Kazakistan Silahlı Kuvvetleri
Kazakistan Silahlı Kuvvetleri | |
---|---|
Қазақстан Республикасының Қарулы Күштері Qazaqstannıñ qarulı küşteri | |
Kuruluş | 7 Mayıs 1992 |
Birimler | |
Karargâh | Astana |
Komuta | |
Başkomutan | Kasım Cömert Tokayev |
Savunma Bakanı | Ruslan Jaqsylyqov |
Genelkurmay başkanı | Tümgeneral Marat Khusainov |
Genel Bilgiler | |
Askerlik yaşı | 18-27 |
Zorunlu askerlik | 12 ay |
Etkin personel sayısı | 110.000 (53) |
Rezerve personel sayısı | 378.000 [1] |
Maliye | |
Harcamalar | $1.648 milyar U$D (FY11)[2] |
GSYİH paydası | %1,1 (2010)[2] |
Sanayi | |
Dış yardımlar | Rusya ABD Belarus Türkiye Ukrayna İsrail Çekya Çin Hindistan Sırbistan Yunanistan Almanya İtalya Fransa Hollanda Birleşik Krallık Brezilya |
Kazakistan Silahlı Kuvvetleri (Kazakça: Қазақстанның Қарулы күштері, Qazaqstannıñ Qaruwlı küşteri), Kazakistan'ı karadan, havadan ve denizden gelebilecek her türlü saldırıya karşı korumakla görevli olan askerî kuvvet. Kazakistan Kara Kuvvetleri, Kazakistan Hava Kuvvetleri, Kazakistan Hava Savunma Kuvvetleri, Kazakistan Deniz Kuvvetleri ve Kazakistan Cumhuriyet Muhafızları'ndan askeri birliklerden oluşmaktadır.
Tarihi
[değiştir | kaynağı değiştir]7 Mayıs 1992 tarihinde, Kazakistan Cumhurbaşkanı savunma ile ilgili bir dizi kararlar aldı. Buna göre Savunma bakanlığına bağlı olarak Silahlı kuvvetler oluşturuldu. 30 Haziran 1992 tarihinde Sovyetler Birliği Silahlı Kuvvetleri'ne bağlı Türkistan Askeri Bölgesi, Sovyetler Birliği'nin çökmesinin ardından dağıldı. Türkistan Askeri Bölgesi'ni oluşturan kuvvetlerin en güçlü birlikleri, silahlı kuvvetlerin çekirdeğini oluşturdu. Sovyetler Birliği'nin bölgede bulunan diğer birliği olan 40. Ordu da silahlı kuvvetlere katıldı.
6 Temmuz 2000 tarihinde, "Kazakistan Cumhuriyeti Silahlı Kuvvetlerinin yapısı hakkında" adlı Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile Silahlı kuvvetlerin yapısı değiştirildi: Silahlı kuvvetler, Genel Amaçlı Kuvvetler ve Hava Savunma Kuvvetleri olmak üzere 2 ana birime ayrıldı. 7 Ağustos'ta Korgeneral A.B. Dzharbulov Güney Askeri Bölgesi komutanı ve Korgeneral E. Ertaev ise Doğu Askeri Bölgesi komutanı oldu.
Şubat 2001'de bir Cumhurbaşkanlığı Kararnamesi ile Savunma Bakanlığı ve Genelkurmay Bakanlığı fonksiyonları ayrılmıştır. Savunma Bakanı çoğunlukla idari ve siyasi işlevlere sahipken, Kararnameye göre Genelkurmay başkanı, asker ve askeri bölgelerde uçak ve tipi her türlü astlarını komuta yetkisine sahip oldu. 30 Mart'ta, Tümgeneral M.K. Sihimov, Batı Askeri Bölge Komutanlığı'na atandı. 12 Ekim tarihinde, M. Saparov, Genelkurmay Başkanı ve Savunma Bakanı Birinci Yardımcısı olarak atandı. V.B. Elamanov Hava Mobil Birliklerinin komutanlığına getirildi. 8 Aralık'ta Savunma Bakanlığı'na General K. Altynbayev, 27 Aralık'ta Tümgeneral K. K. Akhmadiev Hava Savunma Komutanlığı'na atandı.
29 Ocak 2002 tarihinde, Tümgeneral Khasbulatov Savunma Bakan Yardımcılığı'na, Tümgeneral Elamanov Güney Askeri Bölgesi Komutanlığı'na, Tümgeneral N. А. Dzhulamanov Doğu Askeri Bölgesi Komutanlığı'na ve Tümgeneral Zhasuzakov Hava Mobil Birlikler Komutanlığı'na atandı.
21 Şubat 2002 tarihinde Tümgeneral A. Shatskov Merkez Askeri Bölgesi Komutanlığı'na atandı ve 7 Mayıs'ta K. Altynbayev'e Orgeneral rütbesi verildi.
Bugün dört bölgesel komutanlık bulunmaktadır: Astana Bölge Komutanlığı, Taraz Güney Bölge Komutanlığı, Semipalatinsk Doğu Bölge Komutanlığı, Aktöbe Batı Bölge Komutanlığı. Bu komutanlıkların yanı sıra Hava Savunma Kuvvetleri, dört müfreze Hava Mobil Asker ve Topçu ve Füze Kuvvetleri (7 Mayıs 2003 tarihinde ayrı bir dal olarak kuruldu).[3]
Kazakistan CSTO ve ŞİÖ'nün kurucu üyesi olmakla birlikte, Bireysel olarak NATO ile Bireysel Ortaklık Eylem Planı ve Türk Silahlı Kuvvetleri ile strateji iş birliği yapmaktadır.
Ayrıca bakınız
[değiştir | kaynağı değiştir]Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ "Ülkelerin Askeri Güçleri". 7 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Temmuz 2017.
- ^ a b "SIPRI Publications". 23 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2012.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Aralık 2012.