ข้ามไปเนื้อหา

พลเรือนคุมทหาร

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

"พลเรือนคุมทหาร" (Civilian control of the military) เป็นลัทธิในทางทหารและรัฐศาสตร์ซึ่งให้ความรับผิดชอบสูงสุดในด้านการตัดสินใจทางยุทธศาสตร์ของประเทศอยู่ในมือของผู้นำทางการเมืองที่เป็นพลเรือน มิใช่นายทหารอาชีพ

หลักพลเรือนคุมทหาร มักถูกมองว่าเป็นลักษณะอันจำเป็นของเสรีประชาธิปไตยที่มีเสถียรภาพ หลักพลเรือนคุมทหารในการวิเคราะห์เชิงวิชาการมักเกิดในบริบทของประชาธิปไตยซึ่งปกครองโดยข้าราชการที่มาจากการเลือกตั้ง แม้การที่ทหารอยู่ภายใต้การบังคับการควบคุมทางการเมืองจะมิใช่เอกลักษณ์เฉพาะในสังคมเสรีประชาธิปไตยเท่านั้น ตัวอย่างหนึ่ง คือ สาธารณรัฐประชาชนจีน เหมา เจ๋อตงกล่าวว่า "หลักของเรา คือ พรรคเป็นผู้สั่งปืน และจักต้องไม่ยอมให้ปืนเป็นผู้สั่งพรรค" ซึ่งสะท้อนความสำคัญสูงสุดของพรรคคอมมิวนิสต์จีน (ตลอดจนพรรคคอมมิวนิสต์ทั้งหมดโดยรวม) ในฐานะผู้ตัดสินใจตามระบบศูนย์รวมอำนาจปกครองประชาธิปไตยในทฤษฎีลัทธิมากซ์-เลนินและลัทธิเหมา[1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. Mao Zedong, English language translation by Marxists.org. Problems of War and Strategy. 1938.