Videos by Sokol Lleshi
This is a short recorded lecture on the effect of the EU political conditionality on public servi... more This is a short recorded lecture on the effect of the EU political conditionality on public service reform in Albania. This contribution is part of an Erasmus+ project "EU Health Issues"
(610655-EPP-1-2019-1-AL-EPPJMO-MODULE) financed by Erasmus+ Jean Monnet Activities at UNYT. 29 views
Papers by Sokol Lleshi
Europe-Asia Studies, 2024
Despite the political mobilisation of young people in protest politics in postcommunist Eastern E... more Despite the political mobilisation of young people in protest politics in postcommunist Eastern Europe, the political representation of young people in legislatures is low. The article investigates how party youth wings contribute to such representation. Dimensions of party organisation such as degree of leadership autonomy, entropy and organisational entrenchment are better predictors of youth political representation by youth wings than formal political institutions designed to incentivise the political representation of under-represented groups. We generate our findings based on the cross-case comparison of the youth wings of the two dominant centre-left parties in Albania.
The Editorial Team of the "International Journal of Balkan Studies" of UNYT is pleased to announc... more The Editorial Team of the "International Journal of Balkan Studies" of UNYT is pleased to announce the forthcoming publication of the journal's fifth volume with the theme on migration. The objective is to analyse and examine the current state and challenges of migration in the Balkan region, with a particular emphasis on Albania. Notably, Albania has encountered substantial migratory waves during the transition years, resulting in 1.2 million Albanians leaving the country. Presently, 37% of Albanians reside abroad (1.7 million), making Albania the Western Balkans' leader in emigration rates (28%). The migration phenomenon is a worldwide critical issue that affect countries in various ways. Still, it presents critical challenges in our region, with economic, social, educational, political, legal, and demographic implications.
This study provided a theoretical framework explaining center-right opposition parties' evolution... more This study provided a theoretical framework explaining center-right opposition parties' evolution in former Eastern Europe. It answered why post-communist center-right parties lacked consistent success and either became marginalized, altered their ideologies, or ceased to exist in the long run. By taking the Democratic Party of Albania as one of the exceptions to the rule and comparing it to the Homeland Union-Lithuanian Christian Democrats, we showed the discrepancy with much of the other center-right parties. We followed a most different systems design, where the dominant center-right party of Albania and the dominant one in Lithuania were compared. Although much different in history, political culture, and institutions, they had similar successful trajectories as dominant center-right parties. We argued that the success of these parties depends upon the durability of party labels as a critical determinant of a party's success historically, which takes priority over party strategy, mobilization power, social base, and the behavior of the center-right party toward political institutions. Overall, we emphasized party labels as cues of party identification and success.
Tirana Observatory: Foreign Policy and International Relations, 2023
This paper discusses how the legacies of regime transition in Albania, characterized by inconclus... more This paper discusses how the legacies of regime transition in Albania, characterized by inconclusive institutional choices, combine with the uncertainty of the social base of the main opposition party to produce a polarized party system. The paper addresses as well the mechanisms for normalizing political polarization, centered around polarizing figures, rhetoric and contested electoral outcomes.
Tirana Observatory : Foreign Policy and International Relations , 2023
The most common and relevant questions and quandaries that are raised by the Open Balkans initiat... more The most common and relevant questions and quandaries that are raised by the Open Balkans initiative as indicated in the individual country reports on the Open Balkans relate to the added value of this intra-regional initiative of regional cooperation among the paraphernalia of similar ones, and whether the Open Balkans can foster peacebuilding in the region as well as complement the integration of the region into the European Union. To understand the functioning, the opportunities, and the ways through which the faltering of and skepticism on the Open Balkans initiative can be rectified, the report will address the effect of the EU leverage in the Western Balkans in contrast with other external actors, as well as highlight the political and economic conditions of the polities in the region, which underpin the Open Balkans initiative's impact. Probably the project of the Open Balkans would have been inconceivable if the process of the EU enlargement of the Western Balkans had not been complex, to some extent incoherent in sustaining the commitments for the accession of the Western Balkans, and less indicative of various competing strategies and mechanisms instead of full membership. On the other hand, the ushering of the international order into an age of hybridity had increased the leverage of non-Western external actors. A restricted power elite dependent on informal networks and patronage, if not state capture, characterizes the presence of competitive authoritarian regimes in the Western Balkans and weakens the effectiveness of the Open Balkans initiative.
Përfshirja dhe Qasja ndaj të Rinjve Lëvizja Rinore për Integrimin e Shqipërisë, 2021
Lëvizja Rinia për Integrim – LRI është forumi rinor i LSI (Lëvizja Socialiste për Integrim). Ësh... more Lëvizja Rinia për Integrim – LRI është forumi rinor i LSI (Lëvizja Socialiste për Integrim). Është një nga tre organizatat më të mëdha politike rinore në vend. Për më tepër, është rasti i vetëm midis forumeve rinore shqiptare që ka dalë në skenë edhe para partisë, pra i paraprin LSI-së me disa muaj. Lëvizja Rinore për Integrim u krijua në fillim të vitit 2004 si një OJQ, përpara se Lëvizja Socialiste për Integrim të mblidhte nënshkrimet e nevojshme që i mundësuan asaj ekzistencën më 6 shtator 2004. Kontributi i të rinjve të LSI u njoh dhe u theksua edhe nga kryetari dhe themeluesi i parë i LSI Ilir Meta, i cili e ka quajtur krijimin e LRI “vendimin e tij më të mirë politik në 25 vjet”. Një shembull tjetër që dëshmon për rëndësinë e vazhdueshme dhe të konsiderueshme të të rinjve të LRI për LSI-në, është theksuar së fundmi nga kryetarja e saj Monika Kryemadhi kur ajo shprehimisht thotë se: “Këta janë burimi i energjisë që do të lëvizë motorin që Shqipëria të ecë perpara… LSI vendos besimin e saj tek të rinjtë shqiptarë.
Përtej retorikës së thjeshtë politike, kjo dëshmon për rëndësinë elektorale të organizatës rinore të LSI-së, e cila madje edhe nga pikëpamja formale juridike është e përfshirë brenda partisë dhe e përfaqësuar shumë në organet kryesore drejtuese të partisë. Dëshmi për këtë është se midis partive politike shqiptare, LSI ka përfaqësimin më të madh të të rinjve të angazhuar politikisht si përqindje proporcionale ndaj antarësisë së partisë, me LRI që pretendon deri në 30 përqind të të gjitha forumeve të partive, duke filluar me organizatat bazë në 61 bashki për pjesëmarrje të barabartë në forume të Konventës Kombëtare dhe Presidencës së Partisë. Nga ana tjetër, statuti i partisë përcakton që çdo individ që ka moshën minimale të kërkesës 16 vjeç mund të anëtarësohet vullnetarisht në radhët e partisë. Për më tepër, antarët e LRI-së janë automatikisht antarë të LSI-së.
Analiza e hapjes ndaj të rinjve në këtë studim do të eksplorojë dimensionet e përfshirjes dhe aksesit të të rinjve në LSI. Ai përfshin, ndër të tjera, dimensionet e mëposhtme: qasja urbane kundrejt asaj rurale, përbërja e strukturave lokale kundrejt atyre qendrore, konstituimi i listës së kandidatëve në tre zgjedhjet e fundit të përgjithshme dhe lokale, përbërja aktuale e
institucioneve përfaqësuese, mesazhi politik që u komunikohet të rinjve, si dhe pse të rinjtë përfshihen në parti politike dhe në cilat nivele etj. Kjo analizë do të pasohet me një dokument të përshtatur politik për përmirësimin e përfshirjes së të rinjve duke propozuar instrumente, mjete dhe strategji për të kapërcyer boshllëqet e identifikuara dhe për të maksimizuar aksesin. Ndër pyetjet për të cilat kjo analizë e thelluar kërkon të japë përgjigje janë si më poshtë: Cila është gjendja aktuale e përfshirjes së të rinjve në vendimmarrjen e brendshme dhe qeveritare të LSI-së, në nivelin lokal dhe qendror (referuar dimensioneve të mësipërme)? Cilat janë temat ose fushat kryesore të të rinjve që LSI duhet të trajtojë në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2021 (p.sh. arsimi, punësimi, emigrimi, përfshirja sociale, etj)? Si angazhohen të rinjtë në LSI dhe në cilat nivele? Çfarë lloji i pjesëmarrjes politike, si konvencionale ashtu edhe jokonvencionale, janë më të popullarizuara, duke marrë parasysh ndryshimet në zonat e urbanizuara si dhe ato periferike?
Karakteristikat e përbashkëta të forumeve rinore të partive politike shqiptare siç dëshmohen nga statutet dhe programet e tyre janë lehtësimi i pranimit të të rinjve në parti dhe aktivitetet e partisë, edukimi dhe trajnimi politik i anëtarëve të saj dhe përgjithësisht lehtësimi i proceseve të partisë nga pikëpamja organizative, ku të rinjtë kanë një rol dhe përgjegjësi të konsiderueshëm veçanërisht gjatë zgjedhjeve. Shpesh forumet rinore nuk kanë as një autonomi formale, aq më pak pavarësi nga partia, siç është rasti i LRI, e cila edhe nga këndvështrimi ligjor funksionon si një shtojcë e LSI-së. Për më tepër, ngjashmëria shkon një hap më tej kur edhe në faqen zyrtare të partisë, mund të gjesh vetëm statutin dhe programin e LSI-së, edhe kur përpiqesh të hysh në statutin dhe programin e veçantë të LRI-së. Sidoqoftë, LRI ka një statut të përpunuar mirë, i cili na u vu në dispozicionin tonë nga kryetarja e saj Floida Kerpaçi. Por, në përgjithësi, kjo tregon ose indiferencë ndaj çdo divergjence të mundshme në ide dhe platforma që kanë të dy njësitë, ose më saktë ngjashmërinë tërësore të qëllimeve kur bëhet fjalë për vizione, strategji dhe objektiva mes partisë dhe forumit rinor. Në secilin rast, ka më shumë prova që dëshmojnë për unitetin e qëllimit dhe mungesën e autonomisë formale në rastin e LRI nga LSI. Megjithëse LRI u krijua ishte një OJF në fillim, duke paraprirë krijimin e partisë me disa muaj, sapo u krijua LSI, LRI u kthye në një forum politik që varet për të gjitha çështjet, politike si dhe financiare nga vetë partia.
Nga ana tjetër, LRI përfaqësohet më mirë se të gjitha forumet e tjera rinore në nivelet më të larta të partisë, listat e kandidatëve të partisë, si dhe në pozicionet qeveritare kur partia ka qenë në koalicionet qeverisëse. Kjo ka ndodhur vazhdimisht që nga fillimi i saj, siç tregon qartë dëshmia më poshtë dhe të rinjtë e LRI kanë pasur mundësi të mëdha për të imponuar
agjendat e tyre specifike si në programet zgjedhore të LSI-së, ashtu edhe në agjendat qeverisëse.
Shembulli i LRI-së është një nga rastet e suksesshme të përfshirjes së të rinjve në politikën shqiptare që ka tërhequr vlerësime nga të rinjtë, veçanërisht ato që janë pjesë e këtij forumi rinor dhe janë të kënaqur me nivelet e tyre të përfaqësimit dhe mundësisë së qasjes siç dëshmohet në intervistat tona, fokus grupet dhe sondazhet me ta. Por ajo gjithashtu ka tërhequr kritika nga ekspertë dhe analistë politikë, si dhe politikanë të ndryshëm që kanë kërkuar më shumë kontroll mbi nivelet e arsimit dhe përvojës kur zgjedhin kandidatët e rinj për listën e deputetëve të tyre ose pozicione të tjera të pushtetit.
Kjo analizë e thelluar përfshin shtresat e ndryshme të përfaqësimit dhe aksesit të të rinjve në LSI duke parë nivelet e numrave ose përqindjeve të burimeve njerëzore që vijnë nga LRI, por gjithashtu edhe ndikimin e tyre në politika dhe imponimin e agjendave të tyre të veçanta në parti. Gjetjet e këtij studimi reflektohen edhe te dokumenti i politikave që pasqyron gjetjet dhe konkluzionet e analizave dhe del me rekomandime konkrete dhe të përshtatura për LSI, që do të përdoren në zgjedhjet parlamentare të ardhshme.
Youth Accessibility and Inclusion Euro-Socialist Youth Forum of Albania dhe Qasja ndaj të Rinjve Forumi Rinor Euro-Socialist i Shqipërisë, 2020
Përfaqesimi politik dhe llogaridhënia përbëjnë dimensionet kryesore të një qeverisjeje demokratik... more Përfaqesimi politik dhe llogaridhënia përbëjnë dimensionet kryesore të një qeverisjeje demokratike. Përfaqësimi dhe përfshirja e grupeve të ndryshme sociale sikurse edhe legjitimiteti i sistemit demokratik përmirësohen kur qeverisja u përgjigjet qytetarëve dhe kur krijohen lidhjet e ndërveprimet midis grupeve shoqërore dhe partive politike. Përgjithësisht, anëtarësia në partitë politike, apo në organizatat rinore, dhe në sindikata është marrë si tregues i angazhimit politik. Në këtë mënyrë, rënia e anëtarësisë në partitë politike dhe rënia e pjesëmarrjes së votuesve në zgjedhje shpjegohen me kushtet e tëhuajësimit dhe të zhgënjimit nga politika në tërësi, apo nga mosbesimi ndaj institucioneve politike. Debati në literaturën studimore mbi aktivizimin politik dhe rininë përqendrohen në cështjen nëse të rinjtë janë të painteresuar dhe të papërfshirë në politikë, apo janë të tëhuajësuar nga institucionet politike ekzistuese dhe zhvillojnë një tjetër formë të politikës (Dalton, 2009; Busse, Hashem-Wangler & Tholen, 2015. Earl, Maher, & Elliott, 2017). Për pasojë, duke përdorur një përkufizim më të ngushtë të aktivizimit politik, të shprehur si pjesëmarrje në institucionet politike, lihen jashtë vëmendjes praktika të aktivizimit politik që janë jo-konvencionale. Këto të fundit shfrytëzojnë mjetet e të ashëuquajturës shoqëria e lëvizjeve (Earl, Mahe, & Elliott, 2017, f.6). Kjo do të thotë se brezi i ri në procesin e tij të socializimit politik nuk mbështetet kryesisht e vetëm tek institucionet tradicionale si familja, qendra e punës, ose partitë politike, por tek rrjetet sociale dhe media sociale (Boulianne, 2015). Megjithatë, përdorimi i shpeshtë i politikës jo-konvencionale nuk e ngushton hendekun midis qytetarëve dhe institucioneve politike. Për pasojë, është e rëndësishme të vlerësohet roli i institucioneve politike ekzistuese, në vecanti të partive politike dhe organizatave politike rinore, në lidhje me ndërveprimin që këto institucione krijojnë me shoqërinë dhe grupet sociale. Pavarësisht tundimit ndaj shoqërisë së lëvizjeve sociale madje edhe të nivelit të skepticizmit të zhvilluar mes të rinjve ndaj elitave politike ekzistuese, është mjaft e rëndësishme dhe e vlefshme të kuptohet se si kategoria e të rinjve të angazhuar politikisht pranë organizatave partiake rinore arrijnë të ndikojnë politikë-bërjen dhe përfaqësimin politik në të mirë të grupit të tyre shoqëror. Ky studim përqendrohet tek Forumi Rinor Euro-Socialist i Shqipërisë (FRESSH). Cështjet themelore që merren në shqyrtim në këtë studim përfshijnë: Cilat janë arsyet që motivojnë të rinjtë të angazhohen politikisht? Sa të përfaqësuara janë organizatat rinore brenda strukturave të partisë dhë në institucionet politike? Cila është trajektorja e karrierës së tyre politike? A ekziston ndonjë dallim në dimensionin organizativ, përfaqësimin e interesave të komunitetit, dhe në qasjen ndaj vendimarrjes midis degëve lokale të FRESSH-it që gjenden larg qendrës vendimarrësëe dhe atyre që janë pranë saj? Çfarë ndikimi ka organizata rinore në politikë-bërjen e partisë mëmë? A e konsideron FRESSH-i angazhimin dhe aktivizimin politik si një angazhim konvencional apo jo-konvencional? Cilat janë politikat programore sipas përfaqësuesve të FRESSH-it që duhet të adresohen nga Partia Socialiste në programin elektoral për zgjedhjet parlamentare të vitit 2021?
Brenda kufijve të këtij studimi, anëtarësia e FRESSH-it është pjesë e politikës institucionale si anëtarë të një partie politike dhe organizate politike rinore. Për rrjedhojë, dallimi midis angazhimit politik konvencional dhe jo-konvencional në këtë studim lidhet më tepër me repertoret politikë që mbështeten apo përdoren nga përfaqësuesit e organizatës rinore në kohë të ndryshme. Ky dallim mund të ndikohet prej faktit nëse partia mëmë është në opozitë, duke zgjedhur të shfrytëzojë kohë pas kohë repertorë jo-konvencionalë të aktivizimit politik, apo në qeverisje. Nga ana tjetër, përdorimi i repertorëve jo-konvencionalë të angazhimit politik varet edhe nga fakti nëse organizata politike rinore bashkëpunon me shoqata të dominuara nga të rinjtë në hapësirën publike përkundrejt përqendrimit më tepër tek anëtarësia e vetë organizatës politike.
Nomos. Southeast European Integration Perspectives. In book: The Challenges of Democratization and Reconciliation in the Post-Yugoslav Space , 2020
Processes of nation-building are usually a historical consequence of social and political moderni... more Processes of nation-building are usually a historical consequence of social and political modernization. The Western Balkans, being at the semi-periphery of Europe, have had an ambiguous experience with modernization, trying on the one hand, to emulate the European civilization's model of social and political transformation, and on the other hand, being torn by ethno-nationalist sentiments and movements. Contrary to the transformation of the initial ethno-nationalist mobilizations into cohesive imagined communities of citizens seceding from Empires, which have dominated for centuries the region of Eastern Europe, the Western Balkans region has had a recurring pattern of ethno-religious nationalist mobilization and ideology long after the formation of the Balkan nation-states in the nineteenth century. This chapter provides an overview of the debate in the literature regarding the sources of ethno-religious nationalism in the Western Balkans arguing in favor of structural and institutional explanations.
Research Study- Westminster Foundation for Democracy Albania, 2020
The research study ‘Socialist Party: 10 years from now’ has assessed the prospective transformati... more The research study ‘Socialist Party: 10 years from now’ has assessed the prospective transformation of the Socialist Party of Albania in the next decade. It has focused particularly on organisational, programmatic and representative dimensions of the main centre-left party in Albania. Being one of the most important parties of since regime change, the Socialist Party of Albania has continued on the path of development and transformation. The future of the Socialist Party has a bearing on the Albanian society due to its legitimation function of the democratic regime and its linkages with the society.
The Socialist Party of Albania, the biggest single party in terms of membership and since 2013 a governing party at both central and local levels, is embarking upon yet another process of transformation, which might be decisive for the ideological, organisational profile of the party and its interaction and responsiveness to society. Will the Socialist Party aim towards a political party that gives priority to policy responsiveness towards different groups in the society, moving away from ideological rigidity and becoming more of an institutionalised catch-all party? Or rather will it appeal mostly to party members and sympathisers maintaining its ideological coherence? To what extent will the constituencies of the Socialist Party, such as youth, women, and minorities, be represented in decision-making and in policies? How will the prospective transformation of the party impact upon the Albanian political system and vice versa? To what extent shall the Socialist Party become less elitist and more conducive to decentralised decision-making by embracing an inclusive dimension of technology in politics? How will the Socialist Party take advantage of its position in the international network of European social democratic parties and Socialist International to follow the best practices of social democratic parties? This is the bulk of the issues addressed in this study.
European Politics and Society , 2020
Legitimisation strategies of post-Communist regimes are interlinked with practices of addressing ... more Legitimisation strategies of post-Communist regimes are interlinked with practices of addressing their non-democratic past. Specific state-mandated institutes emerged in post-Communist countries to create an institutionalised historical memory of the Communist dictatorship. The institutional model of a historical memory institute is characterised by organisational hierarchies, layered institutional practices, and bureaucratic features. This model was implemented in most countries, including Albania. However, the Institute for the Study of the Crimes and Consequences of Communism (‘The Institute’) in Albania exhibits a different practice of historical reconstruction. The main questions asked by this article are: What has conditioned the distinct approach the Albanian Institute had adopted in its reconstruction of the past? And how can the institutionalisation of a particular social memory in a state-mandated institution be explained? The research is based on ethnographic fieldwork at the Institute. To understand the specific practice of historical reconstruction, the data collected includes semi-structured interviews with leading heads of the Institute, and collected testimonies. Discourse analysis is used to interpret the data.
SAGE Research Methods Cases Part 2 , 2019
During 2011–2014, I conducted iterative rounds of field research at state-mandated Historical Mem... more During 2011–2014, I conducted iterative rounds of field research at state-mandated Historical Memory Institutes that emerged in post–socialist East-Central Europe. The multi-sited fieldwork was focused at the Romanian Institute for the Investigation of Communist Crimes and Memory of the Romanian Exile (IICCMER), at the Czech Institute for the Study of Totalitarian Regimes (ÚSTR), and at the Albanian Institute for the Study of Communist Crimes and Aftereffects (ISKK). The objective of the research was to understand how the emergence of these particular institutions affected processes of addressing the past. This case study problematizes the process of institutional access and immersion in the field as central to the fieldwork experience in allegedly bureaucratic institutions established in politicized settings. The dynamic process of public contestation toward these Institutes, doings and undoings of institutional structures, and hierarchies provides the social context of the intricacy of institutional access. I reflect on the quandaries, dilemmas, strategies, and limitations of field research within various dynamic state institutions. Striving for ideal conditions of complete immersion in the field can be either illusory or counterproductive in a context of competing representations on the past and when the stakes are high. Ethnographic sensibility is an important component of fieldwork. Rather than taking sides, or remaining neutral to various respondents and informants, of opposing positions, the researcher needs to show ethnographic sensibility to each. Central issues that structure this case study focus on institutional access, field immersion, advantages of multi-sited ethnography, strategies of overcoming fieldwork limitations, ambiguity of Institute’s researchers/bureaucrats, and the reflexivity of the ethnographer. Ultimately, generating knowledge and understanding in political science through field research requires relishing and revealing apparent similarities and latent contradictions.
State of Affairs/13 Social Theory: Central and Eastern Europe Sociology under State Socialism Issue Editors: Matthias Duller and Mikołaj Pawlak, 2017
This article addresses the following research question: what shaped the emergence of sociological... more This article addresses the following research question: what shaped the emergence of sociological research during the period of late socialism in Albania? The second aim of the paper is to reveal the causal mechanism by which a liberalised cultural policy brought about a shift. The traditional role of the socialist intelligentsia lessened in importance while the role of social scientists emerged. In the very final years of the state socialist regime, in 1989 to 1990, these latter were pitted against Party cadres and representatives in defending a limited yet free academic practice. In order to explain the intricate, early process of the emergence of sociology under state socialism in Albania, this paper utilises a layered theoretical framework that tries to capture the interaction between stages of regime development, the coexistence of various competing modes of legitimation, and the transformation of the heteronomous sector of cultural production into an emergent field of cultural production.
Study Group Information , Feb 2017
The political project of integrating into the EU and of ‘returning’ to Eu-rope after the fall of ... more The political project of integrating into the EU and of ‘returning’ to Eu-rope after the fall of the communist regimes has been a shared goal of the post-communist countries in East Central Europe, including Albania. The initial waves of enlargement that incorporated the post-authoritarian societies of Spain, Portugal and later Greece buttressed to some extent the legitimacy of the democratic transitions in these countries. Yet, a more coherent and explicit EU policy with regard to enlargement and the coupling of EU integration with certain concrete political, economic and social criteria, known as the Copenhagen criteria, appeared after the regime transitions in post-communist East Central Europe. The Copenhagen criteria became the cornerstone of what is known in the Europeanization literature as the EU conditionality effect relying on a combination of the EU normative ‘soft’ power and withdrawal of the EU membership promise if prompted by domestic conditions or when necessary. During the latest waves of the EU enlargement in East Central Europe, the EU has been effective in counter-vailing the authoritarian tendencies in post-communist ECE such as in the case of the Mečiar’s rule in Slovakia by postponing the reward of full membership and supporting and galvanizing the domestic transformations triggered by the civil society and the political opposition there. In most of the cases the European Union has conceived of the conditionality policy as an effect of the soft power. In this paper I argue that the effect of EU political conditionality in transforming the features of the polity of the Albanian post-communist regime is less effective and successful. A different mechanism of making effective the political conditionality would be more appropriate. Rather than having as main and the only interlocutors the political elite and representative of state institutions, the EU representatives could consider incorporating pertinent local societal actors of the aspiring EU accession country.
New Europe College Europe Next to Europe Program Yearbook , 2013-2014; 2014-2015, ed.by Irina Vainovski-Mihai Bucharest., 2018
The fall of the communist regimes in the East Central Europe can be seen as a momentous historica... more The fall of the communist regimes in the East Central Europe can be seen as a momentous historical juncture for reclaiming the 'repressed' memories' during the past regime. The revolutionary changes of 1989, which mark a multifarious transition could trigger a different representation of the past. Long after regime change, the emergence of Institutes of Memory in most of the countries of East Central Europe, constitute a new empirical reality, which continues to be addressed within the framework of politics of memory, or transitional justice. In this paper, I propose a different theoretical perspective and focus on the case of Romania, given that issues of the past since December 1989 have been central to different actors at different levels. On the other hand, it is a case that can help understand the shift from the symbolic politics of the 90s, to memory production as a legitimating frame of the new democratic regime.
Polis, 2007
Procesi i anëtarësimit në Bashkimin Evropian kalon më së pari përmes plotësimit
të kritereve të... more Procesi i anëtarësimit në Bashkimin Evropian kalon më së pari përmes plotësimit
të kritereve të Kopenhagenit. Me synim promovimin e demokracisë dhe qëndrueshmërisë të institucioneve në vendet kandidate, Bashkimi Evropian ushtron ndikimin e tij përmes
mekanizmit të Kushtëzimit Demokratik. Ndërkaq, procesi i integrimit nënkupton njëherëshdhe një proces të evropianizimit të përhapjes dhe institucionalizimit të normave evropiane.Eseja synon të analizojë shkaqet e pamundësise së efikasitetit të mekanizmit të kushtëzimitdemokratik përballë qeverisjeve problematike, duke u përqendruar në rastin e Shqipërisë.Vërehet se mekanizmi i kushtëzimit demokratik apo përpjekja për demokratizim e vendeve kandidate nga ana e BE-së mund të ketë sukses vetëm kur kushtëzimi demokratik të shihet i lidhur me procesin e evropianizmit dhe kur të ekzistojë një identifikim me normat dhe praktikat demokratike të qeverisjes nga qeveritë e vendeve kandidate.
Book Reviews by Sokol Lleshi
Interdisciplinary Political Studies , 2017
The shifting boundaries between the state, the market, and institutions of higher education (Henk... more The shifting boundaries between the state, the market, and institutions of higher education (Henkel 2007) have displaced the university from its 'free-floating' position in society, with implications for the exercise of academic practice that used to be centered on collegiality and scholarship (Nixon 2008). This edited book provides a complex, layered, and plural perspective, reflecting on the changes, 'ambivalences
Conference Presentations by Sokol Lleshi
Tirana Observatory , 2021
The Fall of the Soviet Union: Thirty Years on (Reflections on its International Implications)
Th... more The Fall of the Soviet Union: Thirty Years on (Reflections on its International Implications)
The focus of this study is to address the extent to which relevant factions of the ruling elite of the state socialist regime in the periphery of the East Central Europe, such as Albania, borrowed and used the ideological blueprint of perestroika in order to solve the legitimation crisis of the late 1980s. The objective of the study is to reconsider the common sense understanding of the communist regime in Albania, which is generally characterized as remaining Stalinist and totalitarian since its inception until the end. That is not to condone the crimes and the repressive features of the dictatorship neither to praise the assumed modernizing or so-called emancipatory goal of the communist regime itself. Yet, the empirical evidence indicates that in the late 1980s the Albanian state socialist regime considers replacing the dogmatic Marxist-Leninist ideological legitimation and the nationalist legitimation ( Tismăneanu, 2003) of Stalinist type with a more expertise-based and universalistic ideology that would temper the schematic and doctrinaire features of the Marxist-Leninist ideology. Despite the proclaimed continuity with the previous Stalinist ruling practices of the regime, and the ferocious public criticism of current revisionism (an allusion to Gorbachev) and bourgeois capitalist states, a close circle of party ideologues and key representatives of the nomenklatura led by Ramiz Alia started using a different ideological frame and terminology regarding the ‘construction of socialism’ in Albania. By studying and exploring the official public discourse of these representatives and other influential members of the regime one notices a difference between two prevailing factions within the Albanian Labor Party. One faction represented by conservative and loyalists to the Stalinist legacy of the communist regime emphasizes continuity and status-quo, being not in favor of reforms. The other faction represented primarily by the General Secretary of the PLA and his inner circle does not disavow socialism completely yet aims to restructure the command economy by providing more autonomy to the managers and to induce the professional class to deliberate on innovative or creative ways of reforming socialism. The more reformist faction had the upper hand despite the discursive ambiguity and hesitations regarding the scope of the reforms. Challenges to regime transition were not lacking either. One could refer to the societal mobilizations of dogmatic regime supporters from local communities in defense of the Stalinist legacy of the dictatorship and the attempted military uprising by cadets of the Army School in February 1991. The protracted dynamics of regime change in Albania, this paper claims, could be better explained by the conceptual framework devised by McFaul (2001) to explain regime dynamics in the Soviet Union. This framework could actually provide a plausible explanation to absence of democratic consolidation and frequency of regime cycles (Hale, 2005) in Albania.
Representation, Politics, Anti-politics, 2016
Political parties are considered as important factors with regard to democratization and legitima... more Political parties are considered as important factors with regard to democratization and legitimacy of a political system. Post-communist ECE countries are characterized by researchers as manifesting weakly organized political parties, high voters' volatility and ideological uncertainty. A number of studies indicate, on the contrary, that post-communist political systems are also featuring a stable institutionalized party system. It is usually argued that a high level of party system institutionalization is a necessary condition or a prerequisite for democratization. This paper aims to investigate the conditions of party polarization in those political systems in which there is a stable and institutionalized party system. Theoretically speaking it is argued that low effective number of parties, low degree of voters' volatility and the stability among dominant parties constitute the main attributes of a highly institutionalized party system. The research question of the paper is: How to explain high party polarization given a relatively low effective number of parties in an institutionalized party system? The paper builds on the case study of Albania, which constitutes a deviant case contrary to the theoretical expectations. Contrary to a number of alternative theoretical explanations on the same issue, such as cultural explanations or those based on long-term causes as the nature of the dictatorial regime, this study present the following hypothesis: A change in the configuration of the social classes and ruling elites after 1992 together with the prevailing of a one dimensional dominant cleavage, opposite to a cross-cutting cleavage, in political competition brings about party polarization. The paper is based on the theoretical framework of Konrád and Szelényi (1979), and Eyal (2003) in order to identify the configuration of the post-communist ruling elite as well as at the theoretical framework of (Dahl 1966) and (Casal Bèrtoa 2014) concerning the formation of cumulative one dimensional cleavage opposite to the multidimensional and cross-cutting cleavage and their different effects. The paper is a qualitative research combined with process tracing method in order to identify the critical juncture, the pertinent actors, the mobilization of cleavages and the discursive articulation of the political conflict. Political manifestos, main political speeches and party newspapers constitute the data of the paper.
Uploads
Videos by Sokol Lleshi
(610655-EPP-1-2019-1-AL-EPPJMO-MODULE) financed by Erasmus+ Jean Monnet Activities at UNYT.
Papers by Sokol Lleshi
Përtej retorikës së thjeshtë politike, kjo dëshmon për rëndësinë elektorale të organizatës rinore të LSI-së, e cila madje edhe nga pikëpamja formale juridike është e përfshirë brenda partisë dhe e përfaqësuar shumë në organet kryesore drejtuese të partisë. Dëshmi për këtë është se midis partive politike shqiptare, LSI ka përfaqësimin më të madh të të rinjve të angazhuar politikisht si përqindje proporcionale ndaj antarësisë së partisë, me LRI që pretendon deri në 30 përqind të të gjitha forumeve të partive, duke filluar me organizatat bazë në 61 bashki për pjesëmarrje të barabartë në forume të Konventës Kombëtare dhe Presidencës së Partisë. Nga ana tjetër, statuti i partisë përcakton që çdo individ që ka moshën minimale të kërkesës 16 vjeç mund të anëtarësohet vullnetarisht në radhët e partisë. Për më tepër, antarët e LRI-së janë automatikisht antarë të LSI-së.
Analiza e hapjes ndaj të rinjve në këtë studim do të eksplorojë dimensionet e përfshirjes dhe aksesit të të rinjve në LSI. Ai përfshin, ndër të tjera, dimensionet e mëposhtme: qasja urbane kundrejt asaj rurale, përbërja e strukturave lokale kundrejt atyre qendrore, konstituimi i listës së kandidatëve në tre zgjedhjet e fundit të përgjithshme dhe lokale, përbërja aktuale e
institucioneve përfaqësuese, mesazhi politik që u komunikohet të rinjve, si dhe pse të rinjtë përfshihen në parti politike dhe në cilat nivele etj. Kjo analizë do të pasohet me një dokument të përshtatur politik për përmirësimin e përfshirjes së të rinjve duke propozuar instrumente, mjete dhe strategji për të kapërcyer boshllëqet e identifikuara dhe për të maksimizuar aksesin. Ndër pyetjet për të cilat kjo analizë e thelluar kërkon të japë përgjigje janë si më poshtë: Cila është gjendja aktuale e përfshirjes së të rinjve në vendimmarrjen e brendshme dhe qeveritare të LSI-së, në nivelin lokal dhe qendror (referuar dimensioneve të mësipërme)? Cilat janë temat ose fushat kryesore të të rinjve që LSI duhet të trajtojë në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2021 (p.sh. arsimi, punësimi, emigrimi, përfshirja sociale, etj)? Si angazhohen të rinjtë në LSI dhe në cilat nivele? Çfarë lloji i pjesëmarrjes politike, si konvencionale ashtu edhe jokonvencionale, janë më të popullarizuara, duke marrë parasysh ndryshimet në zonat e urbanizuara si dhe ato periferike?
Karakteristikat e përbashkëta të forumeve rinore të partive politike shqiptare siç dëshmohen nga statutet dhe programet e tyre janë lehtësimi i pranimit të të rinjve në parti dhe aktivitetet e partisë, edukimi dhe trajnimi politik i anëtarëve të saj dhe përgjithësisht lehtësimi i proceseve të partisë nga pikëpamja organizative, ku të rinjtë kanë një rol dhe përgjegjësi të konsiderueshëm veçanërisht gjatë zgjedhjeve. Shpesh forumet rinore nuk kanë as një autonomi formale, aq më pak pavarësi nga partia, siç është rasti i LRI, e cila edhe nga këndvështrimi ligjor funksionon si një shtojcë e LSI-së. Për më tepër, ngjashmëria shkon një hap më tej kur edhe në faqen zyrtare të partisë, mund të gjesh vetëm statutin dhe programin e LSI-së, edhe kur përpiqesh të hysh në statutin dhe programin e veçantë të LRI-së. Sidoqoftë, LRI ka një statut të përpunuar mirë, i cili na u vu në dispozicionin tonë nga kryetarja e saj Floida Kerpaçi. Por, në përgjithësi, kjo tregon ose indiferencë ndaj çdo divergjence të mundshme në ide dhe platforma që kanë të dy njësitë, ose më saktë ngjashmërinë tërësore të qëllimeve kur bëhet fjalë për vizione, strategji dhe objektiva mes partisë dhe forumit rinor. Në secilin rast, ka më shumë prova që dëshmojnë për unitetin e qëllimit dhe mungesën e autonomisë formale në rastin e LRI nga LSI. Megjithëse LRI u krijua ishte një OJF në fillim, duke paraprirë krijimin e partisë me disa muaj, sapo u krijua LSI, LRI u kthye në një forum politik që varet për të gjitha çështjet, politike si dhe financiare nga vetë partia.
Nga ana tjetër, LRI përfaqësohet më mirë se të gjitha forumet e tjera rinore në nivelet më të larta të partisë, listat e kandidatëve të partisë, si dhe në pozicionet qeveritare kur partia ka qenë në koalicionet qeverisëse. Kjo ka ndodhur vazhdimisht që nga fillimi i saj, siç tregon qartë dëshmia më poshtë dhe të rinjtë e LRI kanë pasur mundësi të mëdha për të imponuar
agjendat e tyre specifike si në programet zgjedhore të LSI-së, ashtu edhe në agjendat qeverisëse.
Shembulli i LRI-së është një nga rastet e suksesshme të përfshirjes së të rinjve në politikën shqiptare që ka tërhequr vlerësime nga të rinjtë, veçanërisht ato që janë pjesë e këtij forumi rinor dhe janë të kënaqur me nivelet e tyre të përfaqësimit dhe mundësisë së qasjes siç dëshmohet në intervistat tona, fokus grupet dhe sondazhet me ta. Por ajo gjithashtu ka tërhequr kritika nga ekspertë dhe analistë politikë, si dhe politikanë të ndryshëm që kanë kërkuar më shumë kontroll mbi nivelet e arsimit dhe përvojës kur zgjedhin kandidatët e rinj për listën e deputetëve të tyre ose pozicione të tjera të pushtetit.
Kjo analizë e thelluar përfshin shtresat e ndryshme të përfaqësimit dhe aksesit të të rinjve në LSI duke parë nivelet e numrave ose përqindjeve të burimeve njerëzore që vijnë nga LRI, por gjithashtu edhe ndikimin e tyre në politika dhe imponimin e agjendave të tyre të veçanta në parti. Gjetjet e këtij studimi reflektohen edhe te dokumenti i politikave që pasqyron gjetjet dhe konkluzionet e analizave dhe del me rekomandime konkrete dhe të përshtatura për LSI, që do të përdoren në zgjedhjet parlamentare të ardhshme.
Brenda kufijve të këtij studimi, anëtarësia e FRESSH-it është pjesë e politikës institucionale si anëtarë të një partie politike dhe organizate politike rinore. Për rrjedhojë, dallimi midis angazhimit politik konvencional dhe jo-konvencional në këtë studim lidhet më tepër me repertoret politikë që mbështeten apo përdoren nga përfaqësuesit e organizatës rinore në kohë të ndryshme. Ky dallim mund të ndikohet prej faktit nëse partia mëmë është në opozitë, duke zgjedhur të shfrytëzojë kohë pas kohë repertorë jo-konvencionalë të aktivizimit politik, apo në qeverisje. Nga ana tjetër, përdorimi i repertorëve jo-konvencionalë të angazhimit politik varet edhe nga fakti nëse organizata politike rinore bashkëpunon me shoqata të dominuara nga të rinjtë në hapësirën publike përkundrejt përqendrimit më tepër tek anëtarësia e vetë organizatës politike.
The Socialist Party of Albania, the biggest single party in terms of membership and since 2013 a governing party at both central and local levels, is embarking upon yet another process of transformation, which might be decisive for the ideological, organisational profile of the party and its interaction and responsiveness to society. Will the Socialist Party aim towards a political party that gives priority to policy responsiveness towards different groups in the society, moving away from ideological rigidity and becoming more of an institutionalised catch-all party? Or rather will it appeal mostly to party members and sympathisers maintaining its ideological coherence? To what extent will the constituencies of the Socialist Party, such as youth, women, and minorities, be represented in decision-making and in policies? How will the prospective transformation of the party impact upon the Albanian political system and vice versa? To what extent shall the Socialist Party become less elitist and more conducive to decentralised decision-making by embracing an inclusive dimension of technology in politics? How will the Socialist Party take advantage of its position in the international network of European social democratic parties and Socialist International to follow the best practices of social democratic parties? This is the bulk of the issues addressed in this study.
të kritereve të Kopenhagenit. Me synim promovimin e demokracisë dhe qëndrueshmërisë të institucioneve në vendet kandidate, Bashkimi Evropian ushtron ndikimin e tij përmes
mekanizmit të Kushtëzimit Demokratik. Ndërkaq, procesi i integrimit nënkupton njëherëshdhe një proces të evropianizimit të përhapjes dhe institucionalizimit të normave evropiane.Eseja synon të analizojë shkaqet e pamundësise së efikasitetit të mekanizmit të kushtëzimitdemokratik përballë qeverisjeve problematike, duke u përqendruar në rastin e Shqipërisë.Vërehet se mekanizmi i kushtëzimit demokratik apo përpjekja për demokratizim e vendeve kandidate nga ana e BE-së mund të ketë sukses vetëm kur kushtëzimi demokratik të shihet i lidhur me procesin e evropianizmit dhe kur të ekzistojë një identifikim me normat dhe praktikat demokratike të qeverisjes nga qeveritë e vendeve kandidate.
Book Reviews by Sokol Lleshi
Conference Presentations by Sokol Lleshi
The focus of this study is to address the extent to which relevant factions of the ruling elite of the state socialist regime in the periphery of the East Central Europe, such as Albania, borrowed and used the ideological blueprint of perestroika in order to solve the legitimation crisis of the late 1980s. The objective of the study is to reconsider the common sense understanding of the communist regime in Albania, which is generally characterized as remaining Stalinist and totalitarian since its inception until the end. That is not to condone the crimes and the repressive features of the dictatorship neither to praise the assumed modernizing or so-called emancipatory goal of the communist regime itself. Yet, the empirical evidence indicates that in the late 1980s the Albanian state socialist regime considers replacing the dogmatic Marxist-Leninist ideological legitimation and the nationalist legitimation ( Tismăneanu, 2003) of Stalinist type with a more expertise-based and universalistic ideology that would temper the schematic and doctrinaire features of the Marxist-Leninist ideology. Despite the proclaimed continuity with the previous Stalinist ruling practices of the regime, and the ferocious public criticism of current revisionism (an allusion to Gorbachev) and bourgeois capitalist states, a close circle of party ideologues and key representatives of the nomenklatura led by Ramiz Alia started using a different ideological frame and terminology regarding the ‘construction of socialism’ in Albania. By studying and exploring the official public discourse of these representatives and other influential members of the regime one notices a difference between two prevailing factions within the Albanian Labor Party. One faction represented by conservative and loyalists to the Stalinist legacy of the communist regime emphasizes continuity and status-quo, being not in favor of reforms. The other faction represented primarily by the General Secretary of the PLA and his inner circle does not disavow socialism completely yet aims to restructure the command economy by providing more autonomy to the managers and to induce the professional class to deliberate on innovative or creative ways of reforming socialism. The more reformist faction had the upper hand despite the discursive ambiguity and hesitations regarding the scope of the reforms. Challenges to regime transition were not lacking either. One could refer to the societal mobilizations of dogmatic regime supporters from local communities in defense of the Stalinist legacy of the dictatorship and the attempted military uprising by cadets of the Army School in February 1991. The protracted dynamics of regime change in Albania, this paper claims, could be better explained by the conceptual framework devised by McFaul (2001) to explain regime dynamics in the Soviet Union. This framework could actually provide a plausible explanation to absence of democratic consolidation and frequency of regime cycles (Hale, 2005) in Albania.
(610655-EPP-1-2019-1-AL-EPPJMO-MODULE) financed by Erasmus+ Jean Monnet Activities at UNYT.
Përtej retorikës së thjeshtë politike, kjo dëshmon për rëndësinë elektorale të organizatës rinore të LSI-së, e cila madje edhe nga pikëpamja formale juridike është e përfshirë brenda partisë dhe e përfaqësuar shumë në organet kryesore drejtuese të partisë. Dëshmi për këtë është se midis partive politike shqiptare, LSI ka përfaqësimin më të madh të të rinjve të angazhuar politikisht si përqindje proporcionale ndaj antarësisë së partisë, me LRI që pretendon deri në 30 përqind të të gjitha forumeve të partive, duke filluar me organizatat bazë në 61 bashki për pjesëmarrje të barabartë në forume të Konventës Kombëtare dhe Presidencës së Partisë. Nga ana tjetër, statuti i partisë përcakton që çdo individ që ka moshën minimale të kërkesës 16 vjeç mund të anëtarësohet vullnetarisht në radhët e partisë. Për më tepër, antarët e LRI-së janë automatikisht antarë të LSI-së.
Analiza e hapjes ndaj të rinjve në këtë studim do të eksplorojë dimensionet e përfshirjes dhe aksesit të të rinjve në LSI. Ai përfshin, ndër të tjera, dimensionet e mëposhtme: qasja urbane kundrejt asaj rurale, përbërja e strukturave lokale kundrejt atyre qendrore, konstituimi i listës së kandidatëve në tre zgjedhjet e fundit të përgjithshme dhe lokale, përbërja aktuale e
institucioneve përfaqësuese, mesazhi politik që u komunikohet të rinjve, si dhe pse të rinjtë përfshihen në parti politike dhe në cilat nivele etj. Kjo analizë do të pasohet me një dokument të përshtatur politik për përmirësimin e përfshirjes së të rinjve duke propozuar instrumente, mjete dhe strategji për të kapërcyer boshllëqet e identifikuara dhe për të maksimizuar aksesin. Ndër pyetjet për të cilat kjo analizë e thelluar kërkon të japë përgjigje janë si më poshtë: Cila është gjendja aktuale e përfshirjes së të rinjve në vendimmarrjen e brendshme dhe qeveritare të LSI-së, në nivelin lokal dhe qendror (referuar dimensioneve të mësipërme)? Cilat janë temat ose fushat kryesore të të rinjve që LSI duhet të trajtojë në zgjedhjet e përgjithshme të vitit 2021 (p.sh. arsimi, punësimi, emigrimi, përfshirja sociale, etj)? Si angazhohen të rinjtë në LSI dhe në cilat nivele? Çfarë lloji i pjesëmarrjes politike, si konvencionale ashtu edhe jokonvencionale, janë më të popullarizuara, duke marrë parasysh ndryshimet në zonat e urbanizuara si dhe ato periferike?
Karakteristikat e përbashkëta të forumeve rinore të partive politike shqiptare siç dëshmohen nga statutet dhe programet e tyre janë lehtësimi i pranimit të të rinjve në parti dhe aktivitetet e partisë, edukimi dhe trajnimi politik i anëtarëve të saj dhe përgjithësisht lehtësimi i proceseve të partisë nga pikëpamja organizative, ku të rinjtë kanë një rol dhe përgjegjësi të konsiderueshëm veçanërisht gjatë zgjedhjeve. Shpesh forumet rinore nuk kanë as një autonomi formale, aq më pak pavarësi nga partia, siç është rasti i LRI, e cila edhe nga këndvështrimi ligjor funksionon si një shtojcë e LSI-së. Për më tepër, ngjashmëria shkon një hap më tej kur edhe në faqen zyrtare të partisë, mund të gjesh vetëm statutin dhe programin e LSI-së, edhe kur përpiqesh të hysh në statutin dhe programin e veçantë të LRI-së. Sidoqoftë, LRI ka një statut të përpunuar mirë, i cili na u vu në dispozicionin tonë nga kryetarja e saj Floida Kerpaçi. Por, në përgjithësi, kjo tregon ose indiferencë ndaj çdo divergjence të mundshme në ide dhe platforma që kanë të dy njësitë, ose më saktë ngjashmërinë tërësore të qëllimeve kur bëhet fjalë për vizione, strategji dhe objektiva mes partisë dhe forumit rinor. Në secilin rast, ka më shumë prova që dëshmojnë për unitetin e qëllimit dhe mungesën e autonomisë formale në rastin e LRI nga LSI. Megjithëse LRI u krijua ishte një OJF në fillim, duke paraprirë krijimin e partisë me disa muaj, sapo u krijua LSI, LRI u kthye në një forum politik që varet për të gjitha çështjet, politike si dhe financiare nga vetë partia.
Nga ana tjetër, LRI përfaqësohet më mirë se të gjitha forumet e tjera rinore në nivelet më të larta të partisë, listat e kandidatëve të partisë, si dhe në pozicionet qeveritare kur partia ka qenë në koalicionet qeverisëse. Kjo ka ndodhur vazhdimisht që nga fillimi i saj, siç tregon qartë dëshmia më poshtë dhe të rinjtë e LRI kanë pasur mundësi të mëdha për të imponuar
agjendat e tyre specifike si në programet zgjedhore të LSI-së, ashtu edhe në agjendat qeverisëse.
Shembulli i LRI-së është një nga rastet e suksesshme të përfshirjes së të rinjve në politikën shqiptare që ka tërhequr vlerësime nga të rinjtë, veçanërisht ato që janë pjesë e këtij forumi rinor dhe janë të kënaqur me nivelet e tyre të përfaqësimit dhe mundësisë së qasjes siç dëshmohet në intervistat tona, fokus grupet dhe sondazhet me ta. Por ajo gjithashtu ka tërhequr kritika nga ekspertë dhe analistë politikë, si dhe politikanë të ndryshëm që kanë kërkuar më shumë kontroll mbi nivelet e arsimit dhe përvojës kur zgjedhin kandidatët e rinj për listën e deputetëve të tyre ose pozicione të tjera të pushtetit.
Kjo analizë e thelluar përfshin shtresat e ndryshme të përfaqësimit dhe aksesit të të rinjve në LSI duke parë nivelet e numrave ose përqindjeve të burimeve njerëzore që vijnë nga LRI, por gjithashtu edhe ndikimin e tyre në politika dhe imponimin e agjendave të tyre të veçanta në parti. Gjetjet e këtij studimi reflektohen edhe te dokumenti i politikave që pasqyron gjetjet dhe konkluzionet e analizave dhe del me rekomandime konkrete dhe të përshtatura për LSI, që do të përdoren në zgjedhjet parlamentare të ardhshme.
Brenda kufijve të këtij studimi, anëtarësia e FRESSH-it është pjesë e politikës institucionale si anëtarë të një partie politike dhe organizate politike rinore. Për rrjedhojë, dallimi midis angazhimit politik konvencional dhe jo-konvencional në këtë studim lidhet më tepër me repertoret politikë që mbështeten apo përdoren nga përfaqësuesit e organizatës rinore në kohë të ndryshme. Ky dallim mund të ndikohet prej faktit nëse partia mëmë është në opozitë, duke zgjedhur të shfrytëzojë kohë pas kohë repertorë jo-konvencionalë të aktivizimit politik, apo në qeverisje. Nga ana tjetër, përdorimi i repertorëve jo-konvencionalë të angazhimit politik varet edhe nga fakti nëse organizata politike rinore bashkëpunon me shoqata të dominuara nga të rinjtë në hapësirën publike përkundrejt përqendrimit më tepër tek anëtarësia e vetë organizatës politike.
The Socialist Party of Albania, the biggest single party in terms of membership and since 2013 a governing party at both central and local levels, is embarking upon yet another process of transformation, which might be decisive for the ideological, organisational profile of the party and its interaction and responsiveness to society. Will the Socialist Party aim towards a political party that gives priority to policy responsiveness towards different groups in the society, moving away from ideological rigidity and becoming more of an institutionalised catch-all party? Or rather will it appeal mostly to party members and sympathisers maintaining its ideological coherence? To what extent will the constituencies of the Socialist Party, such as youth, women, and minorities, be represented in decision-making and in policies? How will the prospective transformation of the party impact upon the Albanian political system and vice versa? To what extent shall the Socialist Party become less elitist and more conducive to decentralised decision-making by embracing an inclusive dimension of technology in politics? How will the Socialist Party take advantage of its position in the international network of European social democratic parties and Socialist International to follow the best practices of social democratic parties? This is the bulk of the issues addressed in this study.
të kritereve të Kopenhagenit. Me synim promovimin e demokracisë dhe qëndrueshmërisë të institucioneve në vendet kandidate, Bashkimi Evropian ushtron ndikimin e tij përmes
mekanizmit të Kushtëzimit Demokratik. Ndërkaq, procesi i integrimit nënkupton njëherëshdhe një proces të evropianizimit të përhapjes dhe institucionalizimit të normave evropiane.Eseja synon të analizojë shkaqet e pamundësise së efikasitetit të mekanizmit të kushtëzimitdemokratik përballë qeverisjeve problematike, duke u përqendruar në rastin e Shqipërisë.Vërehet se mekanizmi i kushtëzimit demokratik apo përpjekja për demokratizim e vendeve kandidate nga ana e BE-së mund të ketë sukses vetëm kur kushtëzimi demokratik të shihet i lidhur me procesin e evropianizmit dhe kur të ekzistojë një identifikim me normat dhe praktikat demokratike të qeverisjes nga qeveritë e vendeve kandidate.
The focus of this study is to address the extent to which relevant factions of the ruling elite of the state socialist regime in the periphery of the East Central Europe, such as Albania, borrowed and used the ideological blueprint of perestroika in order to solve the legitimation crisis of the late 1980s. The objective of the study is to reconsider the common sense understanding of the communist regime in Albania, which is generally characterized as remaining Stalinist and totalitarian since its inception until the end. That is not to condone the crimes and the repressive features of the dictatorship neither to praise the assumed modernizing or so-called emancipatory goal of the communist regime itself. Yet, the empirical evidence indicates that in the late 1980s the Albanian state socialist regime considers replacing the dogmatic Marxist-Leninist ideological legitimation and the nationalist legitimation ( Tismăneanu, 2003) of Stalinist type with a more expertise-based and universalistic ideology that would temper the schematic and doctrinaire features of the Marxist-Leninist ideology. Despite the proclaimed continuity with the previous Stalinist ruling practices of the regime, and the ferocious public criticism of current revisionism (an allusion to Gorbachev) and bourgeois capitalist states, a close circle of party ideologues and key representatives of the nomenklatura led by Ramiz Alia started using a different ideological frame and terminology regarding the ‘construction of socialism’ in Albania. By studying and exploring the official public discourse of these representatives and other influential members of the regime one notices a difference between two prevailing factions within the Albanian Labor Party. One faction represented by conservative and loyalists to the Stalinist legacy of the communist regime emphasizes continuity and status-quo, being not in favor of reforms. The other faction represented primarily by the General Secretary of the PLA and his inner circle does not disavow socialism completely yet aims to restructure the command economy by providing more autonomy to the managers and to induce the professional class to deliberate on innovative or creative ways of reforming socialism. The more reformist faction had the upper hand despite the discursive ambiguity and hesitations regarding the scope of the reforms. Challenges to regime transition were not lacking either. One could refer to the societal mobilizations of dogmatic regime supporters from local communities in defense of the Stalinist legacy of the dictatorship and the attempted military uprising by cadets of the Army School in February 1991. The protracted dynamics of regime change in Albania, this paper claims, could be better explained by the conceptual framework devised by McFaul (2001) to explain regime dynamics in the Soviet Union. This framework could actually provide a plausible explanation to absence of democratic consolidation and frequency of regime cycles (Hale, 2005) in Albania.