαγαν ποτέ για όλα αυτά, εκείνοι που σχετίζονται και πλήττονται άμεσα από τους κοινωνικούς αγώνες (Μπόμπολας-Αλαφούζος και Σια…) Όλος αυτός ο συρφετός που όχι μόνο στηρίζει, αλλά τις περισσότερες φορές δημιουργεί, συνυπογράφει και εξασφαλίζει τυπικά και άτυπα, τις συνθήκες εξαθλίωσης των ανθρώπων χέρι-χέρι με το κράτος της ακροδεξιάς!

Άλλωστε, πάγιο αίτημα της ακροδεξιάς ήταν το κλείσιμό του. Σήμερα 46 χρόνια μετά τη δικτατορία των συνταγματαρχών, μια νέα δικτατορία, αυτή των τροικανών (εγχώριων και εξωτερικών) επανέρχεται και σταδιακά εναγκαλίζεται και υιοθετεί όλα τα μέσα και τους τρόπους επιβολής της εξουσίας της, με πρώτο και κύριο τη φίμωση της άλλης άποψης, την καταστρατήγηση της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών και της ελευθερίας του λόγου εκείνου που αρνείται να συμβιβαστεί με την διαιώνιση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο και της δια βίου συνέχισης της κοινωνικής ανισότητας. Η φίμωση των μέσων αντιπληροφόρησης, η φυλάκιση των αγωνιστών που υπερασπίζονται τον τόπο τους, στις Σκουριές (Χαλκιδική) ενάντια στα αδηφάγα συμφέροντα της εταιρείας χρυσού μας δείχνουν ξεκάθαρα ποια είναι η πολιτική και οι μέθοδοι που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να διατηρείται στην εξουσία.

Έτσι, εύκολα τα δολοφονικά μνημόνια (4.000 αυτοκτονίες μέχρι σήμερα, περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, ανεργία στο 30% περίπου με τους νέους άνεργους να φτάνουν το 60%, απόλυτη διάλυση του συστήματος υγείας και εκπαίδευσης και παράδοση των πανεπιστημίων στις πολυεθνικές) που θα εντείνουν την εξαθλίωση της κοινωνίας θα ονομάζονται “μεταρρυθμίσεις”, εύκολα και χωρίς αντίλογο, οι τοπικοί αγώνες ενάντια στην λεηλασία της φύσης, της γης και της ζωής γενικότερα θα ονομάζονται “τρομοκρατία”, ενώ η ίδια αυτή καταστροφή της ζωής και της φύσης θα αποκαλείται “ανάπτυξη”! Εύκολα θα επιβάλλουν τον επικοινωνιακό σκοταδισμό για να διατηρήσουν μια ολόκληρη κοινωνία σε ύπνωση, μέχρι να την εξολοθρεύσουν και να την λεηλατήσουν πλήρως!

Αυτό είναι το έμβλημά τους και όσο πιο γρήγορα αντιληφθούμε ότι ζούμε σε καθεστώς απροκάλυπτης δικτατορίας, τόσο πιο γρήγορα θα καταφέρουμε να τους ανακόψουμε.

Η ελευθερία του λόγου είναι αναφαίρετο δικαίωμα του ανθρώπου που μόνο σε φασιστικά-ολοκληρωτικά καθεστώτα καταστέλλεται. Αυτό που δεν καταλαβαίνουν όμως είναι ότι στην εποχή της τεχνολογίας η πληροφορία δεν περιορίζεται, η ζωή μας δεν ελέγχεται ακόμα και αν επίμονα γίνεται προσπάθεια να  κατασταλεί.

ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ ΠΟΛΛΑ INDYMEDIA θα γεννηθούν και θα νικήσουν!!!

Το ποτάμι δεν γυρνάει πίσω! Όσο και να το θέλουν και να το προσπαθούν δε θα επιτρέψουμε το ’67 να επιστρέψει!

Διαχειριστική ομάδα του athens.indymedia.org

Χρόνια Πολλά στις Καταλήψεις!

25 χρόνια Κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37

2 χρόνια Κατάληψη Παπουτσάδικο

 

1 χρόνος Κατειλημμένο Κοινωνικό Κέντρο Κ*Βοξ

 

να γεμίσει ο τόπος Καταλήψεις...

Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας

Για μια δίκη παρωδία και μια απόφαση πολιτικής σκοπιμότητας

Την Παρασκευή 8 Μαρτίου 2013 είχε οριστεί η δίκη για την πρώτη εισβολή των αστυνομικών δυνάμεων στην κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά και τη σύλληψη ενός συντρόφου, που είχε πραγματοποιηθεί στις 29 Ιουλίου 2011. Εκείνη την ημέρα είχε εκτελεστεί η μήνυση, που είχε καταθέσει η διοίκηση του ΝΑΤ (ιδιοκτήτης του κτιρίου) την επόμενη της πραγματοποίησης της κατάληψης (19/3/2009) και επικύρωσε ο τότε πρόεδρος του ταμείου Χρ. Φωτίου. Κατά την εισβολή κατασχέθηκαν 15 υπολογιστές και οι σημαίες της κατάληψης. Στο σύντροφο αποδόθηκαν οι κατηγορίες της διατάραξης οικιακής ειρήνης, της οπλοφορίας (για τις σημαίες της κατάληψης) και της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος (για τους –υποτίθεται κλεμμένους- υπολογιστές του εργαστηρίου πληροφορικής).

Η απόφαση του κατηγορούμενου συντρόφου και της συνέλευσης της κατάληψης ήταν να ζητηθεί αναβολή και η δίκη να διεξαχθεί σε ένα ύστερο χρονικό σημείο, λόγω και της απουσίας της συνηγόρου εξαιτίας της αγόρευσής της, την ίδια μέρα ως συνήγορος υπεράσπισης στη δίκη για την υπόθεση του επαναστατικού αγώνα. Σε αυτό το σημείο ξεκινάει το θέατρο του δικαστικού παραλόγου, με πρωταγωνιστές πρόεδρο και τον εισαγγελέα, που απέρριψαν το αίτημα για αναβολή, προσπερνώντας τη δικαστική δεοντολογία και επέλεξαν να ξεκινήσουν τη δίκη χωρίς νομική υπεράσπιση για τον κατηγορούμενο.  Η απόλυτη επιθετικότητα από την πλευρά της έδρας συνεχίστηκε μέσω της απόρριψης αποιουδήποτε αιτήματος από την πλευρά της κατάληψης, είτε αυτό αφορούσε τη διακοπή (και όχι την αναβολή της διαδικασίας, έτσι ώστε να συνεχίσει σε άμεση επόμενη ημερομηνία), είτε αφορούσε την κλήση των εισβολέων μπάτσων ως μαρτύρων με ιδιαίτερη σημασία για τη δίκη, είτε εν τέλει ζητούσε την παρουσία τριών μαρτύρων υπεράσπισης, τη στιγμή, που το δικαστήριο δεχόταν μόνο δύο.

Εν μέσω λοιπόν μιας fast-track εκκίνησης της δίκης και απόρριψης κάθε αιτήματος, παρουσιάστηκαν ως μάρτυρες κατηγορίες  δύο υπάλληλοι του ΝΑΤ, οι οποίοι παραδέχτηκαν οτι ουδεμία σχέση με το κτίριο είχαν παλιότερα και κλήθηκαν από τον απελθόντα πρόεδρο Φωτίου να έλθουν σε συνεννόηση με την αστυνομία και να παραλάβουν τα κλειδιά του κτιρίου, ύστερα από την εκκένωσή του. Μέσα στην τοποθέτησή τους φάνηκε η έλλειψη οποιουδήποτε ενδιαφέροντος από την πλευρά του ΝΑΤ για το συγκεκριμένο κτίριο, πέρα από την υποστήριξη της κατασταλτικής κίνησης, μιας και ως εργαζόμενοι στον τομέα τεχνικών υπηρεσιών του ταμείου δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ, ούτε με τον καθαρισμό του, ούτε με τυχόν επιδιόρθωση (στις ζημιές του) ή κάποια τυχόν  αξιοποίησή του τα δέκα χρόνια, που είχε αφεθεί στην ερήμωση, πριν πραγματοποιηθεί η κατάληψη το Μάρτη του 2009. Ενδεικτική της φαιδρότητας των κατηγορίων ήταν η αποστροφή του ενός μάρτυρα, στη διάρκεια της κατάθεσής του, οτι για το λίγο χρόνο, που περιηγήθηκε στο κτίριο, δεν του φάνηκε τίποτα επιλήψιμο, ενώ ταυτόχρονα είχε υπάρξει από τους καταληψίες φροντίδα και αξιοποίηση του χώρου.

Στη συνέχεια ακολούθησαν οι καταθέσεις των δύο μαρτύρων υπεράσπισης (ένας σύντροφος από τη συνέλευση της πλατείας Βικτωρίας και ένας σύντροφος από την κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά), εν μέσω προκλητικών διακοπών από την πλευρά της έδρας και αντιπαραθέσεων σε σχέση με τα περιεχόμενα των καταθέσεων. Μέσα από αυτές αναδείχτηκαν η ιστορικότητα της κατάληψης ως απότοκο των εξεγερσιακών γεγονότων του Δεκέμβρη 2008, ο πλούτος των εγχειρημάτων, που στεγάζονταν στο κτίριο και η πολυμορφία και ποικιλομορφία των δραστηριοτήτων, που αναπτύσσονταν στην κατάληψη (από τα εργαστήρια και τις υποδομές μέχρι τις εκδηλώσεις και τις προβολές), η συμμετοχή της κατάληψης σε πλήθος κοινωνικών αγώνων, η διασύνδεσή της με τις διεργασίες της γειτονιάς και η παρέμβασή της σε  ζητήματα τοπικού ενδιαφέροντος και οι σχέσεις αλληλεγγύης και αλληλοσεβασμού, που είχαν αναπτυχθεί με τους γείτονες. Παράλληλα αποδομήθηκε πλήρως το κατηγορητήριο, μέσω της κατάθεσης οτι όλος ο «εξοπλισμός» της κατάληψης (που αφορούσε τον εμπλουτισμό των εργαστηρίων και της βιβλιοθήκης, με βιβλία, υπολογιστές, εργαλεία, ήδη οικιακής χρήσης κτλ) καθώς και οι εργασίες υποστήριξης του κτιρίου βασίστηκαν στην αποκλειστική συνδρομή δεκάδων συντρόφων και συντροφισσών, ενώ οι σημαίες αποτελούσαν τα διακριτά σύμβολα των κοινωνικών/ταξικών αγώνων και του αναρχικού αντιεξουσιαστικού κινήματος.

Η διαδικασία συνεχίστηκε με την απολογία του κατηγορούμενου συντρόφου, κατά τη διάρκεια της οποίας είχαμε άλλο ένα «πραξικόπημα» από την πλευρά της έδρας μιας και καταστρατηγήθηκε ακόμα και αυτό το «ιερό» για τον αστικό νομικό «πολιτισμό» δικαίωμα της απολογίας του κατηγορούμενου χωρίς παρεμβάσεις. Στη διάρκεια της «απολογίας» του ο σύντροφος αντέκρουσε από την πλευρά του τις κατηγορίες και υπερασπίστηκε πολιτικά τη συμμετοχή του στην κατάληψη και τις δραστηριότητες της και ανέδειξε την κεντρική κρατική επιλογή της καταστολής των καταλήψεων, των αυτοοργανωμένων εγχειρημάτων και των ακηδεμόνευτων κοινωνικών και ταξικών αγώνων. Η δίκη ολοκληρώθηκε με την έδρα να απαλάσσει το σύντροφο από την κατηγορία της διατάραξης και της οπλοφορίας και να τον καταδικάζει σε 18 μήνες φυλάκιση με τριετή αναστολή για την κατηγορία της αποδοχής προϊόντων εγκλήματος, δεχόμενη ως θέσφατη την αναγνωστέα κατάθεση των μπάτσων οτι εκείνη την περίοδο είχαν πραγματοποιηθεί κλοπές σε καταστήματα υπολογιστών και μάλλον οι υπολογιστές, που κατασχέθηκαν, προέρχονται από τέτοιες ενέργειες. Η κωμικοτραγική αυτή απόφαση, πέρα του να επιβεβαιώνει την υπαγωγή του δικαιϊκού συστήματος στον ευρύτερο κρατικό πολοτισμό έκτακτης ανάγκης, όπου ο κατηγορούμενος οφείλει να αποδείξει αυτός την αθωότητά του αντι να συμβαίνει το αντίθετο, «διανθίστηκε» από την απόφαση του προέδρου (σε σύμπλευση με τον εισαγγελέα) να δημευτούν οι υπολογιστές, τη στιγμή, που αποδέχτηκε την κατηγορία της κλοπής (άρα οι υπολογιστές είχαν ιδιοκτήτη) αντί να διατάξει την επιστροφή στον υποτιθέμενο νόμιμο ιδιοκτήτη τους. Στην απόφαση κατατέθηκε έφεση.

Η συγκεκριμένη δίκη πραγματοποιήθηκε σε μια περίοδο στοχοποίησης και καταστολής των καταλήψεων και βάναυσης επιθετικότητας από την πλευρά του κράτους σε κάθε  κοινωνικό κομμάτι, που αντιστέκεται στις κυριαρχικές επιλογές.  Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον η δικαστική εξουσία δεν θα μπορούσε επ’ ουδενί να παρεκκλίνει από τις βασικές κατευθύνσεις του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης και για αυτό το λόγο καταδίκασε το σύντροφο με μια αστεία και αναπόδεικτη κατηγορία. Η σκοπιμότητα της απόφασης έγκειται στην απόλυτη σύμπλευση των εξουσιών, στην κατεύθυνση της επιβολής μια ολοκληρωτικής συνθήκης και στην εκπομπή ενός μηνύματος κοινωνικού εκφοβισμού, προς κάθε καταπιεσμένο/ή και αγωνιζόμενο/-η. Παρόλαυτά καμία δικαστική απόφαση δε μας πτοεί και δε μας φοβίζει. Θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε με πυξίδα την αλληλεγγύη, την αυτοοργάνωση και την αντίσταση, απέναντι σε κάθε κοινωνικό διαχωρισμό, με προοπτική την κοινωνική απελευθέρωση.

Κατάληψη Πατησίων 61 και Σκαραμαγκά

Υ.Γ. Ευχαριστούμε τους/τις αλληλέγγυους/-ες συντρόφους/-ισσες, που προσέτρεξαν στο δικαστήριο όταν έγινε γνωστό οτι θα πραγματοποιηθεί η δίκη με τόσο δυσμενείς όρους και υποστήριξαν την κατάληψη και το διωκόμενο σύντροφο 

αναδημοσίευση από http://pat61.squat.gr/

καγγελοϊστορίες

(ή, αλλιώς, ιστορίες μιας εξουσίας που επιχειρεί να αλώσει κάθε δημόσιο χώρο μέσα στην πόλη)

    Το Πεδίο του Άρεως ήταν ένας ελεύθερος χώρος πρασίνου, κατάλληλος για µια ανάσα ξεκούρασης µέσα στην αθηναϊκή λαίλαπα, µία μικρή όαση μέσα στην εμπορευματοποιημένη ζούγκλα. Ένα πάρκο όπου περίοικοι και περαστικοί καθημερινά βλέπουν να μετατρέπεται σε μαυσωλείο. Το πεδίο έχει ζωστεί µε τσιμέντο και περίφραξη, οδικοί άξονες έχουν ανοιχτεί στο εσωτερικό του, έχουν κοπεί υγιή δέντρα και θαμνώδης βλάστηση. Με λίγα λόγια έχει υποστεί ανεπανόρθωτες καταστροφές.

    Η ανάπλαση-υποβάθμιση του Πεδίου δεν ήρθε προφανώς εξ ουρανού. Είναι µια ιστορία που έχει ξεκινήσει πριν από το 2000. Αγώνες των κατοίκων δόθηκαν για τη διάσωσή του, µε απόγειο την μαζικότατες κινητοποιήσεις του 2003 που είχαν ως αποτέλεσμα το ξήλωμα της καγκελόφραξης. Από τον Απρίλιο του 2008 άρχισαν εργασίες για ριζική ανάπλαση του πάρκου, παρά τις αντιδράσεις και τις κινητοποιήσεις των κατοίκων που κορυφώθηκαν το 2009-10, µε συνελεύσεις µέσα στο χώρο του πάρκου, αλλά και µε το ξήλωμα της καγκελόφραξης. Το έργο της «ανάπλασης», υπό τις οδηγίες του αρχιτέκτονα Αλέξανδρου Τομπάζη, παραδόθηκε – εκπρόθεσμα, όπως τα περισσότερα έργα– τον Δεκέμβρη του 2010 (και μάλιστα μισό, αφού το θέατρο, για το οποίο προορίζονταν τα περισσότερα χρήματα, δεν έχει παραδοθεί μέχρι σήμερα). Έργο βιτρίνας και διακόσμησης σύμφωνα µε τις προδιαγραφές ενός μητροπολιτικού πάρκου –και όχι ενός πάρκου γειτονιάς– µε στόχο την επιτήρηση και τον έλεγχο, έγινε µε τόνους από μπετόν, μάρμαρο και χαλύβδινα παλούκια… Το έργο καλύπτει περίπου 250 στρέµµατα του πάρκου και στοίχισε πάνω από το εξωφρενικό ποσό των 10 εκατομμυρίων €. Χρήματα που θα μπορούσαν κάλλιστα να καλύψουν πάγιες ανάγκες του σε καθαριότητα, φροντίδα των φυτών, κτλ, για πολλά χρόνια.

    Οι πληγές που πάρκου είναι πολλές πλέον. Μέσα σε αυτές παραμένει και ο Πανελλήνιος Γυμναστικός Σύλλογος, προεδρίας Μίνου Κυριακού, ο οποίος προεκτείνει διαρκώς και παράνομα τις εγκαταστάσεις του ΠΓΣ έχοντας καταπατήσει µέχρι τώρα 4 στρέμματα του Πεδίου. Βέβαια παραμένει στο απυρόβλητο, έχοντας εξασφαλίσει την ατιμωρησία που του παρέχει η σιωπηρή συναίνεση και η κάλυψη της Περιφέρειας Αττικής.

    Μέσα στη γενικότερη συνθήκη ενός συστήματος που καταρρέει στις πλάτες των απλών ανθρώπων, η ευρύτερη περιοχή του κέντρου της Αθήνας όπου βρίσκεται το Πεδίο του Άρεως, είναι αυτή που συμπυκνώνει τα βασικά χαρακτηριστικά που γεννά η κρίση: φτώχεια, εξαθλίωση, ανεργία, παραβατικότητα, καθίζηση της αγοράς, κρατική καταστολή, τοξικοεξάρτηση, φασίστες. Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, άστεγοι και φτωχοδιάβολοι καταφεύγουν ανά διαστήματα στο πάρκο, όταν η αστυνομία τους διώχνει από τις πλατείες προκειμένου να δείξει ότι κάνει έργο, εγκαθιδρύοντας ταυτόχρονα το μοντέλο της αστυνομικής πόλης. Τρανό παράδειγμα πριν από 1,5 χρόνο περίπου, όταν εκτεταμένες επιχειρήσεις σκούπα λάμβαναν χώρα στην πλατεία Βικτωρίας και δεκάδες οικογένειες μεταναστών κατευθύνονταν από την ίδια την αστυνομία στο πεδίο.

    Με πρόσχημα την ασφάλεια λοιπόν, τώρα το πάρκο θα κλείνει το βράδυ, θα έχει ιδιωτική αστυνομία (η οποία υπήρχε και µέχρι πρόσφατα, όμως από την έναρξη του 2013 δεν έχουν ανανεωθεί οι συμβάσεις) και ίσως σε λίγο καιρό face control, ενώ υπάρχει έντονη διάθεση περαιτέρω ιδιωτικοποίησης του πάρκου. Με την ολοκλήρωση της ισχυρής περίφραξης (µε την τοποθέτηση των θυρών που συντελέστηκε το τελευταίο διάστημα) όλη η έκταση μετατρέπεται σε µία ζώνη ελέγχου.     Όλα αυτά μέσα στο γενικότερο σχεδιασμό μιας αποστειρωμένης πόλης-φυλακής όπου στο στόχαστρο της καταστολής έχουν µπει οι καταλήψεις, όπου οι πλατείες αστυνομοκρατούνται, όπου (οι μετανάστες, αρχικά, και µε τη σειρά του) κάθε θεωρούμενος ως παρείσακτος κυνηγιέται, όπου τα κάγκελα παίρνουν τη θέση των ανθρώπων.

Rethink Athens:^[1] Καθώς οι θεσμοί οραματίζονται το κέντρο της πόλης ως µια γιγαντιαία ζώνη κατανάλωσης, η επιτήρηση και ο έλεγχος της ζωής γίνονται κυρίαρχες έννοιες στο λεξιλόγιο της εξουσίας. Η επιχείρηση «Θέτις» (η μαζική –και απόλυτα παράνομη αν αυτό ενδιαφέρει κανέναν– απαγωγή αστέγων και τοξικομανών από το κέντρο της πόλης, η μεταφορά τους στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Αμυγδαλέζας και το εκτενές ιατρικοαστυνομικό φακέλωμά τους) προεικάζουν το μέλλον ως προσομοίωση της ναζιστικής γερμανίας και της απριλιανής χούντας. Το Πεδίο του Άρεως είναι μόλις το τελευταίο στάδιο στις απόπειρες εκφασισμού του δημόσιου χώρου

Σε µία συγκυρία όπου η μοναδική εγγύηση που δίνει το κράτος είναι αυτή της λεηλασίας των ζωών µας και της βίαιης καταστολής, οφείλουμε να µην συναινέσουμε. Οφείλουμε να πάρουμε τις ζωές στα χέρια µας.

                                                                                                                      συνέλευση πλ. Βικτωρίας

ΥΓ: Τη στιγμή που έκλεινε αυτό το κείμενο, µας βρήκαν κάτοικοι που κινητοποιούνται ενάντια στο επικείμενο κόψιμο των µουριών της οδού Αριστοτέλους που σχεδιάζει ο δήμος –γεγονός το οποίο αγνοούσαμε. Δύο λέξεις µόνο: είναι τρελοί! (ο Καμίνης και ο κάθε Καμίνης που µας έχει κάτσει στο σβέρκο).

---

[1]. Rethink Athens ονομάζεται το σχέδιο του ιδρύματος Ωνάση για τον ριζικό επανασχεδιασμό του κέντρου της Αθήνας.

Κάλεσμα για Εβδομάδα (από 15 ως 21 Απρίλη) πανελλαδικών και διεθνών δράσεων Αλληλεγγύης στο Αthens Indymedia & τον 98 FM

Μετά την συνέλευση του Σαββάτου 13 Απρίλη, καλούμε την εβδομάδα 15 έως 21 Απρίλη σε πανελλαδικές και διεθνείς δράσεις αλληλεγγύης για τα δύο εγχειρήματα αντιπληροφόρησης. Διεκδικούμε το δικαίωμα να εκπέμπουμε ελεύθερα μέσα από το Πολυτεχνείο της Αθήνας.

Ξεκινάμε από την Δευτέρα 15 Απρίλη με συγκέντρωση-παρέμβαση αλληλεγγύης στην πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου, στις 9:00 το πρωί.

Συνέλευση Aλληλεγγύης στα μέσα αντιπληροφόρησης

Η λογοκρισία στην εποχή της χούντας των μνημονίων και του καπιταλισμού... Δεν θα καταφέρει να καταστείλει την αντιπληροφόρηση!

Η ιστορία είναι παλιά... Οι προσπάθειες λογοκρισίας και καταστολής επίσης...

 

Αρχίζοντας από επερωτήσεις φασιστοειδών στη βρώμα του Κοινοβουλίου, περνώντας σε απειλές και εξώδικα του ΟΤΕ... άλλοτε εξώφθαλμα κατασταλτικά και άλλοτε υποχθόνια και υπόγεια με διακοπές ρεύματος τα Σαββατοκύριακα και πριν από σημαντικές κινητοποιήσεις... Τόσα χρόνια από το 2008 μέχρι σήμερα, δεν κατάφεραν ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ να κλείσουν το athens.indymedia.

 

Αυτή την φορά μπροστά μπαίνει ένας "επιχειρηματιας" και ένας πρύτανης. Ένας αδίστακτος κυνηγός του χρήματος που με ασύλληπτες κομπίνες έκανε μεγάλη περιουσία (Αλαφούζος) και ένας τυχαίος και παροδικός τύπος που συναινεί στο ξεπουλημα της γνώσης προς όφελος των αφεντικών. Ένας "ακαδημαϊκός" που για να σώσει τον μισθουλάκο του και τα προνόμιά του δεν διστάζει να καταστρατηγήσει κάθε έννοια υπεράσπισης της ελευθερίας του λόγου, της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών,  εκείνα ακριβώς τα στοιχεία που θεσμίζουν το κοινωνικό άσυλο, το οποίο και θα υπερασπιστούμε με κάθε κόστος . Αυτός ο κατάπτυστος υπαλληλίσκος συμπράττει τώρα με τους φονιάδες ενος ολόκληρου λαού και γίνεται μπροστάρης της φίμωσης κάθε κοινωνικής και εργασιακής διεκδίκησης αγνοώντας επιδεικτικά την στήριξη των φοιτητικών συλλόγων προς τα μέσα αντιπληροφόρησης. Στήριξη που πήρε ακόμα και τη μορφή συγκεκριμένων ψηφισμάτων από τους φοιτητές... Άξιος ο μισθός του λοιπόν. 

 

 

- Σήμερα λοιπόν, περισσότερο από ποτέ είναι φανερή η ανάγκη του κράτους να δείξει τα δόντια του, να καταστείλλει κάθε μορφής αγώνα και αντίσταση (από την καταστολή των εργατικών αγώνων, των τοπικών περιβαλλοντικών δράσεων, των κατειλημμένων αυτοδιαχειριζόμενων χώρων), να λογοκρίνει οτιδήποτε δεν υποτάσσεται στις ορέξεις του ή δημοσιοποιεί τον κοινωνικό εξευτελισμό που όλοι σήμερα βιώνουμε, με στόχο την ολοκληρωτική υποδούλωση μιας ολόκληρης κοινωνίας.

 

 

- Σήμερα, περισσότερο από ποτέ είναι απαραίτητο για την εξουσία, τα αφεντικά, τα κυβερνητικά και λοιπά φερέφωνα της τρόικας και των μνημονίων να επικρατήσει ο ζόφος της καθεστωτικής-κυβερνητικής προπαγάνδας έτσι όπως εκφράζεται από τις τηλεοράσεις, τον τύπο, και τα καθεστωτικά ραδιόφωνα.

 

 

- Σήμερα για το κράτος, είναι κάτι περισσότερο από απαραίτητο, να φιμωθεί κάθε ελεύθερη έκφραση, κάθε ελεύθερη διακίνηση, ριζοσπαστικών και ανατρεπτικών ιδεών, ελπίζοντας να ανακόψουν τις αντιστάσεις όσων δεν αποδέχονται σιωπηλά τη μοίρα που τους επιφυλλάσσουν.

 

 

Απώτερος σκοπός τους αλλά και μάταιη ελπίδα τους, είναι να ανακόψουν και να αποσυντονίσουν οποιαδήποτε προσπάθεια συζήτησης, οραματισμού και δράσης στην κατεύθυνση της διαφορετικής-αγωνιστικής οργάνωσης και έκφρασης της κοινωνίας.

 

Δεν θα τα καταφέρουν όμως, όπως δεν τα κατάφεραν σε όλες τις προηγούμενες απέλπιδες προσπάθειές τους.

 

Το athens.indymedia είναι οι χρήστες του, είναι όλοι όσοι ενημερώνουν και ενημερώνονται για τον ταξικό – κοινωνικό πόλεμο που διεξάγεται στις καπιταλιστικές κοινωνίες παγκόσμια. Όσο και να προσπαθούν λοιπόν δεν πρόκειται να το φιμώσουν. 

Η λογοκρισία και η καταστολή δεν μας πτοεί αλλά αντίθετα μας δυναμώνει . 

 

Σαν διαχειριστική ομάδα του athens.indymedia, κάνουμε ότι είναι δυνατόν ώστε να διατηρηθεί η προσπάθεια δημοσιοποίησης και προώθησης των αγώνων και των κοινωνικών αντιστάσεων. Για την ώρα, και μέχρι να ανέβουμε κανονικά στο διαδίκτυο υπάρχουν εναλλακτικοί τρόποι πρόσβασης στην αντιπληροφόρηση μέσω της ιστοσελίδας 

 

http://indymedia.squat.gr/ αλλά και κανονικά με ανοιχτή δημοσίευση δηλαδή, μέσω του δικτύου Tor στη διεύθυνση gutneffntqonah7l.onion

 

 

Συνεχίζουμε τις προσπάθειές μας, και σε πολύ λίγο, το athens.indymedia.org θα λειτουργεί και πάλι κανονικά, συνεχίζοντας να διεκδικούμε το δικαίωμα χρήσης του δημόσιου δικτύου πιστεύοντας ακράδαντα πως οτιδήποτε δημόσιο ανήκει στην ίδια την κοινωνία και όχι στην εξουσία, το κράτος και το κεφάλαιο. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να χαρούν την καταστολή. Δεν πρόκειται να τους επιτρέψουμε να λυμαίνονται για πάντα τους δημόσιους πόρους που μας ανήκουν! Δεν πρόκειται να παρακολουθούμε αδρανείς, να σωπάσουμε και να υποκύψουμε σε καμιά καταστολή, σε καμιά λογοκρισία ακομα και αν αυτό σημαίνει οτι θα πρέπει να ''εξοριστούμε" και να αναζητήσουμε γονιμο έδαφος σε άλλους τόπους φιλοξενίας!

 

 

 

Η αντιπληροφόρηση δεν φιμώνεται, δεν λογοκρίνεται δεν καταστέλεται! 

 

Οι κοινωνικοί - ταξικοί αγώνες δεν ανακόπτονται από ξεπουλημένους υπαλληλίσκους
και κατασταλτικούς μηχανισμούς! 

 

 

 

 Διαχειριστική Ομάδα του Athens.Indymedia.org