Armōnika
 |
Ślabikŏrzowe abecadło Tyn artikel je narychtowany we ślabikŏrzowym zŏpisie ślōnskij gŏdki. Coby sie przewiedzieć wiyncyj, wejzdrzij do artikla ô nim. |
Armōnika[1] to je dynty insztrumynt, co ze ônego klang sie wydobywŏ w czasie ruchu luftu we szczyrbinach, przi kerych sōm metalowe blaszki mianowane strojikami, co wprawiōne we dyrgania wydajōm klangi podle ônych dugości.
Rozkłŏd klangōw na diatōnicznyj armōnice
strōj ôd Richtera, we tōnacyji C
| C | E | G | C | E | G | C | E | G | C | (blow) |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | (hole) |
| D | G | H | D | F | A | H | D | F | A | (draw) |
Ôznaczynia ôktaw na diagramie:
| C | CI | CII | CIII | CIIII |
Przipisy
- ↑
armōnika – definicyjŏ, synōnimy, bajszpile użyciŏ [we:] SileSłownik [online] [dostymp 2022-12-17].