McLaren MP4/2
| McLaren MP4/2 McLaren MP4/2B McLaren MP4/2C | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 1986 model bir McLaren MP4/2C | |||||||||
| Kategori | Formula One | ||||||||
| Üretici | McLaren (şasi) Porsche (motor) | ||||||||
| Tasarımcı(lar) | John Barnard (Yönetici mühendis) Steve Nichols (Baş Tasarımcı) Gordon Kimball (Baş Tasarımcı Yardımcısı) Alan Jenkins (Kıdemli mühendis) Tim Wright (Kıdemli mühendis) Bob Bell (Baş Aerodinamist) Hans Mezger (Baş Motor Tasarımcısı (Porsche) | ||||||||
| Selefi | McLaren MP4/1E | ||||||||
| Halefi | McLaren MP4/3 | ||||||||
| Teknik özellikleri[1] | |||||||||
| Şasi | Karbon fiber Petek yapısı Monokok | ||||||||
| Süspansiyon (ön) | Double wishbones, Pushrods | ||||||||
| Süspansiyon (arka) | Double wishbones, Pushrods | ||||||||
| Aks izi | MP4/2 - MP4/2B: Ön: 1.803 mm (71,0 in) Arka: 1.651 mm (65,0 in) MP4/2C: Ön: 1.816 mm (71,5 in) Arka: 1.676 mm (66,0 in) | ||||||||
| Dingil mesafesi | 2.794 mm (110,0 in) | ||||||||
| Motor | TAG-Porsche TTE PO1, 1.499 cc (91,5 cu in), 90° V6, turbo, Ortadan motor, uzunlamasına monte edilmiş | ||||||||
| Şanzıman | McLaren / Hewland FGB 5-vites manual | ||||||||
| Güç | 1984: değişen ayarlar, yani turbo güçlendirme seviyeleri 650-850 bhp (485-634 kW; 659-862 PS) (yarış ayarı) - 800-960 bhp (597-716 kW; 811-973 PS) (sıralama ayarı) | ||||||||
| Ağırlık | 540 kg (1.190,5 lb) | ||||||||
| Yakıt | Shell | ||||||||
| Lastik | 1984: Michelin 1985-1986: Goodyear | ||||||||
| Müsabaka tarihçesi | |||||||||
| Kayda değer katılımlar | Marlboro McLaren International | ||||||||
| Kayda değer sürücüler |  Alain Prost Niki Lauda Keke Rosberg John Watson | ||||||||
| İlk galibiyet | 1984 Brazilya Grand Prix | ||||||||
| |||||||||
| Üreticiler Şampiyonası | 2 (1984, 1985) | ||||||||
| Sürücüler Şampiyonası | 3 (1984 Niki Lauda, 1985, 1986 Alain Prost) | ||||||||
| Dikkat! Aksi belirtilmedikçe, bütün veriler Formula 1 Dünya Şampiyonası Grand Prix verilerini işaret eder. | |||||||||
McLaren MP4/2, McLaren tarafından 1984 sezonu için üretilmiş bir Formula 1 arabasıydı. Bunun bir tekrarı olan MP4/2B, 1985 sezonunda kullanıldı ve biraz güncellenmiş bir versiyonu olan MP4/2C ise1986 sezonunda McLaren adı altında yarıştı. 1983'ün son yarışlarında test arabası olarak kullanılan MP4/1E modeline oldukça benziyordu.
Şasi, John Barnard, Steve Nichols, Gordon Kimball, Alan Jenkins, Tim Wright ve Bob Bell tarafından tasarlandı ve araba, Porsche'de Hans Mezger tarafından tasarlanan bir TAG - Porsche motoruyla güçlendirildi.
Genel bakış
[değiştir | kaynağı değiştir]1984
[değiştir | kaynağı değiştir]
Belli başlı rakiplerinin pek çoğu gibi (Williams FW09 hariç), araç, selefi MP4/1 ile otomobilin tasarımcısı John Barnard'ın öncülüğünü yaptığı tamamen karbon fiber bir şasi kullandı. Araç, yarış düzeninde 650 fren beygir gücü (485 kW; 659 PS) üreten 1,5 Litre, 90° V6 TAG - Porsche turbo motorla çalışıyordu ve sıralama düzeninde, yani maksimum turbo basıncında 800 fren beygir gücü (597 kW; 811 PS) kadar çıkabiliyordu. İlk olarak 1983 Hollanda Grand Prix'sinde, yeni motorun bir şampiyona mücadelesi yapılmadan önce yarış testi gerektirdiğini düşünen kıdemli pilot Niki Lauda'nın ısrarı üzerine kullanıldı. Porsche bu motorları üretirken, TAG Electronics tüm motor programı için ödeme yaptı. O zamana kadar Cosworth DFY V8 motorla yarışan MP4/1, yeni motoru almak için MP4/1E spesifikasyonlarına göre değiştirildi ve 1983 sezonunun Güney Afrika'daki son yarışında Lauda önden giderek ve yarış liderliği için mücadele ederek arabanın rekabetçi olduğunu kanıtladı. Sadece altı tur kala ikinci sırada gidiyordu, ancak mücadelesi Kyalami pistinin 71. turunda elektrik arızasıyla sona erdi.[2]
1984'te Lauda'ya, 1983 şampiyonluğunu Brabham'dan Nelson Piquet'e sadece iki puan farkla kaybetmiş olan Alain Prost katıldı. Prost, Renault'nun Renault RE40'ı geliştirmedeki başarısızlığını açıkça eleştirdi ve sezon bittikten iki gün sonra kovuldu. McLaren patronu Ron Dennis, genç Fransız'ı John Watson'ın yerine hemen kaptı (Watson'ın Lauda'nın kazandığından daha fazla para istemesi üzerine görüşmelerin bozulduğu bildirildi, bu, Watson'ın 1983'te bir galibiyet ve iki podyum daha kazanmasına rağmen patron Dennis'in karşı çıktığı bir şeydi. Watson'ın kendisi daha sonra bu iddiaları yalanladı). Prost ve Lauda müthiş bir kombinasyon olduklarını kanıtladılar ve McLaren'a birçok kişinin sezonun en güçlü sürücü kadrosu olarak gördüğü şeyi verdiler. Her ikisi de mükemmel geliştirme pilotlarıydı ve her ikisi de araba ve motor hakkında teknik geri bildirimde bulundu ve bu da arabanın gelişimini diğer takımlardan çok daha ileriye taşıdı. 1984'ten önce Renault için dokuz yarış kazanan Prost, Formula 1'deki en iyi sürücü olarak görülüyordu ve bunu kanıtlamak için hızlı ve güvenilir bir arabaya ihtiyacı vardı. 1975 ve 1977 Dünya Şampiyonu Lauda, Cosworth motorlu arabasında, zayıf bir eleme olarak yarışları kendisi için zorlaştırdığını açıkça kabul etmesine rağmen, hala bir kazanan olduğunu ve her zaman bir tehlike olduğunu kanıtlamıştı (Lauda'nın ortalama sıralama pozisyonu 1984'te sekizincilikti, Prost'unki üçüncülük oldu ve Avusturyalı takım arkadaşını hiçbir zaman geride bırakmadı).[3]
MP4/2, o zamanlar karbon fren kullanan birkaç F1 arabasından biriydi ve bu, ona tüm sokak pistlerinde veya koşullar sıcak ve kuru olduğunda rakiplerinin çoğuna göre başka bir büyük avantaj sağladı; özellikle, çelik frenlerin sıcakta daha uzun süre dayanması nedeniyle Detroit ve Dallas sokak pistleri gibi pistlerde karbon frenler çelik frenler kadar iyi değildi. İzin verilen 220 litrelik üstün yakıt tüketimi ve Lauda ile Prost'un sürüş becerisiyle birleştiğinde, MP4/2 1984'te 12 galibiyet gördü, o zamanlar tek bir takım tarafından bir sezonda en yüksek galibiyet sayısı. Prost, Lauda'nın 5 galibiyetine karşı 7 galibiyet almış olsa da (Portekiz'deki son turda, Prost'un kazanması ve Lauda'nın şampiyonluğu alması için 3. veya daha kötü bitirmesi gerekiyordu, ancak Lauda ikinci oldu). Bu, Formula 1 tarihinde bir şampiyonluğa en yakın bitiş olmuştur.[4]
Genellikle MP4/2'ler aynı turda bitiren tek otomobillerdi, onların hakimiyeti buydu. MP4/2 ve onun güncellenmiş haleflerinin her ikisi de aerodinamik açıdan çok verimli otomobillerdi ve mükemmel arka uç çekişine sahipti ve sonuç olarak uzun, yüksek hızlı virajlarda en iyi şekilde üstesinden geldiler - üstünlükleri yüksek hızlı pistlerde daha belirgindi. Jacarepagua, Dijon, Silverstone, Zandvoort, Spa ve Kyalami gibi bu uzun, hızlı virajların ve özellikle de Lauda'nın 1984 Avusturya Grand Prix'inde kendi evinde binlerce seyircisi tarafından alkışlanarak kazandığı Österreichring virajından başlayarak MP4/2'nin 3 varyasyonu da birbirini izleyen yıllarda (1984, 1985 ve 1986) zafer elde ettiler. McLaren, rahat bir şekilde markalar şampiyonasını 143.5 puana karşı 57.5'lik bir skor ile Ferrari'ye karşı kazandı.
MP4/2 sıralamadaki en hızlı araba olmasa da (sıralama için özel motor kullanmayan tek en iyi takım oldukları için) - genellikle sezonda 9 pol pozisyonu kazanan Piquet'nin BMW turbosu Brabham BT53'e yenildiler - kariyeri boyunca bu kadar başarılı olmasına yardımcı olan en güvenilir ve en tutarlı özellikler de bunlardı. McLaren'lar sezon boyunca yalnızca iki kez saf hızda geride kaldı. Bunlar, Michele Alboreto'nun Belçika Zolder yarış pisti'nde Ferrari adına kazandığı galibiyet ile Piquet'nin Kanada'da yılın ilk galibiyeti (ve puanları) idi. Takımın kazanamadığı diğer iki yarış ise, Detroit (Piquet) ve Dallas'taki (Keke Rosberg - Williams- Honda) Kuzey Amerika sokak pistlerinde geçen yarışlardı.[5]
1984 sezonunun resmi FIA video incelemesinde (Formula 1 Markalar Birliği tarafından üretilmiştir), anlatıcı Clive James yılı "McLaren'lar kadar hızlı olan her şey dağıldı, güvenilir olan her şey de sonrasında bitti" sözleriyle özetledi.[6] Lauda ve Prost'un yıl boyunca kazandıkları dört 1.-2. bitirişten ilkini aldıkları ve tüm pisti turladıkları Güney Afrika'daki şampiyonanın 2. Turu için yorumlar yapılmış olsa da, Prost pit şeridinden başlamak zorunda kaldığı için daha da dikkat çekici bir başarı ve McLaren'in sezon boyu süren hakimiyetinin doğru bir özeti olduğunu kanıtladı.
Her iki McLaren'in de yarışa Kyalami'de başlaması şanslı bir tesadüftü. Bunun nedeni, Piercarlo Ghinzani'nin Osella - Alfa Romeo'sunu yok eden ve İtalyan sürücünün ellerinde ve yüzünde yanıklara neden olan ve onun asıl yarışı kaçırmasına neden olan büyük bir yarış sabahı idmanı kazasıydı. Sonuç olarak, McLaren'e Lauda'nın TAG-Porsche'sinde gelişen ve tam bir elektrik sisteminin değiştirilmesini gerektiren bir teklemeyi düzeltmesi için yaklaşık 30 dakikalık fazladan süre verildi. Ghinzani kaza yapmasaydı, Lauda yedek arabada çalıştırmak zorunda kalacak ve Prost start alamayacaktı, çünkü o da kendi MP4/2'si ile son ısınma turlarında mekanik bir yakıt pompası arızasına maruz kalmıştı. Prost, pit şeridinden yedekte start almayı başardı (aracı hafta sonu Lauda kullandığı için aceleyle kendi ayarlarına geçmişti) ve kendi marka sürüşlerinden birini yaparak takım arkadaşıyla birlikte lider turu bitiren diğer tek sürücü oldu.
1984 yılı boyunca, her iki McLaren de Belçika ve Dallas'ta yalnızca iki kez bir yarışı bitiremezken, Güney Afrika, Almanya, Hollanda ve Portekiz'de dört 1.-2. finişi kaydetti. McLaren, Markalar şampiyonluğunu Zandvoort Pisti'nde 1.-2.'lik skorla 13. Turda tamamlarken, Pilotlar Şampiyonluğu, Lotus - Renault sürücüsü Elio de Angelis ile Lauda arasında İtalya'daki bir sonraki yarışın ardından netleşecekti. Elio de Angelis 14. turda vites kutusu arızası yaşadığında McLaren Lauda'nın pilotluğunda uçup gitmişti. Monza'daki yarış aynı zamanda Prost için yılın en kısa yarışı olmuştu. TAG motoru sadece üç turun ardından patlamıştı.[7]
1985
[değiştir | kaynağı değiştir]
1985 yılında, MP4/2 daha temiz aerodinamik ve yeniden tasarlanmış kanatlarla güncellendi (araçlar, arka kanatlarında 1983'ten beri kullanımda olan "kanatçıkları" yasaklayan yeni düzenlemelere uymak zorunda kaldı) ve "MP4/2B" olarak adlandırıldı. Bu arada Porsche TAG motorunu geliştirilmiş güç ve yakıt tüketimi ile donatmıştı. Artık, motor yarış esnasında 850 fren beygir gücü (634 kW; 862 PS) ve sıralama turlarında 960 fren beygir gücü (716 kW; 973 PS) gücüne ulaşıyordu. Fransız şirketi Formula 1'den çekildiğinde McLaren, Michelin'den Goodyear lastiklerine geçmek zorunda kalarak, süspansiyonun yeniden tasarlanması gerekmişti. Ancak, rekabet az ya da çok yine de oluştu. Ferrari 156/85 ile Michele Alboreto, McLaren'in daha fazla güvenilirliği ve ardından gelen yüksek hızlı pistlerdeki üstünlüğü her iki şampiyonada da anlatılana kadar sezonun büyük bölümünde Prost ile mücadele etti. Prost ilk şampiyonluğunu 5 galibiyetle kazandı ve Brands Hatch'te Avrupa Grand Prix'sini bilinçli olarak 4. sırada bitirerek iki raunt kala şampiyonluğu tamamladı (Prost, Brands'ta olduğu gibi 'puan için sürmeyi' sevmediğini itiraf etti) ve Belçika'daki önceki yarış, ancak son iki şampiyonluğu sırasıyla yalnızca 2 ve ½ puanla kaybettikten sonra, üçüncü kez kaybetme riskini almak istemedi). McLaren, Ferrari'nin kazandığı 82 puanı, 90 puan ile geçerek, arka arkaya 2. defa Markalar Şampiyonluğunu kazandı. Williams - Honda ve Lotus - Renault 71'er puanla berabere bitirirlerken, Williams, Lotus'un kazandığı üç yarışa karşı dört yarış kazanmıştı.
Lauda sezon sonunda F1'den emekli oldu. Ancak 1985 Hollanda Grand Prix'sinde Zandvoort'ta Prost'un sadece 0.232 saniye önünde bitirdiği son bir zaferi de listesine ekledi. Lauda'nın Hollanda'daki galibiyeti, McLaren'in kimin önde bitirmesi gerektiğine dair hiçbir takım emri olmadığını, sadece birbirlerini yarıştan çıkarmamaları gerektiğini gösterdi. Bu, bir galibiyetin Prost'un şampiyonluk mücadelesi için daha faydalı olacağı gerçeğine rağmen olmuştu. Yarışa girerken Prost ve Alboreto 50'şer puanla tablonun tepesinde berabere idiler. Prost'un 2. ve Alboreto'nun 4. bitirmesi, Prost'a şampiyonada üç puanlık bir liderlik sağladı. Dünya Sürücüler Şampiyonasını kazanan ilk (ve şimdiye kadar tek) Fransız sürücü Prost oldu. Alboreto'nun Ferrari'si adeta güven sarstı ve Zandvoort'un ardından sezonun son beş yarışından da puan alamadı. MP4/2B, selefi kadar iyi bir otomobildi ve Jacarepagua, Silverstone, Österreichring, Kyalami ve Brands Hatch gibi düz olmayan uzun, hızlı virajlardan oluşan yüksek hızlı pistlerde üstünlüğünü korudu.
| “ | Benim için bir anlam ifade eden tek zamanlar yarış sabahı ısınma anlarıdır. İlk altıya kalifiye olduysanız ve yarış için iyi durumdaysanız, sollamak genellikle çok fazla sorun olmaz. Araba bu yıl her zamankinden daha iyi ama kesinlikle motor programı altı ay geride kaldı.
Bu kesinlikle bu yılki en büyük sorunumuz oldu, güç eksikliği. Motorumuz çok fazla turbo takviyesini kabul etmeyecektir. — "Alain Prost, McLaren-TAG ve ilk Dünya Şampiyonası galibiyetinin ardından yarış felsefesi hakkında konuşuyor." |
„ |
1980'lerin sonlarında, Prost'un 1983'teki eski Renault takım arkadaşı Eddie Cheever, diğer sürücülerin sıralama sırasında Prost için, o pol pozisyonunda olmadığı sürece endişelenmelerine gerek olmadığını söyleyerek diğer sürücülerin görüşünü doğruladı. Onun için endişelenmeye başlamanın zamanı, yarış sabahı ısınmasının sonunda, A. Prost'un kendi sıralama turunun çoğundan daha yakın bir süre ile zaman çizelgesinin en üstüne yakın veya en üstünde olacağı zamandı. O zaman diğerleri neyden korktuklarını anladılar, Prost iyi bir yarış düzeniyle kalifiye olmuştu. TAG motorunun rakiplerinden daha az güce sahip olması nedeniyle sıralama turlarında genellikle iki veya üç saniye geride kalırdı, ancak sabah ısınmasında çoğu zaman en hızlısı olurdu.[8]
1986
[değiştir | kaynağı değiştir]MP4/2, 1986'da, aerodinamikte bazı ince ayarların hariç tutulmasıyla çok az değişti ve "MP4/2C" olarak adlandırıldı. Prost'un yanına ise Williams ile 1982 Dünya Şampiyonu olan Fin Keke Rosberg katıldı. Rosberg'in yalnızca Prost'tan daha hızlı olması değil, aynı zamanda Prost'u şampiyonluk için zorlaması da bekleniyordu. Bununla birlikte, Fin'nin sürüş tarzı MP4/2C'ye uygun değildi ve John Barnard sezon ortasından önce araca uygun şekilde bir değişikliğe izin vermeyi reddetmesi Rosberg'in işini zorlaştırdı (tam da, Barnard insafa geldiğinde ise, yıl sonunda McLaren'dan Ferrari'ye geçeceğini açıkladı). Barnard, Rosberg'in Hockenheim'daki Almanya Grand Prix'sinden önce F1'den ayrılacağını açıklamasının ardından, Rosberg'in aracının düzenini değiştirmesine izin verdi, bu da, Rosberg'in pol pozisyonunda kalifiye olduğu yılın tek yarışı oldu. Rosberg'in, sezonun ilk birkaç yarışında yakıtının çabuk bitmesine neden olan ağır sağ ayağı dışında araba ile ilgili ana sorunu, Barnard'ın arabayı orijinal olarak Prost ve Niki Lauda'nın daha yumuşak sürüş stillerine uyacak şekilde tasarlamış olmasıydı ki Rosberg geç frenlemenin zemin etkileri tarzından ve arabayı bir köşeye fırlatmasından hiç etkilenmemişti. Barnard ayarlardan vazgeçmeden önce de, Fin her zaman hızlıydı, ancak çoğunlukla takım arkadaşı tarafından gölgede bırakıldı ve ne yazık ki Rosberg için, MP4/2C'yi kendi tarzına göre ayarlayabildiğinde, onun için şampiyonluk kaybedilmişti.
1986'da Williams FW11, en iyi araba olarak McLaren'i geride bıraktı; özellikle, yakıt deposunun boyutunun 220 litreden 195 litreye düşürülmesiyle MP4/2'nin kilometre performansı 1984'teki kadar iyi değildi (artan hızlar TAG'ın yakıt tüketimini etkiledi). Nelson Piquet, Williams'ta Nigel Mansell'e katılmak için Brabham'dan ayrıldı ve ikisi şiddetli bir çekişmeye girerken, Prost zekice toplam puanını artırdı ve Williams takımının burnunun dibinden 4 galibiyet aldı. TAG Porsche motorunun en iyi performansını geride bıraktığı artık belli olduğundan, ikinci dünya şampiyonluğu hızdan çok gizlilikle kazanılmıştı. TAG-Porsche V6 motoru 1986'da 900 fren beygir gücü (671 kW; 912 PS) üreten Honda, Renault ve BMW motorlarına kıyasla, yarış donanımında yaklaşık 850 fren beygir gücü (634 kW; 862 PS) üretiyordu. Elemelerde BMW, 1.400 fren beygir gücü (1.044 kW; 1.419 PS) ile en güçlü motor olarak derecelendirildi, Renault ve Honda motorları yaklaşık 1.200 fren beygir gücü (895 kW; 1.217 PS)'e ulaştılar. Ferrari'nin de Honda'nınkiyle aynı miktarda güce sahip olduğu iddia edildi, ancak Ferrari F1/86'ları en yumuşak pistler dışında hiçbirinde rekabet bile edemiyor ve genellikle bir tehdit oluşturmuyordu.[9]
Prost, Avustralya Grand Prix'sinin sona erdiği sezonda dramatik koşullarda ikinci şampiyonluğunu kazandı. Yarışa girerken Prost, Mansell'i 7 puan geride bıraktı ve Piquet, Prost'un 2 puan daha gerisinde kaldı. Rosberg, son F1 Grand Prix'sinde erkenden yarışı bitirdi ve 62. turda lastik arızası yaşamadan önce 30 saniyelik bir fark yarattı (daha sonra zaten kazanamayacağını itiraf etti, sanki gerekliymiş gibi, Prost'un ikinci şampiyonluğunu kazanma girişiminde elinden gelenin en iyisini yapmayı planlamıştı). Sadece bir tur sonra aynı yol kesiminde Mansell benzer bir durumu 180 mil/saat (290 km/sa) hızla giderken çok daha muhteşem bir lastik arızası ile yaşadı ve Brabham Straight'te yarışını sonlandırdı. Rosberg'in liderliğini devralan Piquet, daha sonra Mansell'in sorununun kendi başına gelmesini önlemek için lastik değişimine pite girdi ve liderliği Prost'a verdi (kendisi 30. turda da bir patlağı değiştirmek için durmuştu). Prost, Piquet ve Ferrari pilotu Stefan Johansson'ın (1987 McLaren'de Rosberg'in yerini alacak olan) önünde galip geldi ve ikinci Dünya Şampiyonluğunu garantiledi ve Jack Brabham'ın 1959 ve 1960 yıllarında kazanmasının ardından arka arkaya şampiyonluk kazanan ilk sürücü oldu.[10]
MP4/2, üç yıllık kariyeri boyunca 22 Grand Prix kazandı (Prost, 16; Lauda, 6), 7 pol pozisyonu aldı (Prost, 6; Rosberg, 1) ve 327,5 puan topladı. 2 Markalar ve 3 Sürücüler şampiyonluğuyla birlikte F1 tarihindeki en başarılı şasilerden biri oldu.
Prost'un MP4/2C'si, 2010 Goodwood Hız Festivali'nde, o yıl McLaren'e katılan 2009 Dünya Şampiyonu Jenson Button tarafından kullanıldı.[11]
Aracın tüm Formula 1 sonuçları
[değiştir | kaynağı değiştir](anahtar ) (kalın yazılan sonuçlar pol pozisyonunu gösterir; italik olan sonuçlar en hızlı turu gösterir)
| Yıl | Takım | Şasi | Motor | Lastik | Pilotlar | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | Puan | WCC |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1984 | Marlboro McLaren International | MP4/2 | TAG Porsche TTE PO1 V6 tc |
M | BRA | RSA | BEL | SMR | FRA | MON | CAN | DET | DAL | GBR | GER | AUT | NED | ITA | EUR | POR | 143.5 | 1. | |
| Alain Prost | 1 | 2 | Ret | 1 | 7 | 1 | 3 | 4 | Ret | Ret | 1 | Ret | 1 | Ret | 1 | 1 | |||||||
| Niki Lauda | Ret | 1 | Ret | Ret | 1 | Ret | 2 | Ret | Ret | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 4 | 2 | |||||||
| 1985 | Marlboro McLaren International | MP4/2B | TAG Porsche TTE PO1 V6 tc |
G | BRA | POR | SMR | MON | CAN | DET | FRA | GBR | GER | AUT | NED | ITA | BEL | EUR | RSA | AUS | 90 | 1. | |
| Niki Lauda | Ret | Ret | 4 | Ret | Ret | Ret | Ret | Ret | 5 | Ret | 1 | Ret | PO | Ret | Ret | ||||||||
| Alain Prost | 1 | Ret | DSQ | 1 | 3 | Ret | 3 | 1 | 2 | 1 | 2 | 1 | 3 | 4 | 3 | Ret | |||||||
| John Watson | 7 | ||||||||||||||||||||||
| 1986 | Marlboro McLaren International | MP4/2C | TAG Porsche TTE PO1 V6 tc |
G | BRA | ESP | SMR | MON | BEL | CAN | DET | FRA | GBR | GER | HUN | AUT | ITA | POR | MEX | AUS | 96 | 2. | |
| Alain Prost | Ret | 3 | 1 | 1 | 6 | 2 | 3 | 2 | 3 | 6 | Ret | 1 | DSQ | 2 | 2 | 1 | |||||||
| Keke Rosberg | Ret | 4 | 5 | 2 | Ret | 4 | Ret | 4 | Ret | 5 | Ret | 9 | 4 | Ret | Ret | Ret |
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ F1, STATS. "McLaren - Models • STATS F1". statsf1.com. 10 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2016.
- ^ Henry, Alan (30 Eylül 2013). "The dawn of the turbo age". www.mclaren.com. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019.
- ^ "1984 McLaren MP4/2 TAG-Porsche - Images, Specifications and Information". Ultimatecarpage.com. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ Pye, Steven (19 Kasım 2014). "When Niki Lauda beat team-mate Alain Prost to the F1 title by half a point". The Guardian. 12 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Aralık 2019 – www.theguardian.com vasıtasıyla.
- ^ "McLaren MP4/2 – Barnard's Masterpiece Driven by Two Legends". www.snaplap.net. 11 Temmuz 2017. 30 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ TheRickSpark (14 Temmuz 2009). "Two Till The End - F1 resumo da temporada de 1984 - 02 GP África do Sul". 14 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2016 – YouTube vasıtasıyla.
- ^ "X-ray spec -- McLaren MP4/2 | Motor Sport Magazine Archive". Motor Sport Magazine. 7 Temmuz 2014. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ "1985 McLaren MP4/2B TAG-Porsche - Images, Specifications and Information". Ultimatecarpage.com. 12 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ "F1 Rewind: Alain Prost's career at McLaren". www.sportskeeda.com. 3 Ocak 2019. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ "McLaren Racing - Heritage - MP4/2C". www.mclaren.com. 9 Aralık 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Aralık 2019.
- ^ Autocar (15 Temmuz 2010). "Goodwood FOS 2010 - Jenson Button drives Alain Prost's McLaren MP4/2C". 13 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Kasım 2016 – YouTube vasıtasıyla.
