நெம்ருத் மலை
| நெம்ருத் மலை | |
|---|---|
 | |
| உயர்ந்த புள்ளி | |
| உயரம் | 2,134 m (7,001 அடி) |
| ஆள்கூறு | 37°58′54″N 38°44′28″E / 37.98167°N 38.74111°E |
| புவியியல் | |
  நெம்ருத் மலை | |
| யுனெசுக்கோ உலக பாரம்பரியக் களம் | |
| அலுவல்முறைப் பெயர் | Nemrut Dağ |
| கட்டளை விதி | Cultural: i, iii, iv |
| உசாத்துணை | 448 |
| பதிவு | 1987 (11-ஆம் அமர்வு) |
| பரப்பளவு | 11 ha |
 | |
நெம்ருத் மலை (Mount Nemrut or Nemrud), துருக்கி நாட்டின் தென்கிழக்கில் உள்ள அதியமான் மாகாணத்தில் உள்ள தாரசு மலைத்தொடரில் கிழக்கில் 2134 மீட்டர் உயரத்தில் அமைந்த மலைமுகடு ஆகும். இம்மலை முகட்டைச் சுற்றிலும் கிமு 1-ஆம் நூற்றாண்டின் அரச குடும்பத்தினரின் நூற்றுக்கணக்கான பெரும் கற்சிலைகள் உள்ளது. நெம்ருத் மலையை 1987 இல் யுனெஸ்கோ நிறுவனம் உலக பாரம்பரிய களமாக அறிவிக்கப்பட்டது.[1]
அலெக்சாண்டரின் பேரரசின் உடைவுக்குப் பிறகு ஹெலனியக் காலத்தில் சிரியா மற்றும் யூப்ரடீஸ் ஆற்றின் வடக்கே இருந்த காமஜீன் பேரரசின் மீது ஆட்சி செய்த செலூக்கியப் பேரரசர் முதலாம் அந்தியோகசின் (கிமு 69-34) கல்லறை நெம்ருத் மலை மீது நிறுவப்பட்டது. கிரேக்க மற்றும் பாரசீக கதைகளின் இரண்டு தொகுப்புகளின் மூலம் அதன் கிரேக்கக் கோயிலின் ஒத்திசைவு மற்றும் அதன் கிரேக்க மன்னர்களின் பரம்பரை ஆகியவை நெம்ருத் மலையின் கற்சிலைகளின் மூலம் தெரியவருகிறது.
அமைவிடம் மற்றும் விளக்கம்
[தொகு]
நெம்ருத் மலையானது கக்தாவிற்கு வடக்கே 40 கிமீ (25 மைல்) தொலைவில், அதியமான் அருகே உள்ளது. கிமு 62 இல், கம்மேஜின் மன்னர் முதலாம் ஆண்டியோகஸ் தியோஸ் மலை உச்சியில் ஒரு கல்லறை சரணாலயத்தை கட்டினார். ஹெராக்கிள்ஸ்-அர்டாக்னஸ்-ஏரெஸ், ஜீயஸ்-ஓரோமாஸ்டெஸ் மற்றும் அப்பல்லோ-மித்ராஸ்-ஹீலியோஸ்-ஹெர்ம்ஸ் போன்ற கிரேக்கக் கடவுளுக்கு கோயில்கள் மற்றும் சிலைகளை எழுப்பினார். இந்த தேவாலயத்தை நிர்மாணிக்கும் போது, அன்டியோகஸ் தனது மூதாதையர் வம்சத்தின் மதத்தை புத்துயிர் பெறுவதற்காக பார்த்தியன் மற்றும் ஆர்மேனிய மரபுகளிலிருந்து பெரிதும் ஈர்த்தார்.[2]ஒரு கட்டத்தில் சிலைகளின் தலைகள் அவற்றின் உடலில் இருந்து அகற்றப்பட்டது. அவை இப்போது தளம் முழுவதும் சிதறிக்கிடக்கின்றன.
தலைகளின் மூக்குப் பகுதி வேண்டுமென்றே சேதப்படுத்தப்பட்டுள்ளது. சிலைகள் பழைய இடத்தில் மீண்டும் அமைக்கப்படவில்லை. இந்த தளம் ஒரு பெரிதாக உருவாக்கியதாகக் கருதப்படும் அடிப்படை-நிவாரண உருவங்களுடன் கூடிய கல் அடுக்குகளையும் பாதுகாக்கிறது. இந்த அடுக்குகள் அல்லது கற்பலகைகள், அந்தியோகஸின் கிரேக்க மற்றும் பாரசீக மூதாதையர்களை சித்தரிக்கின்றது.[3][4]
தளம் முழுவதும் காணப்படும் அதே சிலைகள் 49 மீட்டர் (161 அடி) உயரமும், 152 மீ (499 அடி) விட்டமும் கொண்ட தளத்தின் மீது உள்ளது. சிலைகள் கிரேக்க பாணி முகங்களைக் கொண்டுள்ளது ஆனால் சிலைகள் பாரசீக ஆடைகள் மற்றும் சிகை அலங்காரம் உள்ளது.
நட்சத்திரங்களுடன் சிங்கம்
[தொகு]
நெம்ருத் மலையின் மேற்குப் பகுதியில் சிங்கத்துடன் ஒரு பெரிய அடுக்கு உள்ளது. இது நட்சத்திரங்கள் மற்றும் வியாழன், புதன் மற்றும் செவ்வாய் கிரகங்களின் அமைப்பைக் காட்டுகிறது. கிமு 7 சூலை 62 அன்று வானத்தின் விளக்கப்படமாக இந்த கலவையாக இது உள்ளது.[5]இந்த நினைவுச்சின்னத்தின் கட்டுமானம் எப்போது தொடங்கியது என்பதற்கான அறிகுறியாக இது இருக்கலாம். கிழக்குப் பகுதி நன்கு பாதுகாக்கப்பட்டு, பாறையின் பல அடுக்குகள் கொண்டுள்ளது. நினைவுச்சின்னத்தின் வானியல் மற்றும் மத இயல்பு காரணமாக, இந்த தளத்திற்கான சாத்தியமான பயன்பாடுகள் மத சடங்குகளை உள்ளடக்கியதாக கருதப்படுகிறது.
உலக பாரம்பரியக் களம்
[தொகு]1987 ஆம் ஆண்டில், யுனெஸ்கோவால் நெம்ருத் மலை ஒரு உலக பாரம்பரிய தளமாக அறிவிக்கப்பட்டது.[6] சுற்றுலாப் பயணிகள் பொதுவாக ஏப்ரல் முதல் அக்டோபர் வரை நெம்ருத் மலைக்கு வருகிறார்கள்.
படக்காட்சிகள்
[தொகு]-
நெம்ருத் மலை -
செலூக்கியப் பேரரசர் முதலாம் அந்தியோகசின் சிலை (?) -
சிலைகளின் தலைகள் -
சிலைகளின் தலைகள் -
நெம்ருத் மலையின் கிழக்கு தாழ்வாரம் -
-
கிழக்கில் சிங்கத்தின் தலை -
-
அப்போல்லோ-மித்ரா-ஹெர்மெஸ் மற்றும் ஹெராக்கிளிஸ்-ஏரிஸ் கடவுள்களின் தலை -
அப்போல்லோ-மித்ரா-ஹெர்மெஸ் கடவுளர்களின் தலைச்சிற்பங்கள் -
நெம்ருத் மலையின் மேற்கு பகுதி -
மேற்கு பகுதியில் அப்போல்லோ-மித்ரா-ஹெர்மெஸ் கடவுளர்களின் தலைச்சிற்பங்கள் -
மேற்கில் சீயஸ்-ஒரோமஸ்டெஸ் கடவுளர்களின் சிற்பஙகள் -
மேற்கில் ஹெராக்கிளிஸ்-அர்தக்கெனஸ்-ஏரிஸ் -
மேற்கில் பெண் கடவுள் கோம்மெக்ஜினே -
மேற்கில் பாரசீகக் கழுகின் தலைச்சிற்பம் -
மேற்கில் கழுகு மற்றும் சிங்கத்தின் சிற்பம் West -
மேற்கில் பாரசீகரின் மணற்கல் சிலை -
பாரசீகக் கழுகின் தலைச்சிற்பம்
மேற்கோள்கள்
[தொகு]- ↑ "Nemrut Dağ". whc.unesco.org. பார்க்கப்பட்ட நாள் 30 October 2021.
- ↑ Canepa 2020, ப. 203; “Antiochus looked to contemporary Parthian and, especially, Armenian traditions, to design his pantheon and reinvigorate his ancestral religion.”
- ↑ Goell, Bachmann & Sanders 1996, ப. 3.
- ↑ Spawforth, Eidinow & Hornblower 2014, ப. 542.
- ↑ Otto Neugebauer; van Hoessen, H.B. (1959). "Greek horoscopes". Memoirs of the American Philosophical Society (Philadelphia) XLVIII: 14–16.
The authors chose that date in preference to 23 July 49 BCE preferred by other researchers; see
Belmonte, Juan Antonio; Gonzales-Garcia, A. César (2010). "Antiochos's hierothesion at Nemrud Dag revisited: Adjusting the date in the light of astronomical evidence". J. Hist. Astronomy 41. http://www.iac.es/proyecto/arqueoastronomia/media/BelmonteGonzalez_JHA2010.pdf. - ↑ Giorgio Lollino; Andrea Manconi; Fausto Guzzetti; Martin Culshaw; Peter Bobrowsky; Fabio Luino, eds. (2014). Engineering Geology for Society and Territory - Volume 5: Urban Geology, Sustainable Planning and Landscape Exploitation (illustrated ed.). Springer. p. 45. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9783319090481.
ஆதாரங்கள்
[தொகு]- Canepa, Matthew (2020). The Iranian Expanse: Transforming Royal Identity Through Architecture, Landscape, and the Built Environment, 550 BCE–642 CE. Oakland: University of California Press. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9780520379206.
- Goell, Theresa (1957). "The Excavation of the "Hierothesion" of Antiochus I of Commagene on Nemrud Dagh (1953-1956)". Bulletin of the American Schools of Oriental Research (The University of Chicago Press) 147 (Oct.): 4-22.
- Goell, Theresa; Bachmann, H. G.; Sanders, Donald Hugo, eds. (1996). Nemrud Dagi: The Hierothesion of Antiochus I of Commagene: Results of the American Excavations Directed by Theresa B. Goell. Vol. 1. Eisenbrauns.
The East and West Terraces each contain colossal statues of Antiochus and his syncretized Greco-Persian tutelary deities, dozens of relief stelae portraying the Persian, Macedonian, and Commagenian ancestors of Antiochus..
- Hengel, Martin (1980). Jews, Greeks, and Barbarians: Aspects of the Hellenization of Judaism in the Pre-Christian Period. Fortress. p. 73.
- Shayegan, M. Rahim (2016). "The Arsacids and Commagene". In Curtis, Vesta Sarkhosh; Pendleton, Elizabeth J.; Alram, Michael; Daryaee, Touraj (eds.). The Parthian and Early Sasanian Empires: Adaptation and Expansion. Oxbow Books. பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 9781785702082.
- Spawforth, Antony; Eidinow, Esther; Hornblower, Simon, eds. (2014). The Oxford Companion to Classical Civilization. Oxford University Press. p. 542.
- Widengren, G. (1986). "Antiochus of Commagene". Encyclopaedia Iranica, Vol. II, Fasc. 2. 135–136.
- Siliotti, Alberto (2006), Hidden Treasures of Antiquity, Vercelli: VMB, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 88-540-0497-9
- Young, John H. (1964). "Commagenian Tiaras: Royal and Divine". American Journal of Archaeology (Archaeological Institute of America) 68, No. 1 (Jan.): 29-34.
- Brijder, Herman A.G. (ed.) (2014), Nemrud Dağı: Recent Archaeological Research and Conservation Activities in the Tomb Sanctuary on Mount Nemrud. Walter de Gruyter, Boston/Berlin, பன்னாட்டுத் தரப்புத்தக எண் 978-1-61451-713-9
வெளி இணைப்புகள்
[தொகு]
- Jacobs, Bruno (2011). "NEMRUD DAĞI". Encyclopaedia Iranica.
- Mt. Nemrut
- International Nemrud Foundation
- Commagene Nemrut Conservation and Development Program