İçeriğe atla

Philippe Sollers

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Philippe Sollers
DoğumPhilippe Joyaux
28 Kasım 1936(1936-11-28)
Talence, Fransa
Ölüm06 Mayıs 2023 (86 yaşında)
Paris, Fransa
MeslekRoman yazarı
eleştirmen
filozof
Evlilik
Julia Kristeva
(e. 1967; ö. 2023)
ÖdüllerFénéon Ödülü
Légion d'honneur Nişanı
Médicis Ödülü
Philippe Sollers 1992'de

Philippe Sollers (Fransızca okunuş: [soˈlɛʁs]; doğum adı: Philippe Joyaux; d. 28 Kasım 1936[1], Talence – ö. 6 Mayıs 2023, Paris),[2] Fransız yazar, eleştirmen ve filozof.[3]

Yaşamı ve kariyeri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Sollers, 28 Kasım 1936'da Talence, Fransa'da doğdu.[4] 1955'te Paris'e taşındı. Versay'daki Sainte-Geneviève Özel Lisesi ve ESSEC Ekonomi Okulu'nda eğitim gördü.[5] 1960'ta (yazar ve sanat eleştirmeni: Marcelin Pleynet ile birlikte) "Le Seuil" tarafından aracılığıyla çıkardıkları 1982 yılına kadar yayında kalan Tel Quel adlı avangart edebiyat dergisini hazırladılar. Ardından önce Denoel sonra Gallimard tarafından yayınlanan editörlüğünü yürüttüğü L'Infini dergisini yayınladı. Jacques Derrida, Jacques Lacan, Louis Althusser ve Roland Barthes gibi döneminin önemli edebiyatçılarının eserlerinin yayımlanmasına katkıda bulundu. Sollers, 1960'ların ve 1970'lerin Paris'indeki entelektüel coşku döneminin merkezindeydi. Sollers, 1960'lı ve 1970'lerin Paris'inde süre gelen entelektüel dönemin merkezinde yer aldı. Bu dönemi kaleme aldığı Femmes (1983) adlı romanında anlattı. Yazıları ve dile yaklaşımı Fransız eleştirmen Roland Barthes tarafından Writer Sollers adlı kitabında incelenmiş ve övülmüştür.

Kaleme aldığı diğer bazı eserleri arasında; A Strange Solitude (1958), The Park (1961), Event (Drame, 1965), Nombres (1968), Lois (1972), Paradis (1981), Women (1983), Portrait du joueur (1984), Le coeur absolu (1986), Watteau in Venice (1991), Studio (1997), Passion fixe (2000) ve L'étoile des amants (2002) sayılabilir.[6] Çalışmalarıyla Fénéon Ödülü, Légion d'honneur Nişanı'nı ve Médicis Ödülü'nü almıştır.

Özel yaşamı ve ölümü

[değiştir | kaynağı değiştir]

1967'de Julia Kristeva ile evlenen Sollers, 6 Mayıs 2023'te Paris, Fransa'da 86 yaşında ölmüştür.

Eserleri

[değiştir | kaynağı değiştir]

Denemeler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Agent secret, Mercure de France, 2021
  • "Complots" – Gallimard, 2016
  • "Portraits de femmes" – Flammarion, 2013
  • "Fugues" – Gallimard, 2012
  • "Discours Parfait" – Gallimard, 2010
  • "Vers le Paradis" – Desclée de Brouwer, 2010 (DVD ile)
  • "Guerres secrètes" – Carnets nord 2007
  • "Fleurs" – Hermann éditions 2006
  • Dictionnaire amoureux de Venise, 2004
  • "Mystérieux Mozart" – Plon 2001
    • "Mysterious Mozart" – Illinois Üniversitesi Yayınları, 2010
  • "Éloge de l'Infini" – Gallimard, 2001
  • "Francis Ponge" – Seghers baskıları, 2001
  • "Francesca Woodman" – Scalo Yayıncılık 1998
  • "Casanova l'admirable" – Plon 1998
    • "Casanova the Irresistible" – Illinois Üniversitesi Yayınları, 2016
  • "La Guerre du Goût" – Gallimard, 1994
    • "Liberté du XVIIIème" (Alıntı: La Guerre du Goût) – Gallimard, 2002
  • "Picasso, le héros" – Le cercle d'art 1996
  • "Les passions de Francis Bacon" – Gallimard 1996
  • "Sade contre l'Être suprême" – Gallimard 1996
  • "Improvisations" – Gallimard, 1991
  • "De Kooning, vite" – La différence 1988
  • "Théorie des Exceptions" – Gallimard, 1985
  • "Sur le Matérialisme" – Seuil, 1974
  • "L'Écriture et l'Expérience des Limites" – Seuil, 1968
    • Writing and the Experience of Limits – Columbia Üniversitesi Yayınları, 1982
  • "Logiques" – Seuil, 1968
  • "L'Intermédiaire" – Seuil, 1963
  • Le Défi – c.1958 (ödül: Fénéon Ödülü, 1958)

Romanları

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Légende - Gallimard, 2021
  • Désir - Gallimard, 2020
  • Le Nouveau - Gallimard, 2019
  • Centre – Gallimard, 2018
  • Beauté – Gallimard, 2017
  • Mouvement – Gallimard, 2016
  • L'École du Mystère – Gallimard, 2015
  • Médium – Gallimard, 2014
  • L'Éclaircie – Gallimard, 2012
  • Trésor d'Amour – Gallimard, 2011
  • Les Voyageurs du temps – Gallimard, 2009
  • Un vrai roman, Mémoires – Plon 2007
  • Une Vie Divine – Gallimard, 2006
  • L'Étoile des Amants – Gallimard, 2002
  • Passion Fixe – Gallimard, 2000
  • Un amour américain – Mille et une nuits, 1999
  • Studio – Gallimard, 1997
  • Le cavalier du Louvre, Vivant Denon – Plon 1995
  • Le Secret – Gallimard, 1993
  • La Fête à Venise – Gallimard, 1991
    • Watteau in Venice -Scribner's, 1994
  • Le Lys d'Or – Gallimard, 1989
  • Les Folies Françaises – Gallimard, 1988
  • Le Cœur Absolu – Gallimard, 1987
  • Paradis 2 – Gallimard, 1986
  • Portrait du Joueur – Gallimard, 1984
  • Femmes – Gallimard, 1983
    • Women – Columbia UP, 1990
  • Paradis – Seuil, 1981
  • H – Seuil, 1973
  • Lois – Seuil, 1972
  • Nombres – Seuil, 1966
  • Drame – Seuil, 1965
    • Event – Red Dust, 1987
  • Le Parc – Seuil, 1961
    • The Park – Red Dust, 1986
  • Une Curieuse Solitude – Seuil, 1958
    • A Strange Solitude – Grove Press, 1959

Röportajlar

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Contre-attaque – Grasset, 2016
  • L'Évangile de Nietzsche – Cherche Midi, 2006
  • Poker (Ligne de risque ile röportajlar)- Gallimard, 2005
  • Voir écrire (Christian de Portzamparc ile) – Calmann-Levy, 2003
  • La Divine Comédie – Desclée de Brouwer, 2000
  • Le Rire de Rome – Gallimard, 1992
  • Vision à New York – Grasset, 1981
  • Entretiens avec Francis Ponge – Seuil, 1970

İngilizce Çevirileri

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Casanova the Irresistible – Illinois Üniversitesi Yayınları, 2016
  • H – Equus Yayınları, 2015
  • Mysterious Mozart – Illinois Üniversitesi Yayınları, 2010
  • Writing and Seeing Architecture (Christian de Portzamparc ile) – Minnesota Üniversitesi Yayınları, 2008
  • Watteau in Venice – Scribner's, 1994
  • Women – Columbia Üniversitesi Yayınları, 1990
  • Event – Red Dust, 1987
  • The Park – Red Dust, 1986
  • Writing and the Experience of Limits – Columbia Üniversitesi Yayınları, 1983
  • A Strange Solitude – Grove Yayınları, 1959

Etkilenmeler ve övgüler

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Sollers, Philip Roth'un Operation Shylock (1993) filminde bir karakter olarak karşımıza çıkıyor. Michel Houellebecq nobel Atomised (1998) ve Marc-Édouard Nabe'nin L'Homme qui arrêta d'écrire (2010) dahil olmak üzere birkaç romanında adı geçmiştir.
  • Yazıları "Sollers" adlı adını taşıyan Japon rock grubuna ilham verdi.
  • Laurent Binet'nin İngilizceye The Seventh Function of Language (2017) adıyla çevrilen 2015 tarihli La Septième Fonction du langage (Grasset) adlı romanında Sollers'e benzeyen bir karakter yer aldı.[7][8]

Kaynakça

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ "1936, 28 novembre – Philippe Sollers/Pileface". pileface.com. 8 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Nisan 2018. 
  2. ^ "Philippe Sollers, novelist, critic and essayist, has died". 6 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023. 
  3. ^ Barthes, Roland (1987). Writer Sollers (İngilizce). Bloomsbury. ISBN 9780485113372. 6 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2023. 
  4. ^ Usine de ferblanterie Recalt ; usine de chaudronnerie Boyer S.A. 11 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Actuacity
  5. ^ Anna Topaloff, " ESSEC, la business school qui mène à tout ", GQ, juillet 2015, pages 54–58.
  6. ^ "Consent by Vanessa Springora review – a memoir of lost adolescence". TheGuardian.com. 11 Şubat 2021. 11 Şubat 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
  7. ^ Elkin, Lauren (12 Mayıs 2017). "The 7th Function of Language by Laurent Binet review – who killed Roland Barthes?". The Guardian. 12 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2018. 
  8. ^ Dames, Nicholas (16 Ağustos 2017). "A Postmodern Buddy-Cop Novel Sends Up the World of Semiotics". The New York Times. ISSN 0362-4331. 19 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Mart 2018. 

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Roland Barthes, Writer Sollers, 1979 (0-485-11337-6)
  • Jacques Derrida, Dissemination, 1983 (0-226-14334-1)
  • Julia Kristeva, Polylogue, 1977 (2-02-004631-8)
  • Michel Foucault, Distance, aspect, origine : Philippe Sollers, Critique n° 198, November 1963
  • Malcolm Charles Pollard, The novels of Philippe Sollers : Narrative and the Visual, 1994 (90-5183-707-0)
  • Philippe Forest, Philippe Sollers, 1992 (2-02-017336-0)
  • Eric Hayot, Chinese Dreams: Pound, Brecht, Tel Quel, 2004 (0-472-11340-2)
  • Hilary Clarke, The Fictional Encyclopaedia: Joyce, Pound, Sollers, 1990 (0-8240-0006-4)
  • Alex Gordon,‘Roland Barthes’ Sollers Ēcrivain and the Problem of the Reception of Philippe Sollers' L'écriture percurrente', Beşeri Bilimler Enstitüsü Dergisi, Seul Ulusal Üniversitesi, No. 48, Şubat 2002, pp. 55–83.
  • Sade's Way 10 Mayıs 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., "Sollers on Sade", isimli video belgesel ParisLike, 2013 (ISSN 2117-4725)

Dış bağlantılar

[değiştir | kaynağı değiştir]
"https://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=Philippe_Sollers&oldid=34005564" sayfasından alınmıştır