Güney Pasifik Mandası
|
Güney Pasifik Mandası (Japonca: 南洋群島 Nan'yō Guntō), 1919-1947 yılları arasında Japon İmparatorluğu'nun bir mandası idi. Manda Kuzey Pasifik Okyanusu'ndaki adalardan oluşmaktaydı.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]23 Ağustos 1914 tarihinde Japon İmparatorluğu Britanya ile yaptığı bir anlaşma sonucu Almanya'ya savaş ilan etti.[1] Japonya Britanya ile birlikte Sindao Saldırısı'nı gerçekleştirdi. Japon İmparatorluk Donanması'nın hedefi Alman Doğu Asya Kruvazör Filosunu'nu yok etmek[2] ve Pasifik ile Hint okyanuslarındaki deniz yollarının güvenliği sağlamaktı. Ekim 1914 tarihinde İmparatorluk Donanması Almanya'nın Okyanusya'daki sömürgeleri olan Mariana Adaları, Caroline Adaları, Marshall Adaları ile Palau Adaları'na saldırılar düzenledi.[1]
I. Dünya Savaşı'nın bitmesinden sonra düzenlenen Paris Barış Konferansı'nda bu Japonya'nın topraklar üzerindeki işgali C kategorisinde bir manda olarak tanındı. Japonya adaların ekonomik gelişimine özel önem verdi[1] ve adalara Japonlar, Koreliler ile Ryukyulular yerleştirildi.
1930'larda adada Washington Deniz Antlaşması'na aykırı biçimde gizlice askeri üsler ve tesisler kurulmaya başlandı. Adalara çok sayıda asker yerleştirilmesi savaş hazırlıklarının bir belirtisi idi.
1943-1945 yılları Pasifik Savaşı sırasında Japonya adalar üzerinde kontrolü kaybetmiştir.[3] II. Dünya Savaşı'ndan sonra Japonya'nın teslimiyetinin ardından Birleşmiş Milletler'in tarafından Temmuz 1947 tarihinde adalar BM adına Pasifik Adaları Vesayet Bölgesi adıyla ABD'nin kontrolüne verildi.[4]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ a b c Ponsonby-Fane 1962, s. 348.
- ^ Dan E. Bailey (2001). WWII Wrecks of the Truk Lagoon. 1 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2016.
- ^ K. Lee Lerner; Brenda Wilmoth Lerner; Judson Knight (2004). Encyclopedia of Espionage, Intelligence, and Security (PDF). 3. The Gale Group Inc. ss. 280-1. ISBN 0-7876-7762-0. 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 11 Eylül 2016.
- ^ Axelrod & Kingston 2007, s. 824.