ข้ามไปเนื้อหา

ดาวิด (มีเกลันเจโล)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ดาวิด เป็นประติมากรรมชิ้นเอกสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาที่มีเกลันเจโลสลักขึ้นระหว่างปี ค.ศ. 1501 ถึง 1504 นับเป็นรูปสลักหินที่เป็นที่จดจำได้มากที่สุดในประวัติศาสตร์ศิลปะ และได้รับการยอมรับว่าเป็นสัญลักษณ์แห่งความงามของพละกำลังและความหนุ่มสาวของมนุษย์ ตัวรูปสลักสูง 4.34 เมตร นับรวมฐานสูงได้ 5.17 เมตร วัสดุทำจากหินอ่อน สลักเป็นรูปกษัตริย์ดาวิดในแบบเปลือย

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]