ข้ามไปเนื้อหา

จังหวัดบูคิดโนน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(ต่าง) ←รุ่นเก่ากว่านี้ | รุ่นแก้ไขล่าสุด (ต่าง) | รุ่นที่ใหม่กว่า → (ต่าง)
จังหวัดบูคิดโนน
จังหวัด
สถานที่สำคัญในจังหวัดบูคิดโนน
สถานที่สำคัญในจังหวัดบูคิดโนน
ธงของจังหวัดบูคิดโนน
ธง
ตราอย่างเป็นทางการของจังหวัดบูคิดโนน
ตรา
สมญา: 
"ตะกร้าอาหารแห่งมินดาเนา"
"เมืองมรดกทางการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และวัฒนธรรมแห่งมินดาเนาเหนือNorthern Mindanao"
"สวรรค์ใจกลางมินดาเนา"[1]
เพลง: Bukidnon Kanak Ha Banuwa
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ที่ตั้งในประเทศฟิลิปปินส์
ประเทศ ฟิลิปปินส์
เขตฮีลากังมินดาเนา
ก่อตั้ง1 กันยายน ค.ศ. 1914 (Commission Act 2408)[2]
เมืองหลักมาไลบาไล
การปกครอง
 • ประเภทซังกูเนียงปันลาลาวีกัน
 • ผู้ว่าราชการจังหวัดJose Maria R. Zubiri, Jr. (Bukidnon Paglaum Party)
 • รองผู้ว่าราชการจังหวัดRogelio N. Quiño (Bukidnon Paglaum Party)
พื้นที่[3]
 • ทั้งหมด10,498.59 ตร.กม. (4,053.53 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่3 จาก 81
ความสูงจุดสูงสุด (ภูเขาดูลัง-ดูลัง)2,941 เมตร (9,649 ฟุต)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015)[4]
 • ทั้งหมด1,415,226 คน
 • อันดับ16 จาก 81
 • ความหนาแน่น130 คน/ตร.กม. (350 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่น61 จาก 81
เขตการปกครอง
 • นคร
2
 • เทศบาล
20
 • บารังไกย์464
 • Districts1st to 4th districts of Bukidnon
เขตเวลาUTC+8 (PST)
รหัสไปรษณีย์8700–8723
ไอดีดี : รหัสโทรศัพท์ +63 (0)88
รหัส ISO 3166PH
ภาษา
การจัดระดับรายได้ระดับที่ 1[3]
เว็บไซต์www.bukidnon.gov.ph

จังหวัดบูคิดโนน (/buːˈkɪdnɒn/, เซบัวโน: Lalawigan sa Bukidnon) เป็นจังหวัดที่ไม่มีทางออกสู่ทะเลในเขตฮีลากังมินดาเนา ประเทศฟิลิปปินส์[5] เมืองศูนย์กลางคือมาไลบาไล ในปี ค.ศ. 2015 ตัวจังหวัดมีประชากร 1,415,226 คน เป็นจังหวัดที่มีพื้นที่ใหญ่เป็นอันดับที่สามของประเทศ รองจากจังหวัดปาลาวันและจังหวัดอีซาเบลา

ชื่อ "บูคิดโนน" หมายถึง "ชาวเขา" จังหวัดนี้เป็นแหล่งเพาะปลูกข้าวและข้าวโพดที่สำคัญของภูมิภาค ผลผลิตอื่น ๆ ได้แก่ สับปะรด กล้วย และอ้อย จังหวัดนี้ยังเป็นที่ตั้งของภูเขาดูลัง-ดูลัง ซึ่งเป็นภูเขาที่สูงเป็นอันดับที่ 2 ของประเทศ ด้วยความสูง 2,938 เมตร (9,639 ฟุต) ตั้งอยู่ในแนวเทือกเขาคีตังลัด[6] ภูเขาอื่น ๆ ที่มีชื่อเสียงในจังหวัด ได้แก่ ภูเขาคีตังลัด (2,899 เมตร; สูงเป็นอันดับที่ 4), ภูเขาคาลาตุงกัน (2,860 เมตร; สูงเป็นอันดับที่ 5), ภูเขามาอักนาว (2,742 เมตร; สูงเป็นอันดับที่ 8), ภูเขาลูมูลูยาว (2,612 เมตร; สูงเป็นอันดับที่ 17) และภูเขาตูมีนุงกัน (2,400 เมตร; สูงเป็นอันดับที่ 30)[7]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Department of Tourism". tourism.gov.ph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 March 2018. สืบค้นเมื่อ 1 May 2018.
  2. ↑ "Bukidnon Celebrates 100th Year in 2014". Provincial Government of Bukidnon. 2014-03-19. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-09-28. สืบค้นเมื่อ 2015-09-27.
  3. ↑ 3.0 3.1 "List of Provinces". PSGC Interactive. Makati, Philippines: National Statistical Coordination Board. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 11 January 2013. สืบค้นเมื่อ 10 June 2014.
  4. ↑ "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2020-01-09. สืบค้นเมื่อ 2018-05-11.
  5. ↑ Sombrito, Elvira. "Soil Redistribution Studies Using Fallout 137Cs" (PDF). International Atomic Energy Agency. สืบค้นเมื่อ 9 September 2010.[ลิงก์เสีย]
  6. ↑ "Mt. Dulang-Dulang (2,938+)". ~ Pinoy Mountaineer. 2007-09-02. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-08-30. สืบค้นเมื่อ 2012-10-27.
  7. ↑ "The highest mountains in the Philippines ~ Pinoy Mountaineer". Pinoymountaineer.com. 2008-02-02. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-10-25. สืบค้นเมื่อ 2012-10-27.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
แผนที่พิกัดทั้งหมดใน "Bukidnon" กำลังใช้ OpenStreetMap 
ดาวน์โหลดพิกัดเป็น KML
Stub icon

บทความประเทศฟิลิปปินส์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=จังหวัดบูคิดโนน&oldid=10953694"