British Airways
| |||||||
Kuruluş | 31 Mart 1974 | )||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
AOC # | 441 | ||||||
Hubları | |||||||
Sık uçuş programı | Executive Club/Avios | ||||||
İştirakler | Oneworld | ||||||
Uçak filosu | 257 | ||||||
Uçuş noktaları | 183 | ||||||
Ortak şirketler | International Airlines Group | ||||||
Ticari işletme merkezi | Londra, İngiltere, Birleşik Krallık | ||||||
Önemli kişiler | |||||||
Net gelir | £1.952 milyon (2018) [2] | ||||||
Kazanç | £13.020 milyon (2018) [2] | ||||||
Websitesi | britishairways.com | ||||||
Vikiveri öğesi |
British Airways (BA) merkezi Londra, İngiltere'de ana havayolu bağlantı merkezi olan Heathrow Havalimanı'nın yakınında bulunan, Birleşik Krallık'ın bayrak taşıyıcı hava yolu şirketidir.[3][4] easyJet'ten sonra filo büyüklüğü ve taşınan yolcu sayısına göre Birleşik Krallık'ın ikinci büyük hava yolu şirketidir. Ocak 2011'de BA, Iberia ile birleşince Madrid, İspanya merkezli International Airlines Group (IAG) holdingi kuruldu. Yıllık gelirlere göre IAG dünyanın en büyük üçüncü, Avrupa'nın en büyük ikinci hava yolu şirketidir. Hisseleri Londra Borsası'nda işlem görmektedir ve FSTE 100 indeksindedir. British Airways bir yılda tek bir hatta 1 milyar dolar'dan çok gelir üretmiş ilk hava yolu şirketidir (1 Nisan 2017 ile 31 Mart 2018 arasında New York-JFK Londra-Heathrow arasında).[5]
BA 1974'te Britanya hükûmeti iki ulusal hava yolu şirketi British Overseas Airways Corporation ve British European Airways ile iki yerel hava yolu şirketi Cambrian Airways ve Northeast Airlines'ı yönetmesi için British Airways Board'u kurmasıyla kuruldu. 31 Mart 1974'te dört şirket birleşerek British Airways'i oluşturdu. Ancak kurucu şirketler temel alınarak 2019 şirketin yüzüncü yılı olarak kutlandı.[6] Neredeyse 13 yıl devlet şirketi olduktan sonra BA Şubat 1987'de Muhafazakar hükûmetin özelleştirme planı kapsamında satıldı. Şirket 1987'de British Caledonian, 1992'de Dan-Air, 2012'de British Midland International'ın alınmasıyla büyüdü. Şirketin pek çok noktaya uçması ve bunun getirdiği saygınlığın altında uçuş noktalarının çoğunun tarihi olarak Britanya İmparatorluğu'nun parçası olması yatar.
Oneworld hava yolu birliğinin American Airlines, Cathay Pacific, Qantas ve günümüzde batmış Canadian Airlines ile kurucu ortağıdır. Ortaklık büyüyerek günümüzde SkyTeam ve Star Alliance'ın ardından üçüncü büyük ortaklık olmuştur.
Tarihçe
[değiştir | kaynağı değiştir]İlk defa 1953 yılında British Overseas Airways Corporation (BOAC) ve British European Airways (BEA) şirketleri Britanya kolonisi Kıbrıs'taki hava hakları pazarlığında sorun yaşayınca bu iki şirketin varlıklarının birleştirilip bir Britanya hava yolunun kurulması teklifinde bulunuldu. BOAC, BEA'in alt şirketi Cyprus Airways'i kullanarak Kıbrıs'ın doğusuna, özellikle önemi gittikçe ortan Orta Doğu'daki petrol bölgelerine, BEA'in sefer düzenlemesini yasaklayan anlaşmayı deldiğini iddia ediyordu. BOAC yönetim kurulu başkanı Miles Thomas bu anlaşmazlığın çözümü olarak şirketlerin birleştirilmesini destekliyordu ve zamanın Hazine Şansölyesi Rab Butler'ı destekliyordu. Ancak Hazine'deki muhalefet önerinin önünü kesti.[7]
Bundan dolayı 1969 Edwards Raporu'nun tavsiyeleri uyarınca hem BOAC hem de BEA'i ve iki yerel Britanya hava yolu Cardiff merkezli Cambrian Airways ve Newcastle upon Tyne merkezli Northeast Airlines'ı yönetecek yeni bir British Airways Board (Britanya Hava Yolları Kurulu) 1 Nisan 1972'de kuruldu.[8] Başlangıçta her şirket kendi markasını korusa da iki yıl sonra British Airways Board markaları birleştirdi ve British Airways şirketi 31 Mart 1974'te resmen kurulmuş oldu.[9]
Birleşik Krallık'ta zamanın en büyük ikinci hava yolu şirketi British Caledonian ile iki yıl kıran kırana rekabet ettikten sonra hükûmet havacılık politikasını 1976'da değiştirdi. Böylece iki şirket uzun mesafeli rotalarda rekabet etmeyecekti.[10]
British Airways ve Air France, süpersonik Aerospatiale-BAC Concorde uçağını kullanıyordu. Dünyanın ilk süpersonik yolcu uçuşu Ocak 1976'da Heathrow Havalimanı'ndan Bahreyn Uluslararası Havalimanı'na gerçekleştirildi.[11] ABD'ye uçuşlar 24 Mayıs 1976'da Dulles Uluslararası Havalimanı'na yapılan seferle başladı. New York JFK Havalimanı'na seferler 22 Eylül 1977'de başladı. Singapur'a seferler Singapore Airlines ile işbirliği ile Bahreyn uçuşlarının devamı olarak başlatıldı.[9] Paris'teki Air France'ın Concorde kazasından sonra ve 2001'de New York'ta düzenlenen 11 Eylül saldırılarından sonra hava yolu trafiğinde düşüş yaşanmasından dolayı 27 yıllık servis hayatının üstüne 2003 yılında Concorde seferlerinin durdurulması kararı verildi. Son ticari Concorde uçuşu BA002 New York-JFK'den Londra Heathrow'a 24 Ekim 2003'te yapıldı.[12]
1981'de Muhafazakar Thatcher hükûmeti tarafından hava yolu şirketine özelleştirmeye hazırlanması emri verildi. Sir John King, sonradan Lord King, hava yolu şirketinin tekrar kâr etmesini sağlama görevi ile yönetim kurulu başkanı olarak atandı. Pek çok diğer hava yolu zorluk çekerken King, British Airways'i dünyanın en kârlı hava yolu şirketlerinden biri haline getirdi.[13] Bayrak taşıyıcı hava yolu özelleştirildi ve Şubat 1987'de Londra Borsası'na girdi.[14] British Airlines aynı yıl Birleşik Krallık'ın "ikinci" hava yolu British Caledonian'ı aldı.[15]
Richard Branson'un 1984'te Virgin Atlantic'i kurması BA'ye rakip çıkmasını sağladı. British Airways ve Virgin Atlantic arasındaki yoğun rekabet sonucunda 1993'te British Airways'e karalama davası açılmasıyla sonuçlandı. Bu dava Virgin'e karşı "kirli numaralar" kampanyası yapıldığı iddiaları üstüne açılmıştı. Bu kampanya kapsamında Virgin'in yolcularını kazıkladığı, Virgin'e ait özel dosyalarda değişiklik yapıldığı söylentileriyle Virgin'in itibarının azaltılıyordu. Bu dava sonucunda BA yönetimi "çekinmeden" özür diledi, Virgin'e kayıpları karşılığında 110.000 İngiliz sterlini, Branson'a kişisel olarak 500.000 İngiliz sterlini ve 3 milyon İngiliz sterlini mahkeme bedelini ödemeyi kabul etti.[16] Lord King 1993'te yönetim kurulu başkanlığını bıraktı ve yerine yardımcı Colin Marshall geçerken CEO Bob Ayling oldu.[17] Aynı yıl Virgin, ABD'de BA'in Atlantik ötesi rotalardaki tahakkümü üstüne dava açtı ama davayı 1999'da kaybetti.[16]
1992'de British Airways mali sıkıntılar çeken Dan-Air'i alarak büyüdü ve böylece Gatwick Havalimanı'nda daha fazla yere sahip oldu. Tayvan merkezli alt şirket British Asia Airways Mart 1993'te Londra ile Taipei arasında seferler düzenlemesi için kuruldu. Aynı ay BA, Avustralya hava yolu Qantas'ın %25 hissesini satın aldı. Mayıs ayında Brymon Airways'i satın alarak British Airways Citiexpress (sonradan BA Connect) kurdu.[17] Eylül 1998'de British Airways, American Airlines, Cathay Pacific, Qantas ve Canadian Airlines ile Oneworld havayolu ittifakını kurdu. Oneworld çalışmalarına 1 Şubat 1999'da başladı ve Skyteam ve Star Alliance'ın ardından en büyük üçüncü havayolu ittifakıdır.[15]
Bob Ayling'in liderliği altında 750 milyon İngiliz sterlini tasarruf yapıldı ve 1998'de ucuz hava yolu şirketi Go kuruldu.[18] Ancak sonraki yıl British Airways sadece ilk çeyrekte karlarının %84 düştüğünü bildirdi.[19] Mart 2000'de, Ayling görevinden alındı ve British Airways yerine Rod Eddinton'un getirildiğini duyurdu. Aynı yıl British Airways ve KLM potansiyel birleşme tartışmalarına başladı ve Temmuz'da sonuca varıp Avrupa Komisyonu'na birleşme planını sundu.[20] Plan Eylül 2000'de reddedildi.[21] British Asia Airways, BA Taipei uçuşlarını durdurunca 2001'de kapandı. Haziran 2001'de Go, kendisini yöneten özel sermaye şirketi 3i'ye satıldı.[22] Eddington 2001'deki 11 Eylül saldırılarından dolayı düşen talebe karşılık çalışanları işten çıkarmaya karar verdi[12] ve BA, Qantas'taki hisselerini Eylül 2004'te sattı.[23] 2005'te Aer Lingus'un yönetim müdürü ve eski pilot Willie Walsh British Airways'in icra kurulu müdürü oldu.[24] Ocak 2008'de BA Avrupa ve Birleşik Devletler arasındaki transatlantik trafikteki liberalleşmeden faydalanmak için kurduğu yeni alt şirketi OpenSkies'i duyurdu. OpenSkies Paris'ten New York JFK ve Newark havalimanlarına direkt uçuşlar yapar.[25]
Temmuz 2008'de British Airways, Oneworld ittifakından bir başka bayrak taşıyıcı Iberia ile birleşme planlarını açıkladı. Birleşme sonrasında iki hava yolu da kendi markasını koruyacaktı.[26] Anlaşma Nisan 2010'da onaylandı.[27] Temmuz ayında Avrupa Komisyonu ve ABD Ulaştırma Bakanlığı birleşmeye izin verdi ve transatlantik seferlerin American Airlines ile ayarlanmasına başlanıldı.[26][28] 6 Ekim 2010'da British Airways, American Airlines be Iberia ortaklığı resmen başladı. Bu ortaklık sayesinde British Airlines'ın yıllık olarak 230 milyon İngiliz sterlini tasarruf ettiği, üstüne Iberia ile birleşerek 330 milyon İngiliz sterlini tasarruf ettiği tahmin ediliyor.[29] Bu birleşme 21 Ocak 2011'de yıllık gelir açısından üçüncü, Avrupa'nın en büyük ikinci hava yolu grubu International Airlines Group'un (IAG) kurulmasıyla tamamlandı.[27][29] Birleşmeden önce British Airways, Iberia'nın %13,5'lik hissesine sahipti. Böylece International Airlines Group'ta toplam hisselerin %55'ine sahip oldu; Iberia'nın hissedarları kalan %45'lik hisseyi aldı.[30] Birleşmenin bir parçası olarak 23 yıl boyunca FSTE 100 Endeksi'nin bir parçası olan British Airways hisseleri Londra Borsası'ndan çıktı.[31]
Eylül 2010'da IAG'nin CEO'su Willie Walsh grubun başka hava yollarını almayı düşündüğünü ve olası on iki hava yolu belirlediklerini açıkladı.[32] Kasım 2011'de IAG, British Midland International'ın Lufthansa'dan alınması için prensipte anlaşıldığını duyurdu.[33] Sonraki ay hava yolunun alınması için bir anlaşma imzalandı[34] ve 172,5 milyon İngiliz sterlini değerindeki satış 30 Mart 2012'de tamamlandı.[35] Hava yolu şirketi Londra Şehir Havalimanı'nda sadece Airbus A318 kullanan yeni bir alt şirket kurdu.[36]
British Airways 2012 Yaz Olimpiyatları'nın resmi hava yolu ortağı oldu. 18 Mayıs 2012'de British Airways Olimpiyat ateşini Lord Sebastian Coe, Prenses Anne, Olimpiyat bakanı Hugh Robertson, Londra belediye başkanı Boris Johnson ve futbolcu David Beckham'ı Atina Uluslararası Havalimanı'ndan RNAS Culdrose askeri havalimanına taşıdı.[37]
27 Mayıs 2017'de British Airways bilgisayarlarında elektrik sorunu yaşandı. Bütün uçuşlar iptal edildi ve yüzlerce yolcu olaydan etkilendi.[38] Ertesi gün şirket bilgisayar sistemlerini normale döndürmeyi başaramadı. Gazetecilerin yaşanan sorunlara ilgili sorularına karşı British Airways "Bilişim sistemlerimizi etkilen elektrik sorununun temeli - bunu araştırmayı sürdürüyoruz." dedi ve konu üstüne daha fazla konuşmayı reddetti.[39] Sonrasında Willi Walsh sorunun kesintisiz güç kaynağını kesen bir elektrik mühendisinden kaynaklandığını ve konuyla ilgili bağımsız bir araştırma yapılacağını söyledi.[40]
ABD'nin İran'a yeniden yaptırım uygulamasından dolayı İran riyali'nin düşmesinden dolayı British Airlines İran hattının "ticari olarak sürdürülemez" olduğunu açıkladı. Bunun sonucunda British Airlines 22 Eylül 2018'den itibaren İran seferlerini durdurdu.[41][42]
2019'da hava yolunun Birleşik Krallık'tak operasyonlarının yüzüncü yıl dönümü kutlamaları kapsamında British Airways dört uçağının retro renklere boyanacağını duyurdu. Bu uçaklardan ilki Boeing 747-400 G-BYGS, BOAC renklerine boyandı ve emekli edilene kadar bu şekilde kaldı. İki Boeing 747-400 de eski British Airways renklerine boyandı. Bu uçaklardan biri "Landor" renklerine, öteki orijinal "Union Jack" renklerine boyandı. Bir Airbus A319 British European Airways renklerine boyandı.[43]
28 Nisan 2020'de şirket 12.000 çalışanını COVID-19 pandemisi yüzünden hava yolu trafiğinde düşüş yaşandığı için çıkaracağını[44] ve Gatwick Havalimanı'ndaki operasyonlarına devam etmeyebileceğini duyurdu.[45] Temmuz 2020'de British Airways bütün Beoing 747-400 filosunu emekli edeceğini duyurdu. Aslında 747 filosunun 2024'e kadar kademeli olarak emekli edilmesi planlanıyordu. Hava yolu bu kararının arkasında hem COVID -19 pandemisinden dolayı hava yolu yolculuğundaki düşüşün olduğunu hem de daha modern ve daha az yakıt tüketen Airbus A350 ve Boeing 787 gibi uçakları kullanmaya odaklanıldığını söyledi. Aynı zamanda British Airlines 2050'de karbon salınımını sıfırlamayı hedeflediğini duyurdu.[46][47] 28 Temmuz 2020'de şirketin kabin ekibi sendikası 12.000 işten çıkarma ve ücret azaltmaları engellemek için "sanayi aksiyonu" uyarısı verdi.[48]
Şirket ilişkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]Operasyonlar
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways filo büyüklüğü, uluslararası uçuşlar ve uluslararası uçuş noktaları açısından Birleşik Krallık'ın en büyük hava yolu şirketidir. Ayrıca 2008'e kadar yolcu sayısı açısından da en büyük şirketti. Şirket 2008'de 34,6 milyon yolcu taşıdı ancak rakip şirket easyJet aynı yıl 44,5 milyon yolcu taşıyarak ilk defa British Airways'i geçti.[49][50]
Hava yolunun merkezi Waterside, Heathrow Havalimanı'nın yakınındaki bir köy olan Harmondsworth'tedir.[51] Waterside Haziran 1998'de tamamlandı ve British Airways'in Heathrow'un arazisinde yer alan Speedbird House binasının yerine geçti.[52][53]
British Airways'in ana üsstü Heathrow Havalimanı'ndadır ama Gatwick Havalimanı'nda da büyük varlık gösterir. Alt şirketi British Airways Citflyer'ın en büyük operatör olduğu Londra Şehir Havalimanı'nda da üssü vardır. British Airways'in önceden Manchester Havalimanı'nda önemli bir bağlantı merkezi vardı. Önce Manchester'den New York (JFK) seferleri durduruldu. Ardından BA Connect alt şirketi satılınca Londra dışındaki uluslararası uçuşlar durduruldu. Birleşik Krallık'taki yerel bir noktadan veya noktaya uçmak isteyen uluslararası yolcular, British Airways ile uçmak isterse Londra'da aktarma yapmak zorundadır.[54] Heathrow Havalimanı'nı ağırlıklı olarak British Airways tarafından kullanılmaktadır; şirket havalimanının kapasitesinin %40'ını kullanmaktadır.[55] BA uçuşlarının çoğu Terminal 5'ten yapılmaktadır. Sadece bazı uçuşlar Terminal 5'in kapasitesi yetmediği için Terminal 3'ten yapılmaktadır.
Ağustos 2014'te Willie Walsh bölgedeki çatışmalara rağmen hava yolunun Irak üstünden uçmaya devam etmesini tavsiye etti. Birkaç gün önce Qantas, Irak hava sahasını kullanmayacağını duyurmuştu. Diğer hava yolları da bu kararı takip etti. Bu olay Malaysia Airlines'ın 17 sefer sayılı uçuşunun Ukrayna üstünde düşürülmesi ve 2014 İsrail-Gazze çatışması sırasında Ben Gurion Uluslararası Havalimanı'na seferlerin geçici olarak durulması üstüne gündeme gelmişti.[56]
Alt şirketler ve hissedarlıklar
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways'in tamamen sahibi olduğu BA CityFlyer Londra Şehir Havalimanı'ndaki merkezinden Avrupa'daki 23 noktaya seferler düzenler. Bu seferleri 17 Embraer E-170/E-190 ve kiraladığı 2 Saab 2000 ile gerçekleştirir.[57] Hava yolu finans pazarlarına hizmet vermeye odaklanır ancak İbiza, Palma ve Venedik seferleri ile turizm pazarına da girdi.[58]
Mart 2015'te Qatar Airways, British Airways ve Iberia'nın üst şirketi International Airlines Group'un %10 hissesini 1,2 milyar euro karşılığında satın aldı.[59]
BEA Helicopters'ın adı 1974'te British Airways Helicopters olarak değiştirildi ve 1986'da satılana kadar açık deniz petrol kulelerine hizmet verdi.[60] Diğer alt şirketler arasında 1997 ile 2003 arasında Alman hava yolu Deutsche BA ve 1997 ile 2001 arasında Fransız hava yolu Air Liberté vardı.[61][62] British Airways, High Wycombe'daki Wycombe Air Park'ta merkezli British Airways flying club 2007'de Surinder Arora'ya satılana kadar sahibiydi.[63]
Günye Afrikalı Comair ve Danimarkalı Sun Air of Scandinavia, 1996'dan beri British Airways'in imtiyaz haklarına sahiptir.[64][65] British Airways Mart 2007'de BA Connect'in satışından Birleşik Krallık yerel hava yolu şirketi Flybe'nin %15 hissesini almıştır.[66] Hisselerini 2014'te sattı. BA ayrıca InterCapital and Regional Rail şirketinin %10 hissesine sahiptir.
Avrupa ve Birleşik Devletler arasında Mart 2008'de Open Skies anlaşmasının imzalanmasıyla British Airways OpenSkies adında yeni bir alt şirket kurdu (önceden "Project Lauren" olarak biliniyordu).[67] Hava yolu operasyonlarına Haziran 2008'de başladı ve ilk seferini Paris Orly ile Newark arasında yapmıştır. Ancak aynı rotadaki uçuşlara Level hava yolunun geçmesiyle operasyonlarını 2 Eylül 2018'de durdurdu.[68]
British Airways Limited 2012'de Londra Şehir Havalimanı ile New York JFK Havalimanı arasındaki lüks seferleri devralması için kuruldu. BA bu seferlere Eylül 2009'da yatağa dönüşebilen 32 koltuğu olan ve sadece business class bulunan iki Airbus A318 ile başlamıştı.[69][70] Bu uçuşlar daha önce Concorde için ayrılmış sefer sayıları ile yapılıyordu: BA001 – BA004.[71][72] Uçuşlar 2015'te British Airways'e devreldildi.
British Airways, British Airways World Cargo markası ile kargo hizmetleri vermektedir. Bu marka 2012'den beri IAG Cargo'nun bir parçasıdır ve toplam yük ağırlığı-uçulan mesafe açısından dünyanın en büyük on ikinci kargo hava yoludur.[73] BA World Cargo ana BA filosunu kullanır. Mart 2014'ün sonuna kadar Global Supply Systems'ten wet lease anlaşmasıyla alınmış üç Boeing 747-8 yük uçağı da işletiyordu.
İş göstergeleri
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways Plc Group ile ilgili önemli göstergeler aşağıda verilmiştir.
Iberia ile birleşme sonucunda muhasebe referans tarihi 31 Mart'tan 31 Aralık'a alınmıştır; buna göre 2010 kadar yıl sonu 31 Mart, 2010'daki dokuz ay için yıl sonu 31 Aralık, sonraki yıllarda ise yıl sonu 31 Aralık olarak kabul edilir.
2008 Mar |
2009 Mar |
2010 Mar |
2010 | 2011 | 2012 | 2013 | 2014 | 2015 | 2016 | 2017 | |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ciro (£m) | 8.758 | 8.992 | 7.994 | 6.683 | 9.987 | 10.827 | 11.421 | 11.719 | 11.333 | 11.443 | 12.226 |
Kar (Vergi düşünce kar/zarar) (£m) | 694 | −358 | −425 | 170 | 672 | 84 | 281 | 702 | 975* | 1.345 | 1.447 |
Çalışan sayısı (ortalama TSE) | 41.745 | 41.473 | 37.595 | 35.778 | 36.164 | 38.761 | 38.592 | 39.710 | 39.309 | 39.024 | 38.347 |
Yolcu sayısı (m) | 34,6 | 33,1 | 31,8 | 24,1 | 34,2 | 37,6 | 39,9 | 41,5 | 43,3 | 44,5 | 45,2 |
Yolcu doluluk oranı (%) | 79,1 | 77,0 | 78,5 | 78,5 | 78,2 | 79,9 | 81,3 | 81,0 | 81,5 | 81,2 | 81,8 |
Yıl sonunda uçak sayısı | 245 | 245 | 238 | 240 | 245 | 273 | 278 | 279 | 284 | 293 | 293 |
Notlar/kaynaklar | [74] | [75] | only 9 months |
[76] | [77] | [78] | *After deconsolidation of AGL[79] |
2020'de COVID-19 pandemisi kaynaklı krizden dolayı British Airways bünyesindeki 42.000 çalışandan 12.000'inin işine son vermek zorunda kaldı. IAG'nin tahminine göre hava yolculuğu endüstrisinin eski performans ve kârlılık seviyesine ulaşması yıllar sürebilir.[80]
Endüstri ilişkileri
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways çalışanlarını temsil eden bir dizi sendika vardır. Pilotları British Air Line Pilots' Association (Britanya Hava Yolları Pilotları Birliği), kabin görevlilerini British Airlines Stewards and Stewardesses Association (Britanya Hava Yolları Hostlar ve Hostesler Birliği) temsil ederken Unite the Union ve GMB Union diğer çalışanları temsil eder. Bob Ayling yönetiminin 1997'de British Airways'in yeniden kar edebilmesi için planladığı 1 milyar İngiliz sterlini tasarruf planı boykot edilmişti; bu British Airways kabin görevlilerinin 2009'da kadar düzenlediği tek boykottu ancak çalışanların moralinin olaydan beri dengesiz olduğu bildirilmektedir.[81] Yönetim, çalışanlar ve sendikalar arasındaki etkileşimi arttırabilmek için genellikle binlerce kişinin katıldığı konferanslar ve çalışma atölyeleri düzenlenir.[82]
2005'te Gate Gourmet şirketi 670 sözleşmeli çalışanının sözleşmesini yenilemeyip yerlerine şirketten çalışan atamaya karar verince sendika üyeleri sendika desteği olmadan greve gitti; grev sonucunda British Airways 30 milyon İngiliz sterlini kaybetti ve grevden yaklaşık 100.000 yolcu etkilendi.[83] Ekim 2006'da British Airways, bir Hristiyan çalışanının dini bir sembol olan haçlı kolye takmasına izin vermeyince hakkında dava açıldı.[84] BA'nın böyle dini sembolleri yasaklaması üstüne tartışmalara eski İçişleri Bakanı John Reid ve eski Dışişleri Bakanı Jack Straw gibi Britanyalı siyasetçiler de katılmıştı.[85]
BA ve Unite arasındaki ilişkiler hep çalkantılı olmuştur. 2007'de kabin ekipleri BA yönetiminin uygulamayı düşündüğü maaş değişikliklerine karşı greve gitme tehdidinde bulundu. Grev son anda iptal edildi, British Airways 80 milyon İngiliz sterlini kaybetti.[81] Aralık 2009'da Noel'de greve gidilmesi hakkındaki bir seçime yüksek katılım oldu[81] ancak seçim mahkemece yasa dışı olarak kabul edilince grev engellendi. Mart ayındaki grevi önlemek için pazarlıklar başarısız oldu, BA greve katılanların haklarını geri çekti.[86] The Guardian gazetesinin iddiasına göre BA sendikaları zayıflatmak için başka şirketlerden danışmanlık almıştı: haber sonradan kaldırıldı.[87] Mayıs 2010'de greve gidileceği duyuruldu. British Airways grevi engellemek için mahkemeye gitti. Sosyalist İşçi Partisi üyeleri BA yönetimi ve Unite sendikası arasındaki pazarlıkları bozdu.[88] Pazarlıklar Unite eş başkanı Derek Simpson'un gizli anlaşmaları Twitter'dan yayınladığının ortaya çıkmasıyla da kesildi.[89] Grev seçeneği 2017'de tekrar gündeme geldi. Bu defa British Airways'in karma filosunda çalışan kabin görevlileri greve gidecekti. Bu görevliler, 2010'dan önce işe girmiş önceki kabin görevlilerine göre daha düşük maaş alıyordu ve hakları daha azdı. Kasım 2016'da karma filo ekipleri arasında seçim yapıldı[90] ve çoğunluk grev lehinde oy kullandı.[91] Unite, karma filo çalışanlarının "fakirlik sınırında" maaş aldığını söyledi. Çoğu karma filo çalışanı iki uçuş arasında arabasında uyuyordu çünkü eve gidecek benzin parası yoktu veya hastayken çalışmaya devam ediyordu çünkü hasta olduğunu bildirip vardiya maaşından olmayı mali olarak kaldırabilecek durumda değildi. Unite, BA'yı yol harcırahı ve ikramiyeleri kaldırmasının yanı sıra diğer hava yollarında wet-leasing ile uçak kiralamak ve kabin görevlilerine greve gitmemeleri için mali teşvikler sunması gibi grev önleyici hareketlerini eleştirdi.[92][93] Grevin 2016 Noel'ine denk gelen ilk günleri maaş pazarlıklarından dolayı iptal edildi.[94] Karma filo grevi Ocak 2017'de ücret teklifinin reddedilmesi üstüne başladı.[95] Grev 2017 boyunca bazı kesintilerle sürdü. Böylece havacılık tarihinin en uzun süreli grevlerinden biri gerçekleşti.[96][97][98][99] 31 Ekim 2017'de 85 günlük kesintili grevden sonra karma filo, BA'nın anlaşmazlığı bitiren yeni maaş teklifini kabul etti.[89]
Uçuş noktaları
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airwats sekizi iç hat ve 26'sı Birleşik Devletler'de olmak üzere 160'tan fazla noktaya hizmet vermektedir.[100]
İttifaklar
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways üyesi olduğu Oneworld hava yolu ittifakının kurucularındandır.
Ortak uçuş anlaşmaları
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways'in aşağıdaki hava yolu şirketleri ile ortak uçuş anlaşmaları vardır:[101]
- Aer Lingus
- airBaltic
- Alaska Airlines
- American Airlines
- Bangkok Airways
- Cathay Pacific
- China Eastern Airlines
- China Southern Airlines[102]
- Finnair
- Iberia
- Japan Airlines
- LATAM Brasil
- LATAM Chile
- Loganair[103][104]
- Malaysia Airlines[105]
- Qantas
- Qatar Airways
- Royal Jordanian
- S7 Airlines[106]
- TAAG Angola Airlines
- Vueling
Filo
[değiştir | kaynağı değiştir]BOAC'nin Boeing 707 ve ilk Boeing 747 varyantları dışında British Airways 1974'te kurulduğunda Birleşik Krallık'ta üretilmiş uçaklardan oluşan bir filo devraldı. Hava yolu filosuna 1980'lerde Boeing 737 ve Boeing 757, ardından 1990'larda Boeing 747-400, Boeing 767 ve Boeing 777 tipi uçaklar ekledi. British Airways, filosundaki 57 uçakla en büyük Boeing 747-400 kullanıcısıdır.[15][17] 787 modelinin çıkmasından önce Boeing British Airways için müşteri kodu olarak 36 sayısını kullanıyordu. Örneğin Boeing'in British Airways için ürettiği 737-436.[107]
British Airways Engineering
[değiştir | kaynağı değiştir]Hava yolu şirketinin filosunun bakımları için mühendislik bölümü vardır. Buna dünya çapında 70 havalimanındaki bakım hatları da dahildir.[108] Heathrow ve Gatwick havalimanlarındaki hangarların yanı sıra Glasgow ve Cardiff Havalimanları'nda da büyük bakım merkezleri vardır.
Pazarlama
[değiştir | kaynağı değiştir]Marka
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways reklamlarında sıkça kullanılan müzik Léo Delibes'in The Flower Duet parçasıdır.[109] Bu şarkı ve "The World's Favourite Airline" (Dünya'nın En Sevilen Hava Yolu) sloganı 1989'da ikonik "Yüz" reklamı ile kullanılmaya başlandı.[110] 2001 yılında Lufthansa, British Airways'i yolcu sayısı açısından geçince slogan değiştirildi.[111] "Flower Duet" ise hala hava yolu tarafından kullanılmaktadır. Bu melodinin en güncel versiyonu 2007'de "Upgrade to British Airways" (Tercihinizi British Airways'e Yükseltin) sloganı ile kullanılmaya başlandı.[112] Şirketin kullandığı diğer sloganlar arasında "The World's Best Airline" (Dünya'nın En İyi Hava Yolu), "We'll Take More Care of You" (Size Daha İyi Bakarız) ve "Fly the Flag" (Bayrakla Uç) vardır.[113]
British Airways 23 yıl boyunca en ünlü reklamlarının çoğunu ve çok etkili "Face" kampanyasını yapan Saatchi & Saatchi ajansıyla çalışmaktaydı. Saatchi & Saatchi daha sonra "Face" reklamının bir benzerini British Airways'in rakibi Silverjet için hazırlayınca British Airways bu ajansla çalışmalarını sonlandırdı.[114] 2007'den beri BA, reklamları için Bartle Bogle Hegarty ajansıyla çalışmaktadır.[115]
British Airways ba.com alan adını 2002'de önceki sahibi Bell Atlantic'ten satın aldı.[116] "BA" British Airways'in IATA Hava Yolu kodu kısaltmasıdır.
British Airways Wimbledon Tenis Turnuvasının resmi hava yoludur ve 2012 Yaz Olimpiyatları ve Paralimpik Oyunları'nın resmi hava yolu ve birinci sınıf ortağıdır.[117][118] British Airways aynı zamanda İngiltere'nin 2018 Futbol Dünya Kupası adaylığında resmi hava yolu ortağı oldu.[119]
1973'te kurulan High Life dergisi hava yolunun resmi uçak içi dergisidir.[120]
Güvenlik videosu
[değiştir | kaynağı değiştir]Hava yolu yaklaşık 2005'ten 2017'ye kadar çizgi film güvenlik videosu kullandı.[121] 1 Eylül 2017'de hava yolunun geçtiği Chabuddy G'nin hazırladığı yeni Comic Relief canlı performans güvenlik videosunda Britanyalı ünlüler Gillian Anderson,[122] Rowan Atkinson,[123] Jim Broadbent, Rob Brydon, Warwick Davis, Chiwetel Ejiofor, Ian McKellen, Thandie Newton ve Gordon Ramsay rol aldı.[122] Chabuddy G'nin yönetiği bir "devam" videosu 2018'de çıktı ve bu defa Michael Caine, Olivia Colman, Jourdan Dunn, Naomie Harris, Joanna Lumley ve David Walliams rol aldı.[124] İki video da Comic Relief'in yardım programının bir parçasıdır.[125]
Renkler, logolar ve kuyruklar
[değiştir | kaynağı değiştir]BOAC, BEA, Cambrian ve Northeast şirketlerinin birleşmesi sonucu British Airways'e geçen uçakların üstüne geçici olarak "British airways" yazıldı ama uçaklar önceki hava yolunun renklerini korudular. 1974'te British Airways uçaklarına Negus & Negus tarafından tasarlanmış yeni beyaz, mavi ve kırmızı renk şeması uygulanmaya başlandı. Uçakların kuyruklarına Union Jack'ten esinlenilmiş görsel eklendi. 1984'te yeni Landor Associates'ın tasarımı ile hava yoluna yeni bir görüntü katıldı ve özelleştirmeye hazırlanıldı.[126] Yüzüncü yıl kutlamaları için bir Airbus A319 BEA, üç Boeing 747-400 eski tasarımda (biri BOAC, biri Negus & Negus ve biri Landor Associates tasarımı) boyandı.
1997'de tartışmalı Project Utopia renklerine geçildi; tüm uçakların gövdesi aynı renklerde olacaktı ancak her uçakta farklı kuyruk tasarımı kullanılacaktı.[127] Pek çok kişi bu tasarıma karşı çıktı; eski Başbakan Margaret Thatcher bir etkinlikte 747 modelinin üstünü peçete ile kapatarak rahatsızlığını gösterdi.[128] BA'nın geleneksel rakibi Virgin Atlantic uçaklarındaki wingletlere Birleşik Krallık bayrağı boyayıp "Britanya'nın ulusal bayrak taşıyıcısı" sloganını kullanarak basının olumsuz tepkisinden faydalandı.[129]
1999'da British Airways CEO'su Bob Ayling bütün BA uçaklarının kuyruğunda özünde sadece Concorde'da kullanılması için tasarlanmış Britanya bayrağından esinlenilmiş Chatham Dockyard Union Flag tasarımının kullanılacağını duyurdu.[130] Dört eski tasarım uçak haricinde tüm uçaklarda bu tasarım kullanılmaktadır.
Sadık müşteri programı
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways'in sınıflı sadık müşteri programı Executive Club üyelerine özel bekleme salonları ve "hızlı" sıra olanakları sunar.[131] Aynı zamanda büyük kurumsal müşterileri için "Premier" programı da vardır. British Airways havalimanlarında üst sınıf yolcuları için özel yolcu salonları işletir ve belirli sınıflardaki Executive Club üyeleri de bu salonlardan yararlanabilir.[132] Birinci sınıf yolcular ve Gold Executive Club üyeleri First Class Yolcu Salonu'ndan faydalanabilir. Business sınıfı yolcular (BA jargonunda Club World veya Club Europe) ve Silver Executive Club üyeleri Business yolcu salonunu kullanabilir.[133] BA'nın özel yolcu salonu işletmediği havalimanlarında üst sınıf yolcular ve Executive Club üyeleri için British Airways başka şirketlerden özel yolcu salonu hizmeti satın alır.[134] 2011'de Iberia ile birleşmeden dolayı British Airways hava yolu şirketleri arasındaki uyumun sağlanabilmesi için Executive Club programında değişiklik yapacağını duyurdu.
Sınıflar ve hizmetler
[değiştir | kaynağı değiştir]Kısa mesafe
[değiştir | kaynağı değiştir]Ekonomi sınıfı
[değiştir | kaynağı değiştir]Euro Traveller, İngiltere içindeki iç hat uçuşları da dahil olmak üzere Avrupa içindeki tüm kısa mesafeli uçuşlarda British Airways'in ekonomi sınıfı kabin tipidir.[135] Heathrow ve Gatwick çıkışlı uçuşlarda, Airbus A320 serisi uçaklar kullanılmaktadır. Standart koltuk aralığı, uçak tipine ve koltuğun konumuna bağlı olarak 74 ile 86 santimetre arasında değişir.
Heathrow ve Gatwick kalkışlı tüm uçuşlarda, Marks and Spencer tarafından tedarik edilen çeşitli yiyeceklerin alınabildiği uçak içi alışveriş sistemi vardır.[136] Alışveriş işlemleri yalnızca kredi ve banka kartları veya Avios puanları kullanılarak yapılabilir.[137] British Airways filosundaki uçaklarda Wi-Fi hizmeti vermeye başladı ve 2020'ye kadar uçakların %90'ına Wi-Fi hizmetinin eklenmesi bekleniyor.[138]
BA Cityflyer tarafından işletilen tarifeli seferlerde uçak içi ikram ücretsizdir. Bu servisin ileride paralı hale getirilmesi düşünülüyor.
Business class
[değiştir | kaynağı değiştir]Club Europe, tüm kısa mesafeli uçuşlardaki kısa mesafe Business classtır. Bu sınıftaki yolcular, çoğu havalimanındaki özel yolcu salonlarına girebilir.[139][140] Club Europe, dar gövdeli uçaklarda orta koltuğun kullanılmadığı 2–2 konfigürasyonunda koltuklar sağlar. Yenilenmiş uçaklarda ise orta koltuğun altından katlanır bir masa çıkar.[15][141] Uzun mesafeli uçuşlarda yastık ve battaniye verilir.
Bazı Airbus A320 tipi uçakların kullanıldığı bazı uzun mesafeli uçuşlarda uçak içi eğlence sunulur.[142] Bu sistemin mevcut olduğu seferlerde tüm müşterilere ücretsiz kulaklık sağlanmaktadır.
Orta ve uzun mesafe
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci sınıf
[değiştir | kaynağı değiştir]Birinci British Airways'in Airbus A380'lerinde, Boeing 747-400'lerinde, Boeing 777-300ER'lerinde, Boeing 787-9'ların tamamında ve Boeing 777-200'lerinin bazılarında sunulmaktadır. Bu uçakların çoğunda on dört (787-9'da sekiz) özel kabin tipi koltuk vardır ve her birindeki koltuk 6 ft 6 in (1,98 m) uzunluğunda yatağa dönüşebilir, kabinlerde 15 inç (38 cm) büyüklüğünde uçak için eğlence sistemi ekranı ve koltuk içi güç ünitesi bulunur.[143][144] Bazı havalimanlarında özel British Airways 'Galleries First' yolcu salonları bulunur. Heathrow Terminal 5 ve New York JFK havalimanlarındaki özel 'Concorde Room' yolcu salonları, garson servisi ve daha özel bir alan ile uçuş öncesi yemek yeme imkanı sunmaktadır. Bu olanakların olmadığı yerlerde Business yolcu salonları kullanılır. Ayrıca seçili birinci sınıf uçuşlarda 2D, 3D ve 360 derecelik içeriğe sahip VR eğlence sistemi test edilmektedir.[145]
Club World
[değiştir | kaynağı değiştir]Club World, orta ve uzun mesafeli Business class kabin tipidir. Tüm Boeing 777, Boeing 787, Boeing 747–400, Airbus A318, Airbus A380 ve bazı Airbus A321 uçaklarında vardır.[146][147] Bu yolcu sınıfında tamamen yatarak düz yatağa dönüşebilen koltuklar bulunmaktadır. 2006 yılında, British Airways, daha büyük koltuklara sahip Next Generation New club World sınıfını kurdu.[15] Geniş koridorlu uçaklardaki Club World kabinlerinin tümü birbirlerine benzer şekilde tasarlanmıştır; koridor koltukları uçuş yönüne bakarken orta ve cam kenarı koltuklar uçuş yönünün tersine bakar (British Airways, ters business-class koltuklara sahip beş şirketten biridir; diğerleri American Airlines, Etihad Airways, United Airlines ve Qatar Airways). Mart 2019'da BA, Airbus A350'de kapısı olan bir süit içeren yeni business class koltuklarını tanıttı.[148]
World Traveller Plus
[değiştir | kaynağı değiştir]World Traveler Plus, tüm Airbus A380, Boeing 747, Boeing 777 ve Boeing 787 uçaklarında bulunan premium ekonomi sınıfı kabindir.[135] Bu kabin, daha geniş koltuklar, genişletilmiş diz mesafesi, daha büyük eğlence sistemi ekranı (çoğu uçakta), ayak desteği ve elektrik prizleri gibi olanaklarla donatılmıştır.[149] İyileştirilmiş ana yemeğinin yanı sıra ücretsiz 'World Traveler' bar hizmeti sunulmaktadır.
World Traveller
[değiştir | kaynağı değiştir]World Traveler, orta mesafeli ve uzun mesafeli ekonomi sınıfı kabindir. Koltuk arkası eğlence sistemi, ücretsiz yiyecek ve içecek, yastık ve battaniye hizmeti sunulmaktadır.[135][150][151] Kişisel TV ekranları tüm Airbus A321, Airbus A380, Boeing 747, Boeing 777 ve Boeing 787'lerde mevcuttur.[152] Airbus A380, Boeing 787, Boeing 777-300ER ve yenilenmiş Boeing 777-200 uçaklarında her koltuk sırasında AC güç üniteleri ve USB bağlantı noktaları bulunmaktadır. Çıkışlara hem İngiliz hem de Amerikan tipi fişler takılabilir.
Kazalar ve önemli olaylar
[değiştir | kaynağı değiştir]British Airways güvenliğe verdiği önemle tanınmaktadır ve Business Insider ve AirlineRatings.com tarafından düzenli olarak en güvenli 20 hava yolu şirketi arasında gösterilmektedir.[153][154]
Kurulduğu 1974'ten beri British Airways uçağın gövdesinin parçalandığı üç kazaya (British Airways 149 sefer sayılı uçuş uçakta kimse yokken Körfez Savaşı sırasında askerî harekât sırasında Kuveyt Uluslararası Havalimanı'nda parçalandı) ve iki kaçırılma girişimine karıştırmıştır. Bugüne kadar can kaybının yaşandığı tek kaza 1976 yılında British Airways 476 sefer sayılı uçuşun karıştığı havada çarpışma olayıdır ve olayın hava trafik kontrolün hatasından kaynaklandığı tespit edilmiştir.
- 22 Kasım 1974'te, British Airways 870 sefer sayılı uçuşu Dubai Uluslararası Havalimanı'ndan Londra-Heathrow'a gitmek için kalktıktan kısa bir süre sonra kaçırıldı. Vickers VC10 tipi uçak, Tunus'a uçmadan önce yakıt ikmali için Trablus'a indi. Kaptan Jim Futcher, korsanların gemide olduğunu bilmesine rağmen uçağı uçurmak için geri döndü. 43 yaşındaki rehine Alman bankacı Werner Gustav Kehl sırtından vuruldu. Korsanlar 84 saat sonra teslim oldu. Futcher, uçak kaçırma sırasındaki eylemlerinden dolayı Kraliçe Cesaret Madalyası, Hava Pilotları ve Hava Yolcuları Derneği Kurucu Madalyası, İngiliz Hava Yolu Pilotları Derneği Altın Madalyası ve British Airways'den bir Takdir Sertifikası ile ödüllendirildi.[155][156][157][158]
- 10 Eylül 1976'da, British Airways'in 476 sefer sayılı uçuşunda kullanılan bir Trident 3B, Londra-Heathrow'dan İstanbul'a hareket etti. Zagreb yakınlarında, havada bir Inex Adria DC9-31 ile çarpıştı.[159] BA uçağındaki 54 yolcu ve 9 mürettebat öldü. Bu, şirketin 1974'te kurulmasından bu yana bir British Airways uçağında meydana gelen tek ölümlü kazadır.
- 24 Haziran 1982'de, Boeing 747-200 G-BDXH tescil numaralı British Airways 9 sefer sayılı uçuş, Galunggung Dağı'nın patlamasından kaynaklanan bir volkanik kül ve toz bulutu içinden uçtu. Kül ve toz, dört motorun arızalanması da dahil olmak üzere uçağa büyük zarar verdi.[160] Mürettebat uçağı toz bulutundan dışarı çıkarmayı ve dört motorunu da yeniden çalıştırmayı başardı, ancak daha sonra birinin yeniden kapatılması gerekti. Volkanik kül, kokpit penceresini o kadar çok çizdi ki pilotların uçaktan dışarıyı görmesi neredeyse mümkün değildi. Ancak uçak, Cakarta'nın hemen dışındaki Halim Perdanakusuma Uluslararası Havalimanı'na başarılı bir acil iniş yaptı. Olay sırasında ölen veya yaralanan olmadı.[161]
- 10 Haziran 1990'da, Birmingham ve Málaga arasındaki British Airways 5390 sefer sayılı uçuşu gerçekleştiren BAC 1-11'in ön camı önceki gün yanlış cıvataların takılması nedeniyle patladı. Kaptan, kısmen uçağın dışına çekildikten sonra ciddi şekilde yaralandı, ancak yardımcı pilot uçağı Southampton Havalimanı'na güvenli bir şekilde indirdi.[162]
- 2 Ağustos 1990'da British Airways 149 sefer sayılı uçuş, Irak'ın Kuveyt'i işgalinden dört saat sonra Kuveyt Uluslararası Havalimanı'na indi. G-AWND tescil numaralı Boeing 747-100 uçak imha edildi ve tüm yolcular ve mürettebat rehin alındı. İniş takımlarından ikisi kurtarıldı. Bu parçalar Londra'daki BA Genel Merkezi, Waterside'da sergilenmektedir.[163][164]
- 29 Aralık 2000'de British Airways 2069 sefer sayılı uçuşta Londra'dan Nairobi'ye sefer düzenlenirken akli dengesi bozuk bir yolcu kokpite girip kontrolleri ele geçirdi. Pilotlar kabine zorla giren yolcuyu çıkarmak için uğraşırken Boeing 747-400 iki kez stol durumuna girdi ve 94 dereceye kadar yattı. Uçağın kısa süreliğine 30.000 feet hızla alçalmasına neden olan şiddetli manevralardan dolayı uçaktaki birkaç kişi yaralandı. Akli dengesi bozuk yolcu nihayet birkaç yolcunun yardımıyla zaptedildi ve yardımcı pilot uçağın kontrolünü geri aldı. Uçak Nairobi'ye güvenli bir şekilde indi.
- 17 Ocak 2008'de, G-YMMM tescil numaralı Boeing 777-200ER British Airways 38 sefer sayılı uçuşu için Pekin'den Londra'ya geliyorken Heathrow Havalimanı'nın 27L pistine yaklaşık 1.000 fit (300 m) kala çarparak indi ve pistin öncesindeki yolda kaydı. Uçağın iniş takımları, kanat kökleri ve motorları zarar gördü. Bu Boeing 777'nin ilk gövde kaybına yaşanan kazası oldu. Kaza sonucunda ölen olmadı ancak biri ağır,12 'si hafif olmak üzere 13 kişi yaralandı. Kaza yakıt sistemindeki buzlanma kaynaklıydı. Bu buzlanmadan dolayı motorlarda güç kaybı yaşanmıştı.
- 24 Mayıs 2013 tarihinde, G-EUOE tescil numaralı Airbus A319-131 British Airways 762 sefer sayılı uçuşunu gerçekleştirirken kalkıştan kısa bir süre sonra fan kaputu kapıları her iki motordan ayrılınca Heathrow Havalimanı'na geri döndü. Yaklaşma sırasında sağ motorda çıkan yangın motor kapatıldıktan sonra da devam etti. Uçaktaki 80 kişi olaydan yara almadan kurtuldu. Ön kaza raporu, kaportaların gece bakımının ardından kilitlenmediğini ortaya çıkardı. Kapıların ayrılması gövde hasarına neden oldu. Sağ taraftaki motor yangını ise yırtılmış bir yakıt borusundan kaynaklanmıştı.
- 22 Aralık 2013 tarihinde, G-BNLL tescil numaralı Boeing 747–436 British Airways 34 sefer sayılı uçuşunu gerçekleştirirken taksi yolunda bir dönüşü kaçırdıktan sonra Johannesburg'daki O. R. Tambo Uluslararası Havalimanı'nda bir binaya çarptı. Uçağın sağ kanadı ağır hasar gördü, ancak mürettebat veya 189 yolcu arasında yaralanma olmadı. Kanat binaya çarptığında dört yer personeli yaralandı.[165] Uçak, Şubat 2014'te resmi olarak hizmetten çekildi.[166]
- 8 Eylül 2015 tarihinde, G-VIIO tescil numaralı Boeing 777-236ER British Airways 2276 sefer sayılı uçuşunu gerçekleştirirken motordan parça kopması sonucunda Las Vegas McCarran Uluslararası Havalimanı'ndan kalkışını durdurdu.[167] Hasar uçağın sol (1 numaralı) General Electric GE90 motorunda meydana gelmişti ve ciddi bir yangına neden olmuştu. Uçak, ana pistteyken tahliye edildi. 157 yolcu ve 13 mürettebat üyesinin tamamı kurtuldu, en az 14 kişi hafif yaralandı.[168][169][170]
- Bilgisayar korsanları, 21 Ağustos 2018 ile 5 Eylül 2018 tarihleri arasında hava yolunun web sitesinde "karmaşık, kötü niyetli bir saldırı" gerçekleştirdi. Bu saldırıdan yaklaşık 380.000 işlem etkilendi.[171][172] Şirket daha sonra Temmuz 2019'da Bilgi Komisyonu Ofisi (ICO) tarafından 183 milyon İngiliz sterlini (cirosunun% 1,5'i) para cezasına çarptırıldı ve bu, o zamana kadar ICO tarafından verilen en yüksek para cezası oldu.[173][174]
Kaynakça
[değiştir | kaynağı değiştir]- ^ Davies, Rob (12 Ekim 2020). "BA chief Alex Cruz steps down as airline reels from pandemic". ft.com. 14 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2020.
- ^ a b "Annual Report and Accounts 2018" (PDF). iairgroup.com. International Airlines Group. 2 Eylül 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi (PDF). Erişim tarihi: 9 Eylül 2019.
- ^ Dron, Alan (6 Ocak 2017). "British Airways aims to mitigate strike effect". Air Transport World. 12 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2020.
- ^ "Get to know the flag carriers of the European countries". AirMundo. 9 Nisan 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Nisan 2018.
- ^ Reed, Dan. "New York-London Is The World's First Billion-Dollar Airline Route". Forbes (İngilizce). 9 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2019.
- ^ Airways, British. "BRITISH AIRWAYS' CENTENARY LAUNCHES WITH A LOVE LETTER TO BRITAIN FEATURING THE BEST OF BRITISH TALENT". mediacentre.britishairways.com (İngilizce). 8 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Mayıs 2019.
- ^ Robin Higham, Speedbird: The Complete History of BOAC (London: IB Tauris, 2013) p.117
- ^ Airliner World (Cambrian Airways – The Welsh Dragon: New routes and turboprops), Key Publishing, Stamford, UK, Eylül 2012, p. 71
- ^ a b "Explore our past: 1970–1979". British Airways. 18 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2013.
- ^ "UK abandons long-haul competition". Flight International. 7 Ağustos 1975. s. 173. 15 March 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 June 2010.
- ^ "Concorde starts regular service". Eugene Register-Guard. 26 Ocak 1976. 14 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010.
- ^ a b "Explore Our Past:2000 – present". British Airways. 24 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Haziran 2010.
- ^ Thackray, Rachelle (12 Şubat 1998). "A-Z of Employers". The Independent. 2 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010.
- ^ Marshall, Tyler (24 Ekim 1992). "After much fanfare, the sale of British Airways set to begin". The Independent. Londra. 25 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2017.
- ^ a b c d e "Explore our past: 1980–1989". British Airways. 19 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2010.
- ^ a b "BA dirty tricks against Virgin cost £3m". BBC: On This Day. 11 Ocak 1993. 7 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2006.
- ^ a b c "Explore our past: 1990–1999". British Airways. 17 Nisan 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2010.
- ^ "International Business; British Airways Ousts Chief After Four Tumultuous Years". The New York Times. 11 Mart 2000. 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2009.
- ^ Sorkin, Andrew (29 Ağustos 1999). "Market Insight: Seeing Fool's Gold in Airlines' Cheap Seats". The New York Times. 5 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010.
- ^ "Airlines aim for merger". BBC News. 13 Temmuz 2000. 16 Şubat 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013.
- ^ "Airlines end merger plans". BBC News. 21 Eylül 2000. 7 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013.
- ^ "BA sells Go for £100m". BBC News. 14 Haziran 2001. 12 Temmuz 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2013.
- ^ "BA to sell off 18% Qantas stake". BBC News. 8 Eylül 2004. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Temmuz 2013.
- ^ Lavery, Brian (9 Mart 2005). "International Business; Former Chief of Aer Lingus To Get British Air's Top Post". The New York Times. 28 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010.
- ^ Jemima Bokaie (9 Ocak 2008). "BA brands new airline 'Open Skies'". Brand Republic. 9 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2010.
- ^ a b Brothers, Caroline (30 Temmuz 2008). "British Airways in Merger Talks". The New York Times. 31 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2008.
- ^ a b "British Airways and Iberia sign merger agreement". BBC News. 8 April 2010. 19 October 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 October 2011.
- ^ Kamal Ahmed (14 Şubat 2010). "British Airways given approval for tie up with American Airlines and Iberia". The Telegraph. 20 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.
- ^ a b "Airlines unveil 'new deal for transatlantic flyers'". The Independent. Londra. 8 Ekim 2010. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Ekim 2010.
- ^ "BA and Iberia agree merger deal". BBC News. 12 Kasım 2009. 26 Kasım 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ "British Airways trades for last time ahead of Iberia merger". The Guardian. Birleşik Krallık. 20 Ocak 2011. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Ocak 2011.
- ^ Wearden, Graeme (6 Eylül 2010). "British Airways most likely to buy LAN Airlines first – Paddy Power". The Guardian. Londra. 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Eylül 2010.
- ^ "Lufthansa and IAG reach agreement in principle on the sale of British Midland Ltd" (Basın açıklaması). Deutsche Lufthansa AG. 4 Kasım 2011. 7 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Aralık 2011.
- ^ Alistair Osborne; Amy Wilson (22 Aralık 2011). "British Airways owner IAG seals deal to buy BMI for £172.5m". The Telegraph. 28 Aralık 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Ocak 2012.
- ^ Douglas Fraser (30 Mart 2012). "Is British Airways giving up enough to buy BMI?". BBC News. 2 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2012.
- ^ David Kaminski-Morrow (13 Haziran 2012). "BA to operate A318 on new flight". Flightglobal. 30 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.
- ^ Claire Heald (18 Mayıs 2012). "Olympic torch: Flame arrives in UK for 2012 torch relay". BBC News. 16 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2013.
- ^ British Airways: Chaos continues at Heathrow. BBC News. https://www.bbc.com/news/uk-40074751 22 Şubat 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Accessed 28 Mayıs 2017.
- ^ Five questions for BA over IT crash. Wesson, Bill. BBC News. https://www.bbc.com/news/business-40075721 19 Haziran 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Accessed 28 Mayıs 2017.
- ^ British Airways IT chaos was caused by human error. BBC News. https://www.bbc.co.uk/news/business-40159202 20 Ağustos 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Accessed 5 Haziran 2017.
- ^ "BA and Air France to stop flights to Iran". BBC News (İngilizce). 23 Ağustos 2018. 23 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2018.
- ^ Reuters. "British Airways, Air France to Halt Flights to Iran as of Next Month". VOA (İngilizce). 23 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2018.
- ^ Kingsley-Jones, Max. "PICTURES: BOAC 747 retrojet marks British Airways centenary". Flight Global. 18 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Şubat 2019.
- ^ Neate, Rupert (28 Nisan 2020). "British Airways plans to make up to 12,000 staff redundant". The Guardian. 28 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2020.
- ^ "BA may not reopen at Gatwick once pandemic passes". BBC News (İngilizce). 30 Nisan 2020. 1 Mayıs 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mayıs 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 24 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2020.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 9 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2020.
- ^ Powley, Tanya (28 Temmuz 2020). "British Airways cabin crew union warns of strike over job cuts". Financial Times. 28 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Temmuz 2020.
- ^ "British Airways Traffic Statistics 2008". British Airways. 20 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Temmuz 2010.
- ^ "Passenger statistics for Aralık 2008". EasyJet. 29 Ocak 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Şubat 2008.
- ^ "About British Airways – Waterside". British Airways. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Şubat 2010.
- ^ "World Airline Directory: 26 March – 1 April 1997". Flight International. 26 Mart 1997. 19 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ekim 2010.
- ^ Willcock, John. "People and Business: Toy story is just a fable 21 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.." The Independent. Wednesday 7 Ekim 1998. Retrieved 27 Şubat 2010. "This is a lot more complimentary than the nickname for BA's old head office, Speedbird House, universally known as "Birdseed House". How cheap."
- ^ "Flights hit by BA sale to Flybe". BBC News. 5 Mart 2007. 21 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ Gow, David (21 Ocak 2004). "BA outbid for Heathrow slots". The Guardian. Birleşik Krallık. 27 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ "British Airways CEO insists flights over Iraq are safe". The UK News. 8 Ağustos 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ağustos 2014.
- ^ "BA CityFlyer to add one more Embraer 190 jet to its fleet". The-european.eu. 28 Mart 2012. 13 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Ekim 2012.http://www.embraer.com/en-US/ImprensaEventos/Press-releases/noticias/Pages/BA-CITYFLYER-ACRESCENTA-MAIS-UM-JATO-EMBRAER-190-A-SUA-FROTA.aspx 1 Nisan 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "About BA CityFlyer". Bacityflyerjobs.com. 2013. 28 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2013.
- ^ Jameson, Angela (9 Mart 2015). "British Airways a good pick for Qatar". The National. 12 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Mart 2015.
- ^ "SDR Helicopters Acquires British Airways Helicopters Privatised by British Airways PLC". Alacra Store. 23 Eylül 1986. 18 Nisan 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ Harrison, Michael (3 Haziran 2003). "BA pays £49m to offload loss making Deutsche BA". The Independent.
- ^ Nundy, Julian (29 April 1994). "British Airways, flying in the face of French pride". The Independent. 5 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ağustos 2017.
- ^ "History of BAFC". Airways Aero Associations. 11 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Eylül 2009.
- ^ "BA franchising forays into South Africa". Flight International. 19 Haziran 1996. 15 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ Kingsley-Jones, Max (15 Mayıs 1996). "BA's franchising goes offshore". Flightglobal. 15 March 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 October 2011.
- ^ "Completion of acquisition by Flybe of BA connect". Flybe. 5 Mart 2007. 25 Şubat 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2020.
- ^ "BA to launch 'open skies' airline". BBC News. 9 Ocak 2008. 11 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ iairgroup.com - LEVEL LAUNCHES FOUR ROUTES FROM PARIS ORLY WITH FARES FROM €99 17 Şubat 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. 28 Kasım 2017
- ^ Kaminski-Morrow, David. "Exclusive: British Airways A318 all-business cabin revealed". Flightglobal. 13 Ocak 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ "British Airways orders two Airbus A318s to launch London City-New York route". Forbes. 30 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Mayıs 2008.
- ^ "British Airways Picks A318 Over Boeing 717 For Narrowbody Purchase". aeroworldnet.com. 18 Haziran 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2009.http://www.pprune.org/cabin-crew-wannabes/print-264389-ba-cityflyer-3.html 19 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "BA All Business Flights to Include Westbound Fuel Stop in Shannon Airport, Republic of Ireland". Flightglobal. 15 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ "BA World Cargo Adds to Surcharge". Traffic World. 25 Ağustos 2005.
- ^ "BA Annual Report 2008" (PDF). British Airways Plc. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "BA Annual Report 2010" (PDF). British Airways Plc. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "BA Annual Report 2011". British Airways Plc. 31 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "BA Annual Report 2013". British Airways Plc. 31 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "BA Annual Report 2014". British Airways Plc. 31 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "BA Annual Report 2015". British Airways Plc. 5 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Nisan 2016.
- ^ "British Airways set to cut up to 12,000 jobs". BBC News (İngilizce). 28 Nisan 2020. 28 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Nisan 2020.
- ^ a b c Milmo, Dan (15 Aralık 2009). "BA strike: conflict that was always on airline's flight path". The Guardian. Londra. 8 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Temmuz 2010.
- ^ Bamber, G.J., Gittell, J.H., Kochan, T.A. & von Nordenflytch, A. (2009). "chapter 5". Up in the Air: How Airlines Can Improve Performance by Engaging their Employees. Cornell University Press, Ithaca. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "Gate Gourmet probes union claims". BBC News. 18 Ağustos 2005. 18 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ "Woman to sue BA in necklace row". BBC News. 15 Ekim 2006. 15 Kasım 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Ekim 2011.
- ^ Cockcroft, Lucy (19 January 2010). "BA 'wrong' to ban Christian from wearing cross because it 'plays into extremists' hands'". The Telegraph. 15 April 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 April 2018.
- ^ "BA Strikers to forfeit cheap travel perks". BBC News. 24 Mart 2010. 19 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ekim 2011.
- ^ "Apology to Frank Burchill". The Guardian. 2 Nisan 2010. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2010.
- ^ "Right to Work conference shows opposition to BA boss Willie Walsh". Socialist Worker. 22 Mayıs 2010. 27 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Haziran 2010.
- ^ a b "British Airways cabin crew land new pay deal to end strikes". Sky News. 31 Ekim 2017. 1 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Kasım 2017.
- ^ "British Airways cabin crew to vote for possible industrial action". The Guardian. 11 Kasım 2016. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 July 2017.
- ^ "British Airways crew vote for Heathrow strike". BBC News. 14 Aralık 2016. 6 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "British Airways strike: everything you need to know about 1 July cabin crew walkout". The Independent. 27 Haziran 2017. 15 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "British Airways cabin crew to stage new two-week strike". International Business Times. 19 Temmuz 2017. 19 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "British Airways cabin crews suspend strikes over Christmas". The Guardian. 22 Aralık 2016. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "British Airways strike: Cabin crew declare new 48-hour walkout after rejecting pay offer". The Independent. 3 Ocak 2017. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "BA cabin crew strike extended to August bank holiday". Sky News. 3 Ağustos 2017. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2017.
- ^ "British Airways crew to strike for further two weeks". STV News. 19 Temmuz 2017. 3 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "Cabin crew at British Airways to stage 14-day strike in pay dispute". Belfast Telegraph. 19 Temmuz 2017. 19 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ "BA crew set to strike for further two weeks in August". ITV News. 19 Temmuz 2017. 19 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Temmuz 2017.
- ^ Smith, Patrick (10 Temmuz 2009). "Ask the Pilot: Welcome to the Six Continent Club!". Salon. 14 Temmuz 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Ekim 2009.http://www.salon.com/2009/07/10/askthepilot326/ 19 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "Profile on British Airways". CAPA. Centre for Aviation. 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Kasım 2016.
- ^ Airways, British. "British Airways - BRITISH AIRWAYS SIGNS CODESHARE AGREEMENT WITH CHINA SOUTHERN AIRLINES". mediacentre.britishairways.com (İngilizce). 22 Aralık 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Aralık 2017.
- ^ "Rising number of flights spark fear that island airport will be overwhelmed with passengers". HeraldScotland (İngilizce). 17 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Ağustos 2017.
- ^ "Loganair Lands BA Tie-up". Airliner World (Ekim 2017): 5.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 27 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Ağustos 2020.
- ^ Liu, Jim (18 Nisan 2019). "British Airways expands S7 Airlines domestic Russia codeshare in S19". Routesonline. 18 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Nisan 2019.
- ^ "CAA Aircraft Register (Boeing aircraft registered to British Airways)". Civil Aviation Authority. 11 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "British Airways Engineering". Britishairways.com. 31 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Kasım 2011.
- ^ "Flower Duet (From Lakme) by Leo Delibes". Chris Worth Productions. 29 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2007.
- ^ "1989 British Airways Commercial". YouTube. 11 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 19 Ocak 2008.
- ^ "British Airways takes off". CNN. 22 Mayıs 2001. 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ "BA official website – "Upgrade to British Airways" homepage". British Airways. 11 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Eylül 2009.
- ^ "BA slogan out of favour". The Herald. 30 April 1999. 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 July 2017.
- ^ Sweney, Mark (5 Ekim 2007). "Saatchi ad gets revenge on BA". The Guardian. Birleşik Krallık. 1 Ocak 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ "Clients & Work". Bartle Bogle Hegarty. 11 Şubat 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Eylül 2007.
- ^ Calder, Simon (23 June 2005). "Online Travel: The Man Who Bought ba.com". The Independent. 19 October 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 October 2017.
- ^ "British Airways Reminds Visitors to Leave Air Horn, Chili Dog at Home During Wimbledon". Agency.com. 30 Ekim 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "British Airways – official airline partner of London 2012". British Airways. 29 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 22 Haziran 2010.
- ^ "BA part of 2018 World Cup History". 27 Nisan 2010. 7 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ "First Life". Cedarcom.co.uk. 8 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Temmuz 2014.
- ^ Buckley, Julia (19 Temmuz 2017). "Celebs line up for British Airways' new safety video in uncertain times for the airline". The Independent. 22 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
[...]replacing the current animated film, which has run for the past 12 years.
- ^ a b Loughrey, Clarisse. "Chabuddy G directs hilarious star-studded safety video for British Airways". The Independent. 26 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
- ^ Kiefaber, David (20 Temmuz 2017). "All Your Favorite Englishmen and Women Pop Up in British Airways' New Flight". Adweek. 23 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
- ^ Campbell, Felicity (1 Temmuz 2018). "British Airways' hilarious new safety video stars Sir Michael Caine and Joanna Lumley". The National. 3 Temmuz 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
- ^ Griner, David (5 Temmuz 2018). "Britain's Most Masterful Actors Endure Endless Annoyance for British Airways' New Safety Video". Adweek. 11 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Nisan 2020.
- ^ Moseley, Ray (12 Ocak 1986). "British Airways scores big profit turnaraound". Chicago Tribune. 8 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Temmuz 2017.
- ^ Aldersey-Williams, Hugh (15 Haziran 1997). "By their tailfins shall we know them?". The Independent. Londra. 4 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ "BA turns tail on colours". BBC News. 11 Mayıs 2001. 7 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Temmuz 2013.
- ^ Parsons, Tony (14 Haziran 1999). "Tony Parsons' column: Don't Jack it in yet". The Mirror. 2 Şubat 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ Mansell, Warwick (7 Haziran 1999). "Union Jack is back on the world's favourite airline". The Independent. Londra. 8 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ Bown, Jessica (30 Nisan 2006). "Now you can fly further with air loyalty plans". The Times. Londra. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Haziran 2009.
- ^ "Lounges". British Airways. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2009.
- ^ "First Lounges". British Airways. 22 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Ağustos 2010.
- ^ "Lounge locations". British Airways. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Eylül 2009.
- ^ a b c "British Airways seat-pitch guide". Skytrax. 16 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2010.http://www.airlinequality.com/info/seat-pitch-guide/ 19 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "British Airways to charge for inflight food and drink on European flights: What will it mean for passengers?". The Independent. 29 Eylül 2016. 2 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ekim 2016.
- ^ "BRITISH AIRWAYS AND MARKS & SPENCER JOIN FORCES TO PROVIDE BEST FOOD IN THE SKY FOR SHORT-HAUL CUSTOMERS" (Basın açıklaması). British Airways. 29 Eylül 2016. 28 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Ekim 2016.
- ^ "BA Wifi – What's the Situation with British Airways On-Board Wifi?". Thrifty Points (İngilizce). 11 Mart 2019. 24 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Mart 2019.
- ^ "Club Europe: Lounges". British Airways. 20 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "Club Europe: In-flight dining". British Airways. 20 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "Wider seats in Club Europe". British Airways. 25 Aralık 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "Euro Traveller: On-board". British Airways. 31 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "British Airways 2007/08 Annual Report and Accounts". British Airways. 10 Şubat 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Nisan 2009.
- ^ Haslam (31 Ocak 2010). "Times report on BA First Class". The Times. Londra. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Nisan 2010.
- ^ "British Airways is testing VR entertainment on select first class flights". The Verge. 14 Ağustos 2019. 14 Ağustos 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2019.
- ^ "Club World: On arrival". British Airways. 28 Haziran 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "Club World: Lounges". British Airways. 22 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Eylül 2009.
- ^ "British Airways' new business class is a suite with a privacy door". Australian Business Traveller. 18 Mart 2019. 19 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Temmuz 2019.
- ^ "World Traveller Plus Information". British Airways. 4 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2010.
- ^ "World Traveller Information". British Airways. 22 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 5 Haziran 2010.
- ^ "World Traveller – Preview our new Cabin". British Airways. 1 Eylül 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2010.
- ^ "World Traveller Entertainment". 14 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Şubat 2012.
- ^ Zhang, Benjamin (1 Kasım 2018). "The 20 safest airlines in the world". Business Insider. 3 Ocak 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ Zhang, Benjamin (3 Ocak 2019). "The 21 safest airlines in the world". Business Insider. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Temmuz 2019.
- ^ "Hijackers Free All but 3 in Crew at Tunis Airport". The New York Times (İngilizce). 25 Kasım 1974. ISSN 0362-4331. 6 Kasım 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2019.
- ^ "Four Hijackers Surrender; Tunisian Aide Denies Deal; Passengers in London". The New York Times. 26 Kasım 1974. 5 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.https://query.nytimes.com/gst/abstract.html?res=9F0DE4DF103BE63BBC4E51DFB767838F669EDE 6 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- ^ "Captain Jim Futcher". The Telegraph. Londra. 31 Mayıs 2008. 31 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2008.
- ^ "WORLD NEWS". The Canberra Times. 49 (13,923). Australian Capital Territory, Australia. 27 Kasım 1974. s. 6. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Kasım 2019 – National Library of Australia vasıtasıyla.
- ^ "Worst midair crash ever claims 176 in Yugoslavia". Milwaukee Sentinel. 11 Eylül 1976. 14 Mart 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ "Jet Safe After Heart-Stopping, Dead-Engine Dive". Los Angeles Times. 25 Haziran 1982. 4 Haziran 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Haziran 2010.
- ^ Black Box. 1998 [1996]. s. 156. ISBN 978-0-7522-2118-2.
- ^ "This is your captain screaming (interview with Nigel Ogden)". The Sydney Morning Herald. 5 Şubat 2005. 10 Nisan 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Nisan 2008.
- ^ "BA loses Iraq hostage appeal". BBC News. 15 Temmuz 1999. 3 Mart 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010.
- ^ "UK hostages describe Kuwait ordeal". BBC News. 16 Ekim 2006. 7 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Ocak 2010.
- ^ "British Airways plane collides with building at Johannesburg airport". The Daily Telegraph. 22 Aralık 2013. 23 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Aralık 2013.
- ^ "British Airways B74i7-400 G-BNLL Officially Withdrawn". The BA Source. 22 Şubat 2014. 27 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Şubat 2014.
- ^ "NTSB Issues Update on the British Airways Engine Fire at Las Vegas". NTSB. 12 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Eylül 2015.
- ^ "British Airways blaze pilot: 'I'm finished flying'". BBC News. 10 Eylül 2015. 7 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ^ "British Airways plane catches fire in Las Vegas". BBC. 9 Eylül 2015. 9 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2015.
- ^ "British Airways fire: Jet's suppression system didn't work, source says". CNN. 9 Eylül 2015. 10 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Eylül 2015.
- ^ Whittaker (11 Eylül 2018). "British Airways breach caused by credit card skimming malware, researchers say". 10 Aralık 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Aralık 2018.
- ^ "British Airways boss apologises for 'malicious' data breach". BBC news. 7 Eylül 2018. 15 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2018.
- ^ "British Airways faces record £183m fine for data breach" (İngilizce). 8 Temmuz 2019. 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2019.
- ^ Sweney (8 Temmuz 2019). "BA faces £183m fine over passenger data breach". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 8 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Temmuz 2019.
Konuyla ilgili yayınlar
[değiştir | kaynağı değiştir]- British Airways (1974). British Airways annual report and accounts. British Airways Board.
- Campbell-Smith, Duncan (1986). The British Airways Story: Struggle for Take-Off. Hodder and Stoughton. ISBN 978-0-340-39495-3.
- Corke, Alison (1986). British Airways: the path to profitability. Pan. ISBN 978-0-330-29570-3.
- Gregory, Martyn (1996). Dirty tricks: British Airways' secret war against Virgin Atlantic. Warner. ISBN 978-0-7515-1063-8.
- Hayward, Keith (1983). Government and British civil aerospace: a case study in post-war technology policy. Manchester University Press. ISBN 978-0-7190-0877-1.
- Marriott, Leo (1998). British Airways. Plymouth Toy & Book. ISBN 978-1-882663-39-2.
- Penrose, Harald (1980). Wings Across the World: An Illustrated History of British Airways. Cassell. ISBN 978-0-304-30697-8.