ราชวงศ์เว่ย์ตะวันตก
เว่ย์ 魏 | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ค.ศ. 535–ค.ศ. 557 | |||||||||||
ราชวงศ์เว่ย์ตะวันตกและบริเวณใกล้เคียง | |||||||||||
เมืองหลวง | ฉางอัน | ||||||||||
การปกครอง | ราชาธิปไตย | ||||||||||
จักรพรรดิ | |||||||||||
• ค.ศ. 535–551 | จักรพรรดิเว่ย์เหวิน | ||||||||||
• ค.ศ. 552–554 | จักรพรรดิเว่ย์เฝย์ | ||||||||||
• ค.ศ. 554–557 | จักรพรรดิเว่ย์กง | ||||||||||
ยุคประวัติศาสตร์ | ราชวงศ์เหนือ-ใต้ | ||||||||||
• ก่อตั้งราชวงศ์เว่ย์ตะวันออก จุดเริ่มต้นของการแบ่งราชวงศ์เว่ย์เหนือ | 8 พฤศจิกายน ค.ศ. 534[2] | ||||||||||
• จักรพรรดิเว่ย์เหวินสวรรคต มักถูกมองว่าเป็นการสถาปนา | 18 กุมภาพันธ์[1] ค.ศ. 535 | ||||||||||
• สิ้นสุด | 14 กุมภาพันธ์[3] ค.ศ. 557 | ||||||||||
พื้นที่ | |||||||||||
ค.ศ. 557[4] | 1,300,000 ตารางกิโลเมตร (500,000 ตารางไมล์) | ||||||||||
สกุลเงิน | เหรียญจีน | ||||||||||
| |||||||||||
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของ | จีน |
ราชวงศ์เว่ย์ตะวันตก (จีน: 西魏; พินอิน: Xī Wèi; /weɪ/;[5]) เป็นราชวงศ์ที่เกิดจากการสลายตัวของราชวงศ์เว่ย์เหนือ และปกครองภาคเหนือของจีนจากปี 535 ถึง 557 เช่นเดียวกับราชวงศ์เว่ย์เหนือ ตระกูลที่ปกครองเว่ย์ตะวันออก เป็นสมาชิกของเผ่าทั่วป๋าของชาติพันธุ์เซียนเป่ย์
หลังจากที่นายพลชาวเซียนเปย์ อวี่เหวิน ไท่สังหารจักรพรรดิเว่ย์เหนือหยวน ซิว เขาได้แต่งตั้งหยวน เป่าจู้เป็นจักรพรรดิแห่งเว่ย์ตะวันตก ในขณะที่ อวี่เหวิน ไท่ยังคงเป็นผู้ปกครอง แม้ว่าจะมีขนาดเล็กกว่าราชวงศ์เว่ย์ตะวันออกในด้านอาณาเขตและจำนวนประชากร แต่เว่ย์ตะวันตกก็สามารถต้านทานการโจมตีจากจักรวรรดิตะวันออกได้ เนื่องจากสภาพเศรษฐกิจที่ดีกว่า เว่ย์ตะวันตกจึงสามารถพิชิตส่วนตะวันตกทั้งหมดของราชวงศ์เหลียงทางตอนใต้และยึดครองอาณาเขตของมณฑลเสฉวนได้ ในปี 557 หลานชายของอวี่เหวิน ไท่ อวี่เหวิน หูได้ปลดจักรพรรดิเว่ย์กงและสถาปนาลูกชายของอวี่เหวิน ไท่ นามว่าอี่วเหวินเจวี๋ยเป็นจักรพรรดิ และสิ้นสุดราชวงศ์เว่ย์ตะวันตก และการสถาปนาราชวงศ์โจวเหนือ