เตียวเอี๋ยน
เตียวเอี๋ยน | |
|---|---|
| 張燕 | |
| General of the Household Who Pacifies Disorder | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. คริสต์ทศวรรษ 180/190 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเลนเต้ |
| ขุนพลที่สงบทางเหนือ (平北將軍) (ภายใต้โจโฉ) | |
| ดำรงตำแหน่ง ค.ศ. 204 – ค.ศ. ? | |
| กษัตริย์ | พระเจ้าเหี้ยนเต้ |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ฉู่เอี๋ยน (褚燕) ไม่ทราบ อำเภอเจิ้งติ้ง มณฑลหูเป่ย์ |
| เสียชีวิต | ไม่ทราบ |
| บุตร | Zhang Fang |
| อาชีพ | หัวหน้าโจร, ขุนพล, ขุนนาง |
| ชื่ออื่น | จาง เฟย์เยี่ยน (張飛燕) |
| บรรดาศักดิ์ | อานกั๋วถิงโหว (安國亭侯) |
เตียวเอี๋ยน มีชื่อในภาษาจีนกลางว่า จาง เยียน (; ราว คริสต์ทศวรรษ 180–205) ชื่อเกิด ฉู่ เอี๋ยน มีอีกชื่อว่า จาง เฟย์เยี่ยน เป็นหัวหน้าโจรเขาเอ๊งสันในช่วงปลายราชวงศ์ฮั่นตะวันออกของจีน เขาไต่เต้าจากกบฏท้องถิ่นไปเป็นผู้ปกครองสมาพันธ์ที่สามารถต่อต้านราชสำนักฮั่นและสามารถรักษาอำนาจที่ฉางชานเอาไว้ได้ จนกระทั่งเขายอมจำนนต่อโจโฉ แล้วได้รับมอบอำนาจที่เหลืออยู่แก่ครอบครัวของตน[1][2]
ชีวิต
[แก้]เดิมมีชื่อว่าฉู่เอี๋ยน มาจากอำเภอเจิ้งติ้ง ฉางชานจฺวิ้น ซึ่งอยู่รอบบริเวณอำเภอเจิ้งติ้ง มณฑลเหอเป่ย์ในปัจจุบัน[3] เขารวบรวมกองทัพในช่วงกบฏโผกผ้าเหลืองและเข้าปล้นสะดมที่ Shanze[4] จากนั้นจึงเข้าร่วมกับกองโจรของจาง หนิวจฺเหว (張牛角) โดยมีหนิวจฺเหวเป็นผู้บัญชาการระดับสูงกว่า[5][6] เมื่อกลุ่มโจรเข้ารุกรานจู้ลู่จฺวิ้นใน ค.ศ. 185 และโจมตี Yingtao จาง หนิวจฺเหวได้รีบบาดเจ็บอย่างหนักจากลูกธนู ก่อนที่เขาเสียชีวิต จางสั่งให้คนของเขาเชื่อฟังต่อฉู่เอี๋ยนในฐานะผู้นำคนใหม่ของพวกเขา[7] ดังนั้น ฉู่เอี๋ยนจึงเปลี่ยนชื่อสกุลจาก "ฉู่" เป็น "เตียว" (จาง) เพื่อให้เกียรติแด่จาง หนิวจฺเหว[8]
ฝ่ายสมาพันธ์ของเตียวเอี๋ยนแข็งแกร่งมากขึ้น จนกล่าวกันว่ามีผู้คนถึงหนึ่งล้านคน[9] ทำให้กลายเป็นที่รู้จักในนามโจรเขาเอ๊งสันและปฏิบัติการเป็นสมาพันธ์กองโจรในทิวเขาไท่หาง ซึ่งทำให้พวกเขาสามารถเข้าถึงเหอเน่ย์และมณฑลเป๊งจิ๋ว Ji และ Yan[10]
ใน ค.ศ. 199 ทางฝ่าย กองซุนจ้าน ได้ขอความช่วยเหลือจากเตียวเอี๋ยนซึ่งเตียวเอี๋ยนได้ตอบรับความช่วยเหลือและได้เคลื่อนทัพออกมาแต่ก่อนจะไปถึงกองซุนจ้านก็ถูกปราบเสียก่อน
ค.ศ. 204 เตียวเอี๋ยนได้ทำสัญญากับ โจโฉ เพื่อช่วยปราบ อ้วนถำ และ อ้วนซง บุตรชายทั้งสองของ อ้วนเสี้ยว โดยโจโฉได้แต่งตั้งให้เตียวเอี๋ยนเป็นแม่ทัพดูแลภาคเหนือ
ใน ค.ศ. 205 หลังจากที่กองทัพของอ้วนถำและอ้วนซงถูกปราบจนราบคาบเตียวเอี๋ยนจึงได้ยอมแพ้ต่อโจโฉอย่างเป็นทางการ
ในวัฒนธรรมร่วมสมัย
[แก้]เตียวเอี๋ยนปรากฏตัวในโททัลวอร์: ทรีคิงดัมส์ โดยนำกลุ่มโจรเป็นของตนเอง
ดูเพิ่ม
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ Sanguozhi vol.8.
- ↑ De Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms 23–220 AD (ภาษาอังกฤษ) (978-90-04-15605-0 ed.). Leiden: Brill. p. 1083.
- ↑ 張燕，常山真定人也，本姓褚。Sanguozhi vol.8.
- ↑ 黃巾起，燕合聚少年為群盜，在山澤閒轉攻，還真定，眾萬餘人 Sanguozhi vol. 8
- ↑ de Crespigny (2007), p. 1083.
- ↑ 博陵張牛角亦起眾，自號將兵從事，與燕合。燕推牛角為帥 Sanguozhi vol.8.
- ↑ 俱攻廮陶。牛角為飛矢所中。被創且死，令眾奉燕，告曰：「必以燕為帥。」Sanguozhi vol.8.
- ↑ de Crespigny (2007), pp. 1070, 1083.
- ↑ 其後人眾寢廣，常山、趙郡、中山、上黨、河內諸山谷皆相通，其小帥孫輕、王當等，各以部眾從燕，眾至百萬，號曰黑山。靈帝不能征，河北諸郡被其害。燕遣人至京都乞降，拜燕平難中郎將 Sanguozhi vol.8.
- ↑ Crespigny, Rafe De (2010). Imperial Warlord: A Biography of Cao Cao 155-220 AD (ภาษาอังกฤษ). Brill. p. 42. ISBN 978-90-04-18522-7.
ผลงาน
[แก้]- de Crespigny, Rafe (2007). A Biographical Dictionary of Later Han to the Three Kingdoms (23-220 AD). Leiden, Boston: Brill. ISBN 9789004156050.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- ตันซิ่ว (คริสต์ศตวรรษที่ 3). สามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อ).
- de Crespigny, Rafe (1996). To Establish Peace: being the Chronicle of the Later Han dynasty for the years 189 to 220 AD as recorded in Chapters 59 to 69 of the Zizhi tongjian of Sima Guang. Canberra: Faculty of Asian Studies, The Australian National University.
- เผย์ ซงจือ (คริสต์ศตวรรษที่ 5). อรรถาธิบายสามก๊กจี่ (ซานกั๋วจื้อจู้).
- ซือหม่า กวาง (1084). จือจื้อทงเจี้ยน.