การบุกขึ้นเรือ
 | บทความนี้ยังต้องการเพิ่มแหล่งอ้างอิงเพื่อพิสูจน์ความถูกต้อง |
การบุกขึ้นเรือ (อังกฤษ: naval boarding) เป็นบุกการขึ้นมาสู้ หรือเข้าเทียบเรือของศัตรูที่จะโจมตี โดยการกำหนดผู้ทำการรบบุกขึ้นเรือของศัตรู เป้าหมายของการบุกขึ้นเรือคือการเข้ายึด หรือทำลายเรือข้าศึก ซึ่งเรือขนาดใหญ่กว่าจะลำเลียงกะลาสีหรือนาวิกโยธินที่ได้รับการฝึกมาเป็นพิเศษในฐานะผู้บุกขึ้นเรือ การบุกขึ้นเรือและการต่อสู้ประชิดตัวถือเป็นวิธีหลักในการสรุปการรบทางเรือ จนกระทั่งอาวุธยุทโธปกรณ์หนักได้เป็นอันดับหนึ่งทางยุทธวิธีในทะเล[1]
ส่วนการบุกขึ้นเรือแบบคัตติงเอาต์ (cutting out) เป็นการโจมตีโดยเรือขนาดเล็ก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลากลางคืน กับมิได้มีความระแวงสงสัย และจอดเทียบเป้าหมาย มันกลายเป็นที่นิยมในระยะหลังคริสต์ศตวรรษที่ 18 และใช้อย่างกว้างขวางในช่วงสงครามนโปเลียน สิ่งนี้เป็นการเน้นย้ำถึงพฤติการณ์ลับ และจู่โจมโดยไม่ให้ตั้งตัว ซึ่งจะมีอิทธิพลต่อกลยุทธ์การบุกขึ้นเรือในอนาคต ตัวอย่างของความสำเร็จคือการบุกขึ้นเรือเฮอร์ไมโอนี ซึ่งเกิดขึ้นที่ปวยร์โตกาเบโย ประเทศเวเนซุเอลา เมื่อวันที่ 25 ตุลาคม ค.ศ. 1799
ในการสงครามสมัยใหม่ การบุกขึ้นเรือโดยกองกำลังทหารมักเกี่ยวข้องกับพฤติการณ์ลับ และมักจะเกิดขึ้นในเวลากลางคืน มันอาจเกี่ยวข้องกับการใช้งานของเรือดำน้ำขนาดเล็กหรือซับเมอร์ซิเบิล หรือเรือยาง หรือโดยมนุษย์กบ ซึ่งทั้งหมดเกี่ยวข้องกับการไต่ขึ้นด้านข้างของเรือ หรือเมื่อพฤติการณ์ลับไม่สลักสำคัญ ก็อาจใช้เฮลิคอปเตอร์เพื่อยกทัพไปที่ดาดฟ้าของเรือ
ยามศึก
[แก้]การบุกขึ้นเรือจะใช้ในช่วงสงครามเพื่อเป็นวิธีเข้ายึดเรือโดยไม่ทำลายหรือกำจัดของบรรทุก (คนหรือสิ่งของ) ก่อนที่มันจะถูกทำลาย นอกจากนี้ยังสามารถใช้เพื่อช่วยในการรวบรวมข่าวกรองทางเรือขณะที่ทหารบุกขึ้นเรือที่กำลังจม, ใช้การไม่ได้ หรือยอมจำนน ซึ่งอาจเอาแผน, หนังสือรหัสรหัสลับ หรือเครื่องจักรของข้าศึกกลับคืนมาได้อีก เพื่อให้การบุกขึ้นเรือประสบความสำเร็จ มันจะต้องเกิดขึ้นโดยปราศจากความรู้ของลูกเรือในการป้องกันเรือ หรือการป้องกันของเรือจะต้องถูกปราบ
ในการสงครามสมัยใหม่ การบุกขึ้นเรือโดยกองกำลังทหารอาจเกี่ยวข้องกับการใช้เรือดำน้ำขนาดเล็กหรือซับเมอร์ซิเบิล, เรือยาง หรือเฮลิคอปเตอร์เพื่อส่งกองกำลังไปยังดาดฟ้าเรือ หรืออาจจะปฏิบัติการโดยเหล่านักดำน้ำสกูบาที่ไต่ขึ้นด้านข้างของเรือ
ยามสงบ
[แก้]ในยามสงบ การบุกขึ้นเรือจะยกให้ผู้ตรวจสอบที่ได้รับอำนาจของประเทศหนึ่งหรือกลุ่มหนึ่ง เช่น หน่วยยามฝั่ง หรือกองเรือตำรวจสากล (เช่น กองเรือสหประชาชาติ) ตรวจสอบสินค้าของเรือเพื่อค้นหายาเสพติด, อาวุธ, ผู้โดยสารที่ไม่ได้บันทึกไว้ในรายการของเรือ หรือของต้องห้ามประเภทอื่น ๆ ที่อาจขนส่งไปขึ้นเรือ ซึ่งหน่วยยามฝั่งของประเทศก็สามารถบุกขึ้นเรือที่น่าสงสัยใด ๆ ที่ทำการประมงเกินขีดจำกัดในน่านน้ำของประเทศได้เช่นกัน ส่วนรถพยาบาลอากาศ (เครื่องบินหรือเฮลิคอปเตอร์ที่ลำเลียงผู้ป่วยทางอากาศ) มักจะจัดเจ้าหน้าที่ทางการแพทย์ไปยังเรือโดยใช้ขั้นตอนการขึ้นเฮลิคอปเตอร์แบบปกติ
-
เรืออาวีโซชั้นเดเตียนดอร์เวอ ใกล้กับอาร์เอฟเอ แบรมเบิลลีฟ ก่อนที่จะทำการแสดงปฏิบัติการ "การจัดชุดตรวจค้นและจับกุมเรือต้องสงสัย" -
ทีมของฟูซิลิเย์มาแรงส์เริ่มดำเนินการเรือยางท้องแข็ง -
ทหารเรืออังกฤษเฝ้าระวังลูกเรือของเรือบรรทุกน้ำมันอิรักในปี ค.ศ. 2002 -
สมาชิกชองหน่วยหน่วยคอมมานโดฌูแบร์ต บุกขึ้นเรืออาซียอง ในการจู่โจมแบบจำลอง -
สมาชิกทีมบุกขึ้นเรือของกองทัพเรือเยอรมันให้ความปลอดภัยแก่ส่วนที่เหลือของทีม ขณะที่พวกเขาขึ้นบุกขึ้นเรือใบเดาบรรทุกสินค้าในประเทศด้วยฟาสต์โรป เพื่อทำการตรวจค้นเรือ
ประวัติ
[แก้]
การบุกขึ้นเรือเป็นวิธีที่เก่าแก่ที่สุดในการยึดเรือของฝ่ายตรงข้าม เนื่องจากกรณีแรกได้เกิดขึ้นเมื่อชนทะเลและชาวอียิปต์ต่อสู้กัน[2] สำหรับการพัฒนาที่ไม่มีปืนใหญ่ประจำเรือที่มีประสิทธิภาพ การบุกขึ้นเรือเป็นเทคนิคหลักของการต่อสู้แบบเรือต่อเรือ อย่างไรก็ตาม ในยุคปัจจุบัน การบุกขึ้นเรือยังคงใช้อยู่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อต้องการลอบ
ดูเพิ่ม
[แก้]หมายเหตุ
[แก้]- ↑ Warming, Rolf. An Introduction to Hand-to-Hand Combat at Sea: General Characteristics and Shipborne Technologies from c. 1210 BCE to 1600 CE (ภาษาอังกฤษ).
- ↑ Warming, Rolf. An Introduction to Hand-to-Hand Combat at Sea: General Characteristics and Shipborne Technologies from c. 1210 BCE to 1600 CE (ภาษาอังกฤษ).
อ้างอิง
[แก้]- "Knowledge about Maritime Security". สืบค้นเมื่อ 2007-10-20.
- Gwin, Peter (October 2007). "The Strait of Malacca: Dark Passage". National Geographic Magazine.
- Warming, Rolf (2019). An Introduction to Hand-to-Hand Combat at Sea. General Characteristics and Shipborne Technologies from c. 1210 BCE to 1600 CE. In (ed. Johan Rönnby), On War On Board: Historical and Archaeological Perspectives on Early Modern Maritime Violence and Warfare. Södertörn Archaeological Studies 15. Url: https://www.academia.edu/41911906/An_Introduction_to_Hand-to-Hand_Combat_at_Sea_General_Characteristics_and_Shipborne_Technologies_from_c._1210_BCE_to_1600_CE