İçeriğe atla

Aleksandro İpsilanti

Vikipedi, özgür ansiklopedi
(Aleksandro İpsilanti (1792-1828) sayfasından yönlendirildi)
Aleksandro İpsilanti
Tümgeneral
İpsilanti Kutsal Birlik üniformasını giyerken
DoğumΑλέξανδρος Υψηλάντης (Yunanca)
Alexandru Ipsilanti (Rumence)
Александр Константинович Ипсиланти (Rusça)
12 Aralık 1792(1792-12-12)
Konstantiniyye, Osmanlı İmparatorluğu (günümüzde İstanbul, Türkiye)
Ölüm31 Ocak 1828 (35 yaşında)
Viyana, Avusturya İmparatorluğu
Defin yeriAtina
Bağlılığı
Hizmet yılları1805-1821
RütbesiTümgeneral
Çatışma/savaşlarıNapolyon Savaşları

Yunan İhtilali

ÖdülleriAziz Vladimir NişanıSt. Anna Nişanı
Ailesi
BabasıKonstatinos İpsilanti
AnnesiElisabeta İpsilanti
KardeşleriDimitrios İpsilanti
Nikolaos İpsilanti
Yeoryos İpsilanti
Grigorios İpsilanti
Katerina İpsilanti
Maria İpsilanti
Aile adıİpsilanti Ailesi
İmza

Aleksandro İpsilanti (YunancaΑλέξανδρος Υψηλάντης Aleksandros İpsilantis, 1792-1828) Fenerli Rum İpsilanti ailesi'nin üyesi Yunan bir komutan ve Yunanistan'ın ulusal kahramanıdır. 1725-1805 yılları arasında yaşamış olan aynı isimli dedesiyle karıştırılmamalıdır.

Aleksandro İpsilanti 1792 yılında İstanbul'da doğdu. Babası Boğdan beyi Konstantin İpsilanti idi. Babası 1805 yılında Osmanlı Devleti tarafından görevden alınınca Rusya'nın başkenti Sankt-Peterburg'a kaçtı ve Aleksandro'yu da beraberinde götürdü. Çarlık Rusya'sının ordusunda görev alan Aleksandro İpsilanti Rusya'yı Napolyon Bonapart'ın ordularına karşı savundu. 1817 yılında Rus ordusunda binbaşı rütbesine yükseldi.

Yunanistan'ın bağımsızlığını kazanmasındaki rolü

[değiştir | kaynağı değiştir]

Aleksandro İpsilanti 1820 yılında Balkanların Osmanlı Devleti'nden bağımsızlığını savunan Filiki Eterya derneğinin başkanlığına seçildi. 1821 yılında Aleksandro İpsilanti'nin başkanlığındaki Filiki Eterya Eflak'ta Osmanlı Devleti'ne karşı ayaklanan Rumen asıllı Todor Vladimiresku ile iş birliği yaptı. Ancak Osmanlı Devleti ayaklanmayı bastırdığında Vladimirescu ile İpsilanti arasında anlaşmazlık çıktı. Vladimiresku Filiki Eterya tarafından işkenceyle öldürüldü. Aleksandro İpsilanti'nin komutasındaki Filiki Eterya orduları 19 Haziran 1821 tarihinde Dragaşani kasabası yakınlarında Osmanlı ordusu tarafından yenilerek dağıtıldı. Aleksandro İpsilanti kardeşi Nikola'yla birlikte kaçarak Avusturya'ya sığındı. Ancak Avusturya Aleksandro İpsilanti'nin topraklarında Osmanlı Devleti'ne karşı çalışmasına izin vermedi. 7 yıl göz hapsinde yaşadıktan sonra Rus çarı I. Nikolay'ın ısrarı üzerine serbest bırakılarak Viyana'ya gitmesine izin verildi. 31 Ocak 1828 tarihinde yokluk içinde öldü ve Viyana'da gömüldü. 136 yıl sonra 1964 yılında mezarı Atina'ya taşındı. Günümüzde Aleksandro İpsilanti Yunanistan'ın bağımsızlığına yaptığı katkılardan dolayı Yunanlar tarafından bir ulusal kahraman olarak kabul edilmektedir.

  • Aleksandr Puşkin tarafından 1831 yılında Biyelkin Hikâyeleri adlı kitabı içerisinde yayınlanmış atış adlı öykünün sonunda öykünün ana karakteri Aleksandros İpsilanti'nin önderliğinde başlatılan bir isyanda vurulup ölmüştür.[1]
  1. ^ Aleksandr Puşkin, Tüm Öykü ve Romanlar (Çevirmen: Ataol Behramoğlu) (İstanbul 1990), S. 79