ผู้ใช้:OraMAAG/กระบะทราย
ยินดีต้อนรับสู่หน้าทดลองเขียน! พื้นที่เพื่อทดลองเขียนหรือแก้ไขวิกิพีเดีย
ในการแก้ไขหน้าทดลองเขียนนี้ คุณสามารถแก้ไขรหัสต้นฉบับ (แถบ "แก้ไขต้นฉบับ" ด้านบน) หรือใช้วิชวลเอดิเตอร์ (แถบ "แก้ไข" ด้านบน) แล้วทำการเปลี่ยนแปลง และคลิกปุ่ม "เผยแพร่การเปลี่ยนแปลง" เมื่อเสร็จสิ้น คุณสามารถคลิก "แสดงตัวอย่าง" เพื่อดูตัวอย่างของหน้าที่คุณกำลังบันทึก หรือ "แสดงการเปลี่ยนแปลง" เพื่อดูการเปลี่ยนแปลงจากรุ่นเดิม ไม่ว่าผู้ใช้ใดก็สามารถแก้ไขหน้านี้และมีการเก็บกวาดอัตโนมัติเป็นประจำ (สิ่งที่คุณเขียนจะไม่อยู่ถาวร) หากคุณล็อกอิน คุณสามารถเข้าถึงหน้าทดลองเขียนส่วนตัวของคุณ (ลิงก์ "ทดลองเขียน" ที่อยู่บนสุดของทุกหน้า อยู่ถัดจากชื่อผู้ใช้ของคุณ) กรุณาอย่าใส่เนื้อหาซึ่งละเมิดลิขสิทธิ์ ก้าวร้าวหรือหมิ่นประมาทในหน้าทดลองเขียนนี้ สำหรับสารสนเทศและทรัพยากรพื้นฐานที่จำเป็นต่อการเข้าใจ ออกความเห็นและแก้ไขวิกิพีเดีย ดู การเข้ามีส่วนร่วมในวิกิพีเดีย |
การส่งมอบฮ่องกง
[แก้]ซ้าย: ธงฮ่องกงของบริเตน (ค.ศ. 1959–1997) ขวา: ธงประจำเขตบริหารพิเศษฮ่องกง (ค.ศ. 1997–) | |
วันที่ | 1 กรกฎาคม 1997 |
---|---|
เวลา | 00:00 (HKT, UTC+08:00) |
ที่ตั้ง | ฮ่องกง |
ผู้เข้าร่วม | จีน สหราชอาณาจักร |
การส่งมอบฮ่องกงจากสหราชอาณาจักรแก่สาธารณรัฐประชาชนจีน เกิดขึ้น ณ เวลาเที่ยงคืนของวันที่ 1 กรกฎาคม ค.ศ. 1997 ถือเป็นการสิ้นสุดลงของการปกครองอดีตอาณานิคมโดยสหราชอาณาจักรที่ยาวนานถึง 156 ปี ฮ่องกงถูกจัดตั้งขึ้นใหม่เป็นเขตบริหารพิเศษของจีนเป็นเวลา 50 ปี โดยในช่วงเวลานี้ ฮ่องกงจะยังคงรักษาระบบเศรษฐกิจและการปกครองตนเองจากจีนแผ่นดินใหญ่ได้อยู่ อย่างไรก็ตาม อิทธิพลจากรัฐบาลกลางในกรุงปักกิ่งได้เพิ่มสูงขึ้นหลังจากผ่านกฎหมายความมั่นคงแห่งชาติฮ่องกง ในปี ค.ศ. 2020
เกาะฮ่องกงตกเป็นอาณานิคมของจักรวรรดิอังกฤษตั้งแต่ ค.ศ 1841 ยกเว้นในช่วง 4 ปีของการยึดครองฮ่องกงของญี่ปุ่น (1941-1945) หลังสงครามฝิ่นครั้งที่หนึ่ง อาณาเขตได้ขยายขึ้น 2 ครั้ง คือ หลังสงครามฝิ่นครั้งที่สอง ในปี 1860 ได้คาบสมุทรเกาลูนและเกาะสโตนคัตเตอร์ส และอีกครั้งในปี 1898 ที่สหราชอาณาจักรได้ทำสัญญาเช่านิวเทอร์ริทรีส์เป็นระยะเวลา 99 ปี ซึ่งทำให้ปี 1997 เป็นจุดสิ้นสุดของสัญญาเช่านี้ โดยมีปฏิญญาร่วมจีน-อังกฤษปี 1984 กำหนดเงื่อนไขของฮ่องกงหลังการส่งมอบ นั่นคือ จีนจะคงโครงสร้างการปกครองและเศรษฐกิจเดิมภายใต้หลัก "หนึ่งประเทศ สองระบบ" อยู่เป็นเวลา 50 ปี ฮ่องกงจะกลายเป็นเขตบริหารพิเศษของจีนแห่งแรก ตามด้วยมาเก๊าหลังการส่งมอบในปี 1999
ด้วยประชาการกว่า 6.5 ล้านคนในปี 1997 คิดเป็นร้อยละ 97 ของประชาการในดินแดนโพ้นทะเลของบริเตนทั้งหมดในขณะนั้นและเป็นหนึ่งในดินแดนอาณานิคมสุดท้ายที่สำคัญที่สุด การส่งมอบนี้ (ประกอบกับเหตุการณ์ที่เกี่ยวข้องในช่วงหลังสงครามเช่น การจมของเรือหลวงปรินส์ออฟเวลส์และรีพัลส์และยุทธการที่สิงคโปร์ รวมถึงวิกฤตการณ์คลองสุเอซ) จึงเป็นตัวบ่งบอกถึงจุดจบแห่งเกียรติประวัติของจักรวรรดิอังกฤษในภูมิภาคเอเชียแปซิฟิกอันไม่เคยฟิ้นตัวมาอีกเลยนับตั้งแต่สงครามโลกครั้งที่สอง ทางด้านพิธีส่งมอบ สมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 (ขณะนั้นมีพระยศเป็นเจ้าชายแห่งเวลส์) ได้เข้าร่วมพิธีและได้ถ่ายทอดสดไปทั่วทั้งโลกอีกด้วย เหตุการณ์นี้จีงมักถูกมองว่าเป็นสุดสิ้นสุดของจักรวรรดิอังกฤษ
เบื้องหลัง
[แก้]ในช่วงคริสต์ทศวรรษที่ 1820 และ 1830 บริเตนได้เข้ายึดครองพื้นที่หนึ่งของอินเดียเพื่อปลูกฝ้ายในพื้นที่ดังกล่าว หากแต่ความพยายามกลับไม่เป็นผล และบริเตนได้หันความสนใจไปยังการปลูกดอกป๊อปปี้ เนื่องด้วยดอกป๊อปปี้นั้นสามารถนำไปทำเป็นฝิ่น ซึ่งชาวจีนมีความต้องการเป็นอย่างสูง อย่างไรก็ตามเนื่องด้วยกฎหมายจีนได้ห้ามการนำเข้าฝิ่น บริเตนจึงใช้วิธีปลูกดอกป๊อปปี้ในอินเดีย แปลงเป็นฝึ่น ลักลอบนำไปขายที่จีนแลกกับใบชา และนำใบชากลับไปขายยังอังกฤษอีกครั้งหนึ่ง การค้าอย่างผิดกฏหมายนี้ประสบความสำเร็จอย่างสูง และฝิ่นจำนวนมากได้ถูกลักลอบเข้าไปขาย ทำกำไรอย่างมหาศาลให้กับผู้ค้าในขณะนั้น[1]
สหราชอาณาจักรได้รับสิทธิในการปกครองส่วนหนึ่งของฮ่องกงผ่านสนธิสัญญาสามฉบับ คือ
- 1842 สนธิสัญญานานกิง: เกาะฮ่องกงถูกยกให้เป็นการถาวร[2]
- 1860 อนุสัญญาปักกิ่ง: คาบสมุทรเกาลูนและเกาะสโตนคัตเตอร์สถูกยกให้[2]
- 1898 อนุสัญญาสำหรับการขยายเขตแดนของฮ่องกง: ให้เช่าดินแดนนิวเทอร์ริทรีส์และเกาะเล็กรอบนอกเป็นเวลา 99 ปี จนถึงปี 1997[2]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Beeching, Jack (1975). The Chinese Opium Wars. New York: Harcourt Brace Jovanovich. p. 74.
- ↑ 2.0 2.1 2.2 Hurst, Matthew (2022). "Britain's Approach to the Negotiations over the Future of Hong Kong, 1979–1982". The International History Review. 44 (6): 1386–1401. doi:10.1080/07075332.2021.2024588. ISSN 0707-5332.