Eski Korece
| Eski Korece | |
|---|---|
| Ana dili olanlar | Kore |
| Dil ailesi | Kore dilleri
|
| Yazı sistemi | Idu yazısı, Hyangchal, Gugyeol |
| Dil kodları | |
| ISO 639-3 | oko |
| Glottolog | sill1240[1] |
Eski Korece (Korece: 고대 한국어, 고대 조선어, 古代韓國語, 古代朝鮮語, romanize: Godae Hangugeo, Godae Joseoneo), Birleşik Silla döneminin diliyle simgelenen Korecenin tarihsel olarak belgelenmiş ilk aşamasıdır.
Eski Korecenin dönemlendirmesinin sınırları tartışmalıdır. Bazı dilbilimciler, Üç Kore Krallığı'nın seyrek olarak onaylanmış dillerini Eski Korecenin varyantları olarak sınıflandırırken, diğerleri bu terimi yalnızca Silla dili için kullanmaktadır. Eski Korece geleneksel olarak MS 935'te Silla'nın düşüşüyle sona erer ve 10. veya 13. yüzyılda Orta Korece halini almıştır.
Eski Korece yetersiz bir şekilde tasdik edilmiştir. Kaynakların yetersizliği ve kalitesizliği nedeniyle, modern dilbilimciler Eski Korecenin özelliklerinin belirsiz bir taslağından biraz daha fazlasına sahip olduğunu açıklamaktadırlar. Hayatta kalan edebi eserler, hyangga adı verilen birkaç yerel şiirden biraz daha fazlasıdır. Diğer kaynaklar arasında steller ve tahta tabletler üzerindeki yazıtlar, Budist vecizelerinin tefsirleri ve eserlerde yer alan kişi ve yer adlarının Klasik Çince'deki transkripsiyonları yer almaktadır. Eski Korece, kelimelerin anlamını açıklamak veya sesine yaklaşmak için kullanılan Çince karakterler ile yazılmaktaydı.
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, (Ed.) (2017). "Silla". Glottolog 3.0. Jena, Germany: Max Planck Institute for the Science of Human History.
Ek okuma
[değiştir | kaynağı değiştir]- Lee, Ki-Moon; Ramsey, S. Robert (2011). A History of the Korean Language. Cambridge, United Kingdom: Cambridge University Press. ISBN 978-1-139-49448-9.
