Чедомир Миндеровић

čedomir minderović
Grob Čedomira Minderovića u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu
Lični podaci
Datum rođenja	(1912-10-31)31. oktobar 1912.
Mesto rođenja	Beograd, Kraljevina Srbija
Datum smrti	16. januar 1966.(1966-01-16) (53 god.)
Mesto smrti	Delhi, Indija
Profesija	književnik
Porodica
Supružnik	Zora Minderović
Delovanje
Član KPJ od	1941.
Učešće u ratovima	Narodnooslobodilačka borba
upravnik Narodne biblioteke Srbije
Period	1960—1965.
Odlikovanja

Čedomir Minderović (Beograd, 31. oktobar 1912 — Delhi, 16. januar 1966) bio je književnik, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i društveno-politički radnik Socijalističke Republike Srbije.

Biografija

Kao đak gimnazije pristupio je revolucionarnom omladinskom pokretu, zbog čega je kao maloletnik odgovarao pred Državnim sudom za zaštitu države i bio osuđen na šest meseci zatvora.

Član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) i učesnik Narodnooslobodilačke borbe je od 1941. godine. Tokom NOR-a bio je na dužnostima:

• političkog komesara bataljona u Posavskom partizanskom odredu,
• političkog komesara Šestog beogradskog bataljona u Prvoj proleterskoj brigadi,
• člana Politodela Druge proleterske brigade,
• rukovodilac Politodela Šeste istočnobosanske brigade,
• član Politodela 27. istoičnobosanske divizije
• član Propagandnog odeljenja Vrhovnog štaba NOV i POJ.

Posle oslobođenja Jugoslavije, nalazio se na funkcijama:

• član Agitpropa Centralnog komiteta KP Srbije,
• direktor Izdavačkog preduzeća „Prosveta“ iz Beograda
• generalni sekretar Saveza književnika Jugoslavije,
• predsednik Udruženja književnika Srbije,
• upravnik Narodne biblioteke Srbije, od 1960. do 1965.

Bio je član Centralnog komiteta Saveza komunista Srbije i imao čin rezervnog potpukovnika JNA. Od 1957. godine se nalazio u diplomatskoj službi u Državnom sekretarijatu za inostrane poslove.

Umro je 16. januara 1966. godine u Delhiju, glavnom gradu Indije, gde se nalazio u diplomatskoj službi. Kremiran je, a njegova urna je 20. januara položena u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu. Jedan je od prvih zaslužnih ličnosti sahranjenih u ovoj aleji, koja je izgrađena godinu dana pre njegove smrti.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima je Orden narodnog oslobođenja.

Njegova prva supruga Katarina Keta Šer-Minderović bila je učesnica Narodnooslobodilačke borbe. Uhvaćena je i streljana u Šapcu 1942. godine.

Književni rad

U svojim predratnim književnim delima prikazivao je bedu gradskih predgrađa i buntovnost političkih i socijalno potlačenih. U tom periodu objavio je nekoliko zbirki pesama i 1940. godine knjigu poetske proze „Uska ulica“. Tokom rata je pisao rodoljubive pesme, a posle rata je napisao:

• ratni dnevnik „Za Titom“, objavljen u Beogradu 1945. i 1959. godine,
• poemu „Povratak pesnika u ulicu koje više nema“, Zagreb 1949. godine,
• roman „Oblaci nad Tarom“, Beograd 1947. i 1958. godine,
• zbirku pesama „Gorke godine“, 1958. godine,
• zbirku pesama „Potonula džungla“, 1959. godine,
• roman „Poslednji koktel“, Beograd 1961. godine,
• zbirku pesama „Film u tri epohe“, Beograd 1964. godine,
• zbirku pesama „Ogrlica za Nailu“, Beograd 1966. godine,
• „Tragovi Indije“, 1966. godine.

Kao književnik Minderović je ostao upamćen kao modernista među socijalnim piscima. Autor je nekih od poznatijih revolucionarnih pesama od kojih se ističu - „Crven je istok i zapad“, „Jugoslavija“ i „Steg partije”. Godine 1946. je pobedio na konkursu za himnu FNR Jugoslavije, ali ova pesma nikada nije zvanično usvojena i do kraja postojanja SFRJ je kao himna korišćena pesma „Hej Sloveni“.

Pisaći sto Čedomira Minderovića nalazi se u Udruženja za kulturu, umetnost i međunarodnu saradnju „Adligat”.

Literatura

• Vojna enciklopedija (knjiga peta). Beograd 1973. godina.
• Leksikon Narodnooslobodilačkog rata i revolucije u Jugoslaviji 1941-1945 (prvi tom). „Narodna knjiga“ Beograd i „Partizanska knjiga“ Ljubljana, 1980. godina.

Spoljašnje veze

• Čedomir Minderović, „Posle Iruna“