Nominativo

El caxo nominativo (lat. nominativus casus) l'è ła fórma de ła declinasion che serve par segnałar el sojeto de un verbo. In un saco de łéngue el se ga fuxo co l'acuxativo ma in serti caxi l'è restà vivo.

• In łatin su nomi, agetivi e pronomi: "bonus amicus dicit quod" (un/el bon amigo el dixe che...)
• In greco e neogreco su nomi, artìcołi, agetivi e pronomi: "ὁ άνθρωπος" (l'ojeto l'è "tον άνθρωπον")
• Tedésco sui pronomi e su serti artìcołi, agetivi: "Der Mann kommt" (l'omo el vien)
• In itałian soło sui pronomi forti: "Io guardo, Tu dici" (mentre i conpl. i xe "me, te": guardo te, dici a me)
• In vèneto sui sojeti clìtici (che manca in it.): "El dixe, I varda, Te vien" (conpl. "ło, łi, te": ło digo, łi vardo)

El nominativo el pol aver na final aposta come ła s latina, ła r tedésca o ła ς grega qua sóra, ma spéso el se nota soło par escluxion par ła mancansa de finałi speciałi dei altri caxi: latin "consul (nom.)" ≠ "consulem (acu.)" ≠ "consulis (gen.)"; tedésco "Doktor (nom.) ≠ "Doktoren (acu-dat-gen.). In 'sti caxi qua se dixe che el ga final zero (ø).

In un saco de łéngue po el nominativo el serve anca come vocativo.

• el detien schemi gràfeghi so

Controło de autorità	GND (DE) 4156511-3