ข้ามไปเนื้อหา

กัลฟ์แอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
กัลฟ์แอร์
IATA ICAO รหัสเรียก
GF GFA GULF AIR
ก่อตั้งค.ศ. 1950 (74 ปี) (ในชื่อ กัลฟ์เอวิเอชัน)
ท่าหลักท่าอากาศยานนานาชาติบาห์เรน
สะสมไมล์ฟัลคอนฟลายเออร์[1]
ขนาดฝูงบิน40
จุดหมาย50[2]
บริษัทแม่GULF AIR HOLDING B.S.C
สำนักงานใหญ่บาห์เรน อัลมุฮัรร็อก, ประเทศบาห์เรน
บุคลากรหลัก
เว็บไซต์GulfAir.com

กัลฟ์แอร์ (อังกฤษ: Gulf Air, อาหรับ: طيران الخليج) เป็นสายการบินประจำชาติและสายการบินที่ใหญ่ที่สุดของประเทศบาห์เรน โดยมีฐานการบินหลักที่ท่าอากาศยานนานาชาติบาห์เรนในอัลมุฮัรร็อก สายการบินให้บริการในเส้นทางต่างประเทศทั้งหมด 40 เมืองทั่วโลก ใน แอฟริกา เอเชีย ยุโรป ตะวันออกกลาง ทางสายการบินใช้รูปเหยี่ยวสีทองในตราสายการบิน

ประวัติ

[แก้]

ใน ค.ศ. 1940 นายแฟรดดี้ บอสเวิด (นักบินชาวอังกฤษ) ให้บริการแบบแท็กซี่ โดยให้บริการจาก บาห์เรนสู่ โดฮาและ อัซเซาะฮ์รอน หลังจากนั้น นายแฟรดดี้ บอสเวิด ได้พัฒนาด้านบริการใน วันที่24 มีนาคม 1950 และยังได้ลงทะเบียนกับ Gulf Aviation และก่อตั้งเป็นบริษัท share-holding โดยใช้เครื่อง Avro Ansons 3เครื่อง และ De Havilland DH.86B 4 เครื่องยนต์

จุดหมายปลายทาง

[แก้]
บทความหลัก: จุดหมายปลายทางของกัลฟ์แอร์

ข้อตกลงการบินร่วม

[แก้]

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 กัลฟ์แอร์ได้มีข้อตกลงการบินร่วมกับสายการบินดังต่อไปนี้:[5]

ฝูงบิน

[แก้]

ฝูงบินปัจจุบัน

[แก้]
ฝูงบินปัจจุบันของกัลฟ์แอร์
แอร์บัส เอ320นีโอของกัลฟ์แอร์
แอร์บัส เอ321นีโอของกัลฟ์แอร์ในลวดลายย้อนยุค
โบอิง 787-9 ของกัลฟ์แอร์

ณ เดือนมีนาคม ค.ศ. 2024 กัลฟ์แอร์มีเครื่องบินประจำการในฝูงบินดังนี้:[11][12]

ฝูงบินของกัลฟ์แอร์
เครื่องบิน ประจำการ คำสั่งซื้อ ผู้โดยสาร หมายเหตุ
C Y รวม อ้างอิง
แอร์บัส เอ320-200 8 — 16 120 136 [13]
แอร์บัส เอ320นีโอ 6 6 16 120 136 [14] [15]
แอร์บัส เอ321-200 4 — 8 161 169 [16]
แอร์บัส เอ321นีโอ 4 4 12 180 192
แอร์บัส เอ321แอลอาร์ 8 1 16 150 166 [17]
โบอิง 787-9 10 — 26 256 282 [18] [19][20]
รวม 40 11

กัลฟ์แอร์มีอายุฝูงบินเฉลี่ย 6.4 ปี

ฝูงบินในอดีต

[แก้]

กัลฟ์แอร์เคยให้บริการเครื่องบินดังต่อไปนี้:[21][22]

ฝูงบินในอดีตของกัลฟ์แอร์
เครื่องบิน จำนวน เริ่มประจำการ ปลดประจำการ หมายเหตุ
แอร์บัส เอ319-100 2 2008 2013
แอร์บัส เอ320-200 1 1994 2000 หนึ่งลำตกในเที่ยวบินที่ 072
แอร์บัส เอ330-200 12 1999 2020
แอร์บัส เอ340-300 10 1994 2012
บีเอซี 1-11 2 1969 1978
โบอิง 707-320ซี ไม่ทราบ 1979 1980
โบอิง 737-200 11 1977 1995 หนึ่งลำตกในเที่ยวบินที่ 771
โบอิง 737-700 1 2011 2012 ใช้สำหรับการขนส่งแบบ VIP
โบอิง 737-800 2 2007 2008 เช่าจากเอกซ์แอลแอร์เวย์ เยอรมนี
โบอิง 747-100 2 1984 1987
โบอิง 757-200F 1 1993 1996
โบอิง 767-300อีอาร์ 20 1988 2008
โบอิง 777-300อีอาร์ 4 2009 2009 เช่าจากเจ็ตแอร์เวย์
เดอ ฮาวิลแลนด์ โดฟ ไม่ทราบ 1951 1964
เดอ ฮาวิลแลนด์ เฮรอน ไม่ทราบ 1956 1967
เดอ ฮาวิลแลนด์ ดีเอช.86บี ไม่ทราบ 1950 1952
ดักลาส ดีซี-3 ไม่ทราบ 1961 1971
เอ็มบราเออร์ 170 2 2010 2012
เอ็มบราเออร์ 190 2 2010 2013
ฟอกเกอร์ เอฟ-27 ไม่ทราบ 1967 1981
ล็อคฮีด แอล-1011 ไตรสตาร์ 18 1976 1998 ทดแทนด้วยโบอิง 767-300อีอาร์
ชอร์ต สกายแวน ไม่ทราบ 1970 1981
วิกเกอร์ส วีซี10 ไม่ทราบ 1974 1978

อ้างอิง

[แก้]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ https://www.gulfair.com/enrol/about-falconflyer
  2. ↑ "Gulf Air on ch-aviation". ch-aviation (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2023-12-04.
  3. ↑ "Board of Directors". สืบค้นเมื่อ 17 April 2017.
  4. ↑ "Waleed AlAlawi - DCEO". Gulf Air. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-10-22. สืบค้นเมื่อ 19 March 2020.
  5. ↑ "Profile on Gulf Air". CAPA. Centre for Aviation. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-10-31. สืบค้นเมื่อ 2016-10-31.
  6. ↑ "Aegean / Gulf Air begins codeshare partnership from July 2017".
  7. ↑ "Gulf Air". Airliner World (October 2017): 11.
  8. ↑ "Gulf Air, Cathay Pacific ink codeshare deal". aeroroutes.com.
  9. ↑ Liu, Jim (18 April 2019). "Etihad / Gulf Air begins codeshare partnership in S19". routesonline.com.
  10. ↑ "KLM Partners With Gulf Air To Offer Codeshare Flights". Simple Flying. 28 October 2019. สืบค้นเมื่อ 5 November 2019.
  11. ↑ "Gulf Air Fleet Detail and History". Planespotters.net. สืบค้นเมื่อ August 3, 2023.
  12. ↑ "Gulf Air fleet".
  13. ↑ "Airbus A320-200 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 5 July 2018. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
  14. ↑ อ้างอิงผิดพลาด: ป้ายระบุ <ref> ไม่ถูกต้อง ไม่มีการกำหนดข้อความสำหรับอ้างอิงชื่อ Gulf Air Fleet Detail and History2
  15. ↑ "Gulf Air cuts Boeing 787 order, revises Airbus order". Reuters. 12 November 2012.
  16. ↑ "Airbus A321-200 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 February 2017. สืบค้นเมื่อ 24 August 2017.
  17. ↑ "Gulf Air Takes Delivery of Its First Airbus A321neo". 25 August 2020.
  18. ↑ "Boeing 787-9 seat map". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 September 2021. สืบค้นเมื่อ 6 October 2018.
  19. ↑ "Gulf Air confirms maiden B787-9 due in early 2Q18". ch-aviation (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน). สืบค้นเมื่อ 2017-05-29.
  20. ↑ "Gulf Air to lease five B787-9s from DAE".
  21. ↑ "Gulf Air Fleet - Airfleets aviation". airfleets.net.
  22. ↑ "Gulf Air Fleet Details and History". aPlanespotters.net. 6 January 2024.

บรรณานุกรม

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ Gulf Air

Stub icon

บทความนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

หมายเหตุ: ขอแนะนำให้จัดหมวดหมู่โครงให้เข้ากับเนื้อหาของบทความ (ดูเพิ่มที่ วิกิพีเดีย:โครงการจัดหมวดหมู่โครงที่ยังไม่สมบูรณ์)

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=กัลฟ์แอร์&oldid=11895927"