Haastrechtse bos

de Haastrechtse molen is dankbaar om te fotograferen

altijd fijn als er een beetje informatie aanwezig is,

dan denk je dat er nog niemand geweest is maar dit kon wel eens het grote
werk van Klaproos zijn.

maar als je in het eerste bos van het Bisdom rijd dan voel je je wel gelijk thuis.

Dit is een restant van de ingang van de grot. als ik goed ben geïnformeerd gaan ze het bos
weer terug proberen te brengen in de staat van 1823.

Hier liggen de laatste regenten  Le Fevre de Montagnie Bisdom van Vliet en Echtgenote
 Pauline Le Fevre de Montagnie--Bisdom vann Vliet,zij zaten zowel in kerkelijke
 besturen als in rijksbesturen en deden heel veel voor de Krimpenerwaard en hun bevolking.

Hier ligt geheel in stijl Nora de hond des huises,

het mocht dan somber weer zijn maar het was er goed vertoeven.

De bewaking was zeer duidelijk aanwezig.

Voor het mooi was ik hier voor de paddenstoelen te laat het gebied staat bekend om zijn
grote bijzonder mooie variaties, Peter de Mooy kwam hier ook graag,

nee zeg zelfs mijn zetel stond er nog. moet je bij ons proberen
 jatten ze onder je kont vandaan.

wat een bofkont ben ik toch het hele gebied met de scootmobiel bereikbaar, nou ja even
boven de sloot gehangen en een schietgebedje geddaaan ik dacht
 in het Bisdom kan het niet fout gan.

je rook de herfst en de beginnende winter.

de eenden hadden mij allang gezien of ik was te langsaam dat kan natuurlijk ook.

Dit is het museum momenteel in restauratie

dit is het originele hekwerk nog

ja zo zou ik best willen wonen

Er stonden hele grote boerderijen langs de dijk die waarschijnlijk in de loop
 der jaren verschillende keren was opgehoogd.

een prachtig grote oude kerk met enorme dikke muren en een prachtige toren
 die van ver te zien was.

Ik werd  duidelijk uitgeleide gedaan

Diepenheim 3

Deze fotosessie is op twee foto,s na gewoon vanuit de woonkamer door de ruiten genomen,
dus hoef ik niet te vertellen hoeveel plezier we daarvan hadden en nogsteeds.

word vervolgd,

twents Noaberschap.

op de titel kom ik straks terug,maar hier mochten wij een paar weken oppassen dat was
voor ons een verademing

dit zagen wij uit het keukenraam.

en dit uit het zijraam.

en dit vanuit een luie stoel

een van de vele zij gezichten

in twente hebben ze een noaberschap,kort door de bocht is dat goed omzien naar
elkaar.,maar dat het zover ging dat wist ik niet bij ons word er gepraat
dat robots een groot deel van de zorg over gaan nemen, ach ze zijn hier veel en veel
verder.als wij s,morgens de gordijnen open doen wordt er gekeken of wij er wel
zijn en wij zijn maar gewoon gasten( kijk maar onderop de sponningen van de
ramen zowel links als rechts word er naar ons uitgekeken.en dat gebeurd wel
 een paar keer per dag. de foto is niet mooi maar ik moest het even laten zien.

zo is het om 16.00 uur

en zo een uur later. dan is het echt donker ja als stadsmens met onze neon een
bedrijvigheid was het even wennen maar ozo heerlijk wat een rust niet te
beschrijven.dit is echt genieten. wordt vervolgd.

de feestdagen in Twente

Wij waren weer uitgenodigd door vrienden om in Diepenheim de feestdagen door te brengen
 (dat was geen straf hoor),hier alvast een voorproefje van de monumentale boerderijen.
die er te zien zijn.

deze schoonheid kwamen wij op een wandeling tegen ,maar hij zei niet zoveel.

wij hebben nog nooit zoveel verschillende vogels gezien,bonte en groene spechten buizerds en
 zelfs een witte buizerd noem maar op maar ik bewaar nog wat.

hij hield ons ook goed in de gaten,maar wij konden er mee door.

hier was ik net te laat voor ik hoorde ze komen maar dan toch, net niet.

hij was heel nieuwsgierig maar ook heel voorzichtig.

voor het mooi was het te somber weer maar geloof me we hebben genten een kleine drie
weken daar kwamen we er zes voor te kort om alles te zien.

ja en hier kwamen we voor ,voor de natuur en de rust ,je moet er geweest zijn je kan het
niet in een paar woorden vatten.  wordt vervolgd.

gezwam

dit is gewoon gezwam met deze zwammen

ik dacht dit kan ik wel

maar je zal het niet geloven

de grond is iedere week een stuk verder weg.

hij was heel klein en ik moest hem hebben,dus door de knieen en toen moest ik nog
 bedenken hoe naar boven. 

dat moeten we dus niet meer doen. 

maar na even rusten gaan we weer

zeg nou zelf dit wil je toch niet missen

het waren net koekkruimels je hoefde ze alleen maar te volgen.