Skip to main content

Karol Jachymek

Warsaw School of Social Sciences and Humanities, Faculty of Humanities and Social Sciences, PhD

Followers

112

Following

45

Co-author

1

Public Views

Jonathan Zittrain

Harvard University

Yale University

Daffodil International University(DIU)

Adriano D'Aloia

Università degli Studi di Bergamo (University of Bergamo)

University of Ulster

Central European University

Kansas State University

Tallinn University

Armando Marques-Guedes

UNL - New University of Lisbon

The University of Sydney

InterestsView All (27)

Uploads

Books by Karol Jachymek

Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych

Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych

„Rozprawa Karola Jachymka jest niezwykle rzetelnym tekstem o filmie polskim lat sześćdziesiątych,... more „Rozprawa Karola Jachymka jest niezwykle rzetelnym tekstem o filmie polskim lat sześćdziesiątych, dającym z jednej strony bardzo szeroką panoramę tego zjawiska, z drugiej zaś szereg pogłębionych i ciekawych analiz […]. Lata sześćdziesiąte definiowane przez film tego okresu jawią się – czego jak dotąd w piśmiennictwie poświęconym historii filmu zdecydowanie brakowało – jako epoka w istocie zróżnicowana i pełna wewnętrznych napięć”.

prof. Barbara Głębicka-Giza

„Karolowi Jachymkowi udała się sztuka trudna – powiedział coś nowego o epoce, która doczekała się już mnóstwa opracowań i jest (pozornie) świetnie znana i naukowo rozpoznana. Praca ta skutecznie dowodzi, że można jeszcze odnaleźć w latach sześćdziesiątych dzieła i twórców zapomnianych lub konsekwentnie pomijanych, a także zinterpretować twórczość filmową sprzed pół wieku w sposób nowatorski i otwierający nieeksplorowane dotychczas pola i obszary badawcze”.

prof. Arkadiusz Lewicki

http://wnkatedra.pl/pl/p/Film-cialo-historia-Karol-Jachymek/22522488

http://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/artykuly/ewa-krzyzewska-i-chlopcy/602

Papers by Karol Jachymek

Ciało ujarzmione. Seksualność jako ideologia w polskich filmach fabularnych realizmu socjalistycznego. Konteksty - rozwój - znaczenia

Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989–2012

Wrocław i film

A Train to Hollywood: Porno-Chic in the Polish Cinema of the Late 1980s

European journal of American studies, 2018

This article is an attempt to analyze selected Polish films, produced in the second half of the 1... more This article is an attempt to analyze selected Polish films, produced in the second half of the 1980s, in the context of the erotic content included in these movies and references to broadly understood sexuality. Polish cinema of that period is full of erotic themes, which on one hand may be explained by the changing political and social situation as well as the transformation of social norms that was ongoing in the country at the time, and on the other by the influence of numerous American texts, or broadly defined western popular culture, that began permeating the country with an increasing boldness and led to clear eroticisation and even pornographication of Polish cinema at the time. In consequence, the so-called second wave of porno-chic (the term will be defined further in the article) that was taking place in the West, also impacted Polish cinema. Moreover, porno-chic became one of the catalysts of a revolution of the imagination (Krajewski) that was beginning to develop in Poland at the time. Therefore, this article analyzes selected films produced in the second half of the 1980s, which exemplify the above-noted process. The article also includes source materials, such as film reviews, commentaries of experts and archival texts that illustrate the significance of erotic themes in the Polish cinema of this period. At the same time, it should be noted that the terms appearing in this article, such as "eroticisation," "pornographication," "sexual themes" (etc.), are sometimes used as synonyms, although clear differences in their meanings can easily be pointed out ("sexual themes" would mean the main or side plots of films centred around sexual issues, "eroticisation" would mainly refer to nudity or scantily dressed actors, etc., and "pornographication"-to bold scenes of sexual encounters). This decision mainly stems from the imprecise, and sometimes even an intuitive way in which such terms were used by commentators or experts at the time. The turn of the 1980s and 1990s was undeniably the time when western popular culture succumbed to a visible pornographication. What it means is that nudity, as well as human sexuality (the latter usually perceived rather simplistically), started appearing in

Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka

Kultura Popularna, 2013

Obnażyć rzeczywistość. Nagość i erotyka w kinie polskim czasów przełomu

Kwartalnik Filmowy, 2019

Głównym temat artykułu jest próba przyjrzenia się kinu polskiemu czasów przełomu w kontekście lic... more Głównym temat artykułu jest próba przyjrzenia się kinu polskiemu czasów przełomu w kontekście licznie pojawiających się w nim odniesień do tematyki erotycznej i scen nagości. Druga połowa lat 80. i początek lat 90. to bowiem w Polsce okres silnej pornografizacji rodzimej kultury popularnej. Z jednej strony zjawisko to może świadczyć o trwającej wówczas w naszym kraju transformacji ustrojowej i dynamicznie zmieniającej się wtedy sytuacji społecznej, obyczajowej czy politycznej. Z drugiej natomiast można je bez trudu powiązać także z wpływami zachodnich tekstów popkultury (np. kaset wideo czy pism zawierających treści pornograficzne), które coraz śmielej zaczęły przenikać w tamtym okresie do Polski. W rezultacie trwająca wtedy na Zachodzie tzw. druga fala porno-chicu w wyraźny sposób wywarła również wpływ na kształt rodzimego kina, stając się tym samym jednym z ważniejszych katalizatorów rozpoczynającej się wówczas w Polsce rewolucji wyobraźni. W niniejszym artykule analizie zostały w...

„Włosy” Marka Piwowskiego. O ironii jako filmowej strategii subwersji w polskich filmach dokumentalnych przełomu lat 60. i 70.

"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", 2018

Głównym tematem artykułu jest ironia jako filmowa strategii subwersji w polskich filmach dokument... more Głównym tematem artykułu jest ironia jako filmowa strategii subwersji w polskich filmach dokumentalnych przełomu lat 60. i 70. Jako swego rodzaju studium przypadku do rozważań na temat mechanizmów działania subwersji w kinie i cech ironii filmowej w tekście posłużyła przede wszystkim twórczość dokumentalna Marka Piwowskiego, a dokładnie zrealizowany przez niego w 1971 roku film Hair. Zdaniem autora artykułu najpełniej oddaje on bowiem najważniejsze tendencje charakterystyczne dla omawianego okresu kina polskiego, stając się bodaj jednym z najważniejszych przykładów wypowiedzi ironicznej w obszarze rodzimej dokumentalistyki.

A Train to Hollywood: Porno-Chic in the Polish Cinema of the Late 1980s

European Journal of American Studies, 2018

Polish cinema in the late 1980s—a period marked in Poland by a transformation of social norms and... more Polish cinema in the late 1980s—a period marked in Poland by a transformation of social norms and a mounting pressure on the political authorities from the illegal opposition movement—underwent a significant evolution, part of which was opening up to erotic content reaching Poland from the West in various forms, including the “porno-chic” phenomenon, defined by Brian McNair as being “not porn… but the representation of porn in non-pornographic art and culture.” In my article, I look at some major examples of the porno-chic trend in Polish cinema of the late 1980s and draw on the archival records from the Film Pre-Screening Commission to demonstrate how the political and cultural authorities of the time attempted to co-opt the new “western” trend to improve their standing with an increasingly irate public and to deflate the rising discontent by a supply of an attractive cultural and erotic content.

Seks w kinie polskim okresu PRL. Wprowadzenie

"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", 2018

Głównym tematem artykułu jest problematyka seksu i seksualności w polskim kinie fabularnym czasów... more Głównym tematem artykułu jest problematyka seksu i seksualności w polskim kinie fabularnym czasów PRL-u. W swoich rozważaniach autor dokonuje analizy m.in. wybranych wątków erotycznych, jakie utrwalone zostały w polskich filmach tego okresu, traktując je, w zgodzie z refleksją Marca Ferro i Petera Burke’a, jako świadectwo zachodzących z biegiem lat w Polsce przemian obyczajowych. W poszczególnych częściach, dotyczących kolejno stalinizmu, odwilży i lat 60., lat 70. oraz lat 80., autor przygląda się ponadto najbardziej typowym wizerunkom, dopuszczalnym granicom obowiązującej w danym czasie cenzury obyczajowej oraz innym charakterystycznym tendencjom związanym z tematyką seksu, które jego zdaniem stanowiły wyróżnik nie tylko twórczości filmowej, ale też szeroko definiowanej rzeczywistości audiowizualnej tych epok historycznych.

Ewa Krzyżewska (i chłopcy)

[w:] Karol Jachymek, "Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych", Gdańsk 2016.

Fragment książki: Karol Jachymek, "Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych", G... more

"Mięso", red. Karol Jachymek, Joanna Jeśman ("Kultura Popularna" 2014, nr 4)

by Joanna Jeśman and Karol Jachymek

Mięso. Wstęp – Karol Jachymek, Joanna Jeśman Zwierzęta w reklamie mięsa – Dariusz Gzyra Mię... more Mięso. Wstęp – Karol Jachymek, Joanna Jeśman

Zwierzęta w reklamie mięsa – Dariusz Gzyra

Mięso jako śmieć. Społeczne procesy dewaluacji mięsa – Ariel Modrzyk

Kulinarny (i kulturowy) status ryby w Polsce. Między mięsem i nie-mięsem, między symbolem i obojętnością – Aleksandra Drzał-Sierocka

Wspólnoty mięsa. Konstruowanie tożsamości grupowej wokół sporu o ubój rytualny – Ludmiła Janion

Kwestia (nie)smaku. Foie gras – kontrowersyjny delikates i równie kontrowersyjne metody walki z jego producentami – Małgorzata Kowalewska

„Kawałek niezafałszowanej przyrody”. Analiza retoryki dietetyki zwierzęcej – Justyna Schollenberger

Miasto i mięso – Arleta Galant

Kanibalizm jako metafora w komunikacji masowej – Wojciech Boryszewski

Głód mięsa. O kanibalizmie w filmie "Delicatessen" – Iga Łomanowska

Dosłowność cielesnej konsumpcji. "Kanibal z Rotenburga" jako tragedia – Anna Roszman

Ludzkie marionetki w krwistym teatrze. Mięso w filmach pełnometrażowych Jana Švankmajera – Marta Maciejewska

Krew i performans – Wojciech Kowalczyk

Mięso w tradycyjnej sztuce azjatyckiej. Indie i Japonia – Magdalena Tomaszewska-Bolałek

Mięsne eros i tanatos. Motyw gnijącego ciała i brutalnego seksu w poezji Jiřego Karáska ze Lvovic – Katarzyna Cupała

Ciało miarą rzeczy? "Świdryga i Midryga" Bolesława Leśmiana – Szymon Trusewicz

Głód życia. Dwa oblicza pożerania w malarstwie René Magritte’a – Piotr G. Górniak

Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie

K. Jachymek, Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie, [w:] W garnku kultury. Rozważania nad jedzeniem w przestrzeni społeczno-kulturowej, red. A. Drzał-Sierocka, Gdańsk 2014, s. 87-109.

Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989-2012

K. Jachymek, Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989-2012, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego” 2013, nr 9, s. 101-127.

Smak kobiety. Wyjaśniając "Gotowe na wszystko"

K. Jachymek, Smak kobiety. Wyjaśniając "Gotowe na wszystko", [w:] Władcy torrentów. Wokół angażującego modelu telewizji, red. M. Major, J. Bucknall-Hołyńska, Gdańsk 2014, s. 105-120.

Kodeks Haynesa. Rzecz o "Mildred Pierce"

K. Jachymek, Kodeks Haynesa. Rzecz o "Mildred Pierce", [w:] Władcy torrentów. Wokół angażującego modelu telewizji, red. M. Major, J. Bucknall-Hołyńska, Gdańsk 2014, s. 13-29.

Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka

K. Jachymek, Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka, "Kultura Popularna" 2013, nr 2, s. 4-20.

Patrząc wstecz. Współczesny dokument wobec PRL-u

J. Banaszewska, K. Jachymek, Patrząc wstecz. Współczesny dokument wobec PRL-u, "Kultura Popularna" 2013, nr 1, s. 14-27.

O filmach, których nie było: przypadek Janusza Kondratiuka

K. Jachymek, O filmach, których nie było: przypadek Janusza Kondratiuka, [w:] Kino, którego nie ma, red. P. Zwierzchowski, D. Wierski, Bydgoszcz 2013, s. 201-213.

Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Kino, którego nie ma, red. ... more Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Kino, którego nie ma, red. Piotr Zwierzchowski, Dominik Wierski, Bydgoszcz 2013, s. 201-213. O FILMACH, KTÓRYCH NIE BYŁO: PRZYPADEK JANUSZA KONDRATIUKA Zgadzam się z moim przedmówcą, że na pewne rzeczy mogą sobie pozwolić Anglicy, czy nawet Francuzi, bo inaczej kształtowały się losy tych narodów, natomiast my sobie na pewne rzeczy pozwolić nie możemy z bardzo różnych względów 1 . prof. Henryk Jankowski Ostrze kosy z góry wygląda jak punkcik. Jastrząb widzi tylko kurę. Na wszystko trzeba patrzeć z boku 2 . Włodek, główny bohater Głów pełnych gwiazd W obliczu oczywistej chronologii i łatwej dostępności osiągnięć polskiego kina często zapominamy, że filmowy pejzaż PRL-u to obraz malowany głównie za pomocą białych plam. Oczekiwana przez socjalizm wizja państwowości zakładała bowiem zgodność wszelkich dziedzin życia z obowiązującym scenariuszem. Tym samym wszystkie przejawy indywidualnego spojrzenia na świat, które nie przystawały do preferowanego kształtu codzienności, musiały zostać zamazane, ukryte albo całkowicie zeń usunięte. Jeśli przyjrzeć się ówczesnej kulturze przez pryzmat nieobecności, milczenia i przesunięć, wyraźnie widać, że to właśnie kino stanowiło przestrzeń znajdującą się pod szczególną kontrolą. Głównym tematem niniejszego artykułu chciałbym więc uczynić półkowniki -filmy, których 1 Stenogram z posiedzenia Komisji Kolaudacyjnej Filmów Fabularnych w dniu 29 kwietnia 1981 roku. Omówienie filmu pt. Głowy pełne gwiazd zrealizowanego przez reż. Janusza Kondratiuka, Archiwum Filmoteka Narodowa (dalej AFN), sygn. A-344, poz. 265, k. 12-13. 2 Janusz Kondratiuk, Ujarzmienie krwi (Głowy pełne gwiazd), scenopis filmu, Zespół Filmowy "Pryzmat", Warszawa 1974, AFN, sygn. S-16417, k. 200 (na podstawie scenariusza Andrzeja Mularczyka pt. Ujarzmienie krwi; zacytowana powyżej wypowiedź nie znalazła się w filmie).

Ciała szaleńców

K. Jachymek, K. Ryszkiewicz, Ciała szaleńców, "Kino" 2012, s. 44-46.

Tekst stanowi wersję roboczą artykułu, który ukazał się w czasopiśmie: "Kino" 2012, nr 11, s. 44-46.

Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych

Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych

„Rozprawa Karola Jachymka jest niezwykle rzetelnym tekstem o filmie polskim lat sześćdziesiątych,... more „Rozprawa Karola Jachymka jest niezwykle rzetelnym tekstem o filmie polskim lat sześćdziesiątych, dającym z jednej strony bardzo szeroką panoramę tego zjawiska, z drugiej zaś szereg pogłębionych i ciekawych analiz […]. Lata sześćdziesiąte definiowane przez film tego okresu jawią się – czego jak dotąd w piśmiennictwie poświęconym historii filmu zdecydowanie brakowało – jako epoka w istocie zróżnicowana i pełna wewnętrznych napięć”.

prof. Barbara Głębicka-Giza

„Karolowi Jachymkowi udała się sztuka trudna – powiedział coś nowego o epoce, która doczekała się już mnóstwa opracowań i jest (pozornie) świetnie znana i naukowo rozpoznana. Praca ta skutecznie dowodzi, że można jeszcze odnaleźć w latach sześćdziesiątych dzieła i twórców zapomnianych lub konsekwentnie pomijanych, a także zinterpretować twórczość filmową sprzed pół wieku w sposób nowatorski i otwierający nieeksplorowane dotychczas pola i obszary badawcze”.

prof. Arkadiusz Lewicki

http://wnkatedra.pl/pl/p/Film-cialo-historia-Karol-Jachymek/22522488

http://akademiapolskiegofilmu.pl/pl/historia-polskiego-filmu/artykuly/ewa-krzyzewska-i-chlopcy/602

Ciało ujarzmione. Seksualność jako ideologia w polskich filmach fabularnych realizmu socjalistycznego. Konteksty - rozwój - znaczenia

Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989–2012

Wrocław i film

A Train to Hollywood: Porno-Chic in the Polish Cinema of the Late 1980s

European journal of American studies, 2018

This article is an attempt to analyze selected Polish films, produced in the second half of the 1... more This article is an attempt to analyze selected Polish films, produced in the second half of the 1980s, in the context of the erotic content included in these movies and references to broadly understood sexuality. Polish cinema of that period is full of erotic themes, which on one hand may be explained by the changing political and social situation as well as the transformation of social norms that was ongoing in the country at the time, and on the other by the influence of numerous American texts, or broadly defined western popular culture, that began permeating the country with an increasing boldness and led to clear eroticisation and even pornographication of Polish cinema at the time. In consequence, the so-called second wave of porno-chic (the term will be defined further in the article) that was taking place in the West, also impacted Polish cinema. Moreover, porno-chic became one of the catalysts of a revolution of the imagination (Krajewski) that was beginning to develop in Poland at the time. Therefore, this article analyzes selected films produced in the second half of the 1980s, which exemplify the above-noted process. The article also includes source materials, such as film reviews, commentaries of experts and archival texts that illustrate the significance of erotic themes in the Polish cinema of this period. At the same time, it should be noted that the terms appearing in this article, such as "eroticisation," "pornographication," "sexual themes" (etc.), are sometimes used as synonyms, although clear differences in their meanings can easily be pointed out ("sexual themes" would mean the main or side plots of films centred around sexual issues, "eroticisation" would mainly refer to nudity or scantily dressed actors, etc., and "pornographication"-to bold scenes of sexual encounters). This decision mainly stems from the imprecise, and sometimes even an intuitive way in which such terms were used by commentators or experts at the time. The turn of the 1980s and 1990s was undeniably the time when western popular culture succumbed to a visible pornographication. What it means is that nudity, as well as human sexuality (the latter usually perceived rather simplistically), started appearing in

Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka

Kultura Popularna, 2013

Obnażyć rzeczywistość. Nagość i erotyka w kinie polskim czasów przełomu

Kwartalnik Filmowy, 2019

Głównym temat artykułu jest próba przyjrzenia się kinu polskiemu czasów przełomu w kontekście lic... more Głównym temat artykułu jest próba przyjrzenia się kinu polskiemu czasów przełomu w kontekście licznie pojawiających się w nim odniesień do tematyki erotycznej i scen nagości. Druga połowa lat 80. i początek lat 90. to bowiem w Polsce okres silnej pornografizacji rodzimej kultury popularnej. Z jednej strony zjawisko to może świadczyć o trwającej wówczas w naszym kraju transformacji ustrojowej i dynamicznie zmieniającej się wtedy sytuacji społecznej, obyczajowej czy politycznej. Z drugiej natomiast można je bez trudu powiązać także z wpływami zachodnich tekstów popkultury (np. kaset wideo czy pism zawierających treści pornograficzne), które coraz śmielej zaczęły przenikać w tamtym okresie do Polski. W rezultacie trwająca wtedy na Zachodzie tzw. druga fala porno-chicu w wyraźny sposób wywarła również wpływ na kształt rodzimego kina, stając się tym samym jednym z ważniejszych katalizatorów rozpoczynającej się wówczas w Polsce rewolucji wyobraźni. W niniejszym artykule analizie zostały w...

„Włosy” Marka Piwowskiego. O ironii jako filmowej strategii subwersji w polskich filmach dokumentalnych przełomu lat 60. i 70.

"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", 2018

Głównym tematem artykułu jest ironia jako filmowa strategii subwersji w polskich filmach dokument... more Głównym tematem artykułu jest ironia jako filmowa strategii subwersji w polskich filmach dokumentalnych przełomu lat 60. i 70. Jako swego rodzaju studium przypadku do rozważań na temat mechanizmów działania subwersji w kinie i cech ironii filmowej w tekście posłużyła przede wszystkim twórczość dokumentalna Marka Piwowskiego, a dokładnie zrealizowany przez niego w 1971 roku film Hair. Zdaniem autora artykułu najpełniej oddaje on bowiem najważniejsze tendencje charakterystyczne dla omawianego okresu kina polskiego, stając się bodaj jednym z najważniejszych przykładów wypowiedzi ironicznej w obszarze rodzimej dokumentalistyki.

A Train to Hollywood: Porno-Chic in the Polish Cinema of the Late 1980s

European Journal of American Studies, 2018

Polish cinema in the late 1980s—a period marked in Poland by a transformation of social norms and... more Polish cinema in the late 1980s—a period marked in Poland by a transformation of social norms and a mounting pressure on the political authorities from the illegal opposition movement—underwent a significant evolution, part of which was opening up to erotic content reaching Poland from the West in various forms, including the “porno-chic” phenomenon, defined by Brian McNair as being “not porn… but the representation of porn in non-pornographic art and culture.” In my article, I look at some major examples of the porno-chic trend in Polish cinema of the late 1980s and draw on the archival records from the Film Pre-Screening Commission to demonstrate how the political and cultural authorities of the time attempted to co-opt the new “western” trend to improve their standing with an increasingly irate public and to deflate the rising discontent by a supply of an attractive cultural and erotic content.

Seks w kinie polskim okresu PRL. Wprowadzenie

"Pleograf. Kwartalnik Akademii Polskiego Filmu", 2018

Głównym tematem artykułu jest problematyka seksu i seksualności w polskim kinie fabularnym czasów... more Głównym tematem artykułu jest problematyka seksu i seksualności w polskim kinie fabularnym czasów PRL-u. W swoich rozważaniach autor dokonuje analizy m.in. wybranych wątków erotycznych, jakie utrwalone zostały w polskich filmach tego okresu, traktując je, w zgodzie z refleksją Marca Ferro i Petera Burke’a, jako świadectwo zachodzących z biegiem lat w Polsce przemian obyczajowych. W poszczególnych częściach, dotyczących kolejno stalinizmu, odwilży i lat 60., lat 70. oraz lat 80., autor przygląda się ponadto najbardziej typowym wizerunkom, dopuszczalnym granicom obowiązującej w danym czasie cenzury obyczajowej oraz innym charakterystycznym tendencjom związanym z tematyką seksu, które jego zdaniem stanowiły wyróżnik nie tylko twórczości filmowej, ale też szeroko definiowanej rzeczywistości audiowizualnej tych epok historycznych.

Ewa Krzyżewska (i chłopcy)

[w:] Karol Jachymek, "Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych", Gdańsk 2016.

Fragment książki: Karol Jachymek, "Film - ciało - historia. Kino polskie lat sześćdziesiątych", G... more

"Mięso", red. Karol Jachymek, Joanna Jeśman ("Kultura Popularna" 2014, nr 4)

by Joanna Jeśman and Karol Jachymek

Mięso. Wstęp – Karol Jachymek, Joanna Jeśman Zwierzęta w reklamie mięsa – Dariusz Gzyra Mię... more Mięso. Wstęp – Karol Jachymek, Joanna Jeśman

Zwierzęta w reklamie mięsa – Dariusz Gzyra

Mięso jako śmieć. Społeczne procesy dewaluacji mięsa – Ariel Modrzyk

Kulinarny (i kulturowy) status ryby w Polsce. Między mięsem i nie-mięsem, między symbolem i obojętnością – Aleksandra Drzał-Sierocka

Wspólnoty mięsa. Konstruowanie tożsamości grupowej wokół sporu o ubój rytualny – Ludmiła Janion

Kwestia (nie)smaku. Foie gras – kontrowersyjny delikates i równie kontrowersyjne metody walki z jego producentami – Małgorzata Kowalewska

„Kawałek niezafałszowanej przyrody”. Analiza retoryki dietetyki zwierzęcej – Justyna Schollenberger

Miasto i mięso – Arleta Galant

Kanibalizm jako metafora w komunikacji masowej – Wojciech Boryszewski

Głód mięsa. O kanibalizmie w filmie "Delicatessen" – Iga Łomanowska

Dosłowność cielesnej konsumpcji. "Kanibal z Rotenburga" jako tragedia – Anna Roszman

Ludzkie marionetki w krwistym teatrze. Mięso w filmach pełnometrażowych Jana Švankmajera – Marta Maciejewska

Krew i performans – Wojciech Kowalczyk

Mięso w tradycyjnej sztuce azjatyckiej. Indie i Japonia – Magdalena Tomaszewska-Bolałek

Mięsne eros i tanatos. Motyw gnijącego ciała i brutalnego seksu w poezji Jiřego Karáska ze Lvovic – Katarzyna Cupała

Ciało miarą rzeczy? "Świdryga i Midryga" Bolesława Leśmiana – Szymon Trusewicz

Głód życia. Dwa oblicza pożerania w malarstwie René Magritte’a – Piotr G. Górniak

Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie

K. Jachymek, Wszystko czerwone. Coca-cola, PRL i kino polskie, [w:] W garnku kultury. Rozważania nad jedzeniem w przestrzeni społeczno-kulturowej, red. A. Drzał-Sierocka, Gdańsk 2014, s. 87-109.

Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989-2012

K. Jachymek, Obraz służb specjalnych w polskiej kinematografii w latach 1989-2012, „Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego” 2013, nr 9, s. 101-127.

Smak kobiety. Wyjaśniając "Gotowe na wszystko"

K. Jachymek, Smak kobiety. Wyjaśniając "Gotowe na wszystko", [w:] Władcy torrentów. Wokół angażującego modelu telewizji, red. M. Major, J. Bucknall-Hołyńska, Gdańsk 2014, s. 105-120.

Kodeks Haynesa. Rzecz o "Mildred Pierce"

K. Jachymek, Kodeks Haynesa. Rzecz o "Mildred Pierce", [w:] Władcy torrentów. Wokół angażującego modelu telewizji, red. M. Major, J. Bucknall-Hołyńska, Gdańsk 2014, s. 13-29.

Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka

K. Jachymek, Ciała niezawodowców. O wczesnych filmach Janusza Kondratiuka, "Kultura Popularna" 2013, nr 2, s. 4-20.

Patrząc wstecz. Współczesny dokument wobec PRL-u

J. Banaszewska, K. Jachymek, Patrząc wstecz. Współczesny dokument wobec PRL-u, "Kultura Popularna" 2013, nr 1, s. 14-27.

O filmach, których nie było: przypadek Janusza Kondratiuka

K. Jachymek, O filmach, których nie było: przypadek Janusza Kondratiuka, [w:] Kino, którego nie ma, red. P. Zwierzchowski, D. Wierski, Bydgoszcz 2013, s. 201-213.

Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Kino, którego nie ma, red. ... more Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Kino, którego nie ma, red. Piotr Zwierzchowski, Dominik Wierski, Bydgoszcz 2013, s. 201-213. O FILMACH, KTÓRYCH NIE BYŁO: PRZYPADEK JANUSZA KONDRATIUKA Zgadzam się z moim przedmówcą, że na pewne rzeczy mogą sobie pozwolić Anglicy, czy nawet Francuzi, bo inaczej kształtowały się losy tych narodów, natomiast my sobie na pewne rzeczy pozwolić nie możemy z bardzo różnych względów 1 . prof. Henryk Jankowski Ostrze kosy z góry wygląda jak punkcik. Jastrząb widzi tylko kurę. Na wszystko trzeba patrzeć z boku 2 . Włodek, główny bohater Głów pełnych gwiazd W obliczu oczywistej chronologii i łatwej dostępności osiągnięć polskiego kina często zapominamy, że filmowy pejzaż PRL-u to obraz malowany głównie za pomocą białych plam. Oczekiwana przez socjalizm wizja państwowości zakładała bowiem zgodność wszelkich dziedzin życia z obowiązującym scenariuszem. Tym samym wszystkie przejawy indywidualnego spojrzenia na świat, które nie przystawały do preferowanego kształtu codzienności, musiały zostać zamazane, ukryte albo całkowicie zeń usunięte. Jeśli przyjrzeć się ówczesnej kulturze przez pryzmat nieobecności, milczenia i przesunięć, wyraźnie widać, że to właśnie kino stanowiło przestrzeń znajdującą się pod szczególną kontrolą. Głównym tematem niniejszego artykułu chciałbym więc uczynić półkowniki -filmy, których 1 Stenogram z posiedzenia Komisji Kolaudacyjnej Filmów Fabularnych w dniu 29 kwietnia 1981 roku. Omówienie filmu pt. Głowy pełne gwiazd zrealizowanego przez reż. Janusza Kondratiuka, Archiwum Filmoteka Narodowa (dalej AFN), sygn. A-344, poz. 265, k. 12-13. 2 Janusz Kondratiuk, Ujarzmienie krwi (Głowy pełne gwiazd), scenopis filmu, Zespół Filmowy "Pryzmat", Warszawa 1974, AFN, sygn. S-16417, k. 200 (na podstawie scenariusza Andrzeja Mularczyka pt. Ujarzmienie krwi; zacytowana powyżej wypowiedź nie znalazła się w filmie).

Ciała szaleńców

K. Jachymek, K. Ryszkiewicz, Ciała szaleńców, "Kino" 2012, s. 44-46.

Tekst stanowi wersję roboczą artykułu, który ukazał się w czasopiśmie: "Kino" 2012, nr 11, s. 44-46.

Szczenięcy kapitalizm. Portret dziecka w filmach Waldemara Szarka

K. Jachymek, Szczenięcy kapitalizm. Portret dziecka w filmach Waldemara Szarka, [w:] Zobaczyć dziecko. Literackie i filmowe portrety dziecka w Polsce w XX wieku, red. A. Ossowska-Zwierzchowska, Bydgoszcz 2012, s. 199-216.

Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Zobaczyć dziecko. Literacki... more Tekst stanowi roboczą wersję artykułu, który ukazał się w monografii: Zobaczyć dziecko. Literackie i filmowe portrety dziecka w Polsce w XX wieku, red. Aldona Ossowska-Zwierzchowska, Bydgoszcz 2012, s. 199-216. SZCZENIĘCY KAPITALIZM. PORTRET DZIECKA W FILMACH WALDEMARA SZARKA Lata dziewięćdziesiąte stanowią niezwykle interesującą -i coraz częściej obecną w piśmiennictwie -perspektywę badawczą. Fascynacja ostatnią dekadą XX wieku charakterystyczna jest przede wszystkim nowemu pokoleniu historyków, dla których zgłębianie mających wówczas miejsce zdarzeń równoznaczne jest z możliwością odbycia nostalgicznej wędrówki do najwcześniejszych lat dzieciństwa i młodości. Wędrówki tyleż inspirującej, co ryzykownej, bowiem -jak żadna inna -narażonej na niezdolność zdystansowanego i krytycznego spojrzenia na istotę badanych zjawisk. Spróbuję jednak podjąć wyzwanie… W niniejszym artykule -świadomy pułapek i niebezpieczeństwchciałbym udać się w podróż do trzech tekstów, które noszę w pamięci od najwcześniejszych lat młodości. Tekstów wyjątkowych, bowiem będących zarówno wspomnieniem, jak i swoistym portretem dzieciństwa w dobie transformacji. Głównym tematem artykułu chciałbym więc uczynić trzy produkcje Waldemara Szarka z początku lat dziewięćdziesiątych: Mów mi Rockefeller (1990; film kinowy), Goodbye Rockefeller (1993; film kinowy) i Żegnaj Rockefeller (1993; serial telewizyjny na motywach Goodbye Rockefeller). Twórczość W. Szarka koncentruje się przede wszystkim wokół tematów młodości. Młodość jest więc głównym motywem jego pełnometrażowego debiutu fabularnegoautobiograficznego -O rany, nic się nie stało!!! (1987), w którym reżyser przenosi nas w lata sześćdziesiąte: do czasów liceum, niczym nieskrępowanej wolności, pierwszych kontaktów damsko-męskich i związanej z nimi inicjacji seksualnej. Młodości dotyczą również Oczy niebieskie (1994) -swoista "narracja pamięci" znajdującego się w stanie śpiączki, zakochanego w siedemnastoletniej wiolonczelistce (Ania, Magdalena Wójcik), niewiele od niej starszego skrzypka (Jacek, Grzegorz Damięcki). Młodość to także temat pełnometrażowej Spony (1998) i równolegle realizowanego serialu telewizyjnego pt. Sposób na Alcybiadesa (1997, premiera 2001) -będących adaptacją powieści dla młodzieży autorstwa Edmunda Niziurskiego pod tym samym tytułem -których akcja osadzona jest w rzeczywistości liceum. Tematów młodości dotyka również obraz To my (2000), opowiadający