Sebil

Sebil, dışarıda olanların ücretsiz faydalanmaları adına su dağıtma amacıyla hayrat olarak yaptırılan İslami mimarideki bir yapıdır. Bağımsız bir yapı olabileceği gibi bir külliyenin içerisinde de yer alabilir.

Türkiye'de, Anadolu Selçuklu Devleti döneminde Konya'daki Sahip Ata Külliyesi (1258) ^[1] taçkapısının her iki yanında bulunanlar gibi örnekleri vardır. Mısır'da, Memlûkler döneminde 15. yüzyılda yaptırılan sebil-küttab (altta sebil, üstte okul) olarak görülen bu yapıtların (Kayıtbay Cami Medresesi) örnekleri Osmanlı mimarisinde yaygınlaşmıştır. 20. yüzyılın başlarına kadar devam eden sebil geleneğinin İstanbul'da bilinen en son örneği, Topkapı'daki 1896 tarihli Pazar Tekkesi Sebili ^[2]'dir.

Ayrıca bakınız

Çeşme

Kaynakça

^ "SÂHİB ATA KÜLLİYESİ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023.
^ "Kültür Envanteri - Pazar Tekke Sebili". kulturenvanteri.com. 12 Mayıs 2020. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023.

Dış bağlantılar

Çeşmeler, Sebiller, Selsebiller, Havuzlar-T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı

Mimarlık ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz.

[1] "SÂHİB ATA KÜLLİYESİ". TDV İslâm Ansiklopedisi. 15 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023.

[2] "Kültür Envanteri - Pazar Tekke Sebili". kulturenvanteri.com. 12 Mayıs 2020. 24 Aralık 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Aralık 2023.

[1]

[2]